INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 05 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabyte prawa do stron internetowych związanych z domenami internetowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 listopada 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabyte prawa do stron internetowych związanych z domenami internetowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 r. Spółka rozszerzyła przedmiot prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej o usługi internetowe. W związku z tym w 2010 r. Spółka dokonała zakupu praw do 13 działających, zdatnych do użytku, stron internetowych, służących do:

• pozycjonowania organicznego w wyszukiwarkach internetowych,
• świadczenia usług hostingowych i monitorowania pozycji w wyszukiwarkach;

co było zgodne z przedmiotem działalności Spółki. Nabyte prawa są niezbędne do prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej i osiągania przez nią przychodów.

Każda ze stron internetowych składa się z:

• prawa do zarejestrowanej domeny internetowej, ulokowanej na serwerze firmy hostingowej,
• serwisu przynależnego do domeny,
• sparametryzowanego dla potrzeb konkretnej strony oprogramowania, na bazie którego strony działają, oprogramowanie to jest darmowe (oprogramowania freeware).
  
  

Wartość każdej ze stron przekracza kwotę 3500 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na nabyte prawa do stron internetowych związane z domenami internetowymi Spółka mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia kosztu, zgodnie z art. 15 ust. 4d, 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, zakup prawa do stron internetowych jest kosztem w momencie poniesienia wydatku i nie wymaga rozliczania w czasie poprzez amortyzację lub inny sposób.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Prawa do stron internetowych związanych z domenami internetowymi jak również parametryzacja ogólnie dostępnego darmowego programu nie zostały wymienione w katalogu zawartym w treści art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym samym nie stanowią wartości niematerialnej i prawnej, a w konsekwencji nie podlegają amortyzacji.

Zasady zaliczania ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 15 ust. 4 updop. Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, co do zasady są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W przypadku zakupu strony internetowej związanej z domeną internetową nie jest możliwe precyzyjne wskazanie przychodów osiągniętych dzięki funkcjonowaniu takiej strony.

Zatem poniesione wydatki należy uznać za koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, które nie mają charakteru kosztów bezpośrednio związanych z przychodami. Zastosowanie znajdzie tu art. 15 ust. 4d updop, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Co prawda, koszty związane z nabyciem praw do stron internetowych związanych z domenami dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, jednak nie jest możliwe proporcjonalne przyporządkowanie ich do długości okresu, którego dotyczą, gdyż nie jest on znany.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki, wydatki na nabycie prawa do strony internetowej stanowią jednorazowo koszt uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, tj. w dniu na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania źródła tego przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla ich osiągnięcia.

Ustawa przewiduje dwie kategorie kosztów, a mianowicie koszty uzyskania przychodów:

• bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód)
• inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  

Ww. podział kosztów uzyskania przychodów ma doniosłe znaczenie m.in. z punktu widzenia zasad ich potącalności.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16b ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Amortyzacji podlegają także wartości niematerialne i prawne wymienione w art. 16b ust. 2 ustawy o pdop. Powyższy art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o pdop zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Wszelkie inne prawa nie ujęte w ww. przepisie (jak również nie wskazane w art. 16c ustawy o pdop) nie stanowią składników majątku trwałego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż skoro prawo do stron internetowych związanych z domenami internetowymi nie zostało wymienione w ww. katalogu, to nie można zaliczyć go do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Z informacji zawartych we wniosku nie wynika bowiem, iż w związku z nabyciem stron internetowych doszło do przeniesienia praw autorskich do tych stron lub też nabycia przez Spółkę licencji na oprogramowanie. W opisanym przypadku nie dochodzi więc do przekazania praw autorskich, Spółce nie zostaje też udzielona licencja ani przekazana wiedza techniczna (know – how).

Wydatki poniesione na nabycie prawa do stron internetowych związanych z domenami internetowymi mają związek z przychodami Spółki. Skoro ww. wydatki nie są związane z nabyciem składników majątku trwałego to należy dokonać ich oceny pod kątem związku z przychodem. Zdaniem tut. Organu stanowią one koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami przy czym jak słusznie wskazuje Wnioskodawca nie jest możliwe określenie okresu (przekraczającego rok podatkowy) którego wydatki te dotyczą. Zatem podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o pdop).

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Nadmienić jednak należy, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.