INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24.11.2010 r. (data wpływu 29.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości likwidowanego środka trwałego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.11.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości likwidowanego środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową (sprzedaż wyrobów dla dzieci) we własnym lokalu. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów rozchodów oraz jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z planowanym dalszym rozwojem firmy wykorzystywana powierzchnia lokalu okazała się niewystarczająca w związku z czym w lipcu 2010 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość, w skład której wchodzą budynki magazynowo-gospodarcze. Zakupiona zabudowana nieruchomość wprowadzona została do ewidencji środków trwałych i od miesiąca następującego po przyjęciu do ewidencji (VIII 2010 r.) dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) budynków i budowli.

W trakcie użytkowania nowego lokalu magazynowego okazało się, iż faktyczny stopień zużycia technicznego budynków jest znacznie wyższy od ocenianego przy zakupie, co uniemożliwia rozbudowę. W związku z powyższym Wnioskodawca podjął decyzję o całkowitej likwidacji środków trwałych (budynki i budowle), dokonaniu rozbiórki budynków i wybudowaniu nowych dostosowanych do potrzeb prowadzonej działalności obiektów.

Wnioskodawca pragnie dokonać likwidacji (rozbiórki, wyburzenia) należących do niego środków trwałych w postaci budynków i budowli, które wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej ale, które na dzień planowanego wyburzenia nie będą jeszcze w pełni umorzone (zamortyzowane). Likwidacja ta nie nastąpi w celu zmiany rodzaju działalności lub w celu zlikwidowania działalności. W miejsce likwidowanych obiektów Wnioskodawca wzniesie zupełnie inny nowy budynek łub inną nową budowlę, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Nowo wybudowane budynki i budowle służyć będą Wnioskodawcy do celów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej (w szczególności osiąganiu przez Wnioskodawcę przychodów).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku likwidacji (w opisanym stanie faktycznym) nie w pełni umorzonego środka trwałego Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia nieumorzonej (niezamortyzowanej) części tego środka bezpośrednio i jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów, czy też wartość owej nieumorzonej części powinna zwiększać wartość początkową (będącą podstawą odpisów amortyzacyjnych) nowego środka trwałego, wybudowanego w miejscu środka zlikwidowanego...
2. Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów wytworzenia nowo budowanego budynku wydatki poniesione na rozbiórkę i wyburzenie zlikwidowanych środków trwałych...
   
   

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. odpowiedź na pytanie drugie zostanie udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy nieumorzona (niezamortyzowana) część wartości początkowej środka trwałego, w przypadku jego likwidacji i wytworzenia w jego miejsce nowego środka trwałego, powinna w dniu zakończenia likwidacji środka trwałego, bezpośrednio jednorazowo zostać zaliczona do kosztów działalności gospodarczej (stanowić koszt uzyskania przychodów).

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z brzmienia art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność na skutek zmiany rodzaju działalności. Zatem, jeżeli likwidacja środka trwałego nie jest związana ze zmianą rodzaju działalności, a jej przyczyną jest wyłącznie wytworzenie nowego środka trwałego, strata z tego tytułu w wysokości nieumorzonej wartości środka trwałego powinna stanowić bezpośrednio i jednorazowo koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Na gruncie obowiązujących przepisów nie ma uzasadnienia prawnego dla rozliczania nieumorzonej wartości zlikwidowanego środka trwałego poprzez amortyzację nowego środka trwałego, ponieważ środki te podlegają odrębnej amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Użyty przez ustawodawcę zwrot „w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie źródła przychodu.

Uznanie konkretnego wydatku za koszt uzyskania przychodów uzależnione jest od związania go z przychodem takim związkiem przyczynowo-skutkowym, który oznacza, że poniesienie wydatku miało lub mogło mieć w kategoriach obiektywnych wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednie, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalności gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

W świetle tego przepisu, w przypadku gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalności, to poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego.

W przypadku likwidacji środka trwałego rozstrzygnięcie kwestii, czy nieumorzona wartość likwidowanego składnika majątku stanowi koszt uzyskania przychodów, zależy od przyczyny likwidacji tego środka. Likwidacja może być bowiem przeprowadzana z różnych powodów, co jest istotne podatkowo, bowiem w zależności od rodzaju i charakteru przyczyny likwidacji, inny jest sposób rozliczania kosztów.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Wnioskodawca w lipcu 2010 r. zakupił nieruchomość, w skład której wchodzą budynki magazynowo-gospodarcze. Zakupiona zabudowana nieruchomość wprowadzona została do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca pragnie dokonać likwidacji (rozbiórki, wyburzenia) należących do niego środków trwałych w postaci budynków i budowli, które wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej ale, które na dzień planowanego wyburzenia nie będą jeszcze w pełni umorzone (zamortyzowane). Likwidacja ta nie nastąpi w celu zmiany rodzaju działalności lub w celu zlikwidowania działalności. W miejsce likwidowanych obiektów Wnioskodawca wzniesie zupełnie inny nowy budynek łub inną nową budowlę, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że straty z tytułu likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, spowodowane zdarzeniami niezwiązanymi ze zmianą rodzaju działalności, mogą być uznane jednorazowo za koszty uzyskania przychodu w wysokości niezamortyzowanej wartości tych środków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.