INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury PRO-FORMA – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury PRO-FORMA.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie „A” zawarło z Wnioskodawcą umowę z dnia 1 września 2008 r. Na podstawie tej umowy Zainteresowany miał być poddzierżawcą stoiska handlowego w hali targowej wybudowanej przez ww. Stowarzyszenie.

Zgodnie z przedmiotową umową Wnioskodawca miał wnieść udział finansowy w realizację powyższej hali targowej, jako iloczyn kwoty 3.400 zł brutto za m2 i ilości metrów kwadratowych powierzchni handlowej, określonej po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie hali, powiększoną o kwotę udziału. Pierwsza wpłata na ten udział, zgodnie z § 4 pkt 3 umowy, w kwocie 10.000 zł miała zostać zapłacona przez Zainteresowanego Stowarzyszeniu na podstawie faktury PRO-FORMA, płatnej w ciągu 14 dni od zawarcia tej umowy.

W dniu 1 września 2008 r. wystawiona została Wnioskodawcy do zapłaty faktura PRO-FORMA nr (…). Wnioskodawca nie zapłacił tej faktury, gdyż uważał, iż jest niesłuszna. Zdaniem Zainteresowanego powinna być wystawiona faktura zaliczkowa.

W związku z powyższym Wnioskodawca pozbawiony został uczestnictwa w budowie hali i tym samym nie uzyskał miejsca handlowego na targowisku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w istniejącym stanie faktycznym Stowarzyszenie „A” słusznie wystawiło fakturę PRO-FORMA...

Zdaniem Wnioskodawcy, Stowarzyszenie „A” niesłusznie wystawiło fakturę PRO-FORMA. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnicy o których mowa w art. 15 cyt. ustawy są zobowiązani wystawić fakturę.

Zdaniem Zainteresowanego w przedstawionym stanie faktycznym powinna być wystawiona faktura zaliczkowa.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany powołał wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 stycznia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 678/07, w którym Sąd stwierdził, że wystawienie faktury PRO-FORMA nie zwalnia z obowiązku wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej zwaną ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 3 ustawy, powyższy przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 1 września 2008 r. zawarł ze Stowarzyszeniem „A” umowę na podstawie, której miał być poddzierżawcą stoiska handlowego w hali targowej. Zgodnie z umową Zainteresowany miał wnieść udział finansowy na budowę przedmiotowej hali targowej. Pierwsza wpłata w kwocie 10.000 zł. miała zostać uiszczona przez Wnioskodawcę na rzecz Stowarzyszenia na podstawie faktury PRO-FORMA w ciągu 14 dni od zawarcia umowy. W dniu 1 września 2008 r. została Zainteresowanemu wystawiona faktura PRO-FORMA. Faktury tej Wnioskodawca nie zapłacił, gdyż uważał, iż powinna zostać wystawiona faktura zaliczkowa.

Zgodnie z art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych został zobowiązany do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych zasad dotyczących wystawiania faktur, danych które powinny zawierać oraz sposobu i okresu ich przechowywania. Na dzień zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym (wrzesień 2008 r.) kwestie te regulowało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 8 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
    
    

Stosownie do § 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, 15 i 15a. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Natomiast w świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2.

Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę) - § 14 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
3. datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT” lub „FAKTURA VAT-MP”, kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 - również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej części należności brutto;
4. stawkę podatku;
5. kwotę podatku, wyliczoną według wzoru:
   
   

ZB x SP

KP = -------------

100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku,

ZB - oznacza kwotę pobranej części lub całości należności brutto,

SP - oznacza stawkę podatku;

6. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy;
7. datę otrzymania części lub całości należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty), o której mowa w ust. 1 i 2, jeśli nie pokrywa się ona z datą wystawienia faktury.
   
   

Stosownie do § 15 ust. 1 rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji zaliczki. Według Słownika Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 r., zaliczka oznacza część należności wpłacaną lub wypłacaną z góry na poczet tej należności (str. 1221).

Z przytoczonej definicji zaliczki wynika, że wiąże się ona z przekazaniem kontrahentowi środków pieniężnych do jego dyspozycji.

Z przywołanych przepisów wynika, iż podatnik wystawia fakturę zaliczkową w sytuacji, gdy faktura ta stwierdza czynności otrzymania przez wystawcę części bądź całości należności (zaliczki, przedpłaty, zadatku, raty) przed dostawą towarów lub wykonaniem usługi. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wyszczególnia wysokości zaliczki czy przedpłaty, co oznacza, iż opodatkowaniu podlega każda z dokonanych zaliczek, przedpłat (także ta obejmująca 100% należności).

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa, tut. Organ pragnie zauważyć, że faktura PRO-FORMA nie jest dokumentem przewidzianym w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do ustawy. W przepisach tych ustawodawca posługuje się jedynie sformułowaniami: „faktura VAT”, „faktura VAT-MP”, „faktura VAT marża” czy „faktura korygująca”.

Należy zauważyć, iż faktura z adnotacją PRO-FORMA zawiera wprawdzie wszystkie elementy faktury handlowej, jednak nie jest ona wystawiona jako dowód wykonania transakcji handlowej, lecz przed jej wykonaniem i przesłana przez dostawcę czy też przez świadczącego usługę najczęściej razem z ofertą lub potwierdzeniem przyjęcia zamówienia do wykonania.

Jeśli faktura PRO-FORMA dokumentuje jedynie potwierdzenie możliwości nabycia określonego towaru (jego cech i warunków nabycia w przyszłości) lub też warunków wykonania usługi, to jej wystawienie, jako dokumentu nieprzewidzianego w przepisach ustawy i w przepisach wykonawczych do ustawy, nie rodzi żadnych skutków w zakresie podatku VAT. Oznacza to, że wystawienie lub otrzymanie takiego dokumentu w zakresie podatku i usług jest neutralne, nie wywołuje skutków podatkowych. Żaden przepis nie zobowiązuje Stowarzyszenia do wystawienia faktury PRO-FORMA, jednocześnie z punktu widzenia ww. przepisów brak jest regulacji zabraniających jej wystawienia.

Należy podkreślić, że konieczność ewentualnego odprowadzenia podatku należnego, jak i wystawienia faktury VAT występuje w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Jak wynika ze wskazanego art. 106 ust. 1 i ust. 3 ustawy, faktura ma stwierdzać co do zasady w szczególności dokonanie sprzedaży czy przyjęcie zaliczki. Brak zatem podstaw prawnych wystawienia faktury VAT na okoliczność potwierdzenia warunków na jakich ma zostać wykonana transakcja w przyszłości.

Reasumując, opisana w przedstawionym stanie faktycznym faktura PRO-FORMA, wystawiona w dniu 1 września 2008 r. przez Stowarzyszenie Handlowców … przed wykonaniem transakcji i przed otrzymaniem jakiejkolwiek zapłaty nie dokumentuje żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem we wskazanym we wniosku terminie Stowarzyszenie nie było zobowiązane do wystawienia na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT, o której mowa w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług. Jednakże w przypadku, gdyby Wnioskodawca – jeszcze przed wykonaniem usługi – wpłacił część należności, Stowarzyszenie zobowiązane byłoby do wystawienia faktury VAT, opiewającej na kwotę wynikłą z wpłaty, w oparciu o cyt. art. 106 ust. 3 ustawy w związku z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r.

Należy również zauważyć, iż tut. Organ nie jest uprawiony do kwestionowania zasadności wystawienia przez Stowarzyszenie faktury PRO-FORMA w sytuacji, gdy strony zawartej transakcji, umówiły się na jej wystawienie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.