2013.03.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-150/13-4/IGo
z 7 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 18.02.2013r. (data wpływu 19.02.2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 01.03.2013r. (data wpływu 04.03.2013r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28.02.2013r. (skutecznie doręczone w dniu 01.03.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działki należącej do majątku prywatnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.02.2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działki należącej do majątku prywatnego. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 01.03.2013r., złożonym osobiście w tut. Biurze w dniu 04.03.2013r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28.02.2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 16 lat jest współwłaścicielem niezabudowanej i nieuzbrojonej działki o nr ew. 2673, wykorzystywanej dla celów rolniczych, położonej w S... przy ul. K…. Działka o powierzchni 2,3528 ha jest częścią dawnego siedliska rodziny J... . Tu urodziła się w 1905 r. matka Wnioskodawcy, z domu ZJ i od ponad stu lat nieruchomość jest w posiadaniu rodziny i jej spadkobierców.

Pod koniec lat 60 ubiegłego wieku, część działki z siedliskiem została przymusowo wykupiona przez skarb państwa i po wyburzeniu budynków gospodarczych i domu mieszkalnego wybudowano tu Siedzibę Zakładu Energetycznego.

W dniu 25 października 1996 r. na podstawie prawomocnego postępowania Sądu Rejonowego w S... w sprawie sygn. akt. … RJ na mocy testamentu nabył w spadku po bracie ciotecznym HJJ gospodarstwo rolne, położone w S... /działka o nr ew. 2673/. Z racji powiązań rodzinnych w dniu 3 września 1997r. aktem notarialnym - umową darowizny Wnioskodawca darował 2/3 części swojego gospodarstwa rolnego oznaczonego jako działka gruntu nr 2673 ciotecznemu bratu AC oraz przyjacielowi rodziny EK - w równych częściach.

Nieruchomość jest i była zawsze wykorzystywana jako grunty rolne i Wnioskodawca płacił z tego tytułu podatek rolny. Bez udziału Wnioskodawcy teren, na którym położona jest nieruchomość zmienił przeznaczenie ograniczając mu możliwość jego wykorzystania.

Uchwalony obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony Uchwałą nr 94/XII/2007 Rady Miejskiej S... z dnia 5 grudnia 2007r. (Dz. Urz. Woj. Mazowieckiego z dnia 02.02.2008r. Nr 9, poz. 306), wskazuje przeznaczenie przedmiotowej działki na cele usługowo-produkcyjne. Nieruchomość jest niepodzielona i stanowi całość.

Współwłaścicielami działki są trzy osoby fizyczne i jest to ich majątek odrębny. Współwłaściciele planowali podzielić działkę na trzy równe części i każdy z współwłaścicieli miał wybudować siedlisko dla swojej rodziny. Nowy plan przestrzennego zagospodarowania terenu nie pozwala to zrealizować. Związku z tym podjęto decyzję o sprzedaży działki.

Ze względu na duże skomplikowanie przepisów podatkowych związanych ze sprzedażą tego typu nieruchomości Wnioskodawca prosi o ich interpretację:

Wnioskodawca podaje również, że w odniesieniu do przedmiotowych gruntów nie były podejmowane żadne działania dotyczące uzbrojenia, ogrodzenia, itp.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje następujące informacje:

Przeznaczona do sprzedaży działka o nr ew. 2673, jest i była wykorzystywana tylko i wyłącznie jako działka rolna, Nie była wykorzystywana nigdy do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze.
Wnioskodawca nie angażował żadnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Działka jest nie podzielona, nie ogrodzona, nie uzbrojona. Wnioskodawca nigdy nie występował o wydzielenie dróg, o zmianę przeznaczenia gruntu, jak również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.
Wnioskodawca nie podejmował aktywnego działania marketingowego zmierzającego do zbycia działki poza zwykłą formą ogłoszenia (np. br. wystawiona jest na działce informacja o treści „Sprzedam tę działkę 2,35 ha i tel. kontakt.”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja sprzedaży działki dokonana do dnia 15 marca br. powoduje obowiązek płacenia podatku VAT?

Zdaniem wnioskodawcy

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się z opodatkowania VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż treny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Jednocześnie ustawa o VAT nie precyzuje, co oznacza termin „budowlany” ani jak rozumieć pojęcie „gruntu pod zabudowę”.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ działka jest niezabudowana, nieuzbrojona i wypis z rejestru gruntów określa, że są to grunty rolne i Wnioskodawca płaci z tego tytułu podatek rolny oraz, że od ponad stu lat jest w posiadaniu rodziny i jej nowi właściciele przejmowali ją w posiadanie na podstawie testamentu lub darowizny /od ponad stu lat nie była przedmiotem transakcji/, sprzedaż jej nie powoduje obowiązku płacenia podatku VAT.

Znane Wnioskodawcy interpretacje twierdzące, że o przeznaczeniu gruntu decyduje plan przestrzennego zagospodarowania terenu, w przedmiotowej sytuacji nie mają zastosowania. Uchwalony bez udziału Wnioskodawcy plan przestrzennego zagospodarowania terenu spowodował, że:

Współwłaściciele nie mogą wykorzystać działkę do wybudowania planowanych trzech rodzinnych siedlisk. Obowiązujący wcześniej plan przestrzennego zagospodarowania zatwierdzony Uchwałą Nr 29/IV/94 Rady Miasta w S... z dnia 19.10.1994r pozwalał na budowę siedliska.
Działkę dzieli zaplanowana /nie wiadomo kiedy będzie zrealizowane/ nowa ulica. Być może pozwoli ona podnieść atrakcyjność sąsiednich działek, ale w naszej sytuacji jej lokalizacja powoduje, że nie ma możliwości zgodnego podzielenia nieruchomości dla trzech ich współwłaścicieli i uregulować na przyszłość sprawy własnościowe. Teren pod planowaną ulicę jest terenem martwym. Od stu lat na całej długości działki jest lokalna droga łącząca ulice K i B. Planowana ulica jest dodatkową drogą, jeszcze nie istniejącą.
Ze względu na przeznaczenie terenu na cele usługowo-przemysłowe, plan ogranicza grono osób zainteresowanych ewentualnym kupnem działki.
Jeżeli transakcja nastąpi w ciągu pięciu lat od czasu uchwalenia planu to ustawa o planowaniu przestrzennym narzuca z urzędu obowiązek płacenia przez sprzedającego tzw. renty planistycznej, wynoszącej 30% osiągniętych korzyści /uchwała Rady Miasta S... /.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest współwłaścicielem niezabudowanej i nieuzbrojonej działki, którą otrzymał w spadku, i którą zamierza w najbliższym czasie sprzedać.

Przeznaczona do sprzedaży działka o nr ew. 2673, jest i była wykorzystywana tylko i wyłącznie jako działka rolna. Nie była wykorzystywana nigdy do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie angażował żadnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Działka jest nie podzielona, nie ogrodzona, nie uzbrojona. Wnioskodawca nigdy nie występował o wydzielenie dróg, o zmianę przeznaczenia gruntu, jak również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawca nie podejmował aktywnego działania marketingowego zmierzającego do zbycia działki poza zwykłą formą ogłoszenia.

Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności. Ponadto zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działki, Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej (działki), stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Zainteresowany nie dokonywał aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, co stanowi o incydentalnej sprzedaży działki. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, zbywana nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy nabyty w drodze spadku. Zatem nie można również stwierdzić, że Wnioskodawca nabył ww. nieruchomość w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Skutkiem powyższego także i z tego względu transakcja sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości (działki), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Skoro, Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika dla opisanej transakcji, nie będzie miał zastosowania przepis dotyczący zwolnienia z VAT dostawy nieruchomości określony w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Jego analiza w zawiązku z powyższym rozstrzygnięciem jest niezasadna.

Stanowisko Wnioskodawcy zatem należało uznać za nieprawidłowe, w związku z faktem, iż we własnym stanowisku wskazał, iż transakcja będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin