INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 19 sierpnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 22 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 19 sierpnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 22 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.) o potwierdzenie dokonanej opłaty oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka została zawiązana w celu wykonywania działalności gospodarczej, polegającej na certyfikowaniu wyrobów i produktów infrastruktury kolejowej. Obowiązek certyfikowania wynika z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (przekształcenie) (Dz. Urz. UE L 2008 r. Nr 191, str. 1). Spółka będzie ubiegać się o nadanie jej statusu „jednostki notyfikowanej”. Jednostka notyfikowana jest podmiotem odpowiedzialnym za wydawanie certyfikatów dotyczących oceny zdolności lub przydatności do stosowania składników interoperacyjności oraz za wydawanie certyfikatów weryfikacji WE podsystemu infrastruktura na terenie Unii Europejskiej. Nasz kraj jest zobowiązany do wprowadzenia odpowiednich rozwiązań ustawowych narzuconych przez Dyrektywę w najbliższym czasie. Urząd Transportu Kolejowego (UTK), jako centralny urząd ds. kolejnictwa uczestniczy w prawidłowym wdrożeniu procedur wynikających z przepisów Dyrektywy.

Producenci wyrobów i produktów infrastruktury kolejowej są zainteresowani uzyskaniem pełnej informacji o nadchodzących zmianach oraz o procedurach związanych z uzyskaniem certyfikatów dla swoich wyrobów. Spółka zajmuje się organizacją szkoleń dotyczących obowiązków przedsiębiorców w zakresie procedur związanych z ubieganiem się i uzyskiwaniem certyfikatów dla produkowanych przez nich wyrobów. Organizowane szkolenia są odpłatne i Wnioskodawca będzie osiągał z tego tytułu przychody na zasadach komercyjnych. Biorąc jednak pod uwagę, że właściwa działalność Spółki będzie dotyczyła usług certyfikacji (również w roku 2010), działalność szkoleniowa będzie miała charakter uboczny i uzupełniający.

Świadczona przez Zainteresowanego usługa organizacji szkoleń nie będzie polegała tylko na przeprowadzeniu szkoleń. Spółka zajmie się również przygotowaniem programu, zaproszeniem wykładowców (m.in. specjalistów z ramienia UTK), przygotowaniem materiałów szkoleniowych oraz wszelkimi aspektami technicznymi związanym z organizacją szkoleń, tj.: wynajęciem sali, sprzętu audiowizualnego, zamówieniem usługi cateringowej, zapewnieniem miejsca na reklamę branżowych przedsiębiorstw itp. Odbiorcami usługi będą przedsiębiorcy – producenci wyrobów, a prowadzącymi – pracownik Spółki oraz specjaliści w dziedzinie kolejnictwa. Spółka zamierza zatem przeprowadzać kompleksowe usługi w zakresie organizacji szkoleń, której jednym z elementów składowych będzie przeprowadzenie szkolenia. Wnioskodawca prowadzi działalność w określonym w KRS zakresie: 51.21.Z – Działalność usługowa wspomagająca transport lądowy, 71.12.Z – Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, 72.20.B – Pozostałe badania i analizy techniczne, 72.19.Z – Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych, 74.90.Z – Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej nie sklasyfikowana i nie ma w zakresie swojej działalności, działalności edukacyjnej. Zainteresowany zamierza opodatkować usługi w zakresie organizacji szkoleń stawką podstawową 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może odliczać podatek VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z opodatkowaną, zdaniem Spółki, organizacją szkoleń...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymał on od Ośrodka Standardów klasyfikacyjnych US informację, że zgodnie ze standardami statystycznymi, opisane wyżej usługi należy sklasyfikować w poz. 80.42.20-00.00 PKWiU (klasyfikacja wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.; Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), jako „Usługi w zakresie pozostałych form kształcenia”. Spółka zgadza się z takim sposobem zaklasyfikowania świadczonych usług. Zdaniem Zainteresowanego, świadczone przez niego usługi nie mogą jednak korzystać ze zwolnienia zagwarantowanego w ustawie o podatku od towarów i usług ze względu na błędną implementację przepisów wspólnotowych w tym zakresie. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT. W poz. 7 załącznika zostały wymienione usługi w zakresie edukacji, sklasyfikowane w PKWiU w grupie 80, bez względu na to kto i w jakim celu świadczy usługi. Zgodnie natomiast z art. 132 ust. 1 lit. (i) Dyrektywy 2006/112/WE, zwolnieniu podlegają usługi kształcenia dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, prowadzone przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Ograniczenie zawarte w tym przepisie ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Czynności świadczone przez podmioty świadczące usługi edukacyjne powinny zatem realizować cele publiczne, a nie komercyjne. Zakres przedmiotowy zwolnienia w ustawodawstwie krajowym jest niewątpliwie szerszy od wskazanego w art. 132 ust. 1 lit. (i) Dyrektywy. Ponadto, art. 133 Dyrektywy wprowadza warunki, według których państwa członkowskie mogą przyznać prawa do zwolnienia podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego. Żaden z tych warunków nie jest spełniony przez podmioty realizujące ściśle komercyjne cele. Oznacza to, że rozwiązanie przyjęte w tym przepisie wspólnotowym nie zostało należycie implementowane do poz. 7 załącznika nr 4 do polskiej ustawy o VAT. W konsekwencji, podatnik ma prawo odstąpić od stosowania przepisu krajowego sprzecznego z prawem wspólnotowym i bezpośrednio stosować przepis Dyrektywy. A zatem, jeśli świadczy usługi szkoleniowe o charakterze komercyjnym, to może do nich zastosować zasady ogólne, tj. stawkę 22% zamiast zwolnienia.

Do podobnego wniosku doszedł NSA w Warszawie w wyroku o sygn. I FSK 1244/08 z dnia 8 lipca 2009 r. Wnioskodawca wskazuje, iż niektóre organy skarbowe nakazują opodatkowanie usług szkoleniowych, świadczonych przez przedsiębiorców dla przedsiębiorców, według podstawowej stawki 22%. Dla przykładu Zainteresowany podaje interpretacje o sygnaturach: ILPP2/443-2/08-2/IM oraz IIUSpp/443-252/334a/257/05/JR.

W związku z zaprezentowaną argumentacją, Spółka uważa, iż na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ma pełne prawo do odliczania podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych ze sprzedażą usług organizacji szkoleń.

Uznając prawo do stosowania stawki podatku w wysokości 22% do usług organizacji szkoleń, Spółka uważa, iż nie narazi swoich kontrahentów na utratę prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez nich usług organizacji szkoleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W wydanej w dniu 10 listopada 2010 r. interpretacji indywidualnej Nr ILPP2/443-1302/10-5/MN dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług organizacji szkoleń wskazano, iż do grupowania PKWiU ex 80 należy podkategoria PKWiU 80.42.20-00.00, obejmująca „Usługi w zakresie pozostałych form kształcenia”. Ponieważ ustawodawca, w załączniku nr 4 do ustawy przy poz. 7 obejmującej usługi w zakresie edukacji o symbolu PKWiU ex 80, nie wymienił żadnych usług, dla których zwolnienie to nie ma zastosowania, dlatego też należy uznać, że zwolnienie od podatku dotyczy wszystkich usług objętych grupowaniem PKWiU 80. Wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także przepisy wykonawcze nie wymieniają instytucji (podmiotów), których usługi klasyfikowane do grupowania PKWiU ex 80 nie są zwolnione od podatku. Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż usługi szkoleniowe świadczone przez Spółkę, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 80.42.20-00.00 „Usługi w zakresie pozostałych form kształcenia”, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

Z treści cyt. przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Dodatkowo należy podkreślić, iż podatnik w momencie nabycia towarów określa, czy nabywane przez niego towary będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy wskazać, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie warunek wskazany w art. 86 ustawy nie jest zatem spełniony, gdyż wydatki związane z organizacją szkoleń nie są związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Reasumując, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem usług organizacji szkoleń, ponieważ usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy. Zatem, poniesione wydatki nie są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Tut. Organ zwraca jednak uwagę, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego powołanej klasyfikacji statystycznej, a interpretację wydano na podstawie informacji udzielonych przez Wnioskodawcę w tym zakresie.

Wskazać również należy, iż powołany przez Spółkę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz interpretacje organów podatkowych, stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Powyższe wynika z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w myśl którego wyroki sądów wydawane są w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Wyżej przedstawione stanowisko jest również zgodne z art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. Nr 78, poz. 483), w którym postanowiono, iż źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.