INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura 9 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 18 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• braku obowiązku opodatkowania przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię w formie wsparcia finansowego oraz wsparcia pomostowego przyznanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działania 6.2, Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia - jest prawidłowe,
• podstawy prawnej wyłączenia ww. obowiązku w odniesieniu do środków finansowych przeznaczonych na cele inwestycyjne – jest nieprawidłowe,
• podstawy prawnej wyłączenia ww. obowiązku w odniesieniu do środków finansowych przeznaczonych na pozostałe cele – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z ww. środków finansowych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania w 2010 r. wsparcia finansowego oraz wsparcia pomostowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działania 6.2, Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 stycznia 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1136/10/AB, IBPP3/1/443-868/10/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 18 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 22 lipca 2010 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest przede wszystkim produkcja odzieży. W dniu 6 sierpnia 2010 r. podpisała umowę o przyznanie środków finansowych na rozwój przedsiębiorczości w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działania 6.2. Zgodnie z umową, Wnioskodawczyni otrzymała dotację współfinansowaną z Europejskiego Funduszu Społecznego, której celem było jednorazowe wsparcie finansowe na rozpoczęcie działalności gospodarczej. W ramach harmonogramu środki te miały być przeznaczone na zakup maszyn i urządzeń, zakup sprzętu elektronicznego oraz zakup tkanin i urządzeń. W dniu 6 sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła także umowę o udzielenie podstawowego wsparcia pomostowego obejmującego pomoc kapitałową w trakcie prowadzenia działalności. Pomoc ta finansowana jest z Europejskiego Funduszu Społecznego. W obu wymienionych umowach znajduje się zapis, iż „beneficjent pomocy, który jest płatnikiem podatku VAT, zobowiązany jest do przeznaczenia całej kwoty środków uzyskanych w wyniku zwrotu zapłaconego podatku VAT na pokrycie wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.” Wnioskodawczyni dodaje, że jest czynnym podatnikiem VAT i wykonywane czynności (produkcja odzieży), będą w całości czynnościami opodatkowanymi (nie podlegają zwolnieniu od VAT).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy uzyskane kwoty pomocy należy zaksięgować jako przychód...
2. Czy wydatki pokrywane z dotacji stanowią koszt uzyskania przychodu, ewentualnie czy mogą zostać wpisane jako środki trwałe (maszyny, komputer) i być amortyzowane...

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.). W myśl powołanego przepisu, środki otrzymane z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach obu zawartych umów są dochodami wolnymi od podatku dochodowego, bowiem są to środki z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działanie 6.2, czyli spełniają kryteria określone w art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle powyższego, koszty poniesione w związku z realizacją wymienionego wcześniej projektu będą stanowić koszt uzyskania przychodu o ile spełniają wymogi określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie są wymienione w art. 23 cyt. ustawy. Natomiast wydatki o charakterze inwestycyjnym, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) i c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są kosztami uzyskania przychodu, lecz podlegają amortyzacji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały stan faktyczny, niniejszą interpretację oparto o przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni skorzystała ze wsparcia w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działania 6.2 „Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia”. W ramach ww. wsparcia otrzymała jednorazowe wsparcie finansowe na rozpoczęcie działalności gospodarczej. W ramach harmonogramu środki te miały być przeznaczone na zakup maszyn i urządzeń, zakup sprzętu elektronicznego oraz zakup tkanin i urządzeń. Wnioskodawczyni zawarła także umowę o udzielenie podstawowego wsparcia pomostowego obejmującego pomoc kapitałową w trakcie prowadzenia działalności. Pomoc finansowana jest z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zauważyć należy, iż Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 – 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r., wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Powołany przepis wprowadzony został mocą art. 12 pkt 1 lit. a) tiret piąty ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. nr 157 poz. 1241) z dniem 1 stycznia 2010 r. Konsekwencją wprowadzenia ww. przepisu jest zwolnienie z opodatkowania środków otrzymanych przez uczestnika projektu.

W świetle ww. przepisów wskazane we wniosku środki, w tym wsparcie pomostowe, stanowią dochód Wnioskodawczyni zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, jak wskazano zwolnienie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne (zakup lub wytworzenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych). Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem, przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie są wyłączone z opodatkowania na podstawie zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ww. środkami (w tym otrzymanym wsparciem pomostowym), stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Wobec powyższego, wydatki sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 137 nie będą uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych sfinansowania ww. środkami wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, stwierdzić należy, iż stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak -kosztem uzyskania przychodów (…) w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
   
   

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki poniesione na nabycie środków trwałych , w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Oznacza to, iż jeżeli zakup (wytworzenie) środka trwałego zostanie sfinansowany z otrzymanych na ten cel środków finansowych, m.in. wyłączonych z przychodów na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest możliwe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tych środków trwałych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z ww. środków finansowych zwolnionych od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których zakup został sfinansowany ze środków nie stanowiących przychodu podatkowego (art. 14 ust. 2 pkt 2 tej ustawy), należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

• braku obowiązku opodatkowania przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię w formie wsparcia finansowego oraz wsparcia pomostowego przyznanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działania 6.2, Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia - jest prawidłowe,
• podstawy prawnej wyłączenia ww. obowiązku w odniesieniu do środków finansowych przeznaczonych na cele inwestycyjne – jest nieprawidłowe,
• podstawy prawnej wyłączenia ww. obowiązku w odniesieniu do środków finansowych przeznaczonych na pozostałe cele – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z ww. środków finansowych – jest nieprawidłowe.
  
  

Jednocześnie na marginesie należy zauważyć, że z przestawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała dotację współfinansowaną z Europejskiego Funduszu Społecznego. Zatem jeżeli w ramach ww. działania Wnioskodawczyni otrzymała również środki finansowe, w formie dotacji z budżetu państwa, to w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne podlegają one zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Jednakże kwestia ta nie była przedmiotem złożonego wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Tym samym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Podany we wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe stanowią jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja ta będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.