INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 09 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka posiada Zezwolenie Nr (…) z dnia 01.09.2006 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej „A” S.A., rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w PKWiU: Sekcja D, Podsekcja DH – Dział 25 wyroby z gumy i tworzyw sztucznych; Podsekcja DJ – Dział 28 wyroby metalowe gotowe z wyłączeniem maszyn i urządzeń; Podsekcja DK – Dział 29 maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W związku z powyższym oraz z faktem posiadania statusu „małego przedsiębiorcy”, Spółka korzysta z pomocy publicznej w łącznej wysokości 65%, zgodnie z zapisami ustawy z dnia 02.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw oraz Załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12.01.2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw.

W Zezwoleniu nr (…) określono zobowiązania inwestycyjne o wartości 800.000,00 zł, które Spółka zobowiązana była ponieść do dnia 31.12.2009 r. Spółka powyższy warunek zrealizowała w wyznaczonym terminie w wysokości znacznie przekraczającej kwotę wskazaną w Zezwoleniu nr (…).

Wśród wydatków inwestycyjnych kwalifikowanych znalazły się również środki trwałe – w tym wózek widłowy. Zaznaczyć należy, iż przed włączeniem niniejszego wózka widłowego do wydatków kwalifikowanych – objętych pomocą, poziom minimalny inwestycji wskazany w Zezwoleniu nr został przekroczony. W związku z wyeksploatowaniem wózka widłowego, którego zakup został zakwalifikowany do objęcia pomocą publiczną, w dniu 31.08.2010 r. Spółka dokonała sprzedaży przedmiotowego środka trwałego. Ww. środek trwały został wyłączony z ewidencji środków trwałych i z ewidencji wydatków kwalifikowanych do objęcia pomocą i nie jest brany pod uwagę przy kalkulacji przysługującej pomocy publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży środka trwałego zakwalifikowanego do wydatków podlegających pomocy publicznej przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, Spółka straci prawo do zwolnienia od podatku dochodowego zgodnie z zapisem art. 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17.11.2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, od wszystkich wydatków inwestycyjnych poniesionych w związku z nową inwestycją realizowaną na terenie strefy...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając środek trwały – wózek widłowy, który został uznany za koszt inwestycyjny zakwalifikowany do objęcia pomocą publiczną, przed upływem 5 lat od wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, Spółka straci prawo do zwolnienia od podatku dochodowego tylko odnośnie wydatków kwalifikowanych poniesionych w związku z nabyciem sprzedanego wózka widłowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t . j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą regionalną udzieloną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiągniętego wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Warunki i zasady skorzystania z ww. zwolnienia zostały uregulowane w ustawie oraz akcie wykonawczym wydanym na jej podstawie.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie, przepisem wykonawczym do ww. ustawy jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie kamiennogórskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 222, poz. 2250 ze zm.).

W rozporządzeniu tym, w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych, wskazano na następujące uregulowania prawne.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.<6>) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.<7>) stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6 - 8 (…).

Zgodnie z § 6 ust. 1 tego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

   - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Stosownie do postanowień § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat.

Ponadto, zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka posiada Zezwolenie Nr (…) z dnia 01.09.2006 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej „A” S.A. Wnioskodawca dokonał sprzedaży środka trwałego (wózka widłowego), z którym były związane wydatki inwestycyjne przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki na przedmiotowy składnik majątkowy stanowiły u Wnioskodawcy koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. Przed włączeniem niniejszego wózka widłowego do wydatków kwalifikowanych objętych pomocą, poziom minimalny inwestycji wskazany w Zezwoleniu został przekroczony.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnienia (§ 5 ust. 1 rozporządzenia), jak i przesłanki cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia (art. 19 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych) stanowią katalog zamknięty.

Cytowany przepis § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kamiennogórskiej specjalnej strefy ekonomicznej, jako warunek zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, wskazuje na zakaz zbywania (przenoszenia własności) składników majątkowych przez okres 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że sprzedaż środka trwałego przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane jest zwolnienie od podatku, została dokonana z naruszeniem warunków wynikających z § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Spowoduje więc utratę zwolnienia podatkowego uzyskanego przez Wnioskodawcę. Bez znaczenia w przedmiocie sprawy pozostaje fakt, że przed włączeniem niniejszego wózka widłowego do wydatków kwalifikowanych objętych pomocą, poziom minimalny inwestycji wskazany w zezwoleniu został przekroczony.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że normy wynikające z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinny być interpretowane w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Reasumując, sprzedaż składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne – przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego.

Ponadto, mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 17 ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazać należy, że w przypadku, gdy podatnik traci prawo do zwolnienia, jest on obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.