Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-885/10/MK
z 31 stycznia 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/1/415-885/10/MK
Data
2011.01.31



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Zwolnienia przedmiotowe

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody z innych źródeł


Słowa kluczowe
bilety
bilety
osoba nie będąca pracownikiem
osoba nie będąca pracownikiem
podróż
podróż
przychody z innych źródeł
przychody z innych źródeł
zwolnienie
zwolnienie


Istota interpretacji
Jakie są skutki podatkowe pokrycia przez organizatora wyjazdów na targi kosztów zakupu biletów lotniczych osobom reprezentujących potencjalnych klientów, którymi są Spółki z o.o.?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 29 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez organizatora wyjazdów na targi kosztów zakupu biletów lotniczych osobom reprezentujących potencjalnych klientów, którymi są osoby prawne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez organizatora wyjazdów na targi kosztów zakupu biletów lotniczych osobom reprezentujących potencjalnych klientów, którymi są osoby prawne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż nasienia seksowanego bydła; w ofercie między innymi posiada nasienie seksowane produkowane przez firmę posiadającą swoją siedzibę w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca organizuje wyjazdy na targi hodowców bydła, na które zapraszanych jest kilku potencjalnych klientów wnioskodawcy. Wybór, którzy klienci zostaną zaproszeni należy do wnioskodawcy i dokonywany jest na podstawie danych o prognozie sprzedaży jej produktów (nie istnieją żadne porozumienia, umowy które nakładałyby na wnioskodawcę obowiązek skierowania zaproszenia do konkretnego klienta).

W imieniu podmiotów korporacyjnych - spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zapraszane są osoby uprawnione do reprezentacji danej spółki (wskazane z imienia i nazwiska). Są nimi przedstawiciele potencjalnych klientów - osób prawnych (członkowie zarządów spółek z ograniczoną odpowiedzialnością a także osoby pełniące funkcje kierownicze w tych podmiotach). Zapraszani są także potencjalni kontrahenci - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Oprócz klientów uczestnikami wyjazdów są przedstawiciele wnioskodawcy (pracownik lub członek zarządu).

Wnioskodawcę z klientami nie wiążą umowy o współpracę, na podstawie których ci ostatni byliby zobowiązani do dokonywania zakupów od wnioskodawcy.

Wydatki związane z organizacją wyjazdu na targi w zakresie kosztów przelotu, pokrywane są przez wnioskodawcę.

W trakcie pobytu potencjalni klienci mają okazję zapoznać się procesem produkcji nasienia seksowanego, szeregiem specjalistycznych informacji oraz zaletami wykorzystania go w zacieleniu jałówek. Celem wyjazdu jest promocja genetyki stosowanej przez dostawcę wnioskodawcy, w wyniku której nierzadko dochodzi do składania przez klientów uczestniczących w wyjeździe zamówień na oferowany przez wnioskodawcę produkt, już podczas pobytu lub po powrocie do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazywanie świadczeń kontrahentom w postaci pokrycia kosztów zakupu biletów lotniczych związanych z organizacją przez wnioskodawcę wyjazdów opisanych w stanie faktycznym w poz. 54 rodzi po stronie wnioskodawcy obowiązek informacyjny bądź podatkowy w przypadku, gdy w wyjeździe uczestniczą osoby reprezentujące klientów - spółki prawa handlowego będące osobami prawnymi lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku, gdy zapraszane są osoby reprezentujące osoby prawne (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) nie jest on zobowiązany do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dokonywania tych świadczeń, ani do wykonywania obowiązku, o którym mowa w art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), tj. sporządzania informacji PIT-8C. Zapraszane bowiem osoby występują w imieniu osób prawnych, których są członkami zarządu, czy też pracownikami pełniącymi kierownicze funkcje; takie podmioty mają osobowość prawną i ich dochody nie podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody podlegałyby opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wobec czego na wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód podlegałby opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku jednakże z nią na wnioskodawcy nie ciąży żaden obowiązek podatkowy lub informacyjny.

Wnioskodawca może jedynie poinformować daną spółkę (osobę prawną) o wartości zakupionych biletów lotniczych.

Podobnie w przypadku, gdy zapraszanymi kontrahentami byłyby osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, nieodpłatne świadczenie stanowiłoby bowiem przychód z działalności gospodarczej tego podmiotu, świadczenia te pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą. W związku z tym należy je kwalifikować, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa ta nie nakłada na podmioty, wypłacające takie przychody obowiązków płatnika. W związku z tym wypłata przedstawionych we wniosku świadczeń na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą nie będzie skutkowała powstaniem po stronie Spółki obowiązku pobrania podatku, czy też obowiązku złożenia informacji wg wzoru PIT-8C.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez organizatora wyjazdów na targi kosztów zakupu biletów lotniczych osobom reprezentujących potencjalnych klientów, którymi są osoby prawne.

W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Przy czym z treści art. 4 tej ustawy wynika, iż obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Ustawami, o których jest mowa w ww. art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej jest m.in.:

  • ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.); z jej art. 1 wynika, iż ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.
  • ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.); przy czym z jej art. 1 wynika:
    • ust. 1 – ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej „podatnikami”,
    • ust. 2 – przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3,
    • ust. 3 – przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.


Z przedstawionego przez wnioskodawcę we wniosku z dnia 25 października 2010r. stanowiska wynika, iż w przypadku, gdy zapraszane są osoby reprezentujące osoby prawne (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) nie jest on zobowiązany do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dokonywania tych świadczeń, ani do wykonywania obowiązku, o którym mowa w art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) sporządzania informacji PIT-8C. Zapraszane bowiem osoby występują w imieniu osób prawnych, których są członkami zarządu, czy też pracownikami pełniącymi kierownicze funkcje; takie podmioty mają osobowość prawną i ich dochody nie podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody podlegałyby opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wobec czego na wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód podlegałby opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku jednakże z nią na wnioskodawcy nie ciąży żaden obowiązek podatkowy lub informacyjny. Wnioskodawca stwierdza, iż może jedynie poinformować daną spółkę (osobę prawną) o wartości zakupionych biletów lotniczych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż podmiotami podatku w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatnikami) są osoby fizyczne, którymi w przedmiotowej sprawie są przedstawiciele potencjalnych klientów, tj. osoby reprezentujące osoby prawne (członkowie zarządów spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, osoby pełniące funkcje kierownicze w tych podmiotach), które osiągają dochody z różnych źródeł przychodów objętych tym podatkiem. Odbiorcami świadczenia przekazywanego przez wnioskodawcę w postaci sfinansowania kosztów wyjazdu na targi są bowiem – jak wynika z wniosku – przedstawiciele osób prawnych, a nie osoby prawne (spółki z o.o.). Zatem dochody tych osób opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991r. Oznacza to, że ich dochody nie mogą być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Podmiotami podatku dochodowego od osób prawnych (podatnikami) są natomiast osoby prawne, spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej oraz podatkowe grupy kapitałowe, z tytułu uzyskanych przez nie przychodów (m.in. nieodpłatnych świadczeń).

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca organizuje wyjazdy na targi hodowców bydła, na które zapraszanych jest kilku potencjalnych klientów wnioskodawcy. Wybór, którzy klienci zostaną zaproszeni należy do wnioskodawcy i dokonywany jest na podstawie danych o prognozie sprzedaży jej produktów (nie istnieją żadne porozumienia, umowy które nakładałyby na wnioskodawcę obowiązek skierowania zaproszenia do konkretnego klienta). W imieniu podmiotów korporacyjnych - spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zapraszane są osoby uprawnione do reprezentacji danej spółki (wskazane z imienia i nazwiska). Są nimi przedstawiciele potencjalnych klientów - osób prawnych (członkowie zarządów spółek z ograniczoną odpowiedzialnością a także osoby pełniące funkcje kierownicze w tych podmiotach). Wnioskodawcę z klientami nie wiążą umowy o współpracę, na podstawie których ci ostatni byliby zobowiązani do dokonywania zakupów od wnioskodawcy. Wydatki związane z organizacją wyjazdu na targi w zakresie kosztów przelotu, pokrywane są przez wnioskodawcę.

Należy zauważyć, iż w praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał bądź uzyska podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również wartość zakupionych przez wnioskodawcę osobom reprezentujących potencjalnych klientów (którymi są m.in. spółki z o.o.) biletów lotniczych. Stanowią one, co do zasady, przychód podatkowy. Na gruncie prawa podatkowego przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna.

Świadczenia ponoszone za osoby reprezentujące klientów (tj. członków zarządów spółek z o.o., osób pełniących funkcje kierownicze w tych spółkach) niewątpliwie należą do nieodpłatnych świadczeń, jakie te osoby otrzymują od wnioskodawcy. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin „świadczenie” pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 § 2 tego Kodeksu świadczenie może podlegać na działaniu albo na zaniechaniu. Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku danej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Przedmiotem nieodpłatnych świadczeń nie są więc tylko rzeczy, lecz świadczone na rzecz podatnika usługi. Przychód może być wyrażony wyłącznie w pieniądzu. Stąd też przychodem są nie tyle same świadczenia, lecz ich wartość.

O sposobie określania wartości nieodpłatnych świadczeń stanowi art. 11 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
  4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że zakupione przez wnioskodawcę bilety lotnicze są dla ww. osób nieodpłatnym świadczeniem. Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu. Zatem przychodem tych osób będzie wartość biletu, za który nie muszą płacić. Z tej też przyczyny wartość tego biletu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią tego artykułu za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Ponieważ to wnioskodawca pokrywa za ww. osoby koszty zakupu biletów lotniczych a nie potencjalni klienci, dlatego na wnioskodawcy (a nie na klientach – osobach prawnych) ciąży obowiązek wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. sporządzenia na podstawie art. 42a tej ustawy informacji PIT-8C. Do sporządzenia informacji PIT-8C obowiązane są mianowicie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż wartość ww. biletów lotniczych może być jednak zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Przy czym z przepisu art. 21 ust. 13 ww. ustawy wynika, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

  1. w celu osiągnięcia przychodów lub
  2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
  3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
  4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Należy zwrócić uwagę na to, iż w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osób reprezentujących potencjalnych klientów, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy są przepisy odpowiednio:

  • rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.),
  • rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

Reasumując, świadczenia w postaci zakupionych biletów lotniczych przekazane osobom reprezentującym potencjalnych klientów, tj. osobom niebędącym pracownikami wnioskodawcy, będą stanowić przychód tych osób z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten jednak zwolniony będzie z podatku dochodowego na podstawie powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) z zastrzeżeniem ust. 13, na zasadach i w granicach określonych przez powołane powyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. Natomiast nadwyżka tych świadczeń ponad limity określone w ww. przepisach powoduje powstanie obowiązku podatkowego i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z innych źródeł.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj