INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2010 r. (data wpływu 6 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz udokumentowania transakcji wniesienia aportem nieruchomości do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz udokumentowania transakcji wniesienia aportem nieruchomości do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej zwana Spółką), będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości (dalej zwanej w skrócie Nieruchomością), którą nabyła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W najbliższym czasie, Spółka zamierza zostać wspólnikiem spółki komandytowej i wnieść Nieruchomość tytułem aportu do tej spółki komandytowej, na pokrycie wkładu.

Po aporcie do spółki komandytowej Nieruchomość będzie wykorzystywana przez spółkę komandytową w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Nie można przy tym wykluczyć, że spółka komandytowa w przyszłości dokona zbycia Nieruchomości wniesionej przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wniesienie przez Spółkę Nieruchomości tytułem aportu do spółki komandytowej, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1 – czy Spółka powinna doliczyć podatek od towarów i usług do ustalonej wartości Nieruchomości (w wysokości ustalonej na dzień wniesienia aportu, nie wyższej jednak niż wartość rynkowa Nieruchomości na ten dzień)...
3. Kto poniesie ciężar ekonomiczny podatku od towarów i usług doliczonego do ustalonej wartości Nieruchomości wnoszonej aportem przez Spółkę do spółki komandytowej...
4. Czy Spółka będzie zobowiązana wystawić fakturę VAT dokumentującą aport Nieruchomości do spółki komandytowej, a jeśli tak – to o jakiej treści...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest następujące:

Ad 1.

W zakresie pytania nr 1 Spółka zajmuje stanowisko, iż wniesienie przez Spółkę Nieruchomości tytułem aportu do spółki komandytowej, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 u.p.t.u., są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W ocenie Spółki, wniesienie w formie aportu Nieruchomości do spółki komandytowej spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa ww. art. 7 ust. 1 u.p.t.u., bowiem w następstwie takiego aportu dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel, natomiast o odpłatności dostawy świadczy uzyskanie przez Spółkę (w zamian za wniesienie aportu) statusu wspólnika w spółce komandytowej.

W świetle powyższego (oraz z uwagi na fakt, iż żaden przepis u.p.t.u. nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania transakcji wniesienia aportem Nieruchomości do spółki osobowej), należy przyjąć, iż wniesienie przez Spółkę Nieruchomości tytułem aportu do spółki komandytowej, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2.

W zakresie pytania nr 2 Spółka zajmuje stanowisko, iż do ustalonej wartości Nieruchomości (w wysokości ustalonej przez Spółkę na dzień wniesienia aportu, nie wyższej jednak niż wartość rynkowa Nieruchomości na ten dzień), Spółka powinna doliczyć podatek od towarów i usług.

Za powyższym stanowiskiem przemawiają bowiem następujące argumenty.

W niniejszym przypadku przedmiotem aportu będzie Nieruchomość, której wartość wyceniona zostanie na dzień wniesienia aportu (w wysokości nieprzekraczającej wartości rynkowej Nieruchomości na ten dzień), przy czym wycena ta nie będzie uwzględniać kwoty podatku od towarów i usług. Z tytułu wniesienia aportem Nieruchomości o tak ustalonej wartości (tj. w wysokości nieprzekraczającej wartości rynkowej Nieruchomości na dzień wniesienia aportu bez uwzględnienia kwoty podatku od towarów i usług), Spółka uzyska status wspólnika w spółce komandytowej.

Konsekwencją powyższego sposobu ustalenia wartości rynkowej Nieruchomości na potrzeby wniesienia jej aportem do spółki komandytowej jest, w ocenie Spółki, konieczność doliczenia podatku od towarów i usług do ustalonej – na potrzeby aportu – rynkowej wartości Nieruchomości.

Innymi słowy, jeżeli przykładowo wartość rynkowa Nieruchomości na potrzeby wniesienia jej aportem do spółki komandytowej zostanie ustalona na 100 – z uwagi na fakt, iż wnoszenie aportu jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług – do tej wartości doliczony powinien zostać jeszcze stosowny podatek (w wysokości 22% – tj. w wysokości 22).

Takie stanowisko – w ocenie Spółki – jest zgodne przepisami u.p.t.u.

W szczególności wskazać bowiem należy, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 u.p.t.u., podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje wartość rynkową Nieruchomości ustaloną na potrzeby wniesienia aportu i powiększoną o podatek od towarów i usług doliczony do wartości rynkowej Nieruchomości, który spółka komandytowa zapłaci Spółce, jako finalny odbiorca towaru (aportu).

Na mocy art. 29 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą, opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Przez wartość rynkową stosownie do art. 2 pkt 27b u.p.t.u., rozumie się całkowitą kwotę, jaką w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju.

Odniesienie się przez ustawodawcę do „całkowitej kwoty”, którą nabywca „musiałby zapłacić za dany towar lub usługę, oznacza odniesienie do kwoty brutto – jest to bowiem jedyna kwota, którą należy zapłacić” – w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym „zapłata” będzie polegać na przystąpieniu Spółki do spółki komandytowej jako jej wspólnik i czerpaniu z tego tytułu określonych korzyści ekonomicznych oraz na uiszczeniu kwoty podatku.

W ocenie Spółki, należy przyjąć, że kwotą należną z tytułu sprzedaży, ustalanej w typowej transakcji dostawy towarów, jest dla aportu wartość wkładu niepieniężnego ustalona w umowie spółki (wartość sprzedaży netto) powiększona o kwotę podatku należnego. Wartość wkładu określona w umowie spółki wynika jednocześnie z wyceny rynkowej dokonanej na potrzeby aportu (która nie uwzględnia podatku od towarów i usług). Niejako na marginesie należy nadmienić, iż przyjęcie odmiennego stanowiska (zgodnie z którym wartość aportu zawierałaby już podatek od towarów i usług) prowadziłoby do zaniżenia podatku należnego od danej transakcji.

Co przy tym istotne, niniejsze stanowisko jest zgodne ze stanowiskami organów podatkowych wyrażanych w analogicznych sprawach innych podatników (por. m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2009 roku, sygn. ILPP1/443-1117/09-4/BD).

Ad 3.

W zakresie pytania nr 3, Spółka zajmuje stanowisko, iż ciężar ekonomiczny podatku od towarów i usług doliczonego do ustalonej wartości Nieruchomości wnoszonej aportem przez Spółkę do spółki komandytowej, powinien zostać poniesiony przez spółkę komandytową.

Zdaniem Spółki, stanowisko takie jest zasadne z uwagi na to, iż uwzględnia fundamentalną zasadę systemu VAT, jaką jest ponoszenie ciężaru podatku od towarów i usług przez ostatecznego nabywcę towaru lub usługi. Wprawdzie bowiem podatnikiem jest sprzedawca towaru lub usługi i jest on zobowiązany do zadeklarowania oraz odprowadzenia podatku należnego, jednak ciężar ekonomiczny podatku ponosi nabywca towaru lub usługi, który uiszcza podatek, zawierający się w cenie brutto.

Aport, co do zasady, nie wiąże się z przepływami pieniężnymi pomiędzy wspólnikiem wnoszącym wkład niepieniężny a spółką otrzymującą wkład. W zamian za wniesienie wkładu wspólnik przystępuje do spółki i może czerpać z tego tytułu określone korzyści ekonomiczne.

Tym niemniej, w celu zagwarantowania, zachowania wskazanej powyżej zasady ponoszenia ciężaru ekonomicznego podatku od towarów i usług przez ich nabywcę, ciężar ekonomiczny podatku od towarów i usług powinna ponieść spółka nabywająca wkład niepieniężny, tj. w omawianym zdarzeniu przyszłym spółka komandytowa, do której Nieruchomość jest wnoszona aportem.

W konsekwencji, równowartość podatku od towarów i usług powinna zostać uiszczona przez spółkę komandytową na rzecz Spółki.

Spółka podkreśla, iż niniejsze stanowisko jest zgodne ze stanowiskami organów podatkowych wyrażanych w analogicznych sprawach innych podatników (por. m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2009 roku, sygn. ILPP1/443-1117/09-4/BD).

Ad 4.

W zakresie pytania nr 4 Spółka zajmuje stanowisko, iż z tytułu wniesienia aportem Nieruchomości do spółki komandytowej. Spółka będzie zobowiązana wystawić fakturę VAT o treści zgodnej z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, przy czym jako wartość towaru, którego dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto) (§ 5 ust. 1 Rozporządzenia) powinna zostać wskazana wartość Nieruchomości ustalona na dzień wniesienia aportu.

Dopiero od tak ustalonej wartości powinna zostać obliczona kwota podatku od towarów i usług ( § 5 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia).

Powyższe stanowisko jest konsekwencją norm zawartych w art. 29 ust. 1 i 3 u.p.t.u., zgodnie z którymi to przepisami podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest obrót, a obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, przy czym jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości, którą nabyła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W najbliższym czasie, Spółka zamierza zostać wspólnikiem spółki komandytowej i wnieść przedmiotową nieruchomość tytułem aportu do tej spółki komandytowej, na pokrycie wkładu.

Po aporcie do spółki komandytowej ww. nieruchomość będzie wykorzystywana przez spółkę komandytową w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Wniesienie aportu jest dostawą towarów, zważywszy fakt, że mamy w tym przypadku do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy dostawa ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Z orzecznictwa ETS wynika, że odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów.

Zważywszy, iż bezpośrednim skutkiem dokonania wkładu niepieniężnego jest przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem wkładu na spółkę komandytową (spółka komandytowa zyskuje w tym wypadku faktyczne władztwo nad przedmiotem wkładu), w ocenie tut. Organu wniesienie wkładu w postaci Nieruchomości spełnia definicję dostawy towarów. Ponadto, nie budzi również wątpliwości, iż dostawa towarów w formie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej ma charakter odpłatny, gdyż w tym wypadku strona wnosząca aport (tj. Spółka) otrzymuje w zamian udział kapitałowy w spółce osobowej (określony udział w zyskach i stratach spółki osobowej). Istnieje zatem związek pomiędzy dokonaniem dostawy, a otrzymaniem wynagrodzenia w postaci udziału kapitałowego w spółce osobowej, gdzie Spółka otrzymuje prawo do partycypacji w zyskach i stratach spółki osobowej na skutek przeniesienia prawa do rozporządzania przedmiotem wkładu na spółkę osobową.

Tym samym wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego lub cywilnego jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Zatem, wniesienie przez Zainteresowanego aportem nieruchomości do spółki komandytowej będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy VAT i w związku z tym będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności stawki obniżone oraz zwolnienie od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy postanowiono, iż zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają tylko dostawy gruntów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Mając na względzie przytoczone powyżej przepisy oraz odnosząc się do opisu sprawy stwierdzić należy, iż wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci nieruchomości niezabudowanej stanowić będzie dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Ponadto, ww. czynność wniesienia aportem nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową, nieobjęta zwolnieniem od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu według 22% stawki podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Konsekwencją powyższego jest obowiązek wystawienia faktury VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle powyższego, podmiot wnoszący aport jest obowiązany, z tytułu odpłatnej dostawy towarów, za którą otrzymuje wynagrodzenie (w postaci określonego udziału w zyskach i stratach spółki), do wystawienia faktury VAT stwierdzającej dokonanie transakcji, zgodnie z art. 106 ustawy o VAT.

Kwestie wystawiania faktur, w tym faktur korygujących oraz zasady ich rozliczania, reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Jak wynika z przytoczonych przepisów, fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług.

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Reasumując z tytułu wniesienia aportem nieruchomości do spółki komandytowej. Wnioskodawca będzie zobowiązany wystawić fakturę VAT o treści zgodnej z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą podatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust 2-22 art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

W przypadku dokonania czynności wniesienia nieruchomości do spółki prawa handlowego jako wkładu niepieniężnego (aportu), nie występuje kwota należna (cena) w zamian za wniesione towary, lecz formę należności stanowią udziały w spółce objęte w zamian za wniesione prawa. Stąd też w powyższym przypadku podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wniesienia nieruchomości gruntowej w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej należy określić na podstawie art. 29 ust. 9 ustawy.

Przez wartość rynkową zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci nieruchomości gruntowej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpi kwota należna (cena) z tytułu sprzedaży, lecz formę należności stanowić będą udziały w spółce komandytowej objęte w zamian za wniesiony aport.

Oznacza to, iż w przypadku wniesienia przedmiotowego wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, podstawą opodatkowania, w oparciu o art. 29 ust. 9 ustawy, będzie wartość rynkowa wniesionego aportu pomniejszona o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na mocy art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Art. 103 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Z powyższych regulacji wynika, iż ciężar podatkowy związany z wniesieniem przez Zainteresowanego nieruchomości niezabudowanej do spółki komandytowej będzie spoczywał na wnoszącym aport.

Natomiast wskazać również należy, iż w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż kwestia kto poniesie ciężar ekonomiczny podatku od towarów i usług doliczonego do ustalonej wartości Nieruchomości wnoszonej aportem przez Spółkę do spółki komandytowej, powinna wynikać z treści zawartej między Stronami umowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w dniu 5 listopada 2010 r. zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia o numerach ILPB3/423-670/10-4/MM, ILPB3/423-670/10-5/MM i ILPB3/423-670/10-6/MM

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.