INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2010r. (data wpływu 16 czerwca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2010r. (data wpływu 18 sierpnia 2010r.) oraz pismem z dnia 27 września 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca może odliczyć od podatku należnego podatek naliczony zawarty w fakturach VAT dokumentujących zakupy dokonane w okresie od 26 kwietnia do 7 czerwca 2010r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca może odliczyć od podatku należnego podatek naliczony zawarty w fakturach VAT dokumentujących zakupy dokonane w okresie od 26 kwietnia do 7 czerwca 2010r.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2010r. (data wpływu 18 sierpnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu podatkowego nr IBPP1/443-559/10/MS z dnia 4 sierpnia 2010r. oraz pismem z dnia 27 września 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca z dniem 1 maja 2010r. rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczo-przemysłowymi. W Urzędzie Miasta K. gdzie dokonywał rejestracji działalności gospodarczej (zaświadczenie o wpisie do ewidencji) poinformowano go również, iż nie musi się już zgłaszać do Urzędu Skarbowego gdyż Urząd Miasta prześle do Urzędu Skarbowego dokumenty dotyczące opodatkowania zgłoszonej działalności gospodarczej. Okazało się to absolutną nieprawdą gdyż w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w K. powiedziano Wnioskodawcy, iż trzeba w zakresie podatku dochodowego złożyć zawiadomienie o wyborze formy opodatkowania, zaś w zakresie podatku od towarów i usług złożyć formularz VAT-R. Wnioskodawca dokonał tych czynności z tym, że w podatku dochodowym jako datę rozpoczęcia działalności Wnioskodawca podał datę 1 maja 2010r., natomiast na druku zgłoszenia VAT-R Wnioskodawca figuruje jako podatnik dopiero od dnia 8 czerwca 2010r. Pierwszą deklarację Wnioskodawca miał złożyć dopiero za czerwiec 2010r.

Zakupione w okresie od 26 kwietnia do 7 czerwca 2010r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie handlu artykułami spożywczo - przemysłowymi towary i usługi były wykorzystywane tylko i wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

We wskazanym wyżej okresie Wnioskodawca nie dokonywał zakupu towarów i usług o których mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT o wartości początkowej przekraczającej kwotę 15.000 zł.

W zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R złożonym w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w K. w dniu 6 czerwca 2010r. wskazano datę 8 czerwca 2010r. jako datę rezygnacji bądź utratę prawa do zwolnienia. Na brudnopisie druku VAT-R który był podstawą do sporządzenia zgłoszenia rejestracyjnego datę 8 czerwca 2010r. wpisała pracownica wspomnianego wyżej Urzędu Skarbowego.

Pierwsza sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej miała miejsce 1 maja 2010r. Cała sprzedaż dokonywana od tego dnia to sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT. Kasę fiskalną Wnioskodawca posiada od 1 maja 2010r. Cała sprzedaż jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy z wyszczególnieniem stawek VAT, wartości netto sprzedaży i podatku należnego. Data 26 kwietnia 2010r. związana jest z zakupem towarów handlowych, gdyż rozpoczynając sprzedaż z dniem 1 maja 2010r. trzeba było zgromadzić odpowiednią ilość towarów.

Ponadto w piśmie z dnia 27 września 2010r. Wnioskodawca stwierdził, że:

1. Deklaracje VAT 7 za maj i czerwiec 2010r. zostały złożone w przepisanym terminie do Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. Wykazany w tych deklaracjach podatek należny nie został odprowadzony do organu podatkowego (z przyczyn wykazanych w pkt 4 mniejszego pisma).
2. Całość sprzedaży za maj i czerwiec 2010r. była opodatkowana podatkiem VAT.
3. Zakupy dokonane w okresie od 26 kwietnia 2010r. do 7 czerwca 2010r. służyły w całości sprzedaży opodatkowanej.
4. W deklaracjach VAT 7 za maj i czerwiec 2010r. dokonano obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupów dokonanych w okresie od 26 kwietnia 2010r. do 7 czerwca 2010r. Zważywszy, iż kwoty podatku naliczonego w obu miesiącach były wyższe od kwot podatku należnego nie wystąpił podatek do wpłaty na konto Urzędu Skarbowego. W obu miesiącach wystąpiły natomiast „kwoty do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy”.
5. W ramach prowadzonej działalności handlowej od dnia 1 maja 2010r. występuje sprzedaż napojów alkoholowych.
6. Data 8 czerwca 2010r. to data rezygnacji ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Taką datę kazała Wnioskodawcy wpisać pracownica Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. mimo, że wyraźnie z druku zgłoszeniowego VAT R - wynika iż data rozpoczęcia działalności gospodarczej to 1 maja 2010r. (dział B1 - poz. 14). Z tym też dniem Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku od towarów i usług ze względu na wysokość obrotów (przeciętny obrót miesięczny około 25.000 zł). W dziale CI zakreślono kwadrat w poz. 33 „podatnik rezygnuje ze zwolnienia....” Ten kwadrat zalecano Wnioskodawcy skreślić w U.S. W tym stanie zdarzeń w druku VAT-R dział C2 w poz. 57 podano, iż pierwsza deklaracja ma być złożona dopiero za czerwiec 2010r.
7. Jak już Wnioskodawca zaznaczył wyżej pierwsza deklaracja została złożona za maj 2010r. (w przepisanym terminie).
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć od podatku należnego (VAT) za czerwiec 2010r. podatek naliczony VAT zawarty w fakturach zakupu w okresie od 26 kwietnia 2010r. do dnia 7 czerwca 2010r....

Zdaniem Wnioskodawcy, może odliczyć, istnieje techniczna możliwość dokonania tego gdyż sprzedaż od początku odbywa się poprzez kasę rejestrującą, z wydrukami na koniec dnia raportu fiskalnego. Znana jest sprzedaż netto i podatek należny według stawek. Zaistniały stan faktyczny nie powstał z winy Wnioskodawcy, gdyż został wprowadzony w błąd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 40.10.10) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ww. ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT wynika, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W świetle powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ww. ustawy o VAT jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ww. ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika jednakże, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie należy wskazać, iż do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu.

Realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia. Zatem aby skutecznie zrealizować już powstałe prawo, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca z dniem 1 maja 2010r. rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczo-przemysłowymi. W ramach przedmiotowej działalności handlowej Wnioskodawca dokonywał sprzedaży napojów alkoholowych. Całość sprzedaży za maj i czerwiec 2010r. była opodatkowana podatkiem VAT. Zakupy dokonane w okresie od 26 kwietnia 2010r. do 7 czerwca 2010r. służyły w całości sprzedaży opodatkowanej. Ponadto od dnia 1 maja 2010r. cała sprzedaż jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej z wyszczególnieniem stawek VAT, wartości netto sprzedaży i podatku należnego.

Wnioskodawca dokonując w dniu 6 czerwca 2010r. zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług wskazał w poz. 14 deklaracji VAT-R datę 1 maja 2010r. jako datę rozpoczęcia działalności gospodarczej. Przy czym w poz. 33 wskazał, że z dniem 8 czerwca 2010r. rezygnuje, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy a pierwszą deklaracje złoży za czerwiec 2010r. (poz. 57 deklaracji VAT-R).

Mimo powyższych oświadczeń zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym Wnioskodawca deklaracje VAT-7 za maj i czerwiec 2010r. złożył w przepisanym terminie do Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. W deklaracjach VAT-7 za maj i czerwiec 2010r. Wnioskodawca wykazał podatek należny z tytułu sprzedaży oraz obniżył kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupów dokonanych w okresie od 26 kwietnia 2010r. do 7 czerwca 2010r. Z uwagi na to, iż kwoty podatku naliczonego w obu miesiącach były wyższe od kwot podatku należnego nie wystąpił podatek do wpłaty na konto Urzędu Skarbowego. W obu miesiącach wystąpiły natomiast „kwoty do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy”.

Mając na uwadze przestawiony we wniosku stan faktyczny i obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że Wnioskodawca w uwagi na to, iż w ramach prowadzonej działalności handlowej dokonywał dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (napoje alkoholowe), nie miał prawa zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 tej ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca dokonując w dniu 1 maja 2010r. pierwszej sprzedaży stał się podatnikiem VAT czynnym i zachowywał się jak podatnik VAT czynny tj. ewidencjonował całą sprzedaż za pomocą kasy rejestrującej z wyszczególnieniem stawek VAT, wartości netto sprzedaży i podatku należnego, złożył deklaracje VAT-7 za maj i czerwiec 2010r. w przepisanym terminie do Pierwszego Urzędu Skarbowego w K.

Zatem o ile zakupione przez Wnioskodawcę w okresie od 26 kwietnia 2010r. towary służyły Wnioskodawcy w całości do prowadzenia rozpoczętej z dniem 1 maja 2010r. działalności handlowej opodatkowanej podatkiem VAT to Wnioskodawca, jako podatnik podatku VAT, nabył prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych zakupów.

Przy czym koniecznym jest odpowiednie skorygowanie przez Wnioskodawcę zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R ze wskazaniem, że Wnioskodawca jako podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą nie ma prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT, z jednoczesnym zaznaczeniem, że pierwszą deklarację VAT-7 Wnioskodawca jest zobowiązany złożyć za maj 2010r. Deklaracja VAT-R winna bowiem odzwierciedlać stan faktyczny.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupów dokonanych w okresie od 26 kwietnia 2010r. do 7 czerwca 2010r. należało uznać za prawidłowe.

Co do zasady Wnioskodawca zgodnie z przepisem art. 86 ust. 11 ustawy o VAT mógłby tego dokonać w rozliczeniu za miesiąc czerwiec 2010r. (ten okres rozliczeniowy jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy), gdyby nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w art. 86 ust. 10. Jeśli jednak Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w okresie od 26 kwietnia 2010r. do dnia 7 czerwca 2010r. odpowiednio w rozliczeniach za maj i czerwiec 2010r., odliczenie takie w przedmiotowym przypadku należy uznać za zgodne z obowiązującymi przepisami i nie ma konieczności ujmowania wszystkich zakupów za ww. okres wyłącznie w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2010r.

Należy wskazać, że dokonując odliczenia Wnioskodawca winien mieć na uwadze ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.