INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2010r. (data wpływu 24 sierpnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług cateringowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność hotelową w dwóch obiektach na terenie K (na ul. W i ul. G). W hotelach znajdują się pomieszczenia restauracyjne, które zostały przez spółkę wynajęte firmie zewnętrznej. Celem umowy najmu był przede wszystkim wynajem pomieszczeń restauracyjnych, natomiast przy okazji Spółka A Sp. z o.o. (najemca) miała przygotowywać i dostarczać gościom przebywającym w obiektach hotelowych Wnioskodawcy posiłki śniadaniowe. Umowa nakładała na najemcę obowiązek prowadzenia "obsługi śniadaniowej dla gości hotelowych". Śniadania były przygotowywane przez A Sp. z o.o. na zapleczu kuchennym restauracji mieszczącej się przy ul. W oraz dostarczane gościom hotelowym na szwedzki stół, znajdujący się w pomieszczeniu wynajmowanym przez A Sp. z o.o. (sala restauracyjna, w godzinach od 7-11, kiedy restauracja nie jest czynna dla gości zewnętrznych) oraz na życzenie klienta do pokoju hotelowego. Przygotowane śniadania były także dostarczane do pomieszczeń restauracyjnych obiektu przy ul. G, gdyż w tym obiekcie brak było możliwości przygotowania posiłków na miejscu. Serwowane były w ramach szwedzkiego stołu w pomieszczeniach wynajętych przez A Sp. z o.o. na takiej samej zasadzie jak w hotelu przy ul. W.

W świetle powyższego należy uznać, że od początku zamierzeniem stron było zawarcie umowy najmu pomieszczeń restauracyjnych, powiązanej ze świadczeniem usług cateringowych na rzecz gości hotelowych, a nie usług gastronomicznych. W umowie oraz fakturach, wystawianych przez A Sp. z o.o. pojawiło natomiast niewłaściwe nazewnictwo, nie odpowiadające rzeczywistej woli stron i rodzajowi faktycznie wykonywanych usług. Na podstawie zawartej umowy Spółka A zawsze przygotowywała i dostarczała posiłków do miejsc wskazanych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca podjął nawet działania zmierzające do anektowania umowy najmu i skorygowania faktur, jednakże usługodawca odmówił, gdyż dla niego użyte sformułowania umowy nie miały znaczenia, a sytuacja pomiędzy Wnioskodawcą a usługodawcą jest konfliktowa.

Dodatkowo przedstawione powyżej usługi zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w Łodzi jako "Usługi przygotowania i dostarczania posiłków dla pozostałych firm i instytucji" PKWiU 55.52.13-00.00.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od nabytych usług opisanych powyżej...

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej sytuację faktyczną, należy uznać, że usługi wykonywane na jego rzecz przez A Sp. z o.o. mają w istocie charakter usług cateringowych. Wnioskodawca prowadzi działalność hotelową w dwóch obiektach i wynajmuje w nich pomieszczenia restauracyjne podmiotowi zewnętrznemu, przy czym jednocześnie nabywa od niego usługi przygotowania i dostarczania śniadań dla gości hotelowych. Podmiot ten specjalizuje się w świadczeniu usług gastronomicznych i cateringowych. Usługodawca przygotowuje posiłki na zapleczu jednej restauracji, które dostarczane są do wskazywanych pomieszczeń restauracyjnych do jednego i drugiego hotelu.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, jest prawo do odliczenia VAT od usług zakupionych od A Sp. z o.o., na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Powyższy przepis wyłącza opcję obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku z tytułu nabywanych przez podatnika usług gastronomicznych. W zakresie wyłączenia nie znajduje się natomiast usługa cateringowa.

Zatem interpretacja pojęć: „usługa gastronomiczna" i „usługa cateringowa" oraz wskazanie elementów ich odróżniających jest w opisanej sytuacji bardzo istotne. W tym celu należy sięgnąć do art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, który stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawia przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Klasyfikacja, do której odsyła cytowany przepis to Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług w formie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. Klasyfikacja ta odróżnia trzy formy usług związanych z wyżywieniom: gastronomiczne, rozumiane jako usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach, stołówkowe, nieopisane, aczkolwiek definicje słownikowe sugerują, że są to usługi żywieniowe przy instytucjach np. szkołach oraz usługi cateringowe, rozumiane ogólnie jako usługi przygotowywania i dostarczania żywności. O cateringu możemy mówić, kiedy występuje element „dostarczenia" posiłków. Kiedy firma zamawia z restauracji posiłki dla swoich klientów, niewątpliwie mamy do czynienia z cateringiem. Usługa zamawiana przez Wnioskodawcę jest, jego zdaniem, cateringiem, ponieważ restauracja dostarcza posiłki na zamówienie hotelu do sali będącej własnością hotelu, a zatem nie będąca, własnością restauracji. Wymiernie mały dystans na którym dostarczane są posiłki nie upoważnia do wyłączenia usługi z zakresu cateringu. Możemy wyobrazić sobie analogiczną sytuację, kiedy firma zamawia posiłki z restauracji znajdującej się dosłownie „drzwi obok" (w jednym biurowcu), a restauracja ta dostarcza posiłki do firmy.

W świetle przedstawionych wyjaśnień. Wnioskodawca miała prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur, otrzymanych od A Sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, ustawodawca wymienił jedynie usługi gastronomiczne, tym samym nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Należy wskazać, że do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

W klasyfikacji tej w dziale 55 – „usługi hotelarskie i gastronomiczne”, wymienione zostały pod symbolem PKWiU 55.3 „usługi gastronomiczne”, natomiast „usługi stołówkowe i cateringowe” posiadają symbol PKWiU 55.5.

Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługa cateringowa stanowi usługę odrębną od gastronomicznej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność hotelową w dwóch obiektach na terenie K. (na ul. W i ul. Gj). W hotelach znajdują się pomieszczenia restauracyjne, które zostały przez spółkę wynajęte firmie zewnętrznej. Celem umowy najmu był przede wszystkim wynajem pomieszczeń restauracyjnych, natomiast przy okazji Spółka A Sp. z o.o. (najemca) miała przygotowywać i dostarczać gościom przebywającym w obiektach hotelowych Wnioskodawcy posiłki śniadaniowe. Umowa nakładała na najemcę obowiązek prowadzenia "obsługi śniadaniowej dla gości hotelowych". Śniadania były przygotowywane przez A Sp. z o.o. na zapleczu kuchennym restauracji mieszczącej się przy ul. W oraz dostarczane gościom hotelowym na szwedzki stół, znajdujący się w pomieszczeniu wynajmowanym przez A Sp. z o.o. (sala restauracyjna, w godzinach od 7-11, kiedy restauracja nie jest czynna dla gości zewnętrznych) oraz na życzenie klienta do pokoju hotelowego. Przygotowane śniadania były także dostarczane do pomieszczeń restauracyjnych obiektu przy ul. G, gdyż w tym obiekcie brak było możliwości przygotowania posiłków na miejscu. Serwowane były one w ramach szwedzkiego stołu w pomieszczeniach wynajętych przez A Sp. z o.o. na takiej samej zasadzie jak w hotelu przy ul. W. Na podstawie zawartej umowy Spółka A zawsze przygotowywała i dostarczała posiłków do miejsc wskazanych przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy stwierdzić należy iż o ile wskazane we wniosku usługi faktycznie są usługami cateringowymi sklasyfikowanymi według PKWiU do grupowania 55.52.13-00.00 i są nabywane w związku z opodatkowaną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, przy czym jednocześnie nie mają miejsca wyłączenia przewidziane w art. 88 ustawy o VAT, wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznające, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie usług cateringowych, należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług cateringowych, natomiast nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania nabywanych usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji według PKWiU, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.