INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23.08.2010 r. (data wpływu 06.09.2010 r.) oraz piśmie z dnia 05.11.2010 r. (data nadania 08.11.2010 r., data wpływu 12.11.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-593/10-2/JC z dnia 02.11.2010 r. (data nadania 03.11.2010 r., data doręczenia 05.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup drzewek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup drzewek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi inwestycję w postaci budowy nieruchomości - budynek klubowo-recepcyjny, w którym w przyszłości będzie prowadziła działalność gospodarczą. W trakcie trwania inwestycji Spółka zakupiła drzewka, które zostały posadzone wokół posesji i będą stanowiły naturalne ogrodzenie posesji. Wartość pojedynczego drzewka nie przekracza kwoty 3.500 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek na zakup drzewek będzie stanowił koszt podatkowy w momencie ich zakupu...

Czy wydatek na zakup drzewek powinien zwiększyć wartość inwestycji...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Koszt zakupu drzewek stanowi koszty uzyskania przychodów w momencie ich zakupu. Drzewka w opinii Spółki nie są majątkiem trwałym, gdyż wartość pojedynczej sadzonki nie przekracza kwoty 3.500 zł a jednocześnie część drzewek może się nie ukorzenić i ulec zniszczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W opisanym stanie faktycznym Spółka prowadzi inwestycję w postaci budowy nieruchomości - budynek klubowo-recepcyjny, w którym w przyszłości będzie prowadziła działalność gospodarczą. W trakcie trwania inwestycji Spółka zakupiła drzewka, które zostały posadzone wokół posesji i będą stanowiły naturalne ogrodzenie posesji. Dlatego w pierwszej kolejności należy się zastanowić, czy te wydatki związane z zagospodarowaniem terenu (zakup drzewek) należy zaliczyć do wartości początkowej środków trwałych, bowiem wydatków na inwestycję nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Mogą one jedynie przy zastosowaniu odpisów amortyzacyjnych zmniejszać podstawę opodatkowania osoby prawnej. Zasady ustalania przez podatników wartości początkowej składników majątku określa art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w zależności od sposobu nabycia, rodzaju składnika majątku oraz okoliczności modyfikujących wielkość wartości początkowej.

Prowadzona przez Spółkę inwestycja dotyczy budowy, dlatego dla ustalenia prawidłowej wysokości wartości początkowej środków trwałych będzie miał zastosowanie art. 16g ust. 1 pkt 2 w związku z art. 16g ust. 4 ww. ustawy.

Na podstawie pierwszego z przepisów za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Natomiast drugi z przepisów stanowi, iż za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Ponadto opierając się na klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.) stwierdzono, że w skład budynku jako pojedynczego obiektu wlicza się tzw. obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp. Wydatki na powstanie takich obiektów pomocniczych zwiększają wartość początkową nowo wybudowanego budynku. Natomiast wydatków poniesionych na zagospodarowanie terenu – nie można zakwalifikować jako obiektu pomocniczego.

Zatem koszty poniesione na zakup drzewek, które zostały posadzone wokół posesji, jako nie związane z budową nieruchomości – budynku klubowo-recepcyjnego nie mogą zostać uwzględnione w wartości początkowej powstającej inwestycji.

Skoro wydatki związane z zagospodarowaniem terenu wokół budynku nie stanowią elementu wartości początkowej powstających środków trwałych, należy się zastanowić, czy będą kosztami uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, tj. w trybie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Warunkami kwalifikującymi dany koszt do grupy kosztów uzyskania przychodów są:

1. poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów (koszty bezpośrednio związane z przychodami) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (koszty pośrednie),
2. niezakwalifikowanie go do grupy kosztów nieuznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych za usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Konsekwencją takiego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków na reprezentację.

Ustawodawca jednakże nie zdefiniował pojęcia reprezentacji. Wobec jej braku za celowe uznać należy odwołanie się do wykładni językowej tego pojęcia. „Reprezentacja” to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Reprezentacyjnie to działanie w sposób okazały, okazale, wystawnie, wytwornie (Słownik języka polskiego, Szymczak M. (red.), PWN, Warszawa 1981 r., t. II, str. 48).

Wobec powyższego, wydatki poniesione na zagospodarowanie terenu wokół budynku klubowo-recepcyjnego, w którym Spółka w przyszłości będzie prowadziła działalność gospodarczą, dotyczą bieżącej działalności Spółki, jeżeli mają na celu utrzymanie stanu technicznego i estetycznego terenu. Tym samym jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami będą stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Jednakże gdyby zagospodarowanie tego terenu, ze względu na swoją okazałość, odbiegało od zwyczajowo przyjętego w danej branży i okolicy (bardziej ekskluzywne, wytworne), działania takie należałoby uznać za reprezentację i wydatki z tym związane nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie nadmienia się, iż prawidłowe zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem ich celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem, bowiem na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, ponieważ to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.