Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-763/12-4/MR
z 11 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych. Wniosek uzupełniono w dniu 1 października 2012 r. o podpis Wnioskodawczyni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od dnia 1 września 2011 r. jest osobą fizyczną prowadząca działalność gospodarczą w postaci biura rachunkowego na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej wójta gminy. Prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Zainteresowana rozlicza się z urzędem skarbowym na zasadach ogólnych. Nie jest podatnikiem podatku VAT. Jej działalność została sklasyfikowana wg PKWiU (2008 r.) pod numerem PKD 6920Z jako „działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe”. Wnioskodawczyni posiada certyfikat księgowy wydany 22 kwietnia 2010 r. przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie którego, stosownie do art. 76b ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 29 maja 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) posiada uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawczyni nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego i dlatego nie podpisuje w imieniu podatników, płatników sporządzanych deklaracji podatkowych oraz zeznań rocznych na podstawie dowodów źródłowych, nie świadczy żadnych usług w zakresie doradztwa. W umowach z klientami zawarty jest zapis „Zleceniobiorca nie będzie świadczył usług doradztwa dla Zleceniodawcy”.

Przedmiotem działalności biura Zainteresowanej jest księgowa obsługa firm. Oferowane przez jej biuro usługi są następujące:

• prowadzenie rejestru zakupu i sprzedaży VAT oraz przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
• prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i innych oraz sporządzanie na podstawie ewidencji niezbędnych informacji, deklaracji podatkowych,
• sporządzanie zeznań rocznych na podstawie dokumentów źródłowych,
• ustalanie wysokości zobowiązań klientów wobec ZUS, urzędu skarbowego oraz informowaniu ich o tym,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz ewidencji wyposażenia,
• prowadzenie spraw kadrowych,
• rozliczanie wynagrodzeń oraz sporządzanie deklaracji: PIT-4, PIT-4R, PIT-11 itp.,
• naliczanie składek ZUS zleceniodawców i pracowników i sporządzanie stosownych deklaracji do ZUS.
  
  

Wszystkie ww. usługi wykonywane są w ramach i na podstawie zawartych umów z firmami na obsługę księgową. Deklaracje podatkowe sporządzane są na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do programu komputerowego, również na podstawie zawartych umów z klientami, a nie jako odrębne jednostkowe zlecenia.

Obroty firmy Wnioskodawczyni od dnia 1 września 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. nie osiągnęły kwoty 50.000 zł bez kwoty podatku VAT. Zainteresowana przewiduje, iż w 2012 r. przychody prowadzonej przez nią działalności w ramach biura rachunkowego nie osiągną 150.000 zł bez kwoty podatku VAT.

Wnioskodawczyni nadmieniła, że od dnia 23 stycznia 2012 r. jest również wspólnikiem spółki cywilnej (posiada 5% udziału), której głównym przedmiotem działalności jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 6820Z). Spółka cywilna nie skorzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i zgłosiła się jako podatnik podatku VAT. Planowana wartość sprzedaży w 2012 r. opodatkowanej podatkiem VAT nie przekroczy 100.000 zł bez kwoty podatku VAT. Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikiem podatku VAT jest spółka cywilna, nie zaś poszczególni wspólnicy jako osoby fizyczne. W związku z powyższym osiągane przez spółkę cywilną przychody nie mają wpływu na przedmiot sprawy, w której Wnioskodawczyni występuje o interpretacje, ponieważ nie zwiększają łącznej kwoty przychodów będącej wyznacznikiem tego, czy Zainteresowana jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w ramach biura rachunkowego, powinna stać się podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonując od dnia 1 września 2011 r. usługi rachunkowo-księgowe na podstawie certyfikatu księgowego wydanego na przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej wg PKWiU 2008 r. pod Nr PKD 6920Z: „działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe” nie świadcząc jednocześnie usług w zakresie doradztwa, ani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) o podatku od towarów i usług oraz spełniając w 2011 r. i w 2012 r. warunek wynikający z art. 113 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., (tj. wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł, do kwoty sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku) oraz art. 113 ust. 9, (tj. podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczyła w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty określonej w ust. 1, tj. 150.000 zł), Wnioskodawczyni ma prawo korzystać od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w ramach biura rachunkowego ze zwolnienia podmiotowego zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako biuro rachunkowe na podstawie art. 113 ust. 1 i art. 113 ust. 9?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jako właściciel.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Taki zapis znajduje się w art. 113 ust. 9 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Stosownie do § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowi załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym: „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, w pozycji 12 wymieniono „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”, w pozycji 13 „Usługi prawnicze”.

Na podstawie powyższego ze zwolnienia podmiotowego nie korzystają: usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.

Powstaje więc wątpliwość, czy usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane wg PKWiU z 2008 r. pod numerem PKD 6920Z wspólnie z doradztwem podatkowym, których zakres świadczony przez biuro rachunkowe został opisany powyżej we wniosku, należy zaliczyć do usług doradztwa, czy też nie.

Jak widać ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Odwołując się wiec do definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego „kto udziela porad”, a pod pojęciem „doradzać” - „udzielać porad, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. W związku z powyższym termin „doradztwo” może obejmować szereg usług doradczych np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Należy wiec rozumieć ten termin bardzo szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nt 73, poz. 443 ze zm.), obejmują:

• udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami,
• prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
• sporządzanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,
• reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
  
  

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 są:

• osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych,
• adwokaci i radcowie prawni,
• biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w 2 ust. 1 pkt 4.
  
  

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223).

W myśl art. 76a ust. 2 w. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

   - w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 76 a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w poz. 12 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. (Dz. U. Nr 68, poz. 360), ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja świadczonych usług oraz istota wykonywanych czynności.

Samych usług księgowych, nawet kompleksowych nie można utożsamiać ze świadczeniem usług doradczych. Niewątpliwie świadczenie usług księgowych wiąże się z posiadaniem określonej wiedzy pozwalającej na ich wykonywanie. Niemniej jednak nie jest to równoznaczne z uznaniem, że osoba świadcząca tego rodzaju usługi jest doradcą.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy oraz fakt, iż Wnioskodawczyni:

• prowadzi działalność w ramach biura rachunkowego na podstawie certyfikatu księgowego wydanego przez Ministra Finansów, nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradcy podatkowego,
• nie świadczy usług doradczych; w umowach zawartych z klientami istnieje zapis: „Zleceniobiorca nie będzie świadczył usług doradztwa dla Zleceniodawcy”,
• obroty osiągnięte przez jej firmę w okresie od dnia 1 września 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. nie osiągnęły kwoty 50.000 zł bez podatku VAT,
• przewidywane obroty w 2012 r. prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w ramach biura rachunkowego nie osiągną kwoty 150.000 zł bez kwoty podatku VAT,

to uważa ona, że przysługiwało jej prawo od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej i przysługuje jej również w 2012 r. prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.