Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1080/12-2/AJ
z 22 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Funduszu przedstawione we wniosku z dnia 29.10.2012 r. (data wpływu 31.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu udziału Wnioskodawcy w zyskach spółki komandytowej powstałej w wyniku przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu udziału Wnioskodawcy w zyskach spółki komandytowej powstałej w wyniku przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca jest osobą prawną, funduszem inwestycyjnym zamkniętym utworzonym zgodnie z ustawą z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, ze zm., dalej: ustawa o funduszach.
   
2. FIZ jest akcjonariuszem spółki komandytowo – akcyjnej z siedzibą w Polsce [SKA]. Statut SKA dopuszcza wydawanie świadectw użytkowych w zamian za umorzone akcje.
   
3. Akcje FIZ zostaną umorzone w zamian za wydanie świadectw użytkowych przez SKA na rzecz FIZ, zgodnie ze statutem SKA i art. 361 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych, Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm., ksh. Świadectwa użytkowe będą uprawniały FIZ do udziału w zyskach SKA i w majątku likwidacyjnym. Nie będą jednak inkorporowały żadnych praw korporacyjnych.
   
4. SKA może zostać przekształcona w spółkę komandytową [SPK]. Zmiana formy prawnej będzie wiązała się z kontynuacją praw i obowiązków przysługujących SKA, co m.in. będzie wpływało na istnienie świadectw użytkowych w niezmienionej postaci. Innymi słowy Wnioskodawca będzie, już jako właściciel świadectw użytkowych, partycypował w zyskach SPK oraz majątku likwidacyjnym, nie mając jednak pozostałych praw i obowiązków wspólnika SPK.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udział Wnioskodawcy w zyskach SPK będzie podlegał opodatkowaniu pdop na zasadach ogólnych, z jednoczesnym zwolnieniem od pdop na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 updop ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dochody osiągane przez Wnioskodawcę z SPK na podstawie świadectw użytkowych, będą uznawane za uzyskane przez Wnioskodawcę na zasadach ogólnych, ilekroć Wnioskodawcy zostanie przyznane prawo do udziału w zysku SPK (podjęta stosowna uchwała wspólników SPK). Jednocześnie na poziomie Wnioskodawcy dochody z tytułu posiadania świadectw użytkowych będą zwolnione od pdop, zgodnie z art. 6 ust. 10 updop.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 updop, fundusze inwestycyjne utworzone na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych są zwolnione od podatku.

Zwolnienie to ma charakter bezwarunkowy. Nie jest uzależnione ani od wielkości przychodów uzyskiwanych przez podmioty zwolnione ani od źródła uzyskania przychodu. Zwolnienie podmiotowe ma zatem zastosowanie do wszelkich dochodów osiągniętych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca będzie posiadał świadectwa użytkowe wydane w zamian za umorzone akcje SKA. W przyszłości nastąpi przekształcenie SKA w SPK. Przekształcenie pozostanie bez wpływu na świadectwa użytkowe oraz uprawnienia z nimi związane przysługujące Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 553 § 1 ksh, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Jak podkreśla się w doktrynie, w przepisie tym mowa jest o tym, że spółce przekształconej „przysługują” z mocy prawa wszystkie prawa i obowiązki, co należy rozumieć w ten sposób, że spółka ta nie wstępuje, ale ex lege jest cały czas podmiotem tych praw i obowiązków. (A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 553 Kodeksu spółek handlowych). W przypadku kontynuacji nie ma zatem poprzednika i następcy prawnego, ale istnieje ta sama spółka w zmienionej formie, sama zaś zasada kontynuacji jest jednym z elementów konstrukcyjnych pojęcia przekształcenia spółki.

Wyjątków od powyższej zasady nie należy interpretować w sposób rozszerzający (exceptiones non sunt extendendae). Oznacza to, że jakiekolwiek ograniczenie zasady kontynuacji powinno mieć swą wyraźną podstawę prawną.

Należy zauważyć, iż w ksh nie została uregulowana w sposób szczególny kwestia utraty bytu prawnego świadectw użytkowych w wypadku przekształcenia spółki akcyjnej lub komandytowo akcyjnej w spółkę osobową, brak jest również regulacji zakazującej przyznawania uprawnionym ze świadectw użytkowych praw równoważnych z prawami przysługującymi im przed przekształceniem.

Tym samym, brak jest normatywnych podstaw do uznania, że przekształcenie SKA w SPK może ograniczyć lub nawet pozbawić FIZ nabytych już przez niego praw wynikających z posiadania świadectw użytkowych wydanych przez SKA.

Należy zatem przyjąć, iż świadectwa użytkowe zachowają swój byt po przekształceniu SKA w SPK, zgodnie z zasadą kontynuacji wyrażoną w art. 553 § 1 ksh. Wnioskodawca jako właściciel świadectw użytkowych będzie więc uczestniczyć w zyskach SPK i w masie likwidacyjnej będzie mu przysługiwało roszczenie wobec sp. k. o wypłatę wskazanych zysków.

Reasumując, Wnioskodawca, w zakresie przysługującemu mu udziale w zyskach SPK poprzez świadectwa użytkowe, będzie podlegał opodatkowaniu pdop, z jednoczesnym zwolnieniem zgodnie z art. 6 ust. 10 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wskazać na wstępie należy, iż stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej także: „updop” przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Treść powyższego przepisu jest wyrazem przyjętego w polskim systemie podatkowym rozwiązania zakładającego podatkową transparentność spółek osobowych. W konsekwencji uzyskane z prowadzonej przez takie „osobowe” spółki działalności dochody nie podlegają opodatkowaniu na poziomie spółki. Uzyskiwane przez takie spółki przychody oraz ponoszone koszty są dla celów podatkowych kwalifikowane odpowiednio jako przychody i koszty wspólników takich spółek. Jednocześnie w ustawie tej przyjęte zostało rozwiązanie (którego wyrazem jest właśnie treść art. 5 updop), iż proporcję w jakiej przychody te i koszty przypisywać się będzie do poszczególnych wspólników danej spółki wyznaczać będzie ich prawo do udziału w zyskach takiej spółki, czyli zakres praw udziałowych związanych z uczestnictwem w spółce, a w przypadku akcjonariusza SKA - wynikający z posiadania takich akcji zakres praw majątkowych inkorporowanych w akcji.

Podkreślić przy tym należy, iż sekcji E.3. Wniosku ORD-IN (Wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej) Fundusz wskazał właśnie art. 5 ust. 1 updop (w zw. z art. 1 oraz art. 4a pkt 14 tej ustawy).

Jednocześnie „prawo do udziału w zysku” o którym jest mowa w art. 5 updop odróżnić należy od wynikających z umowy bądź statutu spółki albo z innych umów wierzytelności przysługujących wobec spółki innym podmiotom niebędącym wspólnikami takiej spółki, nawet wówczas, gdy mogą być podstawą roszczenia o wypłatę części zysku takiej spółki, np. przyznane pracownikom spółki niebędącym jej wspólnikami prawa do udziału w zysku spółki czy prawa do udziału w zysku spółki wynikające ze świadectw udziałowych, pożyczki partycypacyjnej itp.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94 poz. 1037 ze zm., dalej „KSH”) „Spółką komandytowo - akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem”. Jednocześnie, jak wynika z art. 126 § 1 pkt 2) KSH „W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo - akcyjnej stosuje się w pozostałych sprawach - odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.” Jak wynika z zacytowanych przepisów, w zakresie regulacji kapitału zakładowego i akcji w SKA stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej (dalej „SA”).

Zgodnie zaś z odnoszącym się do SA art. 361 § 1 KSH „Statut może przewidywać, że w zamian za akcje umorzone spółka wydaje świadectwa użytkowe bez określonej wartości nominalnej. Świadectwa użytkowe mogą być imienne lub na okaziciela. W dwóch pozostałych paragrafach tego artykułu zostały uregulowane kwestie dotyczące treści świadectw użytkowych. § 2. Jeżeli statut nie stanowi inaczej świadectwa użytkowe uczestniczą na równi z akcjami w dywidendzie oraz w nadwyżce majątku spółki pozostałej po pokryciu wartości nominalnej akcji (art. 361 § 2 KSH). Jednocześnie jak wynika z art. 361 § 3 KSH podmiot uprawniony ze świadectwa użytkowego nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania związane z umorzoną akcją i nie przysługują mu żadne prawa udziałowe z wyjątkiem uprawnień określonych w art. 361 § 2 KSH lub w statucie spółki.

Warto w tym miejscu określić treść i zakres uprawnień ucieleśnionych w świadectwach użytkowych. Otóż świadectwa użytkowe są dokumentami wydawanymi w zamian za umorzone akcje, inkorporującymi wierzytelności w stosunku do spółki. W piśmiennictwie wskazuje się na następującą charakterystykę treści praw inkorporowanych w świadectwach użytkowych:

• „Świadectwo użytkowe jest natomiast dokumentem, który spółka wydaje akcjonariuszowi w zamian za umorzenie jego akcji (art. 361 § 1 KSH). Jednakże, ze względu na fakt, że umorzenie akcji może odbywać się za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia (...) świadectwo użytkowe będzie dodatkową (przypadek pierwszy) lub jedyną (przypadek drugi) formą rekompensaty akcjonariuszowi przez spółkę za umorzenie akcji”. (System prawa Prywatnego, Prawo papierów wartościowych, tom 19, str. 112),
  

• „Świadectwo użytkowe różni się od akcji trzema zasadniczymi elementami. Po pierwsze świadectwa użytkowe nie mają określonej wartości nominalnej. Zakres przysługujących uprawnionemu ze świadectwa praw nie jest więc wyznaczony przez odniesienie do kapitału zakładowego. Po drugie świadectwa nie będąc akcjami nie dają uprawnionemu praw korporacyjnych. Wreszcie po trzecie uprawniony ze świadectwa użytkowego nie ponosi żadnej odpowiedzialności za zobowiązania związane z umorzoną akcją” (J. Frąckowiak, A. Kidyba, K. Kruczalak, W. Pyzioł, W. Opalski, Prawo handlowe, Tom II, Warszawa 1996 - 2006, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis),
  

• „Podstawowe uprawnienie ze świadectwa użytkowego polega na uczestnictwie w dywidendzie na równi z akcjami (...). Z reguły, wyznaczenie udziału w dywidendzie będzie oznaczone liczbą akcji (np. w zamian za 10 umorzonych akcji można przyznać uprawnionemu udział w dywidendzie równy 15 akcjom). Prawo do udziału w dywidendzie może być określone także w inny sposób (np. procentowym udziałem w zysku przeznaczonym do podziału przez akcjonariuszy). Świadectwo uprawnia wierzyciela do udziału w dywidendzie na równych prawach z akcjami chyba, że statut stanowi inaczej” (Komentarz do art. 361 KSH (w) S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, Komentarz do art. 301 - 458 KSH, C.H. Beck, Warszawa 2008, str. 525),
  

• „W przypadku świadectw użytkowych zastosowanie mają - poza art. 361 - przepisy ogólne o papierach wartościowych imiennych i na okaziciela (art. 92-116 k.c.). Poza tym status tych papierów może regulować statut. Kodeks wskazuje na swobodę statutu w zakresie kształtowania uprawnień majątkowych, które w myśl § 3 są jedynymi” (J. Raglewski, R. Potrzeszcz, T. Siemiątkowski, J. Naworski, K. Strzelczyk, Komentarz do kodeksu spółek handlowych. Spółka akcyjna i przepisy karne. Tom 1, Warszawa 2003 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie I) s. 844),
  

• Świadectwa użytkowe inkorporują wyłącznie wierzytelności, o których mowa w art. 361 (dywidenda, kwoty likwidacyjne) i nie mogą inkorporować uprawnień korporacyjnych (organizacyjnych) co wynika jasno z art. 361 § 3” (Komentarz do art. 361 KSH M. Rodzynkiewicz, Kodeks spółek handlowych. Komentarz Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2009, Wydanie III, s. 1344).
  
  
  

W świetle powyższego należy stwierdzić jednoznacznie, iż przepis art. 5 ust. 1 updop odnosi się do sytuacji podatników podatku dochodowego od osób prawnych uczestniczących w spółkach osobowych jako wspólnicy. Norma ta nie dotyczy jednak posiadaczy świadectw użytkowych.

Posiadacza świadectw użytkowych nie należy utożsamiać bowiem ze wspólnikiem spółki osobowej, o którym mowa w art. 5 ust. 1 updop. Do opodatkowania dochodów z udziału w zyskach spółki komandytowej zobowiązani będą jej wspólnicy. Natomiast zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Fundusz nie będzie wspólnikiem spółki komandytowej – jego akcje spółki komandytowo-akcyjnej zostaną umorzone przed przekształceniem.

Fundusz nie będzie zatem w ogóle podatnikiem podatku dochodowego z tytułu „udziału w zyskach SPK”.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Funduszu, zgodnie z którym „Wnioskodawca, w zakresie przysługującemu mu udziale w zyskach SPK poprzez świadectwa użytkowe, będzie podlegał opodatkowaniu pdop, z jednoczesnym zwolnieniem zgodnie z art. 6 ust. 10 updop” – należy uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie tut. Organ podatkowy, mimo iż przedmiotem interpretacji indywidualnej nie mogą być przepisy prawa handlowego, realizując zasadę wyrażoną w art. 121 Ordynacji podatkowej pragnie zaznaczyć, iż w jego opinii wątpliwości budzi kwestia realizacji uprawnień wynikających z posiadania świadectw użytkowych wystawionych przez SKA w sytuacji, gdy dojdzie do przekształcenia tej spółki w spółkę komandytową. Wątpliwości te wynikają z faktu, iż spółka komandytowa (spółka przekształcona) nie ma możliwości zaspokojenia roszczeń, które przysługują z tytułu posiadania świadectw użytkowych, a są one dokładnie oznaczone w § 2 art. 361 KSH (przytoczony na wstępie akapitu). Spółka komandytowa nie wypłaca bowiem dywidendy (jest to sposób podziału zysku przewidziany dla spółek kapitałowych oraz wyjątkowo występujący w spółce komandytowo-akcyjnej). Nie sposób też wyliczyć nadwyżki majątku spółki „pozostałej po pokryciu wartości nominalnej akcji”, gdyż akcje zostały unicestwione w momencie przekształcenia. Literalne zastosowanie przepisu dotyczącego korzystania z uprawnień przypisanych do świadectw użytkowych nie jest możliwe w przypadku przekształcenia spółki, która wystawiła te świadectwa, w spółkę komandytową.

Jako nieuprawnione należy zatem uznać twierdzenie, iż na zasadzie kontynuacji praw i obowiązków (o której mowa w art. 553 § 1 KSH) posiadacze świadectw użytkowych wydanych przez SKA utrzymują prawo do uczestnictwa w zysku spółki komandytowej przekształconej z SKA. Nie można przy tym bezkrytycznie zakładać, iż od zasady wyrażonej w art. 553 § 1 KSH nie są przewidziane żadne wyjątki. Istnienie takich odstępstw od zasady jest potwierdzone nawet treścią przepisu – art. 579 § 1 KSH, zgodnie z którym „prawa i obowiązki wspólników spółki przekształcanej, które nie są zgodne z przepisami o spółce przekształconej, wygasają z mocy prawa z dniem przekształcenia”. A więc z samego faktu przekształcenia formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej wynika fakt, że wiele praw i obowiązków, spoczywających na spółce przed przekształceniem wygasa z mocy prawa z dniem przekształcenia. Jest to oczywiste w zakresie kontynuacji praw i obowiązków udziałowych związanych z uczestnictwem wspólników w spółce przekształcanej. Prawa i obowiązki te mogą być kontynuowane, ale tylko w takim zakresie, w jakim są one zgodne z przepisami ustawy o spółce przekształconej (patrz: Kodeks spółek handlowych - komentarz do art. 553; A. Kidyba, wersja elektr. Lex 2011). Dobrym tego przykładem jest właśnie przekształcenie spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę komandytową. W SKA występuje kapitał zakładowy, który dzieli się na akcje. Z tytułu posiadania akcji wspólnikom przysługują określone prawa i obowiązki. W spółce komandytowej akcje już nie występują, a prawa udziałowe wspólników są inaczej ukształtowane przez przepisy ustawy. W rozpatrywanym przypadku akcje wydane przez SKA ulegają z mocy prawa unicestwieniu na moment przekształcenia w spółkę komandytową. Tym samym nie mogą być kontynuowane prawa i obowiązki związane z wydaniem akcji – po stronie spółki przekształconej oraz z ich posiadaniem – po stronie dotychczasowych akcjonariuszy. Powyższe potwierdza tezę, zgodnie z którą zasada kontynuacji praw i obowiązków, stosowana przy przekształceniu spółek, podlega pewnym ograniczeniom.

Opisane wyżej wygaśnięcie praw związanych z posiadaniem akcji znajdzie zastosowanie również do uprawnień – po stronie posiadacza oraz obowiązków – po stronie spółki, związanych ze świadectwami użytkowymi. Jak wskazano bowiem wyżej przepisy regulujące powstanie ustrój oraz funkcjonowanie spółki komandytowej nie przewidują wypłat z zysku w postaci dywidendy. Również sposób podziału „kwot likwidacyjnych” przewidziany dla posiadaczy świadectw użytkowych nie może być zrealizowany w spółce komandytowej – nie występują w niej po prostu akcje, których wartość nominalna miałaby stanowić punkt odniesienia przy wyliczaniu pozostałej po likwidacji nadwyżki majątku spółki. W świetle powyższego, realizację uprawnień opisanych w art. 361 § 2 KSH należy uznać za niemożliwą w przypadku kierowania roszczeń z tego tytułu do spółki komandytowej. Tak więc wskazany przez Wnioskodawcę mechanizm uczestnictwa w zysku spółki komandytowej z tytułu posiadania świadectw użytkowych nie jest możliwy do wprowadzenia w życie. Spółka komandytowa nie będzie w żaden sposób zobowiązana do wypełniania roszczeń, które nie są możliwe do realizacji ze względu na formę prawną przyjętą do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Reasumując, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca posiadacz świadectw użytkowych wydanych przez SKA przed przekształceniem w SK nie będzie posiadał prawa do uczestnictwa w zysku oraz w podziale „kwot likwidacyjnych” spółki komandytowej.

Powyższe nie oznacza jednak, że posiadacz świadectw użytkowych na moment przekształcenia SKA, która je wydała, utraci możliwość jakiegokolwiek dochodzenia roszczeń od przekształcanej spółki. Mogłoby to stanowić rażącą niesprawiedliwość w stosunku do byłego wspólnika, którego akcje zostały umorzone bez wynagrodzenia, jednak z możliwością dalszego uczestnictwa w zyskach spółki. W przypadku gdy były wspólnik uzna, że jego roszczenia związane z wejściem w posiadanie świadectw użytkowych nie zostały w pełni zaspokojone na moment przekształcenia SKA, może wystąpić do tej spółki z roszczeniem o wypłatę stosownego wynagrodzenia. Powyższe uprawnienie wynika z zastosowania w niniejszej sprawie normy przepisu art. 579 § 2 KSH. Przepis ten winien być stosowany na zasadzie odesłania w zakresie stosowania przepisów o spółce akcyjnej do spółek komandytowo-akcyjnych. Oprócz możliwości uzyskania „stosownego wynagrodzenia”, o którym mowa w przytoczonym przepisie, Wnioskodawca nie może jednak liczyć na uczestnictwo w zysku spółki komandytowej.

Oczywiście dochód z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę ww. wynagrodzenia podlegałby zwolnieniu z podatku dochodowego z uwagi na okoliczność, iż Fundusz korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10 updop (a nie jak podaje Wnioskodawca art. 6 ust. 10 updop).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.