INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od towarów i usług, ustawy Ordynacja podatkowa oraz podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej Spółka, Wnioskodawca) prowadzi poprzez posiadane przedsiębiorstwo działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni biurowych, usługowych, handlowych, sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych, jak i przemysłowych (zgodnie z danymi rejestrowymi).

W skład prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość gruntowa wraz z nieruchomością budynkową - galerią o charakterze handlowym z powierzchnią przeznaczoną pod wynajem, biurami dla obsługi przedsiębiorstwa. Składnikami przedsiębiorstwa są także urządzenia techniczne, maszyny, inne wyposażenie wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, a również wierzytelności i środki pieniężne.

W toku dotychczas prowadzonej działalności Spółka wyrobiła sobie na rynku m.in. nieruchomości handlowych określoną markę i posiada szerokie grono współpracujących z nią kontrahentów, w tym w szczególności przedsiębiorców najmujących powierzchnie handlowe w będącej jej własnością nieruchomości. Ponadto Spółka posiada zobowiązania z tytułu m.in. kredytów bankowych, pożyczek, jak również dostaw. Spółka zatrudnia pracowników.

Wnioskodawca wraz z niemiecką spółką (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) będącą spółką prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec planuje założyć spółkę komandytową, w której Spółka będzie komplementanuszem, a niemiecka spółką komandytariuszem.

Wkładem Wnioskodawcy do spółki komandytowej będzie prowadzone przez Niego przedsiębiorstwo (składające się z ww. elementów majątkowych i niemajątkowych) w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyniku tej czynności nowopowstała spółka komandytowa nabędzie ww. składniki Wnioskodawcy oraz będzie odpowiadać solidarnie ze Spółką za zobowiązania związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nowopowstała spółka komandytowa zobowiąże się pokryć wszystkie te zobowiązania w całości.

Ponadto wejdzie we władanie dokumentacji Spółki związanej z ww. składnikami, w tym m.in. księgi rachunkowe, umowy najmu i inne kontrakty, bazę klientów, tajemnice handlowe etc.

Równolegle nowopowstała spółka komandytowa, stanie się także na gruncie prawa podatkowego odpowiedzialna za zobowiązania Spółki - na podstawie art. 112 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w odniesieniu do podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak powinna zostać ustalona podstawa opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli wartość przedsiębiorstwa wnoszonego aportem do spółki komandytowej określona w umowie spółki odpowiada wartości netto (pomniejszonej o amortyzację) wszystkich wnoszonych aktywów po pomniejszeniu o wartość zobowiązań...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej jako: ustawa o PCC), podatkowi podlegają m.in. umowy sprzedaży praw majątkowych, a więc również umowa sprzedaży udziałów, umowy spółki oraz zmiany takich umów, jeżeli powodują podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem PCC.

Za zmianę umowy spółki zgodnie z ustawą uważa się m.in. przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty; przy przekształceniu lub łączeniu spółek, wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia. Stawka podatku w przypadku umowy sprzedaży udziałów wynosi 1%, w przypadku umowy spółki 0,5%.

Według art. la pkt 1 ustawy o PCC, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 9 tej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na spółce.

Wnioskodawca będący spółką z o.o. wraz z podmiotem będącym osobą prawną planuje założyć spółkę komandytową, w której Spółka będzie komplementariuszem, a druga osoba prawna komandytariuszem. Wkładem Wnioskodawcy do spółki komandytowej będzie prowadzone przez niego przedsiębiorstwo (składające się z ww. elementów majątkowych i niemajątkowych) w rozumieniu art. 55¹kodeksu cywilnego, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyniku tej czynności nowo powstała spółka komandytowa nabędzie ww. składniki Wnioskodawcy wraz z jego zobowiązaniami, za które stanie się odpowiedzialna. Ponadto wejdzie we władanie dokumentacji Spółki związanej z ww. składnikami, w tym m.in. księgi rachunkowe, umowy najmu i inne kontrakty, bazę klientów, tajemnice handlowe etc.

Równolegle nowo powstała spółka komandytowa, stanie się także na gruncie prawa podatkowego odpowiedzialna za zobowiązania Spółki - na podstawie art. 112 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

W ocenie Wnioskodawcy założenie spółki komandytowej podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych przy czym podstawą opodatkowania jest wartość wkładów wnoszonych przez wspólników, zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PCC.

W ocenie Wnioskodawcy utworzenie spółki komandytowej, jak każdej innej spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podatek PCC od umowy spółki (jak też zmiany umowy spółki) pobiera się w wysokości 0,5% podstawy opodatkowania. Natomiast wartość wkładu powinna odpowiadać wartości przedsiębiorstwa określonej w umowie spółki.

Wartość przedsiębiorstwa będącego przedmiotem wkładu będzie odpowiadać wartości netto wszystkich wnoszonych aktywów pomniejszonej o wartość zobowiązań określonej na podstawie prowadzonych przez Spółkę ksiąg rachunkowych, a nie wartości rynkowej wnoszonych aktywów.

Powołany powyżej art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PCC wskazuje, iż podstawę opodatkowania stanowi przy zawarciu umowy spółki - wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego. Przepis nie utożsamia wartości wkładów z ich wartością rynkową. Nie odwołuje się do pojęcia „wartości rynkowej” wkładów, lecz do wartości wkładów. Nie ma zatem ustawowego obowiązku, aby podstawę opodatkowania przedmiotowej czynności ustalać według „wartości rynkowej” skoro ustawa tak nie stanowi.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość wkładu zadeklarowana przez Spółkę, czyli wartość przedsiębiorstwa wskazana w umowie odpowiadająca wartości netto (pomniejszonej o amortyzację) wszystkich wnoszonych aktywów po pomniejszeniu o wartość zobowiązań.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 września 2011 r., sygn. IPPB2/436-283/11-2/MZ. Organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym czynność wniesienia przedsiębiorstwa do spółki komandytowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) PCC jako czynność umowy spółki, podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość wkładów do spółki komandytowej określona w umowie spółki, która będzie odpowiadała wartości netto wszystkich wnoszonych aktywów (wartość netto środków trwałych, materiałów, należności od odbiorców itd.) pomniejszonej o wartość zobowiązań (kredyty bankowe, zobowiązania publiczno-prawne, pożyczki).

Organ podatkowy uznał, iż podstawę opodatkowania stanowi wartość wkładów, która winna być wyceniona przez wspólników przy zawieraniu umowy spółki bądź zmianie umowy spółki. Przy czym podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowiła wartość wkładu Wnioskodawcy do spółki komandytowej. A zatem, o ile istotnie wartość „netto” środków trwałych, materiałów, należności od odbiorców itd., pomniejszona o wartość zobowiązań będzie odpowiadała wartości wkładu Wnioskodawcy do spółki osobowej, to podstawą opodatkowania będzie właśnie ta wartość.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2011 r. (sygn. IBPBII/1/436-256/10/MZ) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2010 r. (sygn. IPPB2/436-465/09 -4/AF, który uznał, iż literalne brzmienie przepisu art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PCC ustanawiającego podstawę opodatkowania przy umowie spółki odnosi się do wartości wkładów do spółki osobowej lub kapitałowej. A zatem, nie ma podstaw do odwoływania się przy zawarciu umowy spółki, jako miernika „wartości rynkowej” skoro ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych tak nie stanowi.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2012 r. sygn. ILPB2/436-54/12-2/WS uznał, iż podstawą opodatkowania wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki komandytowej na potrzeby podatku od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość wkładu zadeklarowana przez wspólników spółki komandytowej.

Reasumując czynność wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki komandytowej podlega opodatkowaniu podatkiem PCC. Przedmiotem opodatkowania PCC jest nie tyle wniesienie wkładu, co utworzenie spółki. Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Podstawę opodatkowania będzie stanowiła wartość wkładów do spółki osobowej odpowiadająca wartości przedsiębiorstwa określonej w umowie spółki, która odpowiada wartości netto (pomniejszonej o amortyzację) wszystkich wnoszonych aktywów po pomniejszeniu o wartość zobowiązań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z analizy opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wraz z niemiecką spółką (odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) będącą spółką prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec planuje założyć spółkę komandytową, w której Spółka będzie komplementanuszem, a niemiecka spółką komandytariuszem. Wkładem Wnioskodawcy do spółki komandytowej będzie prowadzone przez Niego przedsiębiorstwo (składające się z ww. elementów majątkowych i niemajątkowych) w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi podlegają umowy spółki. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zakresem przedmiotowym ustawy objęte są również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Z kolei według art. 1a pkt 1 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na spółce.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania stanowi przy zawarciu umowy spółki – wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, podstawę opodatkowania przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość wkładu zadeklarowana przez spółkę.

Powołany bowiem powyżej przepis ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie odwołuje się do pojęcia „wartości rynkowej” wkładów, lecz do wartości wkładów. Nie ma zatem ustawowego obowiązku, aby podstawę opodatkowania przedmiotowej czynności ustalać według „wartości rynkowej”, skoro ustawa tak nie stanowi.

Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie wartość wkładów do spółki osobowej, w tym komandytowej, wynikająca z umowy, będąca podstawą opodatkowania wyceniana jest przez wspólników tej spółki, czyli strony konkretnej czynności cywilnoprawnej.

Mając na uwadze powyższe, opisany przez Wnioskodawcę sposób ustalenia podstawy opodatkowania, należy uznać za zgodny z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od towarów i usług oraz ustawy Ordynacja podatkowa zostaną rozstrzygnięte odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.