Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-350/12-4/AO
z 5 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 03 września 2012 r. (data wpływu 05 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 września 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz ustalenia maksymalnej intensywności pomocy regionalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie …. Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) w dniu (…) (zezwolenie nr …). Zezwolenie wydane jest do dnia (…).

Przedmiotem działalności gospodarczej na terenie Strefy jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytwarzanych na terenie Strefy określonych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w sekcji D, podsekcji DJ, klasach: 28.51 - Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale, 28.52 - Usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych; podsekcji DK, klasie: 29.23 - Urządzenia chłodnicze i wentylacyjne, z wyłączeniem urządzeń przeznaczonych dla gospodarstw domowych; podsekcji DL, klasach: 31.20 - Aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza, 31.30 - Druty i przewody izolowane, 31.50 - Sprzęt oświetleniowy i lampy elektryczne, 31.62 - Sprzęt i wyposażenie elektryczne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, 33.30 - Projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi.

W zezwoleniu, jako warunki prowadzenia działalności na terenie strefy, ustalono m.in.: zwiększenie zatrudnienia o 15 nowych pracowników do dnia 31 grudnia 2008 r. i utrzymanie tego stanu do dnia 31 grudnia 2013 r., dokonanie inwestycji na terenie Strefy o wartości przewyższającej 4 500 tys. zł do dnia 31 grudnia 2007 r.

Przedsięwzięcie inwestycyjne polegało na uruchomieniu zakładu, w którym produkowane są szafy dostępowe, elementy okablowania strukturalnego oraz montowane wyposażenie energetyczne w obudowie.

Do dnia 31 grudnia 2007 r. Wnioskodawca poniósł nakłady inwestycyjne w kwocie 8 901 tys. Wydatki te związane są ściśle z realizacją przedsięwzięcia gospodarczego, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy w zakresie i zgodnie z zezwoleniem. Dotyczyły poszczególnych składników majątku (wg Klasyfikacji Środków Trwałych):

WNiP - 4 tys.

grupa 1 KŚT - 8 422 tys.

grupa 2 KŚT - 20 tys.

grupa 3 KŚT- 209 tys.

grupa 4 KŚT - 95 tys.

grupa 5 KŚT - 10 tys.

grupa 6 KŚT- 106 tys.

grupa 7 KŚT - 31 tys.

W trakcie kolejnych lat: 2008 - 2011, wydatkowane zostały kwoty na dalsze inwestycje w łącznej wysokości 244 tys.:

WNiP - 21 tys.

grupa 3 KŚT - 39 tys.

grupa 4 KŚT - 87 tys.

grupa 5 KŚT - 27 tys.

grupa 6 KŚT - 47 tys.

grupa 7 KŚT - 12 tys.

grupa 8 KŚT - 11 tys.

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) Wnioskodawca doprecyzował opisany we wniosku zaistniały stan faktyczny o następujące informacje:

• Wnioskodawca nie posiada statusu małego i średniego przedsiębiorcy w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (nie spełnia kryterium przedsiębiorstwa niezależnego).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy poniesienie wydatków inwestycyjnych przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu strefowym, powiększa maksymalną wysokość zwolnienia podatkowego, jakie przysługuje Spółce (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych)?
2. Czy wydatki poniesione po dacie 31 grudnia 2007 r., Spółka może zaliczyć do nakładów inwestycyjnych określonych w zezwoleniu strefowym, zwiększając tym samym pulę dostępnej dla Niej pomocy publicznej (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku oraz art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych)?
3. Ile wynosi dopuszczalna wielkość pomocy publicznej obowiązującej dla zezwolenia Wnioskodawcy?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie pytania nr 1 i nr 2. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 3 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną w dniu 05 grudnia 2012 r. nr ILPB3/423-350/12-5/AO.

Stanowisko Wnioskodawcy według stanu prawnego od dnia uzyskania zezwolenia (…) do dnia 4 sierpnia 2008 r.

Stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Zakres i warunki korzystania z zezwolenia określone są w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) i ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych) wraz z odpowiednimi rozporządzeniami o utworzeniu danej Strefy (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej).

Według art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zezwolenia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Przy czym, dostępna pula pomocy publicznej jest równa iloczynowi maksymalnej intensywności pomocy publicznej oraz kosztów kwalifikowanych. Powyższy mechanizm kalkulowania, wskazuje na możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu.

Rodzaj tych wydatków, został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów o utworzeniu specjalnej strefy ekonomicznej, § 3:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona, jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą,
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowozatrudnionych pracowników obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Rozporządzenie w § 3 ust. 4 jako nową inwestycję definiuje: „inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa oraz wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa, jak również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte”.

Zgodnie z § 6 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznawane są koszty inwestycji poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, jeżeli są to koszty stanowiące cenę nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego, cenę nabycia albo koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, koszt rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych, cenę nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know - how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej. Minimalny poziom nakładów inwestycyjnych określony w § 6 rozporządzenia został ustalony na 100 000 euro. Spółka dokonała kwalifikacji kosztów na podstawie powyższych warunków, wymienionych w przepisach rozporządzenia.

Sięgając natomiast do zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Strefy, zapis dotyczący wielkości nakładów inwestycyjnych ma następujące brzmienie: „… poniesienie wydatków inwestycyjnych (kosztów inwestycji) w rozumieniu § 6 rozporządzenia RM z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2211 z późniejszymi zmianami) o wartości przewyższającej 4.500.000 zł (słownie: cztery miliony pięćset tysięcy złotych) do 31.12.2007 roku”.

Udzielone zezwolenie określa zatem, minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, uprawniający do korzystania ze zwolnień podatkowych (uwzględniając zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej), w związku z prowadzeniem działalności na terenie strefy.

Nie określa maksymalnego poziomu inwestycji (wskazuje na konieczność poniesienia wydatków przewyższających wskazaną kwotę). Zdaniem Wnioskodawcy, stanowi on warunek konieczny dla prowadzenia działalności w strefie i nie może być podstawą ograniczania dostępnej puli pomocy publicznej.

W przypadku Spółki, zezwolenie nie wprowadza też żadnych warunków dodatkowych, ograniczających wielkość inwestycji.

Reasumując, jedynymi ograniczeniami limitującymi wysokość zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym jest maksymalna intensywność pomocy publicznej i wielkość faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia tą pomocą.

Nie są też znane Spółce żadne akty prawne, które miałyby zastosowanie do wydanego zezwolenia - nie jest więc ono obarczone narzuconym limitem kwotowym pomocy publicznej wynikającym z przepisów prawa.

Wartość zwolnienia z opodatkowania należy więc obliczyć w oparciu o rzeczywiście poniesione nakłady inwestycyjne (przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z przepisów prawa a kwalifikujących do objęcia pomocą), czyli również przewyższające minimalną wartość określoną w zezwoleniu.

Tylko nieponiesienie przez Spółkę wydatków w kwocie minimalnej określonej w zezwoleniu (tym samym niespełnienie jednego z warunków zezwolenia), wykluczałoby możliwość skorzystania z pomocy publicznej.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Zezwolenie nie określa maksymalnego poziomu dokonanych inwestycji ani terminu ich dokonania (jedynym ograniczeniem czasowym jest okres trwania zezwolenia, czyli do dnia ….). Nie wymienia również przesłanek obligujących do wystąpienia o zmianę pozwolenia. Brak jest również podstaw ustawowych do jego zmiany: Ustawa (o specjalnych strefach ekonomicznych) w art. 16 ust. 4 wskazuje, że minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2 - 4. Ponadto, zgodnie z treścią ust. 5 tego przepisu, minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia.

Z kolei, z art. 19 ustawy, do którego odsyła ww. artykuł 16 ust. 4, w zakresie dotyczącym pytania pierwszego stwierdza jedynie, iż zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu Ministra właściwego do spraw gospodarki.
   
   

Żadna z powyższych przesłanek nie wystąpiła (nie miały zastosowania przepisy art. 16 ust. 4 ww. ustawy o cofnięciu lub potrzebie uzyskania nowego zezwolenia), Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie wydanego zezwolenia.

Ustawodawca nie wskazuje wprost skutków sytuacji, w których przedsiębiorca spełnił minimalne wymogi kwotowe w wyznaczonym w zezwoleniu terminie (przy czym okres ten jest krótszy niż okres obowiązywania zezwolenia) - podatnik dalej ponosi wydatki inwestycyjne i nadal chce korzystać z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego.

Zdaniem Spółki, wydatki inwestycyjne (pomoc regionalna z tytułu kosztów nowej inwestycji) poniesione po dacie 31 grudnia 2007 r. (termin wskazany w zezwoleniu dla warunku poniesienia nakładów inwestycyjnych), przy spełnieniu pozostałych warunków opisanych w zezwoleniu, i określonych w przepisach rozporządzenia, uprawnia do dalszego korzystania z tej pomocy do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Powyższy przepis wyraźnie określa limit zwolnienia przysługujący przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, gdyż zwolnienie przysługuje do wartości pomocy publicznej dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do jej uzyskania w największej wysokości.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem podlega dochód z działalności gospodarczej, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Tak więc, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Ustawa o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz. U. Nr 118, poz. 746), która weszła w życie w dniu 04 sierpnia 2008 r. wprowadziła zmiany m.in. do art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zgodnie z art. 1 pkt 8 ww. ustawy zmieniającej, art. 16 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z kolei z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, iż zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

W myśl art. 5 tej ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zatem, w przedmiotowym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż Spółka uzyskała zezwolenie w dniu …2006 r., to w sprawie będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją, który stanowi, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1561) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
  
  

W myśl § 8 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Uwzględniając powyższe, z uwagi na termin otrzymania przez Spółkę zezwolenia, tj. …2006 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 218, poz. 2211 ze zm.), tj. obowiązujące na dzień wydania zezwolenia.

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 14 września 2004 r., pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

W myśl § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Jednocześnie § 3 ust. 7 tegoż rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia, z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2-4, wynosi:

1. 30 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.);
2. 40 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1;
3. 50 % - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.
   
   

Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

   - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Przytoczone powyżej przepisy określają zatem warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.
   
   

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie …Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. W przedmiotowym zezwoleniu ustalone zostały warunki dotyczące prowadzenia działalności m.in. określono kwotę minimalnych wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę, w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka była zobowiązana do poniesienia nakładów inwestycyjnych w kwocie przewyższającej 4.500.000 PLN do dnia 31 grudnia 2007 r.

Odnosząc się więc do powyższego stanu faktycznego, należy przede wszystkim podkreślić, iż zwolnienia podatkowe (m.in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W przedmiotowej sprawie - zezwolenie nr … wydane w dniu ….2006 r.

Kwota wskazana w zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu, tj. 4.500.000 PLN. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy powyższą kwotę wydatków inwestycyjnych, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia).

W konsekwencji, w przypadku poniesienia przez Spółkę wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę minimalną, określoną w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniona jest Ona do dalszego korzystania z pomocy regionalnej.

Reasumując powyższe, poniesienie przez Spółkę wydatków inwestycyjnych przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu strefowym, powiększa maksymalną wysokość zwolnienia podatkowego, jakie przysługuje Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a wydatki poniesione po dacie 31 grudnia 2007 r. (w okresie obowiązywania zezwolenia) Spółka może zaliczyć do nakładów inwestycyjnych określonych w zezwoleniu strefowym, zwiększając tym samym pulę dostępnej dla Niej pomocy publicznej.

Przy czym wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.