INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2010 r. (data wpływu 30 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym w dniu 13 września 2010 r. – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony w dniu 13 września 2010 r. – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zajmuje się wytwarzaniem energii elektrycznej przez małe elektrownie wodne. Własnością Spółki jest 17 elektrowni przepływowych położonych na rzekach. Spółka prowadzi również obsługę eksploatacyjną elektrowni szczytowo-pompowej, będącej własnością N St. Spółka zajmuje się również działalnością dotyczącą funkcjonowania elektrowni wiatrowych. Wnioskodawca zamierza sprzedać do N St Sp. z o.o. zorganizowaną części przedsiębiorstwa, która obejmować będzie cały majątek 17 elektrowni wodnych. Przedmiotem sprzedaży w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą grunty, nieruchomości, majątek ruchomy elektrowni wodnych należący do Spółki, wszelkiego rodzaju pozwolenia i koncesje związane z funkcjonowaniem tych elektrowni prawa wynikające z umów najmu nieruchomości prawa do korzystania z ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych. Nabywca wejdzie również w prawa i obowiązki sprzedającego zawarte ze spółkami cywilnymi na obsługę ww. elektrowni. Wraz ze sprzedażą majątku nastąpi zgodnie z art. 23 § 1 Kodeksu pracy przekazanie pracowników bezpośrednio i pośrednio związanych z obsługą tych elektrowni. Przedmiotem sprzedaży będą również, o ile nie zostaną wcześniej w pełni uregulowane, zobowiązania Spółki dotyczące funkcjonowania tychże 17 elektrowni. Zespół składników materialnych i niematerialnych, który będzie podlegał sprzedaży jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w Spółce.

Przedmiotem sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie majątek wniesiony do Spółki w 2000 roku aportem w postaci rzeczowych aktywów trwałych (prawo wieczystego użytkowania gruntów, budynki, budowle, środki transportu, maszyny i urządzenia) oraz aktywa obrotowe (wyposażenie), a także pozostały majątek wytworzony i nabyty w trakcie działalności Spółki, tj. grunty własne, środki trwałe i obrotowe.

Za wniesiony aport wyceniony według cen rynkowych, Spółka wnosząca objęła udziały o wartości nominalnej odpowiadającej wartości wnoszonego aportu.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Według jakich zasad należy ustalić przychód i koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa...

Niniejsza interpretacja dotyczy kwestii zasad ustalania kosztów uzyskania przychodu, natomiast zagadnienie związane z zasadami ustalania przychodów zostanie rozpoznane w odrębnym piśmie.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Spółka stoi na stanowisku, że opisane we wniosku składniki majątku stanowią zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych 17 elektrowni wydzielonych organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie. Prowadzona w Spółce ewidencja zdarzeń gospodarczych pozwala na przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do sprzedawanej przez Spółkę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wraz ze składnikami majątku nieruchomego i ruchomego przejdą na nabywcę prawa i obowiązki z umów cywilnoprawnych związanych z funkcjonowaniem tychże elektrowni, jak również nastąpi przejście pracowników.

Spełniony zostanie również warunek, by zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Dodatkowo Spółka wskazuje, że zamierza przed zawarciem umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa uregulować wszystkie zobowiązania związane ze sprzedawanymi składnikami majątku.

Należy zwrócić uwagę na unormowania art. 14 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. (...). Cena jaką nabywca zobowiąże się zapłacić za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zasadniczo stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w dacie „wydania” zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zgodnie z art. 12 ust. 3a omawianej ustawy.

Sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa generalnie dotyczy sprzedaży poszczególnych składników materialnych i materialnych dla których Spółka odrębnie ustali koszty uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów po stronie Spółki będą zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) i c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a także wydatki na ulepszenie środków trwałych, które powiększyły wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, bez względu na czas poniesienia tych wydatków, czyli generalnie opodatkowaniu podlegać będzie różnica między uzyskaną ceną sprzedaży wg cen rynkowych a wartością nieumorzoną netto majątku. W przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów i gruntu kosztem uzyskania przychodów będą wydatki na jego nabycie poniesione przez Spółkę.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym przedmiotowy wniosek Spółka wskazała, że nabywcą zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest podmiot powiązany na zasadach określonych w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Cena którą uzyska Spółka ze sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie odpowiadała wartości rynkowej składników majątku wchodzących w jej skład. Niezależny podmiot zewnętrzny dokonał wyceny wszystkich składników stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, uwzględniając ich stan, stopień zużycia, czas i miejsce odpłatnego zbycia. Użyte we wniosku sformułowanie „nieumorzona wartość netto majątku” oznacza nieumorzoną część wartości początkowej środka trwałego, czy też wartości niematerialnej i prawnej i odnosi się do tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które podlegały w Spółce amortyzacji i na dzień dokonania sprzedaży nie będą jeszcze w pełni umorzone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie Spółki w zakresie zasad ustalania kosztów uzyskania przychodu w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa i nie rozstrzyga kwestii, czy w przedmiotowej sprawie sprzedawany zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż kwestia ta wykracza poza zakres sprawy określony we wniosku złożonym przez Spółkę.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wydatki ponoszone przez podatników podlegają więc zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, czyli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągane przez podatnika przychody oraz mają one związek z prowadzoną działalnością.

Rozpatrując kwestię kosztów podatkowych w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy należy jednak mieć na uwadze postanowienia art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje odrębnych uregulowań w zakresie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stąd należy ją traktować jako sprzedaż poszczególnych składników majątku związanych z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością gospodarczą.

Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą do osiągania przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że związane z nimi wydatki powinny być również rozliczane w dłuższym okresie czasu. Zasada ta oznacza, że za koszt uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ale kosztem tym jest ich zużycie mierzone amortyzacją (art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Sposoby dokonywania odpisów amortyzacyjnych zostały określone w art. 16a – 16m tej ustawy.

Wnioskodawca dokonuje zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dlatego też należy stwierdzić, iż zbycie w ramach tej transakcji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W związku z tym, kosztem uzyskania przychodów z tytułu zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie odpowiednio ustalona wartość początkowa tych składników majątkowych pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Kosztem uzyskania przychodów środków trwałych niepodlegających amortyzacji takich jak użytkowanie wieczyste, czy też grunty będzie natomiast wartość wydatków poniesionych przez Spółkę na ich nabycie.

Ponadto, jeżeli Spółka, w związku z dokonywaną sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa poniesie inne wydatki z tym związane (np. zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty obsługi prawnej itp.), stanowić one będą - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniona zostanie przesłanka z tego przepisu wynikająca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.