INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług polegających na udzielaniu pożyczek oraz ich zwolnieniu od podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług polegających na udzielaniu pożyczek oraz ich zwolnieniu od podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej „Spółka” lub „Pożyczkodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i należy do grupy kapitałowej X (dalej „Grupa”).

Sytuacja finansowa podmiotów należących do Grupy jest zmienna. W danym okresie niektóre z podmiotów należących do Grupy wykazują nadwyżki finansowe, podczas gdy inne z podmiotów należących do Grupy nie posiadają wystarczającej ilości środków finansowych. W związku z powyższym, postanowiono że podmioty, które w danym momencie potrzebują finansowania zewnętrznego, będą w pierwszej kolejności zwracać się z prośbą o udzielenie takiego finansowania do podmiotów należących do Grupy, które posiadają nadwyżki finansowe. Taki system ma przede wszystkim ograniczyć koszty związane z prowadzeniem działalności podmiotów należących do Grupy, które poszukują finansowania zewnętrznego (zminimalizować koszty zaciągania pożyczek i kredytów w bankach). Równocześnie taki system ma zapewniać podmiotom posiadającym nadwyżki finansowe uzyskiwanie dodatkowych korzyści ekonomicznych (dodatkowe wynagrodzenie w postaci odsetek od udzielonych pożyczek).

Pożyczkodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykazuje nadwyżki finansowe. Dlatego też, w celu uzyskania dodatkowych korzyści ekonomicznych, zamierza on udzielać pożyczek podmiotom gospodarczym (dalej Pożyczkodawcom) należącym do Grupy. Pożyczki udzielone przez Pożyczkodawcę, co do zasady, będą mieć charakter linii kredytowej. Pożyczkobiorcy będą mogli wnioskować o przekazywanie pożyczki w transzach.

Spółka wyjaśnia przy tym, że wszystkie powiązane podmioty gospodarcze mają swoje siedziby na terytorium Polski. Ponadto niewykluczone jest w przyszłości udzielanie przez Spółkę pożyczek na rzecz osób fizycznych, powiązanych z Grupą.

Pożyczkodawca informuje, iż na jej indywidualny wniosek Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w X zaklasyfikował czynność udzielania przez Spółkę pożyczek. Zgodnie z otrzymaną przez Spółkę opinią statystyczną pożyczki udzielane przez Spółkę powinny być – według aktualnie obowiązującej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej „PKWiU”) z 18 marca 1997 r. – klasyfikowane pod symbolem statystycznym PKWiU 65.22.10-00.00 – „Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”. W PKWiU z 2008 r., która według założeń Rady Ministrów ma wejść w życie począwszy od 1 stycznia 2011 r., usługi te powinny być klasyfikowane pod symbolem statystycznym 64.92.1 – „Pozostałe usługi udzielania kredytów z wyłączeniem udzielanych przez instytucje finansowe”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy Pożyczkodawca powinien uznać, że w związku z udzielaniem pożyczki świadczy usługę w rozumieniu przepisów ustawy VAT...
2. Czy taka usługa powinna być uznana za usługę zwolnioną z VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność udzielania przez niego pożyczek stanowić będzie usługę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Według Pożyczkodawcy, usługa ta będzie podlegać przepisom ustawy o VAT, ale będzie zwolniona od podatku VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że częstotliwe udzielanie przez nią pożyczek na gruncie ustawy o VAT stanowi czynność świadczenia usług (art. 8 ust 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, usługa udzielania przez Spółkę pożyczek będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Powołany przepis odsyła bowiem do treści załącznika nr 4 do ustawy o VAT, którego pozycja 3 nakazuje traktować jako zwolnione z podatku usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w PKWiU w sekcji J ex (65-67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Ponadto, w objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż „ex” – dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Skoro zatem w pozycji 3 tego załącznika w zamkniętym katalogu usług wyłączonych ze zwolnienia od podatku od towarów i usług nie znajduje się wymieniona przez Pożyczkodawcę usługa, to Spółka stoi na stanowisku, że korzysta ona ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka pragnie zwrócić uwagę organu chociażby na interpretacje:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 22 lipca 2009 r. znak IPPP2/443-699/09-6/KOM,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 września 2009 r., znak IPPP3/443-604/09 -2/MM,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 września 2009 r., znak ITPP1/443 -602/09/BK,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 19 listopada 2009 r., znak ILPP2/443-1130/09-2/AD,

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 24 lutego 2010 r., znak IPPP3/443-1152/09-3/JK.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 8 ust. 3 ustawy stanowi ponadto, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i należy do grupy kapitałowej X (dalej „Grupa”). Sytuacja finansowa podmiotów należących do Grupy jest zmienna. W danym okresie niektóre z podmiotów należących do Grupy wykazują nadwyżki finansowe, podczas gdy inne z podmiotów należących do Grupy nie posiadają wystarczającej ilości środków finansowych. W związku z powyższym, postanowiono że podmioty, które w danym momencie potrzebują finansowania zewnętrznego, będą w pierwszej kolejności zwracać się z prośbą o udzielenie takiego finansowania do podmiotów należących do Grupy, które posiadają nadwyżki finansowe. Taki system ma przede wszystkim ograniczyć koszty związane z prowadzeniem działalności podmiotów należących do Grupy, które poszukują finansowania zewnętrznego (zminimalizować koszty zaciągania pożyczek i kredytów w bankach). Równocześnie taki system ma zapewniać podmiotom posiadającym nadwyżki finansowe, uzyskiwanie dodatkowych korzyści ekonomicznych (dodatkowe wynagrodzenie w postaci odsetek od udzielonych pożyczek). Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykazuje nadwyżki finansowe. Dlatego też, w celu uzyskania dodatkowych korzyści ekonomicznych zamierza on udzielać pożyczek podmiotom gospodarczym należącym do Grupy. Pożyczki udzielone przez Wnioskodawcę, co do zasady, będą mieć charakter linii kredytowej. Pożyczkobiorcy będą mogli wnioskować o przekazywanie pożyczki w transzach. Wszystkie powiązane podmioty gospodarcze mają swoje siedziby na terytorium Polski. Zgodnie z otrzymaną przez Zainteresowanego opinią statystyczną, pożyczki przez niego udzielane powinny być – według aktualnie obowiązującej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 18 marca 1997 r. – klasyfikowane pod symbolem statystycznym PKWiU 65.22.10-00.00 – „Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Zatem, udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych świadczone poza systemem bankowym zaliczane są do grupy usług pośrednictwa finansowego, sklasyfikowanego w sekcji J dział 65 PKWiU, a tego rodzaju działalność mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Wobec powyższego udzielanie pożyczek podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Stosownie zaś do poz. 3 powyższego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, zwolnione są od podatku usługi zakwalifikowane do PKWiU – sekcja J ex (65-67) tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, że czynność udzielania pożyczki, mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00.00, stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przy czym korzysta ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy jako usługa wymieniona w poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usług będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.