INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 28 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości oraz momentu obniżenia a następnie podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości oraz momentu obniżenia a następnie podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 12 października 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1381/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 28 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w dniu 14 października 2009 r. otrzymała od Agencji zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zgodnie z dokumentacją przetargową na podstawie której Spółka otrzymała ww. zezwolenie, Spółka na terenie SSE wybuduje i wyposaży „Innowacyjny ośrodek produkcyjno-badawczy (…)”. Planowane zakończenie inwestycji jest przewidziane na dzień 31 grudnia 2010 r. Rozpoczęcie faktycznej działalności w SSE jako rozpoczęcie produkcji, która będzie generowała przychody z działalności strefowej w ramach zezwolenia planowane jest na 01 stycznia 2011 r. Zgodnie z uzyskanym zezwoleniem Spółka będzie prowadziła w SSE działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie określonym w pozycji 26.30.Z - Polskiej Klasyfikacji Działalności Głównego Urzędu Statystycznego. Do wskazanej grupy działalności zalicza się produkcję sprzętu (tele)komunikacyjnego, która to działalność jest podstawowym profilem działalności Spółki. W ramach realizowanej inwestycji w SSE Spółka dokona zakupu kilkunastu specjalistycznych maszyn i urządzeń produkcyjnych, zostanie także wybudowany nowy budynek, składający się z części produkcyjnej, logistycznej i biurowej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

1. Czy można w początkowych okresach użytkowania nowego budynku oraz nowo zakupionych maszyn i urządzeń dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, a po okresie np. osiągnięcia pełnych mocy produkcyjnych podnieść stawki amortyzacyjne do maksymalnych jakie przewiduje Wykaz o którym mowa w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy obowiązuje w takiej sytuacji zasada, że obniżenie lub podwyższenie stawek może następować w momencie przyjęcia nowego środka trwałego do ewidencji lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
   
   

Zdaniem Spółki, (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 października 2010 r. - data wpływu do tut. Biura 28 października 2010 r.), istnieje możliwość zastosowania okresowo niższych stawek amortyzacyjnych niż te, które są wskazane w Wykazie Rocznych Stawek Amortyzacyjnych jako załącznik do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Możliwe jest także ich ponowne podniesienie do poziomów nie przekraczających wartości dla poszczególnych środków trwałych wykazanych ww. Wykazie.

Należy jednak zachować zasadę określoną w art. 16i ust. 5 ustawy o pdop, że zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić w terminie od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego. Co oznacza, że ewentualne zmiany stawek amortyzacyjnych przyjętych środków trwałych mogą być obniżane lub podwyższane w obrębie poziomów wykazanych ww. Wykazie tylko na początku każdego roku podatkowego i muszą być stosowane przynajmniej do końca tego roku podatkowego.

Takie stanowisko potwierdza orzecznictwo organów skarbowych m.in. interpretacja z dnia 06 maja 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-158/10/MS wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. Sytuacja taka uzasadniona jest także ekonomicznie, wysokie koszty jakie stanowią odpisy amortyzacyjne są nie adekwatne do niskich poziomów produkcji jakie na początku są realizowane w przypadku nowych inwestycji i nowych linii technologicznych. W całej wskazanej sytuacji nie ma wyłączeń, które ograniczałyby stosowania niższych stawek amortyzacyjnych do środków trwałych zaliczanych do inwestycji w Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo – skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o pdop, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i – 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W konsekwencji, to podatnicy dokonując wyboru metody amortyzacji, dokonują tym samym wyboru stawki amortyzacyjnej, która stanowi integralną część metody amortyzacji i która co do zasady nie może ulec zmianie w jej trakcie. Zatem podatnik kierując się racjonalną oceną skutków podejmowanej decyzji może dokonać wyboru metody amortyzacji, która winna mieć wpływ na jego sytuację gospodarczą.

W myśl art. 16i ust. 1 ustawy o pdop, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j - 16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o pdop, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. jej obniżenie, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Możliwość zmiany stawek, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, decyzję taką podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Reasumując stosownie do cytowanego art. 16i ust. 5 ustawy o pdop, Spółka może obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych, przy czym maksymalny pułap podwyższenia stanowi poziom stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych. Ponadto, należy zaznaczyć, iż Spółka może dokonać zmiany stawki amortyzacyjnej począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.