INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 2 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 1 i 12 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 1 i 12 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne. Oprócz gospodarstwa rolnego, od ponad 10 lat jest Pan posiadaczem działki gruntu o powierzchni 4 ha 3283 m². Przedmiotowy grunt ma charakter rolniczy i przez 9 lat , tj. do roku 2009, był użytkowany rolniczo, a od tego czasu został wyłączony z rolniczego użytkowania. Wyjaśniając sposób użytkowania gruntu wskazał Pan, iż jego użytkowanie polegało na utrzymaniu w „dobrej kulturze rolnej”, tzn. corocznym koszeniu trawy, w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się chwastów. Grunt został nabyty na cele osobiste, a nie w celu prowadzenia na nim gospodarstwa rolnego, bowiem jest położony w „innej” gminie, niż prowadzone gospodarstwo rolne (około 40 km od Pana miejsca zamieszkania). W związku z powyższym jego uprawa nie byłaby opłacalna. Grunt ten nie był obsiewany i nie zbierano z niego plonów, nie był wydzierżawiany, nie była również prowadzona na nim produkcja towarowa, ani też produkcja na własne potrzeby. Trzy lata temu dokonał Pan podziału gruntu na 13 mniejszych działek, każda o powierzchni przekraczającej 30 arów. Poza podziałem geodezyjnym nie dokonywał Pan innych działań zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży. Zamierza Pan sprzedać wszystkie działki, których nabywcami będą zarówno rolnicy, jak i osoby nie prowadzące działalności rolniczej. Wskazał Pan, iż według zaświadczenia Urzędu Miejskiego z dnia 24 czerwca 2010 r. brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu, na którym znajdują się grunty. Natomiast według planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 12 listopada 1992 r., który utracił ważność w 2002 roku, działki te były przeznaczone na cele rolnicze. Otrzymał decyzję o warunkach zabudowy dla trzech działek, w których ustalono warunki zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynków mieszkalnych na każdej z nich. Natomiast dla pozostałej części gruntów nie występował Pan o warunki zabudowy. W przeszłości nabył Pan ok. 12 ha użytków rolnych od Agencji Nieruchomości Rolnych z przeznaczeniem na powiększenie gospodarstwa rolnego. Nie zbywał Pan dotychczas żadnych nieruchomości poza opisanymi we wniosku i nie planuje zbywać w przyszłości innych nieruchomości, ale zamierza zakupić nowe grunty rolne na powiększenie prowadzonego gospodarstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając działkę rolnikowi, powinien Pan opodatkować tę transakcję podatkiem od towarów i usług...
2. Czy sprzedając działkę innemu niż rolnik nabywcy, powinien Pan opodatkować tę transakcję podatkiem od towarów i usług...
3. Czy sprzedając kolejne działki, w sytuacji gdy nabywcy nie są rolnikami, powinien Pan je opodatkować podatkiem od towarów i usług...

Uważa Pan, iż sprzedaż działek wyłączonych z rolniczego użytkowania, stanowiących w tym momencie majątek osobisty, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia jest fakt, czy nabywca jest rolnikiem, ponieważ opodatkowaniu nie podlega obrót majątkiem osobistym. Wskazuje Pan także, iż zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę korzysta ze zwolnienia, co wzmacnia Pana przekonanie o braku obowiązku opodatkowania dostawy przedmiotowych działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Zgodnie z treścią ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja podatnika obejmuje więc również osoby fizyczne, pod warunkiem wykonywania przez nie samodzielnej działalności gospodarczej bez względu na jej cel i rezultat. Odpowiednio definicja działalności gospodarczej ma podobnie uniwersalny charakter, obejmując wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym także rolników. Tym samym wskazuje ona na ciągły i zorganizowany charakter tych czynności, cechujący się stałością i powtarzalnością.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, np. zbycia majątku osobistego.

Zatem wykonywanie określonych czynności incydentalnie, mimo, że obiektywnie mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z powołanych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży nieruchomości gruntowych, nabytych do celów osobistych, przy czym czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż planuje Pan sprzedaż działek, które powstały w wyniku podziału gruntu nabytego przez Pana ponad 10 lat temu. Jak wskazano nieruchomość gruntowa była nabyta na cele osobiste i nie była prowadzona na niej jakakolwiek działalność gospodarcza. Pomimo, iż grunt miał charakter rolniczy nie była na nim prowadzona działalność rolnicza, w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na to, iż jest położony w „innej” gminie, niż prowadzone gospodarstwo rolne (około 40 km od Pana miejsca zamieszkania), dlatego uprawa nie byłaby opłacalna. Jak wskazano, grunty nie były obsiewane i nie zbierano z nich plonów, nie były również dzierżawione, a ich użytkowanie polegało na utrzymaniu „w dobrej kulturze rolnej”, tzn. corocznym koszeniu trawy, w celu zapobiegania rozprzestrzeniania się chwastów.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż w tym konkretnym przypadku o ile faktycznie – jak wskazano we wniosku - grunt nie był wykorzystywany w jakiejkolwiek działalności (w tym rolniczej), jego zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pan nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z planowaną dostawą przedmiotowych nieruchomości, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazuje się, iż bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie jest rozróżnienie czy nabywcą przedmiotowych działek będzie rolnik, czy też inny podmiot nie prowadzący działalności rolniczej.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.