INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2010 r. (data wpływu 18 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania dla celów podatkowych skutków umów leasingu operacyjnego i finansowego zawieranych przez spółki osobowe, które zamierza utworzyć Wnioskodawca – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania dla celów podatkowych skutków umów leasingu operacyjnego i finansowego zawieranych przez spółki osobowe, które zamierza utworzyć Wnioskodawca.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Podatnik zamierza utworzyć spółki celowe w formie spółek osobowych, tj. spółki komandytowe lub spółki komandytowo - akcyjne (dalej: „Spółka” lub „Spółki”). Podatnik będzie jednym ze wspólników takiej Spółki, odpowiednio (do jej typu): komplementariuszem, komandytariuszem lub akcjonariuszem.

Pozostałymi wspólnikami (lub drugim wspólnikiem) takiej Spółki, będą podmioty posiadające osobowość prawną będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka (Spółki) będzie prowadziła działalność gospodarczą w szerokim zakresie, w tym w zakresie najmu, dzierżawy oraz leasingu rzeczy ruchomych i nieruchomości.

W ramach powyższej działalności, Spółka osobowa nabywać będzie na własność środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, które będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy i leasingu.

Planowane do zawarcia przez Spółkę umowy leasingu spełniać będą kryteria, o których mowa w art. 17b oraz art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczące tzw. podatkowego leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) lub tzw. podatkowego leasingu finansowego (art. 17f ww. ustawy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Podatnika, zgodnie z którym zawierane przez Spółkę (mającą formę spółki osobowej) umowy spełniające kryteria wymienione w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (umowa leasingu operacyjnego) lub 17f tej ustawy (umowa leasingu finansowego), będą wywoływały dla stron umowy leasingu skutki podatkowe przewidziane, odpowiednio w art. 17a do 17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwzględnieniem specyfiki podatkowej Spółki jako spółki osobowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy zawierane przez Spółkę, które spełniają kryteria przewidziane w art. 17b ust. 1 oraz art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wywierają dla stron tych umów skutki podatkowe przewidziane w przepisach art. 17a do art. 17l ustawy, z uwzględnieniem specyfiki spółki osobowej, czyli faktu, że podatnikami podatku dochodowego są jej wspólnicy / akcjonariusze, a nie sama spółka. W przypadku zatem spółki osobowej skutki podatkowe będą wpływać na opodatkowanie jej wspólników.

Uzasadnienie.

I.

Zgodnie z art. 709 (1) Kodeksu cywilnego, stroną umowy leasingu może być przedsiębiorca, a do kategorii prawnej przedsiębiorców zalicza się również spółkę komandytową oraz komandytowo – akcyjną. Co więcej, żaden przepis Kodeksu cywilnego nie ogranicza możliwości zawarcia umowy leasingu wyłącznie do spółek kapitałowych. Z punktu widzenia prawa cywilnego dopuszczalna zatem jest sytuacja, kiedy po stronie finansującego (leasingodawcy) czyli przedsiębiorcy, który w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa odpłatnie udostępnia aktywa do używania innym przedsiębiorcom, występowała handlowa spółka osobowa. Również przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadzają w tym zakresie żadnych ograniczeń. Zgodnie bowiem z art. 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Regulacja zawarta w art. 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest punktem wyjścia do rozważań w zakresie kwalifikacji umowy jako podatkowej umowy leasingu od strony podmiotowej i przedmiotowej umowy, przepisy zaś art. 17b i art. 17f powyższej ustawy, które określając skutki, jakie wywołuje umowa po stronie finansującego i korzystającego, wskazują na dodatkowe warunki, które decydują o zaliczeniu umowy do podatkowej umowy odpowiednio: leasingu operacyjnego i finansowego.

II.

Spółki osobowe prawa handlowego, w szczególności spółka komandytowa oraz spółka komandytowo - akcyjna (dalej: „Spółki”) są, zgodnie z przepisami prawa przedsiębiorcami (art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Spółki te występują w obrocie gospodarczym na równi ze spółkami kapitałowymi (mającymi osobowość prawną) oraz z osobami fizycznymi.

Pomimo, że nie mają one osobowości prawnej, to Spółki te mają zdolność do czynności prawnych, czyli mogą we własnym imieniu i na własną rzecz zawierać umowy i zaciągać zobowiązania. Spółki te mogą być również właścicielami praw majątkowych (w tym własność nieruchomości) oraz rzeczy.

III.

W odniesieniu do osób prawnych - wspólników spółek osobowych - art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników są równe.

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone powyżej (w ust. 1) stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż z uwagi na brak statusu podatnika podatku dochodowego, to jej wspólnicy, jako osoby prawne zobowiązani będą, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przypisać sobie proporcjonalnie (do udziału w zyskach Spółki) przypadający na nich, jako wspólników przychód i koszt z działalności gospodarczej Spółki.

Spółki osobowe nie są bowiem podatnikami podatku dochodowego. W ich miejsce podatnikami są wspólnicy / akcjonariusze tych spółek. Z tego powodu, z perspektywy podatku dochodowego spółki osobowe są transparentne, czyli pomijalne w rozliczeniach i przyjmuje się, że skutki podatkowe w zakresie podatku dochodowego skutkują bezpośrednio na wspólników takich spółek.

Skoro zatem przepisy prawa nie wykluczają możliwości występowania spółki osobowej po stronie leasingodawcy, a jednocześnie przepisy podatkowe w przypadku spółek kapitałowych będących wspólnikami spółek osobowych nakazują przyporządkowywać odpowiednio przychody i koszty bezpośrednio do wspólników, to w ocenie Wnioskodawcy, także w sytuacji, kiedy zawarta przez Spółkę umowa, na podstawie której Spółka oddaje podlegający amortyzacji środek trwały lub wartość niematerialną i prawną w odpłatne używanie, i która to umowa spełnia warunki przewidziane w art. 17b lub 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wywiera skutki podatkowe przewidziane przez odpowiednie przepisy od art. 17 do 17l tej ustawy. Przy czym, w przypadku Spółki, konsekwencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego przypisywane będą odpowiednio jej wspólnikom lub akcjonariuszom.

W świetle powyższego, zaprezentowane przez Podatnika stanowisko jest prawidłowe i Podatnik wnosi o jego potwierdzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.