INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2010 r. (data wpływu 8 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 września 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją kampanii promocyjnej pn. „XIII Święto Ryby” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją kampanii promocyjnej pn. „XIII Święto Ryby”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina (zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług), wystąpiła do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z wnioskiem o dofinansowanie kampanii promocyjnej pn. „XIII Święto Ryby”, mającej na celu promocję produktów rybołówstwa i akwakultury, poprzez poprawę wizerunku sektora rybactwa. Kampania odbyła się w dniach 22-23 sierpnia 2009 r., w ramach Programu Operacyjnego „Zrównoważony Rozwój Sektora Rybołówstwa i Nadbrzeżnych Obszarów Rybackich 2007-2013”. Wstęp i udział w imprezie były bezpłatne. Przygotowano bogaty, dwudniowy program artystyczny, kilkadziesiąt stoisk z wyrobami i przetworami rybnymi, darmowe degustacje produktów rybnych, itp. Składając wniosek Gmina „ujęła” podatek od towarów i usług, jako koszt kwalifikowany, który po akceptacji wniosku miał być zwrócony. Poniesione wydatki nie były związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a także nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W wezwaniu otrzymanym z ARiMR, dotyczącym usunięcia braków zażądano - w celu zakwalifikowania podatku od towarów i usług, jako kosztu kwalifikowanego - przedłożenia dokumentu wydanego przez Urząd Skarbowy, bądź Izbę Skarbową, potwierdzającego, że podatek ten nie podlega zwrotowi, gdyż jest rzeczywiście i ostatecznie ponoszony przez innego beneficjenta, niż osoba niebędąca podatnikiem określonym w art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Jednocześnie Agencja nie honoruje wydanego w dniu 3 lutego 2010 r. przez Urząd Skarbowy w Słupsku dokumentu potwierdzającego, iż Urząd Miejski jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, że nie dokonał odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych oraz pozostałych towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w ramach ww. projektu Gmina może odzyskać podatek naliczony...

Zdaniem Wnioskodawcy - przedstawionym w uzupełnieniu z dnia 24 września 2010 r. – w związku z tym, że zakupy dokonywane w ramach projektu realizowanego w ramach „XIII Święta Ryby”, nie były i nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Gminie nie przysługuje prawo zwrotu (odzyskania) podatku naliczonego, co wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że przedmiotowe prawo, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina wystąpiła do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z wnioskiem o dofinansowanie kampanii promocyjnej, mającej na celu promocję produktów rybołówstwa i akwakultury, poprzez poprawę wizerunku sektora rybactwa. Kampania przeprowadzona została w ramach Programu Operacyjnego „Zrównoważony Rozwój Sektora Rybołówstwa i Nadbrzeżnych Obszarów Rybackich 2007-2013”. Wstęp i udział w imprezie były bezpłatne. Poniesione wydatki nie były związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a także nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje podatkowe, stwierdzić należy, że jak wyżej wskazano, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony, gdyż – jak podano we wniosku - poniesione wydatki nie były i będą związane z czynnościami opodatkowanymi. Wobec tego Gminie nie przysługuje w tym zakresie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Gminie nie przysługuje również prawo do otrzymania zwrotu tego podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., gdyż środki, o które się ubiega, nie są środkami, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.