INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 10 września 2010 r. (data wpływu 17 września 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 07 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2010 wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy porozumienia zawartego 26 stycznia 2009 roku zarządy dwóch amerykańskich koncernów farmaceutycznych P. i W. (odpowiednio dalej koncerny P. i W.) podjęły decyzję o połączeniu obu podmiotów. Po uzyskaniu niezbędnych zgód (m.in. amerykańskiej Giełdy Papierów Wartościowych) 15 października 2009 r. P. Inc. nabył akcje amerykańskiej spółki W. Zgodnie ze strategią połączonej Grupy P. na poszczególnych rynkach krajowych ma mieć miejsce integracja działalności spółek działających Uprzednio w ramach odrębnych koncernów P. i W. Proces integracji obejmie również rynek polski.

Końcowym efektem integracji ma być konsolidacja podmiotów operujących na danym rynku krajowym - osiągnięta zasadniczo poprzez redukcję liczby podmiotów w wyniku połączenia czy też likwidacji wybranych spółek. Proces prawnej konsolidacji lokalnych spółek (przez połączenie/likwidację) jest bardzo czasochłonny i skomplikowany zarówno z prawnego, jak i korporacyjnego punktu widzenia (wymagany jest szereg zgód). W konsekwencji w celu realizacji koncepcji działania jako jeden koncern (zintegrowany operacyjnie i ekonomicznie pod jedną firma) (tzw. strategia „one face to the market”), jeszcze przed zakończeniem prawnej konsolidacji konieczne było zapoczątkowanie organizacyjnej i funkcjonalnej integracji lokalnych podmiotów.

Ze względów biznesowych podjęto decyzję, że w Polsce proces integracji spółek P. i W. rozpocznie się 1 grudnia 2009 roku.

W dacie nabycia akcji W. przez koncern P. W. Sp. z o.o. (dalej: W. Polska) - była spółką z Grupy W., działającą na rynku polskim. W. Polska zajmowała się:

• marketingiem oraz dystrybucją:
  - produktów farmaceutycznych na receptę, tzw. pharma (dalej: Produkty na Receptę)
  - suplementów diety, produktów farmaceutycznych z grupy OTC (bez recepty) oraz kosmetyków, tzw. consumer healthcare (dalej: Produkty bez Recepty)
• pracami badawczo-rozwojowymi (badaniami klinicznymi).
  
  

Wspomniane usługi marketingowe oraz badawczo-rozwojowe świadczone były przez W. Polska na rzecz spółek z grupy W..

Koncern P. działał w Polsce poprzez kilka spółek zależnych, w tym w szczególności przez:

• P. Polska Sp. z o.o. (dalej: P. Polska,) - odpowiedzialną za
  - funkcje marketingowe związane z Produktami na Receptę oraz
  - prowadzenie prac badawczo — rozwojowych związanych z Produktami na Receptę oraz
• P. T. Polska Sp z o.o. (dalej: P. T. Polska, Spółka lub Wnioskodawca) odpowiedzialną za
  - dystrybucję i sprzedaż Produktów na Receptę koncernu P., oraz dodatkowo za:
  - marketing i dystrybucję Produktów bez Recepty,
  - marketing i dystrybucję produktów weterynaryjnych.
  
  

Działalność koncernu P. koncentrowała się w spółkach odpowiedzialnych za działania na rynku Produktów na Receptę.

Mając na uwadze strukturę działalności spółek z Grupy P. w Polsce, w stosunku do tego rynku przyjęte zostały następujące założenia dotyczące procesu konsolidacji W. Polska z lokalnymi spółkami P. (dalej: Założenia konsolidacji):

1. NASTĄPI PRAWNE POŁĄCZENIE W. POLSKA Z P. POLSKA - W. Polska zostanie skonsolidowany z P. Polska poprzez połączenia w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), (dalej: KSH). Połączenie spółek nastąpi pomiędzy spółkami, w których ten sam udziałowiec (P. L.) posiada po 100% udziałów (tzw. spółki siostry);
2. NASTĄPI PRZEJĘCIE WYBRANYCH FUNKCJI W. POLSKA PRZEZ P. T. - z uwagi na fakt, iż zakres dotychczasowej działalności W. Polska był szerszy niż zakres działalności P. Polska i obejmował dodatkowe funkcje, których przeniesienie do P. Polska nie jest możliwe z biznesowego punktu widzenia (albowiem P. Polska nie posiada licencji na obrót produktami farmaceutycznymi), funkcje te wraz ze związanymi z nimi aktywami (oraz pracownikami i umowami) zostały przed połączeniem wygaszone przez W. Polska lub przejęte przez P. T.
   
   

Założenia konsolidacji oraz jej cele opisane zostały przez zainteresowane spółki w umowie ramowej (dalej: Umowa Ramowa) podpisanej 30 listopada 2009 r. pomiędzy W. Polska, P. Polska oraz P. T.

W przypadku W. Polska zgodnie z założeniami konsolidacji proces (rozpoczęty 1 grudnia 2009) obejmie m.in.:

1. zintegrowanie wybranych funkcji biznesowych związanych z Produktami na Receptę poprzez powierzenie spółce P. Polska na podstawie umowy o świadczenie usług (dalej: Umowa o Świadczenie Usług) wykonywania tych funkcji zarówno dla P. Polska jak i dla W. (w dalszej części wniosku proces integrowania funkcji w P. Polska nazywany będzie Integracją Funkcji); w swym założeniu proces integracji funkcji w P. Polska stanowi element procesu prawnego połączenia P. Polska oraz W. Polska (w dalszej części nazywanego Konsolidacja), zaś zakończeniem konsolidacji jest data rejestracji połączenia prawnego P. Polska i W. Polska w sądzie;
2. zintegrowanie wybranych funkcji biznesowych związanych z Produktami bez Recepty poprzez powierzenie spółce P. T. ich wykonywania zarówno dla P. T. jak i W. na podstawie równoległej (drugiej) umowy o świadczenie usług (dalej nazywanej: Równoległą Umową o Świadczenie Usług), w dalszej części wniosku proces integrowania funkcji w P. T. nazywany będzie Równoległą Integracją Funkcji,
3. zintegrowanie działalności sprzedażowo-dystrybucyjnej związanej z Produktami bez Recepty oraz z Produktami na Receptę w spółce P. T. poprzez scedowanie przez W. Polska na P. T. wybranych umów dotyczących działalności sprzedażowo-dystrybucyjnej i rozwiązanie pozostałych umów z tego zakresu (dalej: Integracja Dystrybucji),
4. sprzedaż przez W. Polska do P. T. towarów (zarówno Produktów na Receptę jak i Produktów bez Recepty) (dalej nazywana Sprzedażą Aktywów); P. T. jest czynnym podatnikiem VAT i będzie wykorzystywać nabyte Aktywa w celu prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
   
   

Działania opisane w punktach 2, 3 oraz 4 zostały już zakończone na dzień złożenia niniejszego wniosku.

Poniższy diagram stanowi podsumowanie powyższej opisanego podziału obszarów działalności W. Polska pomiędzy spółki P. Polska i P. T.

Należy zaznaczyć, że ww. funkcje biznesowe, Aktywa i umowy nie są w W. Polska wyodrębnione spośród innych składników majątkowych. Elementy te nie funkcjonują w przedsiębiorstwie W. Polska jako zorganizowania całość. W. Polska nie prowadzi dla żadnej części składników osobnych ksiąg, nie sporządza samodzielnego bilansu, ani nawet nie prowadzi odrębnej księgowości zarządczej. Brak jest również wyodrębnienia finansowego. Nie jest również planowane przejęcie przez P. T. jakichkolwiek zobowiązań W. Polska. P. T. nie przejmuje również żadnych innych składników majątkowych W. Polska.

Podkreślenia wymaga również fakt, że w przypadku gdyby z jakiejkolwiek przyczyny nie nastąpiła prawna Konsolidacja W. Polska oraz P. Polska (a więc z biznesowego punktu widzenia nie byłoby już konieczności ujednolicania sposobu wykonywania wybranych funkcji w spółce P. T.), W. Polska przejmie z powrotem uprzednio powierzone P. T. funkcje, zaś pracownicy - z mocy prawa - automatycznie wrócą do W. Polska.

Integracja Funkcji P. Polska oraz W. Polska, zakończona Konsolidacją (a więc połączeniem obu spółek) opisana w punkcie 1) powyżej stanowi przedmiot odrębnego zapytania.

Przedmiotem niniejszego zapytania jest Równoległa Integracja Funkcji W. Polska z P. T. (wraz z jej skutkami prawnymi), opisana w punkcie 2) powyżej, Integracja Dystrybucji, opisana w punkcie 3) oraz Sprzedaż aktywów, opisana w punkcie 4).

Konsekwencje podatkowe powstające dla W. Polska w wyniku Równoległej Integracji Funkcji, Integracji Dystrybucji oraz Sprzedaży Aktywów stanowią przedmiot odrębnego zapytania składanego przez W. Polska.

Równoległa Integracja Funkcji (punkt 2 powyżej)

W celu rozpoczęcia procesu Równoległej Integracji Funkcji 30 listopada 2009 W. Polska podpisała z P. T. Równoległą Umowę o Świadczenie Usług, w oparciu o którą powierzyła P. T. wykonywanie od 1 grudnia 2009 r. wybranych funkcji biznesowych zarówno dla P. T. jak i dla W. Polska.

Dzięki zawarciu Równoległej Umowy o Świadczenie Usług P. T. powierzona została m.in. funkcja marketingu dotyczącego Produktów bez Recepty.

W konsekwencji od 1 grudnia 2009 r. W. Polska zamiast wykonywać daną funkcję samodzielnie (swoimi pracownikami odpowiedzialnymi za marketing Produktów bez Recepty) nabywała jej wykonanie w formie usługi świadczonej przez P. T.. P. T. pobierał od W. Polska wynagrodzenie za świadczone na jej rzecz usługi oraz naliczał na tym wynagrodzeniu podatek od towarów i usług.

Z prawnego punktu widzenia powierzenie pewnych funkcji wykonywanych dotąd przez W. Polska innej spółce - P. T., spowodowała, że na podstawie art. 23 (1) kodeksu pracy (dalej: KP) nastąpiło automatyczne przejście zakładu pracy na spółkę P. T. Oznacza to, że w wyniku zawarcia Równoległej Umowy o Świadczenie Usług P. T. z mocy prawa wstąpił w umowy o pracę zawiązane uprzednio przez W. Polska.

Jednak pomimo tego, że pracownicy W. Polska przeszli z mocy prawa na P. T., W. Polska kontynuował prowadzoną uprzednio działalność marketingową oraz badawczo-rozwojową w niezmienionym zakresie (tzn. świadczy usługi marketingowe i badawczo-rozwojowe na rzecz spółek z Grupy W.). Istotna zmiana dotyczyła stanu zatrudnienia oraz struktury kosztów W. Polska - zamiast kosztów pracowniczych W. Polska rozpoznawała koszt z tytułu nabywania usługi od spółki P. T. (na podstawie Równoległej Umowy o Świadczenie Usług). Wynagrodzenie P. T. za usługę kalkulowane było w oparciu o koszty: m.in. związane z przeniesionymi pracownikami, a więc wynagrodzenia podstawowe pracowników, odprawy, inne).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Równoległa Integracja Funkcji miała na celu przygotowanie P. T. organizacyjnie i biznesowo do prowadzenia działalności związanej z marketingiem Produktów bez Recepty W. oraz sprzedażą / dystrybucją zarówno Produktów na Receptę jak i Produktów bez Recepty (która to działalność nie może być prowadzona w połączonej spółce P. Polska — W. Polska z uwagi na fakt, że P. Polska nie posiada licencji na obrót produktami farmaceutycznymi).

Równoległa Umowa o Świadczenie Usług nie przewidywała żadnego wynagrodzenia na rzecz W. Polska w zamian za przeniesienie na P. T. wybranych funkcji biznesowych związanych z Produktami bez Recepty. Dla W. Polska umowa ta nie była więc podstawą do wysuwania żadnych roszczeń o wynagrodzenie ze strony Wnioskodawcy. Również wobec W. Polska umowa nie miała charakteru obligującego. Wobec tego Wnioskodawca nie mogła prawnie domagać się od W. Polska jakiegokolwiek świadczenia.

Z dniem 30marca 2010 r. Równoległa Umowa o Świadczenie Usług została rozwiązana.

Integracja Dystrybucji (punkt 3 powyżej)

Z uwagi na specyfikę działalności P. Polska (działalność marketingowa, brak licencji na obrót produktami farmaceutycznymi) konieczne było również scedowanie na Wnioskodawcę rozwiązanie umów zawartych obecnie przez W. Polska związanych z dystrybucją i sprzedażą (dalej: Umowy), a mianowicie planowane jest:

1. scedowanie na P. T. umów zawartych przez W. Polska z usługodawcami, na podstawie których W. Polska zlecała im produkcję Produktów na Receptę oraz Produktów bez Recepty (dalej: Umowy z Producentami);
2. rozwiązanie przez W. Polska umów w zakresie dystrybucji produktów W. (Produktów na Receptę i bez Recepty) (dalej: Umowy Dystrybucji);
   - po Konsolidacji (prawnym połączeniu W. oraz P. Polska) dystrybucja produktów W. będzie przebiegała w oparciu o dotychczasowe kanały dystrybucji wypracowane przez P. T. (które obejmują również istotną część obecnych kontrahentów W. Polska); dlatego też przedmiotowe umowy nie muszą być przenoszone przez W. do P. T.
3. rozwiązanie lub przeniesienie na P. T. umów zawartych przez W. Polska dotyczących marketingu Produktów bez Recepty w Polsce (dalej: Umowy Marketingowe);
   - P. T. jest odpowiedzialny za promocję w Polsce Produktów bez Recepty.
   
   

Umowa cesji praw i obowiązków wynikających z Umów podpisana została przez W. Polska i P. T. 22 marca 2010 r. Umowa ta nie przewiduje żadnego wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy. Dla W. Polska umowa ta nie jest podstawą do wysuwania żadnych roszczeń o wynagrodzenie ze strony P. T., również ze strony P. T. umowa nie przewiduje prawa domagania się przez P. T. jakiegokolwiek świadczenia od W. Polska.

Sprzedaż Aktywów (punkt 4 powyżej)

W marcu 2010 roku miała również miejsce Sprzedaż Aktywów, a więc sprzedaż przez W. Polska na rzecz P. T. towarów (Produktów bez Recepty oraz Produktów na Receptę) (dalej razem: Aktywa).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy z punktu widzenia opodatkowania podatkiem VAT P. T. będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przez W. Polska w związku ze Sprzedażą Aktywów do P. T....
   
   

Spółka stoi na stanowisku, że P. T. będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przez W. Polska w związku ze Sprzedażą Aktywów do P. T.

Uzasadnienie

1.

Stosownie do art. 5 ust 1 pkt 1) Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 6 przewiduje, że ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy do przedmiotowej transakcji nie mają zastosowania wyłączenia wskazane w art. 6 ustawy o VAT, gdyż pomimo faktu, że do P. T. przenoszone jest kilka elementów przedsiębiorstwa W. Polska (m.in. Aktywa, Umowy), elementy te podlegają wyodrębnieniu w W. Polska i w żadnym wypadku nie mogą zostać zakwalifikowane jako przedsiębiorstwo czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa W. Polska.

2.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponieważ przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa” posłużyć należy w tym zakresie się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: Kodeks Cywilny)1. Według art. 55(1) Kodeksu Cywilnego przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych, materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje i zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie istniały i zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55(2) Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

3.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 27e) Ustawy o VAT, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa — rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Ponadto wymogiem do uznania, aby zespół składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązań.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach:

• organizacyjnej,
• finansowej i
• funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
  
  

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie Ustawy o VAT mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno on mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego.

4.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że w W. Polska nie występuje wyodrębnienie przejmowanych przez Wnioskodawcę elementów przedsiębiorstwa. Już z samej istoty planowanej operacji wynika, że elementy przedsiębiorstwa W. Polska (w tym Aktywa), które mają być nabyte przez P. T. nie stanowią organizacyjnie, finansowo ani funkcjonalnie powiązanej całości. P. T. przejmuje tylko określone (lecz nie wszystkie) aktywa (umowy spośród aktywów W. Polska, które to nie odpowiadają profilowi działalności P. Polska, która to spółka ma końcowo przejąć W. Polska (w procesie Konsolidacji).

Elementy te nie funkcjonują w przedsiębiorstwie W. Polska jako zorganizowania całość. W. Polska nie prowadzi dla tej części składników osobnych ksiąg, nie sporządza samodzielnego bilansu, ani nawet nie prowadzi odrębnej księgowości zarządczej. Brak jest również wyodrębnienia finansowego.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy, opisany powyżej zespół składników majątkowych nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e) Ustawy o VAT.

W konsekwencji, należy rozważyć, czy nabycie danych elementów przedsiębiorstwa W. Polska (Aktywa) stanowi dla Wnioskodawcy dostawę towarów, czy też świadczenie usług.

5.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT).

Nie ulega wątpliwości, że Sprzedaż Aktywów do P. T. stanowi dostawę towarów na gruncie Ustawy o VAT, a więc w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową odpowiednią dla danego Aktywa.

6.

Z perspektywy Wnioskodawcy istotne jest potwierdzenie, że podatek VAT naliczony przez W. Polska w związku ze Sprzedażą Aktywów będzie podlegał odliczeniu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym P. T., który jest czynnym podatnikiem VAT, nabędzie odpłatnie Aktywa. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać Aktywa będące przedmiotem transakcji do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. w szczególności zamierza osiągać przychody z tytułu ich sprzedaży. W rezultacie, spełniony jest warunek istnienia związku pomiędzy zakupionymi Aktywami a działalnością opodatkowaną. Oznacza to, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez W. Polska.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Spółka będzie miała prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez W. Polska w związku z transakcją Sprzedaży Aktywów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W wyniku połączenia dwóch amerykańskich koncernów farmaceutycznych P. i W., doszło do przejęcia przez P. T. wybranych funkcji biznesowych, sprzedażowo-dystrybucyjnych poprzez zerwanie stosownych umów oraz sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy aktywów tj. Produktów bez Recepty oraz Produktów na Receptę. Dodatkowo Wnioskodawca stwierdza, iż przekazywany zespół składników majątkowych nie stanowi ani przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca zamierza wykorzystać nabyte Aktywa do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o wskazane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach VAT dokumentujących zakup przedmiotowych Aktywów, o ile nie zachodzą inne przesłanki wykluczające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.