INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2009r. (data wpływu 10 listopada 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2010r. (data wpływu 25 stycznia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie przez Wnioskodawcę aportem do spółki z o.o. środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie od gmin, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie przez Wnioskodawcę aportem do spółki z o.o. środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie od gmin, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 stycznia 2010r. (data wpływu 25 stycznia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 stycznia 2009r. znak: IBPP1/443-1133/09/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Międzygminny Związek Ch., L., T. "Gospodarka Komunalna" w Ch. został utworzony przez gminy Ch., L. i T. w celu wspólnego wykonywania zadań własnych gmin w zakresie gospodarki komunalnej o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców gmin - członków Związku, związane z zaopatrzeniem w wodę odprowadzaniem i usuwaniem ścieków oraz gospodarowaniem odpadami komunalnymi (art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 64 i art. 65 ustawy o samorządzie gminnym oraz § 8 statutu Związku - Dz. Urz. Województwa z 2006r. Nr 697, poz. 4142). Międzygminnemu Związkowi, decyzją Wojewody K. z 1993r. zostało przekazane mienie Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji, które w wyniku przekształceń stało się spółką z o.o. ze 100% udziałem Związku. Związek wykonuje zadania powierzone mu przez gminy, między innymi poprzez Spółkę z o.o.

Gminy wchodzące w skład Związku, po zakończeniu inwestycji własnych w zakresie budowy sieci kanalizacyjno-wodociągowych wraz z towarzyszącą infrastrukturą, przekazują je nieodpłatnie do Związku. Związek zamierza wnieść te środki trwałe aportem do spółki obejmując w zamian udziały.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem aportu mają być środki trwałe. Przedmiotem aportu nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 1964r. Kodeks cywilny ani zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Związek, realizując zadanie własne w zakresie opisanym w § 8 Statutu Związku, przekazując aportem do spółki środki trwałe otrzymane nieodpłatnie z gmin, może uznać, że nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku VAT, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie aportem środków trwałych objęte jest definicją sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlega na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z faktem, że gmina przekazując nieodpłatnie do Związku środki trwałe, związane z realizacją zadań własnych, nie jest podatnikiem VAT, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy.

Przez analogię można traktować, że Związek wykonując zadania publiczne powierzone mu przez gminy, przekazując aportem do spółki otrzymane z gminy środki trwałe, nie jest podatnikiem VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia MF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Towarami w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Pod pojęciem dostawy towarów zgodnie z ww. art. 7 ust. 1 tej ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów – następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tworzenie spółek kapitałowych (spółek prawa handlowego) reguluje ustawa z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Udziały lub akcje w spółkach kapitałowych mogą być obejmowane między innymi w zamian za wkład niepieniężny (aport). Przedmiotem aportu mogą być wszystkie przedmioty majątkowe (prawa i rzeczy), o ile są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki, przy czym muszą być one wymienione w umowie ze wskazaniem osoby wnoszącej i przeznaczonych za ten aport udziałów.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego mogą być zatem przedmioty majątkowe takie jak m.in. nieruchomości, środki trwałe.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłączono transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że przedmiotem aportu nie jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 1964r. Kodeks cywilny a także, że przedmiotem aportu nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Przedmiotem aportu mają być środki trwałe.

Tak więc skoro przedmiotem aportu nie jest ani przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny ani zorganizowana części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, czynność ta nie podlega więc wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 powołanej ustawy.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że Międzygminny Związek został utworzony przez gminy w celu wspólnego wykonywania zadań własnych gmin w zakresie gospodarki komunalnej o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców gmin - członków Związku, związane z zaopatrzeniem w wodę odprowadzaniem i usuwaniem ścieków oraz gospodarowaniem odpadami komunalnymi (art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 64 i art. 65 ustawy o samorządzie gminnym oraz § 8 statutu Związku - Dz. Urz. Województwa z 2006r. Nr 697, poz. 4142). Międzygminnemu Związkowi, decyzją Wojewody zostało przekazane mienie Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji, które w wyniku przekształceń stało się spółką z o.o. ze 100% udziałem Związku. Związek wykonuje zadania powierzone mu przez gminy, między innymi poprzez Spółkę z o.o. Gminy wchodzące w skład Związku, po zakończeniu inwestycji własnych w zakresie budowy sieci kanaizacyjno-wodociągowych wraz z towarzyszącą infrastrukturą, przekazują je nieodpłatnie do Związku. Związek zamierza wnieść te środki trwałe aportem do spółki obejmując w zamian udziały.

Należy zauważyć, że Związek Międzygminny – jako właściciel wskazanych we wniosku środków trwałych zamierza przekazać je w postaci aportu (czynność wniesienia aportu jest czynnością dokonaną na mocy umowy cywilnoprawnej) do Spółki z o.o. (spółki prawa handlowego), która będzie je wykorzystywała do prowadzenia działalności związanej z zaspokajaniem potrzeb mieszkańców gmin - członków Związku. Właścicielem nabytych od Wnioskodawcy (w formie aportu) ww. środków trwałych będzie Spółka z o.o., będąca na gruncie ustawy o VAT odrębnym podatnikiem. Przekazany majątek Spółka będzie wykorzystywała do prowadzenia działalności związanej z zaspokajaniem potrzeb mieszkańców gmin - członków Związku.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług spółka prawa handlowego (w przedmiotowej sprawie Spółka z o.o.) i Związek Międzygminny są zatem odrębnymi podmiotami i odrębnymi podatnikami tym samym aport ww. środków trwałych będzie co do zasady czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów – następuje tutaj, jak już wskazano wcześniej, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie należy wziąć pod uwagę przepis § 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W dziale 13 „Przepisy przejściowe i końcowe” rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r. do dnia 31 grudnia 2009r., wprowadzono przepis § 38, zgodnie z którym w okresie do dnia 31 marca 2009r. w przypadku wnoszenia wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego i cywilnego może być stosowane zwolnienie od podatku.

Należy jednakże zauważyć, iż cyt. wyżej przepis § 38 rozporządzenia, obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008r., wprowadził możliwość (nie obowiązek) stosowania zwolnienia od podatku w przypadku wnoszenia wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego i cywilnego do dnia 31 marca 2009r.

Natomiast po tej dacie, wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Tak więc Wnioskodawca, po dniu 31 marca 2009r. czynność wniesienia aportem przedmiotowych środków trwałych do Spółki z o.o. (spółki prawa handlowego) winien opodatkować na ogólnych zasadach, określonych w ustawie o VAT, z uwagi na ograniczony czas obowiązywania przepisu § 38 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r.

Obowiązujące obecnie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) również nie przewiduje zwolnienia z podatku VAT w przypadku wniesienia aportu.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009r., zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy nadmienić, iż wyżej cytowane uregulowanie zostało utrzymane w tym samym brzmieniu w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r.

Z powyższego wynika, iż zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 9 ust. 1-4 cytowanej ustawy w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa. Zadaniami użyteczności publicznej, w rozumieniu ustawy, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Ustawą, o której mowa w cytowanym art. 9 jest ustawa z dnia 20 grudnia 1996r. o gospodarce komunalnej (Dz. U z 1997r. Nr 9, poz. 43 ze zm.). Gospodarka komunalna, w rozumieniu tej ustawy, polega na wykonywaniu przez jednostki samorządu terytorialnego zadań własnych w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Zgodnie z art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

W świetle powyższego, prócz form będących jednostkami sektora finansów publicznych, do prowadzenia gospodarki komunalnej jednostki samorządu terytorialnego mogą wykorzystywać inne jeszcze formy. Wśród nich podstawową rolę odgrywają bez wątpienia kapitałowe spółki handlowe, czyli spółki z o.o. oraz spółki akcyjne. Są one przez jednostki samorządu terytorialnego tworzone i funkcjonują w oparciu o przepisy kodeksu spółek handlowych, z zastrzeżeniem obowiązku równoczesnego stosowania w tej mierze określonych - mających charakter lex specialis względem tego kodeksu - przepisów powołanej wyżej ustawy o gospodarce komunalnej (zwłaszcza art. 10, 10a, 10b, 12 i 13) oraz przepisów ustaw ustrojowych.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić uwagę na zapis art. 12 ustawy o gospodarce komunalnej, zgodnie z którym, do wnoszenia wkładów oraz obejmowania udziałów i akcji stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem przepisów ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa oraz o komercjalizacji i prywatyzacji.

Tym samym przepis ten przesądza, iż do wnoszenia przez jednostki samorządu terytorialnego wkładów do spółek oraz obejmowania w nich udziałów i akcji powinny być wprost stosowane miarodajne w tym względzie przepisy kodeksu spółek handlowych oraz kodeksu cywilnego.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 43 ustawy o gospodarce komunalnej, mieniem komunalnym jest własność i inne prawa majątkowe należące do poszczególnych gmin i ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw. Mienie jest instytucją prawa cywilnego, a wykonywanie uprawnień właścicielskich jest domeną prawa cywilnego i podejmowane w tym zakresie czynności mają charakter cywilnoprawny; należą do zakresu spraw jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, a nie jako organu administracji publicznej.

W myśl art. 64 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych gminy mogą tworzyć związki międzygminne. Prawa i obowiązki gmin uczestniczących w związku międzygminnym związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku (art. 64 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 65 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność oraz posiada osobowość prawną.

Jak wynika z cytowanego powyżej § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższe uregulowanie zostało utrzymane w tym samym brzmieniu w § 12 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r.

Zatem przedstawione we wniosku stanowisko, iż Związek wykonując zadania publiczne powierzone mu przez gminy, przekazując aportem do spółki otrzymane od gminy środki trwałe, nie jest podatnikiem VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (obecnie § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r.), należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem wykonując zadania publiczne nałożone odrębnymi przepisami w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 11, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r. do dnia 31 grudnia 2009r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, (obecnie § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r.) z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Reasumując stwierdzić należy, iż aport przedmiotowych środków trwałych, jako czynność cywilnoprawna nie może być objęty zwolnieniem z opodatkowania, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. (od 1 stycznia 2010r. § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r.), i jako spełniająca definicje dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy również, że Wnioskodawca jest zobowiązany do zastosowania odpowiedniej stawki podatku lub zwolnienia z opodatkowania, w zależności od przedmiotu aportu. Kwestie te nie były bowiem przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano pytania w tym zakresie ani własnego stanowiska.

Ponadto należy zaznaczyć, że poruszona przez Wnioskodawcę kwestia nieodpłatnego przekazania środków trwałych przez gminę Wnioskodawcy (która jednocześnie nie była przedmiotem niniejszej interpretacji) pozostaje bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie. Na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT gminy jak i związki międzygminne są odrębnymi podatnikami podatku VAT i odrębnymi osobami prawnymi, zatem dokonywane przez te podmioty czynności należy traktować odrębnie i indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.