INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14.07.2010r. (data wpływu 19.07.2010r.), uzupełnione pismem z dnia 17.08.2010r. (data wpływu 23.08.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pytań o numerze:

1) - skutków wniesienia sprawy do sądu przeciwko dłużnikowi o zapłatę należności przez wierzyciela;
2) - prawa do skorzystania z ulgi za złe długi w sytuacji, gdyby wierzyciele lub dłużnik wnieśli wniosek o ogłoszenie upadłości - a miałoby to miejsce po dokonaniu świadczenia usług ale przed planowanym dokonaniem korekty podatku należnego;
4) - braku obowiązku zawiadomienia urzędu skarbowego w sytuacji zapłaty lub częściowej zapłaty przez dłużnika za przedmiotowe usługi po dokonaniu korekty podatku należnego;
5) - skuteczności doręczenia zawiadomienia w przypadku nieodebrania przez dłużnika zawiadomienia przesłanego za pośrednictwem poczty za zwrotnym potwierdzeniem odbioru
- jest prawidłowe
3) - wykazania w deklaracji VAT-7 ulgi za złe długi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.07.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. skutków wniesienia sprawy do sądu przeciwko dłużnikowi o zapłatę należności przez wierzyciela;
2. prawa do skorzystania z ulgi za złe długi w sytuacji, gdyby wierzyciele lub dłużnik wnieśli wniosek o ogłoszenie upadłości - a miałoby to miejsce po dokonaniu świadczenia usług ale przed planowanym dokonaniem korekty podatku należnego;
3. wykazania w deklaracji VAT-7 ulgi za złe długi;
4. braku obowiązku zawiadomienia urzędu skarbowego w sytuacji zapłaty lub częściowej zapłaty przez dłużnika za przedmiotowe usługi po dokonaniu korekty podatku należnego;
5. skuteczności doręczenia zawiadomienia w przypadku nieodebrania przez dłużnika zawiadomienia przesłanego za pośrednictwem poczty za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.
   
   

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo podpisało 30.04.2008 roku umowę z inwestorem na realizację robót budowlano - montażowych na obiekcie. W trakcie realizacji umowy następował sukcesywny odbiór robót potwierdzony protokołami odbioru robót oraz fakturami sprzedaży.

Zleceniodawca zapłacił za część początkowo wykonanych robót. Do zapłaty pozostały cztery faktury sprzedaży wystawione w okresie od 22.10.2009r. do 04.12.2009r. w łącznej wysokości 190.988,07zł, z czego najpóźniejszy termin płatności upłynął dnia 11.12.2009 roku. Dnia 06.04.2010 roku Spółka wystąpiła do sądu przeciwko dłużnikowi o zasądzenie należności i uzyskała tytuł wykonawczy. Wierzyciel (Spółka Wnioskodawcy) wystąpił z wnioskiem o zabezpieczenie długu poprzez ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości należącej do dłużnika. Z księgi wieczystej należącej do dłużnika wynika, że zabezpieczenia na nieruchomości dokonywane były przez innych wierzycieli i wątpliwe jest czy nawet w przypadku egzekucji z nieruchomości w formie jej sprzedaży przychód pokryje należności wierzycieli, w tym Spółki Wnioskodawcy. Do daty niniejszego pisma Spółka nie uzyskała również dobrowolnie zapłaty od dłużnika. W ocenie Spółki istnieje duże prawdopodobieństwo nieściągalności tej należności. W związku z powyższym Spółka zamierza skorzystać w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług z tzw.: „ulgi na złe długi”.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w momencie świadczenia usług zostały spełnione warunki określone w art. 89a ust. 2 pkt 1-2 i 4-5, natomiast warunek z pkt 6 zostanie prawdopodobnie spełniony. Wątpliwości Strony budzi okoliczność, że jeden z wierzycieli zamierza skierować do sądu wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy i jaki skutek na stosowanie art. 89a ma wniesienie sprawy do sądu przeciwko dłużnikowi o zapłatę należności przez wierzyciela, przed upływem terminu z art. 89a ust. 1a ustawy, tj. 180 dni...
2. Czy w sytuacji, gdyby wierzyciele lub dłużnik wnieśli wniosek o ogłoszenie upadłości -a miałoby to miejsce po dokonaniu świadczenia usług ale przed planowanym dokonaniem korekty podatku należnego - podatnik traci uprawnienia do skorzystania z ulgi na złe długi...
3. Czy w deklaracji VAT-7 dokonując opisywanej korekty podatku należnego należy również skorygować podstawę opodatkowania czy tylko kwotę podatku należnego...
4. Czy w sytuacji zapłaty lub częściowej zapłaty przez dłużnika za przedmiotowe usługi, podatnik również powinien zawiadomić na piśmie US o dokonywanych na bieżąco cofnięciach przeprowadzonej wcześniej korekty...
5. Czy w przypadku nieodebrania przez dłużnika, którym jest spółka z o.o., zawiadomienia o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT przesłanego za pośrednictwem poczty za zwrotnym potwierdzeniem odbioru wierzyciel może dokonać korekty podatku należnego, a jeśli nie, to jakie czynności dodatkowe powinien wykonać...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1) Termin 180 dni, o którym mowa w art. 89a ust. 1a liczy się od terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze niezależnie od wniesienia przez wierzyciela sprawy do sądu (wniesienie sprawy do sądu nie ma wpływu).

Ad 2) W sytuacji wniesienia wniosku o ogłoszenie upadłości lub ogłoszenia upadłości wierzyciel nie traci prawa do korekty podatku o którym mowa w art. 89a ust. 1.

Ad 3) Dokonując korekty podatku w celu skorzystania z „ulgi na złe długi” należy zmniejszyć w deklaracji VAT-7 również podstawę opodatkowania.

Ad 4) Dokonując odwrócenia korekty podatku należnego w sytuacji całkowitego lub częściowego uregulowania długu nie ma obowiązku zawiadamiania US na piśmie.

Ad 5) Nieodebranie pisma zawiadamiającego skierowanego na adres uwidoczniony w aktualnym KRS przez osobę prawną (dłużnika) powoduje skutek doręczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie pytań o numerze:

1) - skutków wniesienia sprawy do sądu przeciwko dłużnikowi o zapłatę należności przez wierzyciela;
2) - prawa do skorzystania z ulgi za złe długi w sytuacji, gdyby wierzyciele lub dłużnik wnieśli wniosek o ogłoszenie upadłości - a miałoby to miejsce po dokonaniu świadczenia usług ale przed planowanym dokonaniem korekty podatku należnego;
4) - braku obowiązku zawiadomienia urzędu skarbowego w sytuacji zapłaty lub częściowej zapłaty przez dłużnika za przedmiotowe usługi po dokonaniu korekty podatku należnego;
5) - skuteczności doręczenia zawiadomienia w przypadku nieodebrania przez dłużnika zawiadomienia przesłanego za pośrednictwem poczty za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.
oraz za nieprawidłowe w zakresie pytania o numerze:
3) - wykazania w deklaracji VAT-7 ulgi za złe długi.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z brzmieniem art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca realizował umowę z inwestorem na realizację robót budowlano - montażowych na obiekcie. Zleceniodawca zapłacił za część początkowo wykonanych robót. Spółka wystąpiła do sądu przeciwko dłużnikowi o zasądzenie należności i uzyskała tytuł wykonawczy. Wierzyciel (Spółka Wnioskodawcy) wystąpił z wnioskiem o zabezpieczenie długu poprzez ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości należącej do dłużnika.

W ocenie Spółki istnieje duże prawdopodobieństwo nieściągalności tej pozostałej należności. W związku z powyższym Spółka zamierza skorzystać w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług z tzw.: „ulgi na złe długi”.

Ad 1)

Z zapisu art. 89a ust. 1 ostatnie zdanie wynika, iż korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

Wniesienie sprawy do sądu przeciwko dłużnikowi o zapłatę należności przez wierzyciela, przed upływem terminu z art. 89a ust 1a ustawy, tj. 180 dni nie ma wpływu na liczenie wskazanego terminu, gdyż liczony jest on począwszy od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, niezależnie od innych okoliczności faktycznych. Wobec powyższego nie ma znaczenia wniesienie sprawy do sądu przeciwko dłużnikowi o zapłatę należności przez wierzyciela, przed upływem tego terminu.

Ad 2)

Możliwość skorzystania z tzw. „ulgi za złe długi” powstaje wówczas, gdy spełnione są następujące warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak i dłużnika i wierzyciela, określone w art. 89a ust. 2 ustawy tj.:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Aby podatnik mógł skorygować rozliczenie podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie.

Z opisanej sytuacji wynika, iż jeden z wierzycieli zamierza skierować do sądu wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika.

Podkreślenia wymaga fakt, że warunek, aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 1, natomiast w chwili dokonania korekty dłużnik oraz wierzyciel muszą być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 3.

Zatem w sytuacji, gdyby wierzyciel lub dłużnik wniósł wniosek o ogłoszenie upadłości - a miałoby to miejsce po dokonaniu świadczenia usług ale przed planowanym dokonaniem korekty podatku należnego - Podatnik nie utraci uprawnienia do skorzystania z ulgi na złe długi. Najistotniejszym jest fakt, aby w dacie świadczenia usługi, podmiot, na którego rzecz świadczona jest usługa nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Ad 3)

W myśl zapisu art. 89a ust. 5 - podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwoty korekty podatku należnego. Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca dokonując przedmiotowej korekty podatku należnego w deklaracji VAT-7, powinien wykazać kwotę korygowanego podatku.

Biorąc pod uwagę powołaną podstawę prawną, stwierdzić należy, iż ustawodawca w zapisie tym wskazuje na obowiązek w sytuacji korzystania przez podatnika z tzw. „ulgi za złe długi” wykazania w deklaracji kwoty korekty podatku należnego. Natomiast nie wynika z zapisów art. 89a ustawy obowiązek korygowania podstawy opodatkowania. Zatem w myśl powołanych zapisów stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw prawnych do korekty podstawy opodatkowania.

Ad 4)

Stosownie do art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana; w przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Jak już wcześniej wskazano, w myśl zapisu art. 89a ust. 5 ustawy podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Natomiast w myśl ust. 6 tego artykułu podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

W związku z tym wskazać należy, iż ustawodawca przewidział obowiązek zawiadamiania urzędu skarbowego w stosunku do dokonanej korekty podatku należnego wynikającej z zapisu art. 89a ust. 1 – tj.: korekty podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Natomiast w sytuacji zapłaty lub częściowej zapłaty przez dłużnika za przedmiotowe usługi, podatnik nie ma obowiązku zawiadamiania na piśmie urzędu skarbowego o dokonywanych na bieżąco cofnięciach przeprowadzonej wcześniej korekty z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Ad 5)

W myśl art. 89b ust. 5 ustawy do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach. Art. 89b ust. 1. stanowi, iż przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 tj. zawiadomienie dłużnika przez wierzyciela o zamiarze skorygowania podatku należnego, dłużnik jest zobowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu (w przypadku, gdy w ciągu 14 dni nie ureguluje długu). Zatem do doręczenia ww. zawiadomienia dłużnika przez wierzyciela stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Zgodnie z art. 148 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) zwanej dalej „Ordynacja podatkowa”, pisma mogą być również doręczane w siedzibie organu podatkowego.

Stosownie do art. 148 § 3 ww. ustawy w razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie.

Z kolei, zgodnie z art. 150 § 1 ww. ustawy, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

1. poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczania pisma przez pocztę;
2. pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.
   
   

Stosownie do art. 150 § 1a ww. ustawy adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni.

W myśl art. 151 ww. ustawy osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 i 3 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 151a ww. ustawy, jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Wobec tego, w przypadku nieodebrania przez dłużnika, którym jest spółka z o.o., zawiadomienia o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 przesłanego za pośrednictwem poczty za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wierzyciel może dokonać korekty podatku należnego. Zawiadomienie dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego dokonane w ten sposób należy uznać za skuteczne w myśl przepisu art. 148 i 151 ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.