INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11.06.2010 r. (data wpływu 12.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.07.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe (dalej jako: wnioskodawca, przedsiębiorstwo) będące średnim przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia komisji nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. (Dz. Urz. UE L 214 z 9.08.2008 r.), prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji makaronów jajecznych i bezjajecznych na terenie warmińsko-mazurskiej specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako: sse). Działalność ta wykonywana jest na podstawie zezwolenia z dnia 14 czerwca 1999 roku, wydanego przez warmińsko-mazurską specjalną strefę ekonomiczną s.a. (dalej jako: pierwsze zezwolenie).

Wkładem inwestycyjnym wnioskodawcy w ramach pierwszego zezwolenia były składniki majątku trwałego, konieczne do rozpoczęcia produkcji (dalej jako: podstawowe składniki trwałe). Zakres pierwszego zezwolenia obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie sse, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie następujących wyrobów wytworzonych na terenie sse:

1. makarony, kluski i podobne produkty mączne;
2. chleb, wyroby piekarskie i ciastkarskie, świeże;
3. sucharki i herbatniki wyroby piekarskie i ciastkarskie o przedłużonej trwałości;
4. produkty przemiału zbóż.
   
   

W ramach powyższej działalności wnioskodawca korzysta z pełnego zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia warmińsko-mazurskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 1997 r., Nr 135, poz. 909) w brzmieniu obowiązującym na dzień uzyskania zezwolenia. Pełne zwolnienie przysługuje przedsiębiorstwu przez okres 10 lat od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej na terenie sse, natomiast po tym okresie zwolnienie przysługuje w wysokości 50% generowanych dochodów strefowych. Prawo do stosowania powyższych zwolnień podatkowych dochodów pochodzących z działalności prowadzonej na terenie sse na podstawie pierwszego zezwolenia, wnioskodawca utraci 31 grudnia 2010 r. (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r., Nr 188, poz. 1840).

W związku z rozwojem przedsiębiorstwa i tym samym rozszerzeniem skali prowadzonej działalności, wnioskodawca w 2011 roku zamierza wystąpić do ministra gospodarki z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia na prowadzenie działalności w sse (dalej jako: drugie zezwolenie). Jako wkład inwestycyjny, będący podstawą wydania drugiego zezwolenia, przedsiębiorstwo zamierza zadeklarować następną linię technologiczną do produkcji makaronów oraz inne urządzenia jej towarzyszące (dalej jako: linia technologiczna). Zakres działalności gospodarczej, objętej drugim zezwoleniem, będzie tożsamy z zakresem przewidzianym w zezwoleniu pierwszym. Inwestycja realizowana w ramach drugiego zezwolenia będzie ściśle związana z dotychczasową działalnością przedsiębiorstwa prowadzoną na podstawie zezwolenia pierwszego. Ponadto, linia technologiczna będzie umiejscowiona w istniejących już halach produkcyjnych znajdujących się na terenach uprzednio zakupionych od sse.

Po zainstalowaniu nowej linii technologicznej wnioskodawca będzie osiągał dochody z produkcji wyrobów wytwarzanych przy pomocy podstawowych składników trwałych oraz linii produkcyjnej, ponieważ wszystkie urządzenia staną się częścią kompleksowego systemu produkcji. Jednocześnie nie będzie możliwe przyporządkowanie określonej części uzyskiwanych dochodów do poszczególnych inwestycji. Wnioskodawca będzie natomiast prowadził ewidencję dotyczącą poniesionych wydatków inwestycyjnych w odniesieniu do drugiego zezwolenia, co będzie miało na celu wykazanie spełnienia warunków prowadzenia działalności gospodarczej, przewidzianych w tym zezwoleniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zwolnienie podatkowe przysługujące wnioskodawcy w związku z uzyskaniem drugiego zezwolenia będzie odnosić się do całości dochodu osiągniętego ze wskazanej w drugim zezwoleniu działalności przedsiębiorstwa na terenie sse, tj. dochodu generowanego zarówno przy pomocy podstawowych składników trwałych jak i linii technologicznej...
2. Czy wnioskodawca ma obowiązek wyodrębniania w prowadzonej ewidencji dochodów uzyskiwanych w związku z działalnością podstawowych składników trwałych oraz linii technologicznej...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z uzyskaniem drugiego zezwolenia, zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych podlegać będzie całość dochodu uzyskiwanego przez przedsiębiorstwo na terenie sse z działalności określonej w zezwoleniu (w granicach dostępnego poziomu pomocy publicznej uzależnionej od wysokości poniesionych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą). W związku z tym, nie jest konieczne odrębne ewidencjonowanie dochodów uzyskiwanych w związku z działalnością pierwszej oraz drugiej linii technologicznej.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, dalej jako: ustawa o sse), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe zwolnienie w stosunku do osób fizycznych reguluje art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307, dalej jako; updof), w myśl którego wolne od podatku są dochody podatników „z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o sse, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanych przepisach uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 112 ustawy o sse). Warunki korzystania z pomocy publicznej oraz stosowania zwolnienia podatkowego określa rozporządzenie rady ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działając specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 232, poz. 1548, dalej jako: rozporządzenie sse).

Regulacje rozporządzenia sse przewidują że zwolnienie od podatku dochodowego może stosować podatnik, który;

• prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie uzyskanego zezwolenia;

• osiąga dochód z tej działalności;

• poniósł określonej wartości wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w świetle definicji zawartych w 3 ww. rozporządzenia;

• przez określony minimalny okres będzie prowadził działalność gospodarczą na terenie strefy, nie przeniesie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne oraz utrzyma nowo utworzone miejsca pracy.
  
  

Jednocześnie § 5 ust. 5 rozporządzenia sse przewiduje, że zwolnienia z podatku dochodowego przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy

W świetle powyższego w przepisie § 5 ust. 5 rozporządzenia sse prawodawca nakazał wyodrębnienie uzyskiwanego dochodu jedynie w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie strefy oraz poza strefą. W szczególności powyższe oznacza, iż w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, cała działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie (względem tej prowadzonej poza obszarem sse), a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłączanie na terenie strefy.

Jednocześnie należy podkreślić, że w treści unormowań regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w specjalnej strefie ekonomicznej brak jest zapisów, które nakładałyby obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji podatkowej dla każdego z projektów, na które zostały wydane zezwolenia strefowe z osobna. Brak jest także regulacji nakazujących ustalenie odrębnego wyniku finansowego, jeżeli obydwa projekty będą zlokalizowane na terenie sse, a działalność z nimi związana będzie wykonywana przez tego samego podatnika podatku dochodowego.

W przedstawionym stanie przyszłym, po uzyskaniu drugiego zezwolenia w 2011 roku, przedsiębiorstwo będzie kontynuowało prowadzoną dotychczas działalność gospodarczą przy czym działalność ta będzie prowadzona z wykorzystaniem zarówno podstawowych składników trwałych jak i nowej linii technologicznej jednocześnie, cały dochód generowany na terenie sse będzie uzyskiwany z działalności objętej zakresem przedmiotowym drugiego zezwolenia.

W związku z powyższym, w świetle cytowanych wyżej uregulowań, całość dochodu osiąganego w sse podlegał będzie zwolnieniu z podatku dochodowego. Warunkiem stosowania zwolnienia będzie spełnienie przez wnioskodawcę kryteriów przewidzianych w ustawie o sse i rozporządzeniu sse jak również wskazań zawartych w udzielonym drugim zezwoleniu. Zdaniem wnioskodawcy, rozgraniczenie dochodów osiąganych z działalności podstawowych składników trwałych i drugiej linii technologicznej, poza tym że niemożliwe z technicznego punktu widzenia, to nie ma znaczenia w kontekście prawa do zwolnienia podatkowego. Przepisy nie ograniczają bowiem możliwości stosowania zwolnienia jedynie do dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej z bezpośrednim wykorzystaniem zakupionych w ramach wkładu inwestycyjnego środków trwałych, ale obejmują zwolnieniem dochody osiągane z określonego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej na terenie sse. Jednocześnie, w związku z ustaniem 31 grudnia 2010 roku prawa do zwolnienia podatkowego na mocy pierwszego zezwolenia, uregulowania prawne obowiązujące. W chwili udzielania tego zezwolenia, nie mają zastosowania z punktu widzenia przedmiotowej sprawy.

W związku z faktem, iż kryterium przedmiotowym stosowania zwolnienia podatkowego w podatku od osób fizycznych jest uzyskiwanie dochodów na terenie sse, w ocenie wnioskodawcy, prowadzona ewidencja powinna umożliwić ewentualne rozdzielenie dochodów „pozastrefowych” oraz dochodów osiąganych na terenie sse kwalifikowanych jako „strefowe”. Nie jest natomiast konieczny podział dochodów w obrębie strefy na te uzyskiwane w związku z podstawowymi składnikami trwałymi lub z linią technologiczną prowadzona ewidencja powinna natomiast zapewniać wyodrębnienie środków trwałych wprowadzanych w ramach nowej inwestycji w linię technologiczną co umożliwi rozliczenie projektu z punktu widzenia spełnienia warunków określonych w drugim zezwoleniu oraz ustalenie kosztów inwestycji dla celów kalkulacji przysługującego przedsiębiorstwu limitu pomocy publicznej.

Prezentowane wyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, wydawanych przez organy skarbowe, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2008 r., sygn. ITPB3/423-414/08/MK lub w interpretacji tego organu z dnia 28 września 2009 r., sygn. ITPB3/423-364/09/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. u. 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 63a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 21 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Z wykładni gramatycznej, którą należy stosować przy ocenie zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, iż wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

W myśl § 5 ust. 4 tego rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej (§ 5 ust. 1).

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6 (§ 5 ust. 3).

Zgodnie z § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
2. utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (§ 5 ust. 5).

Mając na uwadze powyższe przepisy należy przede wszystkim podkreślić, iż zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

Z powyższych przepisów wynika, że jedynymi warunkami skorzystania ze zwolnienia podatkowego jest uzyskanie zezwolenia oraz poniesienie określonych wydatków inwestycyjnych i osiągnięcia poziomu zatrudnienia. Brak jest natomiast wymogu, aby zwolnienie podatkowe odnosić wyłącznie do przychodów wygenerowanych w oparciu o nową inwestycję, tj. nowe linie produkcyjne - jedynym warunkiem jest ograniczenie zwolnienia do przychodów z działalności prowadzonej na terenie strefy.

W związku z powyższym, zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miało również zastosowanie do przychodów z tytułu produkcji odbywającej się przy zastosowaniu już istniejących linii produkcyjnych.

Podkreślić należy, że w treści unormowań regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w specjalnej strefie ekonomicznej brak jest zapisów, które nakładałyby obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości podatkowej dla każdego z projektów, na które zostały wydane zezwolenia strefowe z osobna. Brak jest także regulacji nakazujących ustalenie odrębnego wyniku finansowego, jeżeli obydwa projekty będą zlokalizowane na terenie specjalnej strefy, a działalność z nimi związana będzie wykonywana przez tego samego podatnika podatku dochodowego.

W związku z powyższym nie jest konieczny podział dochodów w obrębie strefy na te uzyskiwane w związku z podstawowymi składnikami trwałymi lub z linią technologiczną. Prowadzona ewidencja powinna natomiast zapewniać wyodrębnienie środków trwałych wprowadzanych w ramach nowej inwestycji w linię technologiczną, co umożliwi rozliczenie projektu z punktu widzenia spełnienia warunków określonych w drugim zezwoleniu oraz ustalenie kosztów inwestycji dla celów kalkulacji przysługującego przedsiębiorstwu limitu pomocy publicznej.

Reasumując powyższe, dochód Wnioskodawcy uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej przez niego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w zakresie określonym w zezwoleniu jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, niezależnie od tego czy został on wygenerowany za pomocą starych środków produkcji, które istniały w Przedsiębiorstwie przed uzyskaniem zezwolenia przez Wnioskodawcę (składniki majątku trwałego, konieczne do rozpoczęcia produkcji), czy w oparciu o nowe środki produkcji stworzone w wyniku realizacji nowej inwestycji w wykonaniu warunków zezwolenia (nowe linie produkcyjne). Wnioskodawca nie ma obowiązku wyodrębniania w prowadzonej ewidencji dochodów uzyskiwanych w związku z działalnością podstawowych składników trwałych oraz linii technologicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.