Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-522/10-5/AK
z 2 września 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB2/415-522/10-5/AK
Data
2010.09.02



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Pojęcie przychodu

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Przedmiot opodatkowania


Słowa kluczowe
akcja
nagrody
pracownik
zaliczka na podatek


Istota interpretacji
Obowiązki płatnika związane z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w planie motywacyjnym organizowanym przez Spółkę zagraniczną.



Wniosek ORD-IN 705 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.05.2010 r. (data wpływu 01.06.2010 r.) oraz piśmie z dnia brak daty (data nadania 06.08.2010 r., data wpływu 10.08.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 27.07.2010 r. (data doręczenia 30.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w planie motywacyjnym organizowanym przez Spółkę zagraniczną – jest: nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w planie motywacyjnym organizowanym przez Spółkę zagraniczną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik pracownik,="" uczestnik="" planu=""> Spółki H. Sp. z o.o. został włączony do Motywacyjnego Planu Akcyjnego 2005. wdrożonego przez L. . Plan adresowany jest m.in. do dyrektorów, pracowników Spółki zagranicznej i spółek należących do grupy H. na świecie. Osoby zainteresowane Planem uczestniczą w nim dobrowolnie.

Na podstawie odrębnych umów podpisanych przez pracownika ze Spółką zagraniczną Uczestnikowi Planu przyznano dwojakiego rodzaju nagrody. Nagrody te w momencie przyznania nie wiążą się z jakąkolwiek wypłatą pieniężną.

W ramach pierwszej umowy Pracownik otrzymuje nagrodę w postaci zastrzeżonych jednostek akcyjnych , które wyrażają obietnicę wydania w przyszłości akcji. Jednostki mają być przyznawane w trzech transzach w okresie trzech kolejnych lat począwszy od daty przyznania nagrody RSU. Po upływie trzech lat od daty przyznania każdej transzy, przyznane jednostki zostaną zamienione na akcje zwykłe Spółki zagranicznej. W okresie ww. trzech lat Pracownik nie nabywa pełnych praw akcjonariusza, jednakże jest uprawniony do otrzymania ekwiwalentu dywidendy, która jest wypłacana „pełnoprawnym” akcjonariuszom. Ekwiwalent dywidendy jest „wypłacany” w postaci dodatkowych RSU. Ich zamiana na akcje nastąpi wraz z transzami pierwotnie przyznanych RSU. Wydanie akcji zwykłych traktuje się jak datę rozliczenia nagrody RSU. Każda jednostka ma wartość równą pełnej wartości jednej akcji Spółki zagranicznej na giełdzie, w dacie kiedy nagroda RSU jest realizowana. Plan zakłada, iż przyznane RSU ulegają przepadkowi w przypadku ustania zatrudnienia Pracownika w podmiotach zależnych od Spółki zagranicznej. Umowa I zakłada, iż wydanie akcji zwykłych nastąpi poprzez wydanie certyfikatu giełdowego, zapisanie akcji w rejestrach Spółki zagranicznej, lub poprzez zapisanie akcji na koncie ustanowionym w imieniu Pracownika przez dom maklerski lub inny podmiot. Przed wydaniem akcji zwykłych w rozliczeniu nagrody RSU żadne akcje zwykłe nie są zarezerwowane ani przeznaczone dla Pracownika, ani na jego konto. Pracownik nie nabywa także żadnych praw akcjonariusza odnośnie tych akcji i nie jest uprawniony do żadnych przywilejów z tytułu własności akcji. Umowa I stanowi także, iż nagroda RSU nie stanowi wynagrodzenia za żaden rodzaj usług świadczonych Spółce zagranicznej lub Pracodawcy i pozostaje poza obszarem umowy o pracę Pracownika.

Na podstawie drugiej umowy zawartej w lutym 2008 Spółka zagraniczna przyznała Pracownikowi nagrodę w postaci prawa do ekwiwalentu za wzrost akcji . SAR reprezentuje niezabezpieczone i zmienne prawo do otrzymania w przyszłości od Spółki zagranicznej akcji zwykłych na preferencyjnych warunkach. SAR mają być przyznawane w trzech transzach w ciągu kolejnych 3 lat. Realizacja SAR i otrzymanie akcji podlega pewnym ograniczeniom; otrzymanie akcji na podstawie SAR nie nastąpi wcześniej niż po upływie trzech lat od nadania SAR, ponadto SAR nie będą realizowane w przypadku ustania zatrudnienia pracownika w grupie H. w zastrzeżonym okresie. Po upływie okresu zastrzeżonego SAR mogą być realizowane w okresie od 3 do 10 lat licząc od daty ich otrzymania, chyba że zatrudnienie pracownika w Grupie ustanie wcześniej. Nabycie SAR nie wiąże się z pełnymi prawami akcjonariusza. Status akcjonariusza pracownik będzie mógł nabyć dopiero po realizacji SAR po upływie okresu zastrzeżonego. W okresie restrykcyjnym przewidzianym dla SAR Pracownik nie nabywa praw do jakichkolwiek korzyści materialnych lub niematerialnych.

Umowa II stanowi, iż po ustaniu zatrudnienia Uczestnika w Grupie, uprawnienie do otrzymania części nagrody SAR nie przyznanej do dnia ustania stosunku pracy wygasa. Utrata uprawnienia może nastąpić także w innych przypadkach m.in. wskutek śmierci pracownika, lub działań na szkodę pracodawcy lub innych podmiotów powiązanych.

Realizacja nagrody SAR następuje poprzez dostarczenie powiadomienia o jej wykonaniu z podaniem liczby akcji zwykłych. Zgodnie z regulaminem Planu SAR może zostać rozliczony akcjami zwykłymi, środkami pieniężnymi lub obydwoma metodami.

Zgodnie z postanowieniami obydwu Umów wszystkie decyzje odnośnie przyszłych nagród jeśli takowe będą, zależą wyłącznie od Spółki zagranicznej.

W związku z przyznaniem Pracownikowi pierwszej transzy RSU na podstawie Umowy 1, Spółka zagraniczna obciążyła Spółkę polską pewnymi kosztami wydania jednostek. Koszty te nie odnoszą się do rzeczywistej wartości jednostek ani akcji, które mają być przyznane w przyszłości. Koszty te są związane z organizacją Planu i uczestnictwem w nim wszystkich spółek w Grupie. Przyznanie pierwszej transzy jednostek nie wiązało się z jakąkolwiek wypłatą pieniężną na rzecz Pracownika. Należy podkreślić, iż Spółka polska mimo iż uczestniczy w pewnych kosztach wstępnych organizacji Planu, nie podejmuje decyzji o momencie przyznawania Uczestnikom transz RSU i SAR przez Spółkę zagraniczną. Spółka polska nie jest stroną Umów, które Spółka zagraniczna zawarła z Uczestnikami Planu. Spółka polska nie ma także wpływu na kształtowanie warunków przyznawania i późniejszej realizacji nagrody oraz formę wypłaty.

Nie jest wykluczone, że Spółka polska może zostać obciążona także pewnymi kosztami przyznania nagrody SAR w momencie uruchamiania kolejnych transz SAR.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z uczestnictwem Pracownika w Planie organizowanym przez Spółkę zagraniczną na Spółce polskiej będzie ciążył obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na którymkolwiek etapie realizacji Planu tj. w momencie:

  1. przyznania nagrody przez Spółkę zagraniczną w postaci RSU i SAR,
  2. otrzymania przez Pracownika od Spółki zagranicznej poszczególnych transz RSU i SAR,
  3. otrzymania akcji Spółki zagranicznej w wyniku realizacji RSU i SAR...

2. Czy koszty wydania transz RSU SAR, którymi jest obciążana Spółka polska, stanowią dla niej koszty pośrednie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i czy mogą być traktowane jako koszt uzyskania przychodu (dalej: KUP) na gruncie updop w momencie ich poniesienia...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek odnośnie pytania Nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka polska nie będzie zobowiązana do poboru zaliczki na pdof na żadnym etapie realizacji Planu.

Za przychód ze stosunku pracy uważa się, stosownie do art. 12 ust. 1 updof wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

A zatem zgodnie z definicją pojęcia przychodu ze stosunku pracy o jego powstaniu można mówić wtedy, gdy jest on konsekwencją istnienia zobowiązania pracownika do świadczenia pracy na rzecz pracodawcy pod jego kierownictwem, w zamian za co pracodawca zobowiązuje się do wypłaty pracownikowi wynagrodzenia. Dla kwalifikacji danego przychodu do tego źródła przychodów konieczna jest zatem ocena, czy świadczenie pochodzi od pracodawcy i jest przezeń dokonywane na rzecz pracownika. Niezbędne jest również określenie przedmiotu świadczenia. Aby uznać pieniądze, wartości pieniężne lub faktycznie otrzymane świadczenie za przychód z tego źródła podatnik musi je otrzymać od pracodawcy, w związku z wypełnieniem swoich obowiązków w ramach stosunku pracy łączącego go z pracodawcą.

Zdaniem Spółki w świetle przedstawionego stanu faktycznego otrzymywanie przez pracownika świadczeń w ramach umów o przyznanie nagród RSU i SAR zawartych przez pracownika bezpośrednio ze Spółką zagraniczną nie jest związane z wykonywaniem obowiązków pracowniczych wynikających ze stosunku zatrudnienia łączącego Pracownika ze Spółką polską. Powyższe wyraźnie wynika z treści Umowy I i Umowy II. Spółka polska nie jest stroną żadnej z ww. Umów.

Zgodnie z wspomnianymi Umowami Spółka polska nie przejęła, ani nie przejmuje na siebie w przyszłości jakichkolwiek zobowiązań do przyznania Pracownikowi jednostek RSU czy SAR, czy też do przyznania w zamian za RSU i SAR akcji Spółki zagranicznej lub dokonania jakiejkolwiek innej wypłaty

Co więcej, z treści Umów wynika, iż nagrody RSU nie stanowią wynagrodzenia za żaden rodzaj usług świadczonych Spółce zagranicznej lub pracodawcy i pozostają poza obszarem umowy o pracę pracownika zawartej ze Spółką polską. Podkreśla się, iż udział Uczestnika w Planie „nie wytworzy przywileju dalszego zatrudniania przez pracodawcę ani nie będzie zakłócał zdolności pracodawcy do zakończenia umowy o pracę z Uczestnikiem w dowolnym momencie”. Podkreśla się, iż pracownik uczestniczy w Planie dobrowolnie.

Skoro zatem, zgodnie z treścią Umów nagroda RSU i SAR „nie jest częścią zwykłego czy oczekiwanego wynagrodzenia ani wypłaty dla żadnych celów, włącznie, ale nie ograniczając się do tego, odprawą, rezygnacją, zwolnieniem z pracy, zakończeniem zapłaty za usługi, bonusami, nagrodami za lata pracy, emeryturą czy świadczeniami socjalnymi ani podobnymi, oraz w żadnym razie nie powinna być uznawana za wynagrodzenia za wykonane usługi na rzecz Spółki zagranicznej czy pracodawcy”, Wnioskodawca przyjmuje iż nie może być mowy o powstaniu po stronie pracownika jakiegokolwiek przychodu do opodatkowania ze stosunku pracy łączącego go ze Spółką polską. W konsekwencji na Spółce polskiej nie spoczywają obowiązki płatnika pdof w związku z uczestnictwem pracownika w Planie.

Pracownicy z racji realizacji umów tworzących wyłącznie więź prawną pomiędzy Nimi a Spółką zagraniczną nie mogą występować wobec Spółki polskiej z jakimikoIwiek roszczeniami prawnymi. W takiej sytuacji, nie ma wystarczających przesłanek, aby przyjąć, iż dochodzi na którymkolwiek etapie do powstania przychodu ze stosunku pracy, a Spółka polska jako pracodawca jest zobowiązana, m. in. do wykonywania obowiązków wynikających z funkcji płatnika, zgodnie z art. 31 updof.

Poniesienie pewnych kosztów organizacji Planu przez Spółkę polską odbywa się niezależnie od przyszłych wypłat czy przyznania akcji Spółki zagranicznej dokonywanych przez tą Spółkę. Obciążenia Spółki polskiej są kalkulowane na podstawie wewnętrznie przyjętych przez Grupę założeń i odnoszą się do partycypowania w kosztach organizacji różnych Planów motywacyjnych, które adresowane są do pracowników i współpracowników międzynarodowej Grupy Herbalife. Koszty te nie mają jednak przełożenia na realną wartość akcji, które w przyszłości może otrzymać od Spółki zagranicznej Uczestnik Planu.

W opinii Wnioskodawcy ponoszenie powyższych kosztów nie wpływa na powstanie jakichkolwiek obowiązków płatnika pdof po stronie Spółki polskiej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnikom w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
  4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W świetle powyższego za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 1 tego przepisu wymienione są przychody m.in. ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ww. ustawy kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, a zatem, wszystko co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy – o ile nie stanowi wymienionego w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacja podatkowa – podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że na podstawie odrębnych umów podpisanych przez pracownika ze Spółką zagraniczną Uczestnikowi Planu przyznano dwojakiego rodzaju nagrody. Nagrody te w momencie przyznania nie wiążą się z jakąkolwiek wypłatą pieniężną.

W ramach pierwszej umowy pracownik otrzymuje nagrodę RSU w postaci zastrzeżonych jednostek akcyjnych RSU, które wyrażają obietnicę wydania w przyszłości akcji. Pracownik nie nabywa pełnych praw akcjonariusza, jednakże jest uprawniony do otrzymania ekwiwalentu dywidendy, która jest wypłacana „pełnoprawnym” akcjonariuszom. Ekwiwalent dywidendy jest „wypłacany” w postaci dodatkowych RSU. Ich zamiana na akcje nastąpi wraz z transzami pierwotnie przyznanych RSU. Wydanie akcji zwykłych traktuje się jak datę rozliczenia nagrody RSU.

Na podstawie drugiej umowy zawartej w lutym 2008 Spółka zagraniczna przyznała pracownikowi nagrodę SAR w postaci prawa do ekwiwalentu za wzrost akcji. SAR reprezentuje niezabezpieczone i zmienne prawo do otrzymania w przyszłości od Spółki zagranicznej akcji zwykłych na preferencyjnych warunkach. SAR mają być przyznawane w trzech transzach w ciągu kolejnych 3 lat. Po upływie okresu zastrzeżonego SAR mogą być realizowane w okresie od 3 do 10 lat licząc od daty ich otrzymania, chyba że zatrudnienie pracownika w Grupie ustanie wcześniej. Nabycie SAR nie wiąże się z pełnymi prawami akcjonariusza. Status akcjonariusza pracownik będzie mógł nabyć dopiero po realizacji SAR po upływie okresu zastrzeżonego. W okresie restrykcyjnym przewidzianym dla SAR pracownik nie nabywa praw do jakichkolwiek korzyści materialnych lub niematerialnych.

Realizacja nagrody SAR następuje poprzez dostarczenie powiadomienia o jej wykonaniu z podaniem liczby akcji zwykłych. Zgodnie z regulaminem Planu SAR może zostać rozliczony akcjami zwykłymi, środkami pieniężnymi lub obydwoma metodami.

W związku z przyznaniem pracownikowi pierwszej transzy RSU na podstawie Umowy I, Spółka zagraniczna obciążyła Spółkę polską pewnymi kosztami wydania jednostek. Koszty te nie odnoszą się do rzeczywistej wartości jednostek ani akcji, które mają być przyznane w przyszłości. Koszty te są związane organizacją Planu i uczestnictwem w nim wszystkich spółek w Grupie.

Nie jest wykluczone, że Spółka polska może zostać obciążona także pewnymi kosztami przyznania nagrody SAR w momencie uruchamiania kolejnych transz SAR.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że przyznanie pracownikom Wnioskodawcy nagród przez Spółkę zagraniczną w postaci jednostek RSU i SAR oraz otrzymanie przez tych pracowników od Spółki zagranicznej poszczególnych transz RSU w postaci zastrzeżonych jednostek akcyjnych, które wyrażają obietnicę wydania akcji w przyszłości oraz SAR w postaci niezabezpieczonego i zmiennego prawa do otrzymania w przyszłości od Spółki zagranicznej akcji zwykłych na preferencyjnych warunkach nie powoduje konkretnego wymiaru finansowego w tym momencie. Nie istnieje rynek, na którym takie instrumenty byłyby oferowane osobom trzecim co skutkuje tym iż niemożliwe jest ustalenie ceny rynkowej stosowanej przy udostępnianiu ww. praw. W konsekwencji brak konkretnego wymiaru finansowego w momencie przyznania pracownikom Spółki prawa do nabycia w przyszłości akcji spółki zagranicznej uniemożliwia traktowanie go w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy.

Uwzględniając powyższe należy zauważyć, że tylko z samego powodu otrzymania prawa do otrzymania w przyszłości akcji spółki zagranicznej w wyniku realizacji SAR i RSU przez pracowników Spółki – Wnioskodawcy, dochód podlegający opodatkowaniu w momencie przyznania oraz otrzymania tego prawa nie powstanie.

W stanie faktycznym przedstawionym w treści wniosku wskazać należy na dwa źródła przychodów. Kwalifikacja źródła uzyskania przychodu uzależniona jest od podmiotu, który ostatecznie poniesie koszty programu motywacyjnego, w którym uczestniczą pracownicy Wnioskodawcy.

W przypadku otrzymania przez pracownika Spółki polskiej nieodpłatnie akcji Spółki zagranicznej, w przypadku realizacji jednostek RSU i SAR przez pracowników Spółki polskiej po stronie osoby otrzymującej te akcje powstanie przychód w wysokości wartości akcji poprzez wydanie akcji Spółki zagranicznej.

Generalnie przychody powstaną w momencie, w którym osoba otrzymująca akcje uzyska prawa akcjonariusza (w tym prawo do dywidendy). Z tym bowiem momentem osoba ta uzyskuje prawo do czerpania korzyści wynikających z akcji. Tym samym, ma miejsce przysporzenie majątkowe po stronie osoby otrzymującej akcje. Aby bowiem czerpać korzyści z akcji osoba ta musiałaby nabyć akcje za określona cenę, a w związku z nieodpłatnym otrzymaniem akcji w ramach nagrody nie poniosła takich wydatków.

Uczestnicy planu otrzymują nieodpłatnie akcje będąc pracownikiem Spółki polskiej - Wnioskodawcy. Ze spółką zagraniczną, której akcje otrzymają w wyniku realizacji jednostek SAR i RSU nie łączy ich stosunek pracy. W związku z tym przychody wynikające z otrzymania nieodpłatnych akcji od spółki zagranicznej będą stanowiły przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednak przychody z innych źródeł powstaną po stronie pracownika tylko w tej części, w której kosztu związanego z uczestnictwem pracowników w planie motywacyjnym spółka zagraniczna nie przeniesie na Spółkę (pracodawcę) tj. Wnioskodawcę.

Przychody z innych źródeł podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według ustalonej skali podatkowej. Przychody te podatnik – a więc pracownik - sam musi wykazać w zeznaniu rocznym za rok, w którym zostały osiągnięte i je opodatkować.

Rozpatrując przedstawiony stan faktyczny, w sytuacji, gdy koszty nabycia akcji lub częściowe koszty nabycia akcji poniesie Spółka polska oraz wartość kosztu uczestnictwa w planie motywacyjnym przypadający na pracownika, który Spółka polska (Wnioskodawca) poniesie za pracownika w związku z zawartym porozumieniem ze spółką zagraniczną, bowiem pracownik uzyskuje przychód podlegający opodatkowaniu łącznie z innymi przychodami ze stosunku pracy. Wynika to z faktu, iż przedmiotowe świadczenie będzie związane ze stosunkiem pracy.

Jeżeli zatem koszt uczestnictwa oznacza pokrycie wydatków związanych z nabyciem akcji przez pracownika, wydatki te pokrywa pracodawca – Spółka polska, to należy uznać, iż wartość tych wydatków stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast na Spółce będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy od dochodu uzyskanego z ww. tytułu przez pracowników.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na podstawie art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niedobrany lub pobrany a nie wpłacony.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Podsumowując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym po stronie uprawnionych pracowników powstanie dochód podlegający opodatkowaniu w momencie otrzymania akcji zwykłych Spółki zagranicznej w wyniku realizacji zastrzeżonych jednostek akcyjnych. Źródła przychodów będą uzależnione od podmiotu, który ostatecznie poniesie koszty programu motywacyjnego w tym kosztów wydania jednostek. W przypadku kosztów poniesionych przez spółkę zagraniczną, wydatki takie będą stanowiły przychody dla pracowników Spółki polskiej z innych źródeł, natomiast w przypadku poniesionych kosztów przez Spółkę (pracodawcę), tj. Wnioskodawcę wydatki takie będą stanowiły dla pracowników przychody ze stosunku pracy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w przypadku gdy spółka zagraniczna organizuje dla pracowników polskiej spółki plan motywacyjny, w ramach którego otrzymują oni akcje tej spółki zagranicznej, powstaje przychód ze stosunku pracy w takiej części, w jakiej Spółka będąca pracodawcą, tj. Wnioskodawca poniesie wydatki za swoich pracowników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj