INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani K. przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2009r. (data wpływu 3 listopada 2009r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu 22 stycznia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu 22 stycznia 2010r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1110/09/MS z dnia 13 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymał gospodarstwo rolne o powierzchni 3,6040 ha w darowiźnie od rodziców aktem notarialnym z dnia 2 kwietnia 1987r.

W gospodarstwie tym istnieje oddzielna działka o powierzchni 0,7496 ha położona w miejscowości Z., nr 218/165 wpisana w księdze wieczystej nr ….. (Sąd Rejonowy w O.). Działka ta uchwałą Rady Gminy od dnia 1 marca 2009r. została ujęta w Planie Przestrzennego Zagospodarowania wsi Z. i zakwalifikowana pod budownictwo jednorodzinne. Opracowujący plan wstępnego zagospodarowania wytyczyli pięć działek budowlanych. Na wniosek właścicielki przedmiotowa działka nr 218/165 przez uprawnionego geodetę została podzielona na 5 działek budowlanych, z uwzględnieniem powierzchni drogi gminnej kosztem powierzchni ww. działki 0,10 ha, której właścicielem stała się Gmina.

Pozostała część opisywanej działki 0,6496 ha została podzielona na 5 działek, z czego Wnioskodawca chce sprzedać 3 działki o powierzchni:

• działka nr 790/165 powierzchnia 0,1419 ha,
• działka nr 791/165 powierzchnia 0,1267 ha,
• działka nr 792/165 powierzchnia 0,1268 ha.
  
  

Od wartości sprzedaży ww. działek Wnioskodawca zobowiązany jest do doprowadzenia 20% podatku w formie renty planistycznej.

-Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. W ramach gospodarstwa rolnego uprawia zboża i prowadzi drobną hodowlę zwierząt na własne potrzeby. Działka nr 218/165 o powierzchni 0,7496 ha wchodzi w skład gospodarstwa i prowadzona jest na niej uprawa zbóż. Wnioskodawca działkę przejął po rodzicach celem prowadzenia działalności rolniczej, a szczególnie uprawy zbóż. Podstawowe gospodarstwo rolne znajduje się w miejscowości R. Są to działki 92/42 i 70/43 oraz 150/41 o łącznej powierzchni 1,9438 ha aktualnie wydzierżawione. Resztę ziemi Wnioskodawca użytkuje we własnym zakresie. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych.

W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego ubiegał się o dopłaty unijne, które otrzymał w następującej wysokości:

• 2004r. – 1.312,05 zł,
• 2005r. – 1.483,09 zł,
• 2006r. – 1.614,13 zł,
• 2007r. – 1.462,90 zł,
• 2008r. – 1.502,00 zł,
• 2009r. – 1.613,62 zł,
  
  

Dopłaty zostały przeznaczone na bieżące wydatki związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. By uzyskać dopłaty unijne Wnioskodawca był zobowiązany prowadzić gospodarstwo rolne zgodnie z wytycznymi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i wypełnić wniosek o dopłaty. Działka nr 218/165 jest wykorzystywana rolniczo i nie jest przedmiotem najmu. Działka ta jest ujęta w planie zagospodarowania przestrzennego wsi Z. Uchwałą Rady Gminy. Zgodnie z Uchwałą Rady Gminy teren spełnia warunki budownictwa jednorodzinnego. Przyczyną podziału jest bardzo słaba klasa gleb (V i VI kl.) i oddalenie o 6 km od miejsca zamieszkania. Działki w chwili sprzedaży będą w całości niezabudowane. Środki ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na leczenie i edukację córki. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie dokonywał zakupu oraz sprzedaży gruntów. Nie zamierza sprzedawać innych gruntów za wyjątkiem działki 218/165.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży działek Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłacenia podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z Uchwałą Rady Gminy, działka nr 218/165 o powierzchni 0,7496 ha została przekwalifikowana z działki rolniczej na budowlaną, ze względu na niska klasę ziemi (V i VI) i znaczną odległość od miejsca zamieszkania. W związku z tym Wnioskodawca podjął decyzję o podziale na 5 działek budowlanych i ich sprzedaży. Podział odbył się zgodnie z wymogami Starostwa Powiatowego w O. Przedmiotowa działka stanowi własność pokoleniową, przekazaną Wnioskodawcy przez rodziców. Sprzedaż przedmiotowej działki będzie jednorazową czynnością. Z tego tytułu Wnioskodawca nie powinien być podatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług. Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Rozstrzygające o kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów są okoliczności, w jakich sprzedaż zostaje dokonana. Aby z powyższego tytułu stać się podatnikiem podatku od towarów i usług należy między innymi we własnym imieniu i na własny rachunek wykonywać czynności sprzedaży w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeśli zostały one wykonane jednorazowo. O częstotliwym zaś zamiarze wykonywania czynności świadczyć mogą takie okoliczności jak chociażby wszystkie działania (cel i środki) ukierunkowane dla zbycia danej nieruchomości gruntowej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie wystąpił szereg wymienionych poniżej okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż nieruchomości należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca nabył w 1987r. w drodze darowizny gospodarstwo rolne o powierzchni 3,6040 ha, w celu prowadzenia działalności rolniczej, i które faktycznie użytkował w celach rolniczych.

W ramach gospodarstwa rolnego uprawia zboża i prowadzi drobną hodowlę zwierząt na własne potrzeby. Działka nr 218/165 o powierzchni 0,7496 ha wchodzi w skład gospodarstwa i prowadzona jest na niej uprawa zbóż.

W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego Wnioskodawca ubiegał się o dopłaty unijne, które otrzymał w następującej wysokości:

• 2004r. – 1.312,05 zł,
• 2005r. – 1.483,09 zł,
• 2006r. – 1.614,13 zł,
• 2007r. – 1.462,90 zł,
• 2008r. – 1.502,00 zł,
• 2009r. – 1.613,62 zł,
  
  

Dopłaty zostały przeznaczone na bieżące wydatki związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. By uzyskać dopłaty unijne Wnioskodawca był zobowiązany prowadzić gospodarstwo rolne zgodnie z wytycznymi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i wypełnić wniosek o dopłaty.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Przy czym o tym, że Wnioskodawca jest rolnikiem mimo, że nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej świadczy jego zachowanie i działania podejmowane w celu uzyskania dopłat unijnych z tytułu prowadzenia działalności rolniczej na posiadanych przez siebie gruntach rolnych.

Zauważa się bowiem, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 2007r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 170, poz. 1051 ze zm.) rolnikowi przysługuje jednolita płatność obszarowa na będące w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, kwalifikujące się do objęcia tą płatnością zgodnie z art. 143b ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1782/2003, jeżeli:

1. na ten dzień posiada działki rolne o łącznej powierzchni nie mniejszej niż określona dla Rzeczypospolitej Polskiej w załączniku nr XX do rozporządzenia nr 1973/2004;
2. wszystkie grunty rolne są utrzymywane zgodnie z normami przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;
3. 2a) przestrzega wymogów przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;
4. został mu nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności.
   
   

Ponadto należy zauważyć, że z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

A zatem rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne, jest zatem z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nabył w celu jego dalszego prowadzenia, w drodze darowizny w 1987r. gospodarstwo rolne o powierzchni 3,6040 ha. Wnioskodawca jest rolnikiem i występował o przyznanie dopłat unijnych do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, które to dopłaty otrzymywał w latach 2004-2009.

Zatem Wnioskodawca wskazując, iż przedmiotowa działka wchodzi w skład gospodarstwa, które przejął po rodzicach celem prowadzenia działalności rolniczej potwierdził tym samym zamiar prowadzenia działalności gospodarczej (taką bowiem jest działalność rolnicza w rozumieniu ustawy o VAT). Ponadto na zamiar prowadzenia działalności gospodarczej (polegającej na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych) wskazuje wydzierżawienie przez Wnioskodawcę części gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność gospodarczą (w tym rolniczą), sprzedaż działek wydzielonych z przedmiotowego gospodarstwa winna być traktowana jako sprzedaż majątku związanego z działalnością gospodarczą.

W przedstawionej sytuacji nie można bowiem mówić o majątku osobistym Wnioskodawcy, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowa działka wchodząca w skład gospodarstwa rolnego została przejęta, jak wykazano wyżej, z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto istotnym elementem wskazującym również na prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje podatnik w związku z przygotowaniem do jej rozpoczęcia.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że w gospodarstwie tym istnieje oddzielna działka o powierzchni 0,7496 ha położona w miejscowości Z., nr 218/165 wpisana w księdze wieczystej nr 46297 (Sąd Rejonowy w O.). Działka ta uchwałą Rady Gminy od dnia 1 marca 2009r. została ujęta w Planie Przestrzennego Zagospodarowania wsi Z. i zakwalifikowana pod budownictwo jednorodzinne. Na wniosek Wnioskodawcy przedmiotowa działka nr 218/165 przez uprawnionego geodetę została podzielona na 5 działek budowlanych, z uwzględnieniem powierzchni drogi gminnej kosztem powierzchni ww. działki 0,10 ha, której właścicielem stała się Gmina.

Pozostała część opisywanej działki 0,6496 ha została podzielona na 5 działek, z czego Wnioskodawca chce sprzedać 3 działki o powierzchni:

• działka nr 790/165 powierzchnia 0,1419 ha,
• działka nr 791/165 powierzchnia 0,1267 ha,
• działka nr 792/165 powierzchnia 0,1268 ha.
  
  

Czynności związane z wydzieleniem z posiadanej nieruchomości 5 działek wskazują na przygotowanie gruntu w sposób umożliwiający jego sprzedaż – znalezienie nabywców. Z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca w jakikolwiek sposób zamierzał wykorzystać ww. działki na potrzeby osobiste, bowiem w treści wniosku Wnioskodawca stwierdza, iż wydzielenia tych działek dokonał z zamiarem ich sprzedaży.

Przedstawione powyżej okoliczności bezspornie wskazują również, iż zakupione nieruchomości Wnioskodawca zamierza wykorzystać w celu osiągnięcia zysków w przyszłości. Wnioskodawca podejmując ewentualne czynności zmierzające do sprzedaży gruntu, rozporządza swoim majątkiem wchodzącym w skład gospodarstwa rolnego w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku działek kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Ponadto zauważyć należy, że skoro dopuszczalne jest uznanie przez państwo członkowskie za podatnika osoby, która formalnie nie wykonuje działalności gospodarczej, a jedynie dokona okazjonalnej czynności związanej z taką działalnością w szczególności dokona dostawy działek budowlanych, to tym bardziej za podatnika należy uznać osobę, która wykonuje działalność gospodarczą (rolniczą) opodatkowaną (w przedmiotowym przypadku zwolnioną) i wykona czynność dotychczas nie wykonywaną w ramach tej działalności, w warunkach wskazujących, że czynność ta nie była czynnością związaną z zaspokajaniem potrzeb osobistych tej osoby. Należy zauważyć, iż Wnioskodawca nie wykazał we wniosku, aby przedmiotowa nieruchomość w całym okresie jej posiadania w jakikolwiek sposób była i miałaby być wykorzystywana dla celów osobistych. Nie można zatem uznać, aby opisane działania podejmowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym. A zatem nie można uznać sprzedaży przez Wnioskodawcę 3 działek przeznaczonych pod zabudowę jako sprzedaży majątku osobistego, mimo, iż Wnioskodawca otrzymał grunt (gospodarstwo rolne), z którego działki powyższe zostały wydzielone, w drodze darowizny. Przedmiotowy grunt został bowiem nabyty przez Wnioskodawcę już z zamiarem prowadzenia na nim działalności rolniczej. Ponadto Wnioskodawca przedmiotowy grunt wykorzystywał i nadal wykorzystuje (mimo jego przekształcenia) do działalności rolniczej, a ponadto na prowadzenie działalności rolniczej otrzymywał dofinansowanie z funduszy unijnych.

Tym samym mamy do czynienia z wyprzedażą majątku należącego do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, a więc podatnikiem podatku od towarów i usług, chociaż zwolnionym od podatku.

Skoro przedmiotem sprzedaży w niniejszej sprawie mają być grunty, które dotychczas były i są nadal wykorzystywane przez Wnioskodawcę, jako podatnika VAT (zwolnionego), do prowadzonej przez niego działalności rolniczej, to również powyższą sprzedaż, zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy VAT, należy uznać jako dokonaną w ramach tej działalności. Grunty w niniejszej sprawie mają zostać sprzedane jako działki przeznaczone pod zabudowę. Taki stan rzeczy w rezultacie pociąga za sobą powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, a przedmiotowa dostawa gruntów będzie stanowiła dostawę, o której mowa w cyt. art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że dostawa przedmiotowych nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, bowiem w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ww. ustawy, zwolnienia podmiotowego określonego w ust. 1 i 9 tegoż artykułu nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Jeśli zaś chodzi o zwolnienie przedmiotowe dla dostawy gruntu niezabudowanego, to ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W przedmiotowej sprawie nie zachodzi ww. okoliczność, zatem przedmiotowa dostawa będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 22%. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Reasumując, dokonanie dostawy wskazanych we wniosku 3 działek przeznaczonych pod zabudowę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 22%, stosownie do przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem sprzedający, tj. Wnioskodawca w odniesieniu do powyższych transakcji, występuje w charakterze podatnika.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.