INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22.05.2010 r. (data wpływu 07.06.2010 r.) uzupełnionego w dniu 30.07.2010 r. (data wpływu 02.08.2010 r.) na wezwanie z dnia 20.07.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.06.2010r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 30.07.2010 r. (data wpływu 02.08.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-571/10-2/MG z dnia 20.07.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z. jest Spółką ze 100% kapitałem założycielskim Miasta ( Spółką komunalną). W ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi usługi komunikacji miejskiej na terenie miasta i gminy. Cenę biletów ustala Rada Miasta w drodze uchwały. Miasto zawarło z Z. umowę na mocy której, zobowiązało się do dotowania (w umowie nazwano to wynagrodzeniem) prowadzonej działalności (ceny biletów nie pokrywają rzeczywistych kosztów związanych ze świadczeniem usług komunikacyjnych dla mieszkańców) w przeliczeniu na tzw. wozokilometr. W umowie tej jednakże zapisano, że dotacja będzie wypłacana każdorazowo spółce na podstawie faktury wraz z 7% podatkiem VAT. Spółka każdorazowo wystawiała taką fakturę. Jednakże powyższe postępowanie w zakresie naliczania podatku VAT (od wynagrodzenia, dotacji) do przewozów komunikacji miejskiej budzi poważne wątpliwości Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy otrzymywana dotacja (wynagrodzenie) do komunikacji miejskiej do wozokilometra podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pierwsze pytanie, czy spółka może wystawić fakturę korygującą i żądać zwrotu nadpłaconego podatku od towarów i usług za okres od marca 2006 r....
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 525 z późn. zm.) dotacjami zwiększającymi obrót podatników są dotacje mające bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Z tego wynika, że dotacjami nie powiększającymi obrotu podatnika są dotacje, które nie mają bezpośredniego wpływu na cenę towarów przez nie dostarczanych lub usług przez nie świadczonych.

Nie ulega wątpliwości, że dopłata do tzw. wozokilometra nie ma wpływu na cenę świadczonych przez spółkę usług, gdyż tak jak wykazano wyżej jest ustalana przez Miasto. Otrzymywana dotacja nie powiększa obrotu Spółki, w naszej ocenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka uiszczała taki podatek od marca 2006r. Wnioskodawca zamierza wystawić fakturę korygującą i żądać zwrotu nadpłaconego podatku od towarów i usług za okres od marca 2006 r. do kwietnia 2010 r.

Podatnikowi znane są interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 grudnia 2008r IPPP3/443-91/08-3/MM oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPP1/443-730/07/MN z dnia 11 lutego 2008r., z których jednoznacznie wynika, że dotacja dotycząca ściśle kosztu jednego wozokilometra nie wpływająca na cenę biletu (świadczonej usługi) tym samym nie stanowi obrotu w rozumieniu cyt. art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług a zatem nie powinna być opodatkowana tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia usług.

Kryterium uznania dotacji, subwencji i innej dopłaty o podobnym charakterze za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż jest ona dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną). Natomiast dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, służące pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi usługi komunikacji miejskiej na terenie Miasta i Gminy ze 100% kapitałem założycielskim Miasta O. Zgodnie z umową Spółki, Miasto zobowiązało się do dotowania prowadzonej działalności w przeliczeniu na tzw. wozokilometr. Dofinansowania tego nie można podporządkować konkretnej usłudze tj. cenie konkretnego biletu w związku z czym nie ma wpływu na cenę biletu. Dotacja jest wypłacana na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury wraz z 7 % podatkiem.

W związku z tym, iż powyższe środki finansowe przeznaczone na cele związane z dofinansowaniem bieżącej działalności Spółki nie wpływają na zmianę cen biletów, to przedmiotowe dofinansowanie jako niezwiązane z ceną towarów lub usług, nie stanowi obrotu o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Stosownie do § 14 ust. 2 faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   a. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   b. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust.3).

Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących ( § 14 ust. 4).

W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29 ust. 4a ustawy o VAT).

Natomiast w myśl art. 29 ust. 4b ustawy warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

1. w przypadku eksportu towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
2. wobec nabywców, na których rzecz jest dokonywana sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Stosownie do § 23 ust. 1 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w ww. art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych są analogiczne jak dla faktur dokumentujących sprzedaż. Podatnicy mogą wystawiać faktury korygujące za okresy miesięczne do wszystkich transakcji w danym okresie rozliczeniowym. Należy w tym miejscu zauważyć, iż w przypadku faktur wewnętrznych, jak i faktur wewnętrznych korygujących wystawca faktury nie przesyła jej do żadnego innego podmiotu – wystawca faktury jest równocześnie jej nabywcą. Nie może zatem otrzymać potwierdzenia odbioru wewnętrznej faktury korygującej. Skoro stan faktyczny wyklucza możliwość otrzymania potwierdzenia doręczenia wewnętrznej faktury korygującej należy przyjąć, iż nie ma możliwości stosowania cytowanych wyżej przepisów w tej części.

Wobec powyższego uzyskanie przez Wnioskodawcę „zwrotu już zapłaconego podatku VAT” jest możliwe tylko i wyłącznie poprzez wystawienie przez niego stosownych faktur korygujących do pierwotnie wystawionych faktur wewnętrznych, w których Wnioskodawca wykaże przedmiotowe czynności, jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i rozliczy podatek w deklaracji VAT-7 (VAT- 7K) w miesiącu wystawienia faktur korygujących.

Reasumując, otrzymana dotacja tj. dopłata do wozokilometra nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z tym Wnioskodawca powinien wystawić wewnętrzną fakturę korygującą do pierwotnie wystawionej faktury. Korekty faktur dokonuje się na bieżąco tj. w miesiącu wystawienia faktur korygujących, a zatem ewentualny zwrot podatku będzie wynikać z rozliczenia deklaracji podatkowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.