INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 691/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 516/08 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. (data wpływu 8 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Akcjonariusze Spółki podjęli decyzję o przygotowaniu emisji nowych akcji oraz zaoferowanie ich w obrocie publicznym, w celu pozyskania dodatkowego kapitału niezbędnego dla dalszego rozwoju firmy. Emisja nowych akcji, jak również wprowadzenie ich do obrotu na rynku publicznym wiąże się z koniecznością ponoszenia wydatków na przygotowanie i wdrożenie tego przedsięwzięcia, w taki sposób, aby uzyskać zamierzony efekt w postaci zainteresowania potencjalnych inwestorów giełdowych zakupem walorów oferowanych przez Spółkę. W szczególności należy wymienić opłaty notarialne związane ze zmianą statutu, opłaty skarbowe, opłaty sądowe związane ze zgłoszeniem do KRS, koszty: druku dokumentów akcyjnych, przygotowania przez wyspecjalizowane podmioty prospektu emisyjnego, ogłoszenia prospektu na łamach prasy i publikacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, promocji emisji przez wyspecjalizowany podmiot PR oraz obowiązkowego pośrednictwa firmy inwestycyjnej w oferowaniu akcji w obrocie publicznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może pomniejszyć należny podatek od towarów i usług o podatek naliczony związany z usługami doradztwa prawnego, księgowego oraz obsługi notarialnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego się na art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wydatki związane z emisją akcji stanowić będą koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, w konsekwencji Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur je dokumentujących w takiej części, jaka odnosi się do sprzedaży opodatkowanej.

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2008 r. znak ITPP1/443-18/08/DM oceniono stanowisko Wnioskodawcy jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 516/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (po przekazaniu do rozpoznania według właściwości) uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając, iż art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który ogranicza prawo przyznane podatnikowi do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych przez niego towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest sprzeczny z przepisami prawa wspólnotowego, tj. normą art. 168 Dyrektywy 112, jak i obowiązującymi w prawie wspólnotowym zasadami neutralności i proporcjonalności VAT. Z tych też względów, zdaniem Sądu, w sprawie będącej przedmiotem zaskarżenia, emisja akcji zmierzająca do powiększenia kapitału Spółki dokonywana jest z korzyścią dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, a w konsekwencji wydatki związane z ich emisją są wydatkami stanowiącymi część ogólnych kosztów Spółki stanowiących element cenotwórczy, tym samym spełniają wymogi określone w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył w dniu 12 marca 2009 r. skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 691/09 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku wskazano na konieczność interpretacji obowiązującego prawa krajowego w świetle tekstu i celów dyrektyw po to, aby osiągnąć wyznaczony przez dyrektywę rezultat, tzw. wykładnię prowspólnotową. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że obowiązkiem sądu pierwszoinstancyjnego było stosowanie wykładni prounijnej, a w przypadku sprzeczności uregulowań krajowych z prawem europejskim, z uwagi na zasadę prymatu prawa wspólnotowego, bezpośrednie zastosowanie przepisów odpowiedniej Dyrektywy. Przywołując wyrok z dnia 18 lutego 2009 r. sygn. akt I FSK 1874/07, zgodnie z którym ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należało określać uwzględniając regulację zawartą w art. 86 ust. 1 tej ustawy w kontekście art. 17 ust. 6, zdanie drugie VI Dyrektywy (art. 176, akapit pierwszy zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE), z pominięciem natomiast normatywnego powiązania tego prawa z przepisami ustaw o podatkach dochodowych, Naczelny Sąd Administracyjny podzielił zaprezentowaną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wykładnię prounijną przepisów art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 7 września 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 516/08, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 691/09 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 516/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.