INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Teatru, przedstawione we wniosku z dnia 09 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniach 31 marca 2010 r. oraz 13 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji uznanych za środki trwałe dekoracji i kostiumów (pytanie wymienione we wniosku jako drugie) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji uznanych za środki trwałe dekoracji i kostiumów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z dnia 25 marca 2010 r. znak: IBPBI/2/423-284/10/SD oraz z dnia 27 kwietnia 2010 r. znak: IBPBI/2/423-284/10/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniach 31 marca 2010 r. oraz 13 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Teatr wnosi o wykładnię zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu przez osobę prawną - instytucję kultury, amortyzacji dekoracji i kostiumów teatralnych niebędących dziełami sztuki ani eksponatami muzealnymi, o wartości przewyższającej 3 500 zł, zamawianych i wykonywanych lub zakupywanych, u osób trzecich na potrzeby konkretnych przedstawień Teatru, które są eksploatowane przez okres dłuższy niż 1 rok.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku - data wpływu do tut. Biura 13 maja 2010 r.):

Czy prawidłowym jest zaliczanie w koszty uzyskania przychodu amortyzacji uznanych za środki trwałe dekoracji i kostiumów zakupionych bądź wytworzonych na potrzeby konkretnych przedstawień wystawianych przez Teatr przez okres dłuższy niż 1 rok... (pytanie wymienione we wniosku jako drugie)

Zdaniem Teatru (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku - data wpływu do tut. Biura 13 maja 2010 r.), kosztem uzyskania przychodu jest amortyzacja uznanych za środki trwałe dekoracji i kostiumów zakupionych bądź wytworzonych na potrzeby konkretnych przedstawień wystawianych przez Teatr przez okres dłuższy niż 1 rok, gdyż wszystkie ww. kategorie praw i rzeczy spełniają definicję środka trwałego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na mocy art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),
  
  

Z powołanych uregulowań prawnych wynika, że jednym z warunków koniecznych do spełnienia, aby podatnik mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, jest fakt wykorzystywania składnika majątku na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Przepisy ustawy o pdop, nie zawierają definicji działalności gospodarczej, a zatem zasadne jest sięgnięcie do innych ustawy. Na gruncie prawa podatkowego definicja taka została zawarta m.in. w Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami), przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców.

W myśl natomiast art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zmianami), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż o ile zostaną spełnione ww. warunki to odpisy amortyzacyjne dokonywane od uznanych za środki trwałe dekoracji i kostiumów zakupionych bądź wytworzonych na potrzeby konkretnych przedstawień wystawianych przez Teatr przez okres dłuższy niż 1 rok, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Teatru należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania wymienionego we wniosku jako pierwsze wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.