INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa w upadłości likwidacyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 27.04.2010r. (data wpływu 30.04.2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2010r. (data wpływu 19 lipca 2010r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 02 lipca 2010r. Nr IPPP2/443-253/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 08 lipca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek wraz z prawem własności budowli w postaci utwardzenia nawierzchni drogi i placu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.04.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek wraz z prawem własności budowli w postaci utwardzenia nawierzchni drogi i placu uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2010r. (data wpływu 19 lipca 2010r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 02 lipca 2010r. Nr IPPP2/443-253/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 08 lipca 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Syndyk masy upadłościowej Przedsiębiorstwa zamierza sprzedać nieruchomości, w skład których wchodzi prawo użytkowania wieczystego dwóch działek gruntu, wykazanych w ewidencji gruntów i budynków jako niezabudowane, a które w rzeczywistości zabudowane są budowlami:

1. w przypadku pierwszej działki (stanowiącej wewnętrzną drogę dojazdową do nieruchomości zabudowanej budynkami) – w postaci utwardzenia drogi;
2. w przypadku drugiej działki (stanowiącej plac manewrowy dworca autobusowego i tworzącej wraz z działką zabudowaną zadaszeniem stanowisk odjazdowych jedną funkcjonalną całość) – w postaci utwardzenia placu.
   
   

W księgach rachunkowych upadłego przedsiębiorstwa wydatki na budowę ww. nawierzchni drogi i placu ujęte zostały jako środek trwały, tj. nawierzchnia drogi i placu (grupa 2 rodzaj 220).

Upadłe przedsiębiorstwo z mocy art. 173 prawa upadłościowego, naprawczego reprezentowane jest przez syndyka masy upadłości, ustanowionego postanowieniem z dnia 23.04.2009r. Sądu Rejonowego wydział gospodarczy ds. upadłościowych i naprawczych.

W uzupełnieniu wniosku Strona wyjaśniła, że opisane budowle zostały wytworzone przed rokiem 1974, a przyjęte do użytkowania w roku 1974 i od tego czasu były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Dostawa budowli nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawcy w stosunku do budowli nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Plac manewrowy był ulepszany w latach 1985-1986, a więc przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług. Droga dojazdowa nie była ulepszana od czasu jej budowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budowli w postaci utwardzenia nawierzchni obu ww. działek jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prawa użytkowania obu ww. działek, tj. działki stanowiącej plac manewrowy dworca autobusowego jest zwolniona z podatku od towarów i usług, gdyż budowle tworzące utwardzenie drogi i placu są budowlami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budowli jest zwolniona od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) – zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Należy zauważyć, że definicja „pierwszego zasiedlenia” o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tą definicją - ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z tej definicji wynika jednoznacznie, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu w rozumieniu ustawy, to musi nastąpić oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać 2 nieruchomości wytworzone i użytkowane przez Wnioskodawcę od roku 1974. Nieruchomości te były cały czas użytkowane przez Wnioskodawcę, więc nie można o nich powiedzieć, iż w okresie obowiązywania ustawy o VAT zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu jakiemukolwiek nabywcy.

Opisane nieruchomości były i są dotychczas użytkowane przez Wnioskodawcę.

W związku z tym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że planowane czynności sprzedaży nieruchomości nie będą dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ w okresie obowiązywania ustawy o VAT, nie były one nikomu, poza Wnioskodawcą, oddane do użytkowania.

Ponieważ planowana sprzedaż odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia (w rozumieniu ustawy), to w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jak to zawarto w stanowisku Wnioskodawcy.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów;
   
   

W stosunku do tych budowli nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, a ulepszenie placu manewrowego nastąpiło jeszcze przed wprowadzeniem podatku od towarów i usług. Ponieważ w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 7a ustawy, to sprzedaż tych budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego VAT na podstawie w/cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w powiązaniu z § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia wykonawczego do ustawy.

W związku z tym stanowisko wnioskodawcy o zwolnieniu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budowli w postaci utwardzenia nawierzchni obu działek, na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.