INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 27 maja 2010r.), uzupełnionym w dniu 06 sierpnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po mężu:

• w części dotyczącej zakwalifikowania roszczenia odszkodowawczego za bezprawne przywłaszczenie części nieruchomości budynkowej będącej współwłasnością spadkodawcy do masy spadkowej - jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej zakwalifikowania roszczenia o zwrot poniesionych przez spadkodawcę kosztów sądowych do masy spadkowej - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej złożenia zeznania podatkowego obejmującego wyłącznie roszczenie o zwrot kosztów sądowych - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po mężu.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 27 lipca 2010r. Znak: IBPB II/1/436-124/10/ŚS, IBPB II/1/436-125/10/ŚS, wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 06 sierpnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 30 kwietnia 2009r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie w przedmiocie zmiany postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 12 czerwca 1991r. Na jego podstawie Sąd stwierdził, iż spadek po F.L. zmarłej dnia 30 stycznia 1971r. na podstawie ustawy nabyli: wnukowie Jerzy S., Joachim L., Józef L. oraz Arieta L. Od powyższego postanowienia apelację złożyła Irena S., przy uczestnictwie Sywii C. Po terminie z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji wystąpił uczestnik postępowania Waldemar S. Postanowieniem z dnia 1 lipca 2009r. Sąd odrzucił apelację Ireny S. Postanowienie Sądu z dnia 30 kwietnia 2009r. stało się prawomocne z dniem 26 czerwca 2009r.

Wnioskodawczyni wskazała, iż Jerzy S. zmarł w dniu 10 grudnia 1980r. Postanowieniem z dnia 22 lutego 1991r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Jerzym S. nabyli: żona i dzieci: Bożena S., Waldemar S. i Grażyna S. po 1/3 części spadku każde z nich. Zgodnie z powołanymi postanowieniami Irena S., Bożena S., Waldemar S. i Grażyna K. - nabyli spadek w 46/1536 części - każde z nich.

Natomiast Joachim L. zmarł w dniu 10 października 1994r. Postanowieniem z dnia 28 lipca 2005r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Joachimie L. nabyli: żona Janina L. oraz synowie Jan L. i Ryszard L. - po 1/3 części spadku każde z nich.

Z kolei Ryszard L. zmarł w dniu 2 marca 2006r. Prawomocnym postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2006r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Ryszardzie L. nabyli: jego matka Janina L. i brat Jan L.

Józef L. zmarł 22 kwietnia 1992r. Prawomocnym postanowieniem z dnia 2 lipca 2005r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Józefie L. dziedziczą żona Elżbieta L.-B. – w 1/4 części oraz dzieci: Piotr L., Adam L., Anna K. z domu L. oraz Dorota P. z domu L. - po 3/16 każde z nich.

Natomiast Adam L. (mąż wnioskodawczyni) zmarł w dniu 8 maja 2007r. Prawomocnym postanowieniem z dnia 22 czerwca 2007r. Sąd Rejonowy stwierdził, iż spadek po Adamie L. nabyli: Danuta L. (wnioskodawczyni) oraz syn Tomasz L. po 1/2 części spadku każde z nich.

Z kolei Elżbieta L. – B. zmarła w dniu 18 grudnia 2008r. Prawomocnym postanowieniem spadek po Elżbiecie L. nabyli: syn Piotr L., córka Anna K. oraz córka Dorota P. po 1/3 każde z nich.

Wnioskodawczyni stwierdziła, iż zgodnie z treścią powołanych postanowień nabyła spadek w 36/1536 części, Tomasz L. w 60/1536 części, Piotr L. w 96/1536 części, Anna K., w 96/1536 części, Dorota P. w 96/1536 części. Arieta L. zmarła w dniu 13 listopada 2005r. jej spadkobiercą na mocy prawomocnego postanowienia została córka Sylwia C.

Wnioskodawczyni stwierdziła, iż jedynym elementem należącym do masy spadkowej była nieruchomość budynkowa położona w P., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr X. Przedmiot spadku z przypadającego wnioskodawczyni udziału w masie spadkowej po Florentynie L. został zbyty przez Sylwie C. na rzecz Jarosława P., Mirosławy P. i Marcina P. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 29 września 2006r. przed notariuszem Karoliną H. W skład masy spadkowej nie wchodziły, zdaniem wnioskodawczyni, żadne inne składniki majątkowe. Spadkobiercy w 2007r. wnieśli o uznanie powyższej umowy za bezskuteczną. Sąd Okręgowy, a następnie Sąd Apelacyjny oddalił powództwo spadkobierców. Spadkobiercy zawiadomili również Prokuraturę Rejonową o popełnieniu przez Sylwię C. przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu mienia znacznej wartości. Wnioskodawczyni stwierdziła, iż prokuratura postanowieniem z dnia 27 czerwca 2007r. umorzyła śledztwo. Po rozpoznaniu wniesionego zażalenia na postanowienie Prokuratury Rejonowej Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Dochodzenie ewentualnych roszczeń okazało się wobec powyższego nieskuteczne. W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni stwierdziła, iż uprawomocnienie się postępowania Sądu o nabyciu spadku po mężu nastąpiło 22 czerwca 2007r. Zeznania podatkowego wnioskodawczyni nie złożyła, ponieważ Sąd Rejonowy w P. nadal prowadzi sprawę podziału nieruchomości dla poszczególnych spadkobierców. Wnioskodawczyni oczekuje na wycenę oraz informację o powierzchni nabytego spadku. Na dzień dzisiejszy nie dokonano żadnych zapisów w księgach wieczystych. Wnioskodawczyni posiada tylko postanowienie o nabyciu spadku w części.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wnioskodawczyni musi składać zeznanie podatkowe SD-3, jeśli w wyniku „sprawy spadkowej” nie uzyskała żadnej korzyści majątkowej, a przysługuje jej jedynie ewentualne roszczenie odszkodowawcze z tytułu poniesionych proporcjonalnie do wielkości udziałów w masie spadkowej kosztów sądowych w tym kosztów zastępstwa procesowego...
2. Czy wnioskodawczyni będąca spadkobierczynią, w przypadku nabycia praw majątkowych wynikających wyłącznie z roszczeń majątkowych stanowiących element masy spadkowej, na skutek wniesionego przez innego spadkobiercę jakiegokolwiek związanego ze spadkiem powództwa (w konsekwencji współuczestnictwa jednolitego koniecznego lub na skutek przystąpienia do wszczętego przez innego spadkobiercę postępowania związanego z majątkiem spadku), będzie zobowiązana do złożenia korekty zeznania podatkowego do właściwego organu podatkowego, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedziała się o nabyciu...
   
   

Zdaniem wnioskodawczyni, w kontekście art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie części spadku po mężu nastąpiło po 01 stycznia 2007r. więc w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym po dniu 31 grudnia 2006r. Wnioskodawczyni powołała się na art. 5, art. 6 ust 1 pkt i art. 6 ust. 4 ww. ustawy stwierdzając, że obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku. Następnie w oparciu o treść art. 17a ust. 1 tej ustawy wnioskodawczyni stwierdziła, że w przypadku nabycia spadku należy złożyć w zakreślonym w ustawie terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według określonego wzoru. Do zeznania podatkowego należy dołączyć dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Z uwagi na to, że ustawa o podatku od spadku i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek” wnioskodawczyni w tym zakresie odwołała się do art. 922 § 1 i 2 oraz art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, stwierdzając, że roszczenie odszkodowawcze ma charakter cywilnoprawny, majątkowy i co do zasady roszczenia o takim charakterze wchodzą więc do masy spadkowej. Jednocześnie wnioskodawczyni stwierdziła, iż odszkodowanie po zmarłym mężu nie wchodzi w skład masy spadkowej, gdyż w dacie jego śmierci odszkodowanie nie zostało wypłacone. Zdaniem wnioskodawczyni, mając powyższe na uwadze, jak również fakt, iż główne roszczenie odszkodowawcze o zwrot kwot przypadających z przeniesienia własności nieruchomości okazało się nieskuteczne i jest objęte res judicata (powagą rzeczy osądzonej) przedmiotem spadku może być tylko skuteczne roszczenie odszkodowawcze (klasyfikowane jako prawo majątkowe), stąd zeznaniu podlega wyłącznie roszczenie o zwrot kosztów sądowych. Następnie wnioskodawczyni stwierdziła, iż prawo do roszczenia odszkodowawczego jest prawem majątkowym, które wchodzi w skład masy spadkowej a zatem ciąży na niej obowiązek złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zeznania o nabyciu praw do spadku; w tym przypadku roszczenia o zwrot kosztów sądowych.

W ocenie wnioskodawczyni, spadkobierca w przypadku nabycia praw majątkowych wynikających wyłącznie z roszczeń majątkowych stanowiących element masy spadkowej, na skutek wniesionego przez innego spadkobiercę jakiegokolwiek związanego ze spadkiem powództwa w konsekwencji współuczestnictwa jednolitego koniecznego lub na skutek przystąpienia do wszczętego przez innego spadkobiercę postępowania związanego z majątkiem spadku, będzie stosownie do przepisu art. 17a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn zobowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego do właściwego organu podatkowego, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o nabyciu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska wnioskodawczyni w zakresie podatku od spadków i darowizn, zajęta w stosunku do przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego ustalenia masy spadkowej oraz obowiązku złożenia zeznania podatkowego na formularzu SD-3, jeśli w wyniku sprawy spadkowej wnioskodawczyni nie uzyskała żadnej korzyści majątkowej, a przysługuje jej jedynie ewentualne roszczenie odszkodowawcze z tytułu poniesionych proporcjonalnie do wielkości udziałów w masie spadkowej kosztów sądowych w tym kosztów zastępstwa procesowego (pyt. 1).

W pozostałym zakresie wniosku sprawa zostanie rozstrzygnięta odrębną interpretacją.

Ponieważ opisane we wniosku nabycie w drodze spadku nastąpiło w 2007r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2007r. - podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Jako że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „spadek”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów zawartych w Kodeksie cywilnym.

W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa takie jak wierzytelności i obowiązki, ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawna do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie i realizację m.in. w formie odszkodowania. Tym samym, m.in. prawem majątkowym jest (było) prawo spadkobiercy do uzyskania wierzytelności należnej spadkodawcy od Sylwii C.

W myśl art. 922 § 2 ww. ustawy nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. W obrębie zakresu pojęcia praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jej indywidualną sytuację, np. roszczenie alimentacyjne, czy uprawnienie do renty.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 K.c.).

Z treści wniosku wynika, iż mąż wnioskodawczyni zmarł 08 maja 2007r. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po mężu uprawomocniło się w dniu 22 czerwca 2007r. Wnioskodawczyni nabyła spadek w 36/1536 części masy spadkowej. Spadkodawca był współwłaścicielem nieruchomości budynkowej, która jednak została sprzedana w dniu 29 września 2006r. tj. za życia spadkodawcy, przez jednego ze współwłaścicieli – Sylwię C., bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Spadkobiercy Florentyny L. (w tym mąż wnioskodawczyni) w 2007r. wnieśli do Sądu o uznanie ww. umowy sprzedaży za bezskuteczną. W wyniku toczonych postępowań w kolejnych instancjach sądów i prokuratury oddalone zostało powództwo spadkobierców zarówno w sprawie uznania ww. umowy sprzedaży za bezskuteczną jak i postępowanie w sprawie dokonania przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu mienia znacznej wartości. Umowa sprzedaży budynku będącego współwłasnością męża wnioskodawczyni pozostała w mocy. To oznacza, że wnioskodawczyni nabyła w spadku roszczenie jakie przysługiwało spadkodawcy w stosunku do Sylwii C. o wypłatę części kwoty uzyskanej ze sprzedaży przywłaszczonej części budynku będącej własnością spadkodawcy. Wnioskodawczyni nie dokonała zgłoszenia nabycia rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-Z2 i nie złożyła zeznania podatkowego SD-3.

Mając na uwadze treść przywołanych powyżej przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż de facto wnioskodawczyni nabyła tytułem spadku po zmarłym mężu prawo majątkowe w postaci roszczenia przysługującego spadkodawcy wobec Sylwii C., bowiem w chwili śmierci spadkodawca nie uzyskał jeszcze przysługującego mu świadczenia za bezprawne przywłaszczenie części budynku będącego współwłasnością spadkodawcy.

Roszczenie odszkodowawcze przysługujące spadkodawcy wobec Sylwii C. jest prawem majątkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Następcy prawni spadkodawcy uzyskują przysługujące mu prawo majątkowe w tym zakresie na zasadzie sukcesji uniwersalnej wynikającej z zapisu art. 922 § 1 K.c.

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy tytułem dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W myśl art. 6 ust. 4 tej ustawy, w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – w brzmieniu obowiązującym w 2007r., które to brzmienie stosuje się w przypadkach, gdy obowiązek podatkowy powstał przed dniem 01 stycznia 2009r. - zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie miesiąca od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu - art. 4a ust. 2 cyt. ustawy.

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 4a ust. 3 ww. ustawy w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa m.in. w ust. 1, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Stosownie do treści przepisu art. 17a ust. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Natomiast w myśl art. 17a ust. 3 powyższej ustawy w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych nie wykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że niezaspokojone roszczenie odszkodowawcze w postaci prawa do wypłaty części kwoty uzyskanej ze sprzedaży przywłaszczonej części budynku (zarówno od osoby fizycznej jak i od osoby prawnej) jest prawem majątkowym, które nabyte tytułem dziedziczenia (spadku) wchodzi do masy spadkowej i podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. To właśnie fakt nie zaspokojenia roszczenia do daty śmierci spadkodawcy powoduje jego taką a nie inną kwalifikację prawną. Zaspokojenie roszczenia przez Sylwię C. za życia spadkodawcy skutkowałoby tym, że przedmiotem spadku byłyby wypłacone w ramach realizacji roszczenia środki pieniężne (rzeczy), o ile na dzień śmierci spadkodawca byłby w ich posiadaniu (nie zostałyby wcześniej spożytkowane). Ponieważ wnioskodawczyni nabyła w spadku po mężu prawnie uzasadnione roszczenie w stosunku do Sylwii C. z chwilą śmierci spadkodawcy, tj. w dniu 08 maja 2007r. a obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstał z dniem uprawomocnienia się postanowienia Sądu o nabyciu spadku, tj. w dniu 22 czerwca 2007r. to wnioskodawczyni mogła skorzystać z dobrodziejstwa art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn i złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia Sądu o nabyciu spadku zgłoszenie o nabyciu praw majątkowych na formularzu SD-Z2. Brak skonkretyzowanej wartości tego roszczenia nie był przeszkodą do zgłoszenia ww. nabycia. Skoro jednak wnioskodawczyni nie skorzystała z ww. zwolnienia podatkowego, to zgodnie z powołanym wyżej art. 4a ust. 3 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn była zobowiązana do złożenie zeznania podatkowego o nabyciu praw do spadku na formularzu SD-3, w którym winna wykazać roszczenie istniejące w stosunku do Sylwii C. (roszczenie to bowiem istniało od momentu sprzedaży kamienicy w dniu 29 września 2006r.) w celu opodatkowania go na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Fakt, że nieznana jest wartość tego roszczenia, gdyż sprawa ta jest (będzie) przedmiotem rozstrzygnięcia przez Sąd również nie ma wpływu na wykonanie przez wnioskodawczynię (spadkobierczynię) obowiązku złożenia zeznania podatkowego.

Powyższe oznacza, że niczym nieuprawnione jest stanowisko wnioskodawczyni, z którego wynika, iż w sytuacji nabycia tytułem spadku po zmarłym mężu prawa majątkowego w postaci roszczenia należnego spadkodawcy wobec Sylwii C. za bezprawne przywłaszczenie części budynku będącego współwłasnością spadkodawcy, to roszczenie nie wchodzi w skład masy spadkowej dlatego, że nie zostało zaspokojone do dnia śmierci spadkodawcy. Właśnie dlatego, że ww. roszczenie nie zostało zaspokojone za życia spadkodawcy wchodzi ono do masy spadkowej po zmarłym mężu i tym samym podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn. Stąd zeznaniu podlega nabyte prawo majątkowe w postaci roszczenia o wypłatę części kwoty uzyskanej ze sprzedaży przywłaszczonej części budynku, należne spadkodawcy wobec Sylwii C., a nie roszczenie o zwrot kosztów sądowych poniesionych przez spadkodawczynię w związku z prowadzonymi postępowaniami w kolejnych instancjach sądów i prokuraturze. Wyroki i postanowienia wydane przez sąd i prokuraturę oddalające powództwo spadkobierców zarówno w sprawie uznania umowy sprzedaży budynku przez Sylwię C. za bezskuteczną jak i postępowanie prokuratorskie w sprawie dokonania przez nią przestępstwa polegającego na przywłaszczeniu mienia znacznej wartości zamknęły jedynie współwłaścicielom drogę do przywrócenia stosunków własnościowych i możliwości władania ww. budynkiem wg stanu sprzed dnia dokonania jego sprzedaży. Jednakże powyższe nie uniemożliwia i nie zamyka drogi wnioskodawczyni (pozostałym spadkobiercom) dochodzenia na drodze powództwa cywilnego roszczeń wobec Sylwii C. za bezprawne przywłaszczenie części budynku będącego współwłasnością spadkodawcy.

Natomiast w odniesieniu do kosztów sądowych, należy stwierdzić, że jeżeli koszty sądowe w tym koszty zastępstwa procesowego były przedmiotem roszczenia w dacie śmierci spadkodawcy, to roszczenie to na zasadzie art. 922 § 1 K.c nabyli jego następcy prawni. Jeżeli jednak to wnioskodawczyni poniosła koszty postępowań sądowych i zastępstwa procesowego po dacie śmierci spadkodawcy, to kosztów tych nie można zaliczyć do praw majątkowych nabytych tytułem spadku.

Nadmienić również należy, mając na uwadze treść art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, że obowiązek złożenia zeznania podatkowego w podatku od spadków i darowizn nie wynika z faktu uzyskania korzyści majątkowej, ale z faktu nabycia własności rzeczy i praw majątkowych.

Wobec czego, przedmiotowe roszczenie jako składnik masy spadkowej po zmarłym mężu wnioskodawczyni podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, a wysokość należnego podatku od spadków i darowizn zostanie ustalona po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, poprzez organ podatkowy do tego uprawniony.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po mężu w części dotyczącej zakwalifikowania roszczenia odszkodowawczego za bezprawne przywłaszczenie części nieruchomości budynkowej będącej współwłasnością spadkodawcy, do masy spadkowej - jest nieprawidłowe.

Równocześnie stanowisko wnioskodawczyni w części dotyczącej zakwalifikowania roszczenia o zwrot poniesionych przez spadkodawcę kosztów sądowych do masy spadkowej należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko wnioskodawczyni w części dotyczącej złożenia zeznania podatkowego obejmującego wyłącznie roszczenie o zwrot kosztów sądowych - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-00 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.