INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16.04.2010 r. (data wpływu 22.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości odpisów amortyzacyjnych w związku z wytworzeniem we własnym zakresie znaków towarowych - jest prawidłowe,

• prawidłowości dokonania korekty rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe,

• kwalifikacji prawnopodatkowej znaków towarowych wytworzonych we własnym zakresie - jest prawidłowe,

• prawidłowości rozpoznania wydatków związanych z uzyskaniem praw ochronnych i ich rejestracją jako kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości odpisów amortyzacyjnych w związku z wytworzeniem we własnym zakresie znaków towarowych, prawidłowości dokonania korekty rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, kwalifikacji prawnopodatkowej znaków towarowych wytworzonych we własnym zakresie oraz prawidłowości rozpoznania wydatków związanych z uzyskaniem praw ochronnych i ich rejestracją jako kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: Spółka” lub Wnioskodawca”) jest właścicielem kilkudziesięciu znaków towarowych, które wykorzystuje w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Zdecydowana większość z tych znaków została wytworzona przez Spółkę we własnym zakresie. Wytworzenie nastąpiło w latach 2002-2009. W związku z wytworzeniem znaków towarowych Spółka poniosła określone wydatki, np. opłaty związane z rejestracją koszty obsługi prawnej, itp. W niektórych sytuacjach Spółka poniosła przedmiotowe wydatki w latach podatkowych poprzedzających rok, w którym finalnie uzyskała prawo ochronne na dany znak towarowy. Co do zasady, na przedmiotowe znaki towarowe zostały udzielone prawa ochronne na okres 10 lat.

W okresie 2002-2009 Spółka wykazywała prawa ochronne na przedmiotowych znakach, zarówno dla celów podatkowych, jak i dla celów bilansowych, jako wartości niematerialne i prawne, tj. wprowadzała je do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Spółka wprowadzała (ujawniała) ww. prawa do ewidencji po otrzymaniu świadectwa ochronnego na dany znak towarowy i rozpoczynała ich amortyzację od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ww. wpisanie (ujawnienie) znaku w księgach Spółki. Wartość początkową ww. praw Spółka ustaliła w wysokości ww. kosztów ich wytworzenia, tj. kosztów poniesionych w związku z uzyskaniem praw ochronnych na ww. znaki oraz kosztów ich rejestracji, np. opłaty związane z rejestracją koszty obsługi prawnej itp. W bieżącym roku Spółka powzięła poważne wątpliwości co do poprawności i zgodności z przepisami prawa ujawnienia przez nią w latach 2002-2009, dla potrzeb podatkowych, praw ochronnych na wytworzonych we własnym zakresie znakach towarowych jako wartości niematerialnych i prawnych oraz co do możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych w stosunku do tak ujawnionych wartości niematerialnych i prawnych.

W tym kontekście Spółka rozważa dokonanie korekty rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych za poprzednie lata podatkowe w ten sposób, że stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości wyksięguje z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (storno błędnych zapisów) przedmiotowe prawa ochronne na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie, ujawnionych w okresie 2002-2009 oraz wyłączy za lata podatkowe 2004-2009 (korekta za lata podatkowe Spółki 2002 i 2003 nie jest możliwa z uwagi na upływ terminu przedawnienia) z kosztów uzyskania przychodów kwotę odpisów amortyzacyjnych, które uprzednio naliczyła w związku z amortyzacją ww. praw ochronnych na wytworzonych we własnym zakresie znakach towarowych, ujawnionych jako wartości niematerialne i prawne w latach 2002-2009. Jednocześnie Spółka zamierza rozpoznać wydatki poniesione w związku z uzyskaniem praw ochronnych i ich rejestracją jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia/w roku podatkowym, którego dotyczyły i odpowiednio ująć te kwoty w rozliczeniach w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2004-2009.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka miała prawo do wprowadzenia w okresie 2002-2009 do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie oraz do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tych praw ...
2. Czy prawidłowa będzie korekta rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych za poprzednie lata podatkowe Spółki polegająca na wyksięgowaniu z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (storno błędnych zapisów) przez Spółkę przedmiotowych praw ochronnych ujawnionych w okresie 2002-2009 oraz na wyłączeniu za lata podatkowe 2004-2009 z kosztów uzyskania przychodów kwoty odpisów amortyzacyjnych które uprzednio Spółka naliczyła w związku z amortyzacją ww. praw ochronnych na wytworzonych we własnym zakresie znakach towarowych, ujawnionych jako wartości niematerialne i prawne w latach 2002-2009 ...
3. Czy w następstwie dokonania ww. korekty ewidencji wartości niematerialnych i prawnych / korekty rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż przedmiotowe znaki towarowe należy traktować jako nieujawnione dla celów amortyzacji podatkowej, tzn. jako takie, które nie były wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki ...
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki w zakresie rozpoznania w latach 2004-2009 wydatków poniesionych w związku z uzyskaniem praw ochronnych na znakach towarowych i ich rejestracją jako kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym którego dotyczyły w momencie ich poniesienia ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z normą art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. 2000, Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: UPDOP) od daty jego wprowadzenia, tj. od 1 stycznia 2000 r., amortyzacji podlegały nabyte nadające się do wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa do znaków towarowych (w brzmieniu od 1 stycznia 2007 r. - prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, tj. prawa ochronne na znakach towarowych) o przewidywalnym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika, uznawane jako wartości niematerialne i prawne.

Jak wynika z analizy treści art. 16b ust. 1 UPDOP, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych amortyzacji podlegają jedynie te, które zostały przez podatnika nabyte. Natomiast składniki majątkowe tego typu (np. prawa na znakach towarowych) wytworzone przez podatnika we własnym zakresie, nie mogą stanowić wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji dla celów podatkowych.

Należy dodatkowo podkreślić, że prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych zostało uzależnione od wprowadzenia danego składnika majątkowego do odpowiedniej ewidencji księgowej podatnika w terminie wskazanym w odpowiednich przepisach. Obowiązek wprowadzenia składników majątkowych podlegających amortyzacji do ewidencji środków trwałych lub ewidencji wartości niematerialnych i prawnych został uregulowany, począwszy od dnia 1 stycznia 2000 r., normą art. 9 ust. 1 UPDOP. Przepis ten wprowadził obowiązek uwzględnienia we właściwej ewidencji informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m UPDOP.

Z treści art. 9 ust. 1 UPDOP wynika, że tylko składniki majątkowe które w świetle ogólnych przepisów o amortyzacji w tym normy art. 16b ust. 1 UPDOP mogą być zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegają wpisaniu odpowiednio do ewidencji środków trwałych lub ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Natomiast składniki majątkowe które zgodnie z ogólnymi przepisami o amortyzacji nie spełniają wszystkich kryteriów uznania ich za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne - nie podlegają wpisowi do takiej ewidencji.

W związku z powyższym w rozważanym stanie faktycznym przedmiotowe prawa ochronne na znakach towarowych nie powinny być w świetle art. 16b ust. 1 UPDOP uznane za wartości niematerialne i prawne - gdyż nie zostały przez Spółkę nabyte a jedynie wytworzone we własnym zakresie. W konsekwencji postępowanie Spółki polegające na wprowadzaniu w okresie 2002-2009 do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych przedmiotowych składników majątkowych oraz dokonywanie od nich podatkowych odpisów amortyzacyjnych było sprzeczne z treścią art. 16b ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 UPDOP.

Dodatkowo Spółka podniosła, iż w opisanym stanie faktycznym także przepisy dotyczące ujawniania składników majątkowych tj. ich wprowadzenie do odpowiedniej ewidencji w miesiącu późniejszym niż miesiąc przekazania do używania - nawet pomimo zmiany tych regulacji w 2009 r. - nie dawały jej w okresie 2002-2009 możliwości ujawnienia przedmiotowych praw ochronnych jako wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 16h ust. 1 pkt 4 UPDOP, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., odpisów amortyzacyjnych dokonywało się od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W celu doprecyzowania ww. przepisu ustawodawca wprowadził także, z mocą od 1 stycznia 2003 r., do art. 16d ust. 2 UPDOP zapis, zgodnie z którym: „Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4”. Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 16h ust. 1 pkt 4 UPDOP, a od 1 stycznia 2003 r. także art. 16d ust. 2 zd. 2 UPDOP, w okresie do 31 grudnia 2008 r. możliwość ujawnienia składników majątku w księgach podatkowych miała zastosowanie jedynie w odniesieniu do środka trwałego. Przedmiotowe przepisy nie wspominały natomiast o możliwości późniejszego wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, co prowadzi do wniosku, że wartości niematerialne i prawne mogły zostać wykazane we właściwej ewidencji nie później niż w miesiącu przekazania ich do użytkowania i tym samym nie podlegały późniejszemu ujawnieniu. Powyższy wniosek znajduje potwierdzenie w poglądach prezentowanych w orzecznictwie, np. w wyroku z dnia 6 grudnia 2007 r., sygn. II FSK 1462/06, w którym Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyraźnie podkreślił, że: „Na aprobatę zasługuje w związku z tym pogląd, że tego rodzaju działania były niedopuszczalne w chwili ich podjęcia gdyż stosownie do art. 16d ust. 2 updop późniejszy termin wprowadzenia środka trwałego do ewidencji niż w miesiącu oddania go do używania uznaje się za ujawnienie o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 updop (co dla środków trwałych skutkuje tym, że odpisy amortyzacyjne dla nich dokonuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji). Cytowany powyżej przepis odnosi się jednak wyłącznie do ujawnionych środków trwałych a nie ujawnionych wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji należy przyjąć, że Spółka nie miała możliwości wprowadzenia do ewidencji ujawnionych licencji, a tym samym dokonywania od nich podatkowych odpisów amortyzacyjnych”.

Spółka przywołała także przykładowe stanowisko doktryny wyrażone przez dr Janusza Marciniuka w komentarzu do UPDOP z 2008: ujawnieniu mogą podlegać jedynie składniki majątkowe będące środkami trwałymi (Podatek dochodowy od osób prawnych, Rok 2008 Komentarz pod red. dr. J. Marciniuka, Warszawa 2008 str. 666).

Wnioskodawca wskazał, że od 1 stycznia 2009 r. nastąpiła zmiana ww. przepisów. Jednakże w opinii Spółki nawet zmiana przedmiotowych przepisów nie dawała jej prawa w 2009 r. do ujawnienia jako wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych przez Spółkę we własnym zakresie. Po ww. zmianie przepisów art. 16d ust. 2 UPDOP otrzymał następujące brzmienie: „Składniki majątku o których mowa w art. 16a-16c wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1 najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.”

Również art. 16h ust. 1 pkt 4 UPDOP otrzymał nowe brzmienie i przewiduje obecnie, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencja począwszy od miesiąca następującego po miesiącu w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jak wskazuje zmieniona treść ww. przepisów ustawodawca od 1 stycznia 2009 r. dopuścił możliwość ujawnienia wartości niematerialnych i prawnych. Jednakże interpretując ten przepis należy mieć na uwadze podstawowe ogólne zasady dotyczące kwalifikacji danych składników majątkowych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych dla potrzeb amortyzacji podatkowej zawarte w treści art. 16a-16c UPDOP. Tylko takie składniki – tj. składniki majątkowe, które mogą zostać uznane dla potrzeb podatkowych jako środki trwałe albo wartości niematerialne i prawne - mogą bowiem podlegać wpisaniu do właściwej ewidencji zgodnie z normą art. 16d ust. 2 UPDOP.

W niniejszej sprawie należy mieć zatem na uwadze przede wszystkim normę art. 16b ust. 1 UPDOP zgodnie z którą jako wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji oraz wpisaniu we właściwej ewidencji na podstawie art. 9 ust. 1 UPDOP mogą być uznane jedynie prawa ochronne na znakach towarowych nabytych przez podatnika. W konsekwencji należy uznać, że w przypadku praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych przez podatnika we własnym zakresie, które w świetle art. 16b ust. 1 UPDOP nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, omawiane przepisy dotyczące ujawniania wartości niematerialnych i prawnych nie znajdą zastosowania.

Zdaniem Spółki, w konsekwencji należy uznać że w oparciu o przepisy art. 16d ust. 2 w zw. z art. 16h ust. 1 pkt 4 UPDOP w latach 2002-2009 Spółka nie miała prawa do ujawnienia praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie, gdyż w okresie do 31 grudnia 2008 r. ujawnieniu podlegały jedynie środki trwałe, natomiast po dniu 1 stycznia 2009 r. ujawnieniu mogą podlegać też wartości niematerialne i prawne, jednakże z uwagi na fakt, że przedmiotowe prawa nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w myśl art. 16b ust. 1 UPDOP, ponieważ Spółka wytworzyła te prawa we własnym zakresie, a nie nabyła je - przepisy dotyczące ujawnienia nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie.

W opinii Wnioskodawcy, mając na uwadze, że

• prawa ochronne na znakach towarowych wytworzone we własnym zakresie nie mogły i nie mogą w myśl art. 16b ust 1 UPDOP stanowić wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej i jako takie nie podlegały/nie podlegają wpisowi do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych na podstawie art. 9 ust. 1 UPDOP, oraz

• w latach 2002-2009 — stosownie do normy art. 16d ust. 2 w zw. z art. 16h ust 1 pkt 4 oraz w zw. z art. 16b ust. 1 UPDOP — nie istniała prawnie skuteczna możliwość ujawnienia przedmiotowych praw ochronnych dla potrzeb amortyzacji podatkowej w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych

należy stwierdzić, że w latach 2002-2009 Spółka nie miała prawnie skutecznej możliwości wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie. W konsekwencji, Spółka nie była uprawniona do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych praw.

Podsumowując swoje stanowisko w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 Spółka wyraziła opinię, iż w latach 2002-2009 nie miała prawnej możliwości wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie oraz nie była uprawniona do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych praw.

Ad. 2

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej argumenty oraz fakt, iż w latach 2002-2009 Spółka nie miała prawnie skutecznej możliwości wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie oraz nie była uprawniona do rozpoznania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych praw w opinii Spółki uzasadniona jest korekta jej rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych za poprzednie lata podatkowe. Przedmiotowa korekta powinna być dokonana w ten sposób że:

• stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości Spółka wyksięguje z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (storno błędnych zapisów) przedmiotowe prawa ochronne na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie ujawnione w okresie 2002-2009 oraz

• Spółka wyłączy za lata podatkowe 2004-2009 (korekta za lata podatkowe Spałki 2002 i 2003 nie jest możliwa z uwagi na upływ terminu przedawnienia) z kosztów uzyskania przychodów kwotę odpisów amortyzacyjnych, które uprzednio naliczyła w związku z amortyzacją ww. praw ochronnych na wytworzonych we własnym zakresie znakach towarowych ujawnionych jako wartości niematerialne i prawne w latach 2002-2009.
  
  

Spółka podkreśliła, iż przedmiotowa korekta pozwoli na przywrócenie w księgach Spółki stanu zgodnego z obowiązującymi w przeszłości i obecnie przepisami prawnymi oraz umożliwi skorygowanie rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z przepisami podatkowymi oraz stanem ksiąg.

Podsumowując swoje stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 Wnioskodawca wyraził pogląd, zgodnie z którym prawidłowa będzie korekta rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych za poprzednie lata podatkowe Spółki polegająca na wyksięgowaniu przez Spółkę z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (storno błędnych zapisów) przedmiotowych praw ochronnych ujawnionych w okresie 2002-2009 oraz wyłączeniu za lata podatkowe 2004-2009 z kosztów uzyskania przychodów kwoty odpisów amortyzacyjnych, które uprzednio Spółka naliczyła w związku z amortyzacją ww. praw ochronnych na wytworzonych we własnym zakresie znakach towarowych, ujawnionych jako wartości niematerialne i prawne w latach 2002-2009.

Ad. 3

Przedmiotowe prawa ochronne nie powinny być w okresie 2002-2009 legalnie ujawnione przez Spółkę jako wartości niematerialne i prawne, a ich wprowadzenie do ksiąg Wnioskodawcy nastąpiło wbrew obowiązującym przepisom prawnym. Należy jednak podkreślić, że na skutek dokonania planowanej korekty przedmiotowe prawa ochronne zostaną wyksięgowane z ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (storno błędnych zapisów) i nie będą widniały w księgach Spółki.

W konsekwencji w opinii Spółki przedmiotowe prawa należy traktować - a contrario do obowiązującej treści art. 16h ust 1 pkt 4 UPDOP w zw. z art. 16d ust. 2 UPDOP - jako nieujawnione dla celów amortyzacji podatkowej tzn. jako takie, które nie były wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych i nie podlegały amortyzacji podatkowej.

Podsumowując swoje stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 3 Wnioskodawca wyraził pogląd, iż w następstwie dokonania przedmiotowej korekty ewidencji wartości niematerialnych i prawnych / korekty rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych, przedmiotowe znaki towarowe należy traktować jako nieujawnione dla celów amortyzacji podatkowej, tzn. jako takie, które nie były wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

Ad. 4

Spółka wskazała, że w latach 2002-2009 poniosła wydatki związane z uzyskaniem praw ochronnych na znakach towarowych i ich rejestracją. Ze względu na rozważaną korektę odpisów amortyzacyjnych, Spółka zamierza jednocześnie skorygować swoje rozliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych w ten sposób, że uwzględni przedmiotowe wydatki poniesione w latach podatkowych 2004-2009 (uwzględnienie wydatków poniesionych w latach 2002 i 2003 nie jest możliwe z uwagi na upływ terminu przedawnienia) jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z właściwymi przepisami obowiązującymi w danym korygowanym roku podatkowym.

W opinii Spółki przedmiotowe wydatki zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Uzyskanie praw ochronnych na znaki towarowe ma bowiem służyć / służyło Spółce, zabezpieczeniu jej interesów i prowadzeniu działalności gospodarczej. Wydatki tego typu nie zostały także wymienione w normie art. 16 UPDOP jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. A zatem Spółka jest uprawniona do rozpoznania przedmiotowych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów.

Na potwierdzenie swojego stanowiska w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w związku z wydatkami poniesionymi na wytworzenie we własnym zakresie składnika majątkowego Spółka przywołała pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu z dnia 20 maja 2004 r. znak US.V-423/1/04, w którym organ podatkowy podkreślił, iż w przypadku wytworzenia programu komputerowego (system zarządzania przedsiębiorstwem) „wydatki poniesione w związku z tym wytworzeniem będą mogły być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasady rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów w czasie do 31 grudnia 2006 r. regulował art. 15 ust. 4 UPDOP, który stanowił że koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe, w tym przypadku są one potrącalne w roku w którym zostały poniesione.

Jak wynika z ww. przepisu, w okresie do 31 grudnia 2006 r., obowiązała zasada, zgodnie z którą koszty uzyskania przychodów mogły być potrącone w roku podatkowym, którego dotyczą tzn. w roku podatkowym, w którym w efekcie poniesienia danego wydatku podatnik uzyskał przychód do opodatkowania. Jednakże, w przypadku wydatków o charakterze ogólnym, których charakter nie pozwalał na przyporządkowanie do określonego przychodu, powinny były być one potrącone w dacie ich poniesienia (podobnie np. J. Marciniuk Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2005. Komentarz” Warszawa 2005 r., str. 298; Naczelny Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 13 maja 1998 r., sygn. SA/Sz 1354/97). W konsekwencji, wydatki Spółki związane z uzyskaniem praw ochronnych na znaki towarowe oraz ich rejestracją poniesione przez Spółkę w latach podatkowych 2004-2006 (uwzględnienie wydatków poniesionych w latach 2002 i 2003 nie jest możliwe z uwagi na upływ terminu przedawnienia), jako niedające się przyporządkować do konkretnego przychodu, powinny zostać uwzględnione w roku podatkowym, w którym zostały poniesione i w tym zakresie Spółka powinna odpowiednio skorygować rozliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotowe wydatki powinny zostać rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu Spółki w roku ich poniesienia, bez względu na fakt, czy prawo ochronne, którego te wydatki dotyczyły, zostało przyznane w roku podatkowym poniesienia wydatku, czy też w latach następnych.

Natomiast po 1 stycznia 2007 r. ustawodawca uzależnił zasady rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów w czasie od kwalifikacji danego wydatku do kosztów bezpośrednich albo kosztów pośrednich. W stanie faktycznym Spółki nie powinno budzić żadnych wątpliwości, że przedmiotowe wydatki, poniesione przez Spółkę po dniu 1 stycznia 2007 r., nie stanowią kosztów bezpośrednio związanych z przychodami i powinny zostać rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu odpowiednio do regulacji art. 15 ust. 4d UPDOP, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą. Wnioskodawca zauważył, że nie jest możliwe wskazanie jakiego okresu dotyczą / będą dotyczyć przedmiotowe wydatki na uzyskanie ww. praw ochronnych, gdyż objęte nimi znaki towarowe były i będą nadal wykorzystywane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności. W szczególności trudno jest określić horyzont czasowy, w którym znaki te będą wykorzystywane przez Spółkę. 10-letni okres ochronny wynikający z praw ochronnych na znakach towarowych również nie wyznacza ram czasowych używania danego znaku towarowego, gdyż określa on tylko okres ochrony prawnej znaku, natomiast w praktyce znak towarowy będzie wykorzystywany w działalności Spółki także po upływie tego okresu. Tym samym, zdaniem Spółki, nie jest możliwe proporcjonalne przyporządkowanie przedmiotowych kosztów uzyskania przychodów do konkretnych lat podatkowych. W konsekwencji, w opinii Spółki, wydatki związane z uzyskaniem praw ochronnych na znaki towarowe oraz ich rejestracją poniesione po dniu 1 stycznia 2007 r. również powinny zostać uwzględnione w roku podatkowym w którym zostały poniesione i w tym zakresie Spółka powinna odpowiednio skorygować rozliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotowe wydatki powinny zostać rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu Spółki w roku ich poniesienia bez względu na fakt, czy prawo ochronne którego te wydatki dotyczyły zostało przyznane w roku podatkowym poniesienia wydatku, czy też w latach następnych.

Podsumowując swoje stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 4 Wnioskodawca wyraził pogląd, zgodnie z którym Spółka powinna rozpoznać w latach 2004-2009 wydatki poniesione w związku z uzyskaniem praw ochronnych na znakach towarowych i ich rejestracją jako koszty uzyskania przychodów w roku podatkowym, którego dotyczyły te wydatki w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 1-4.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Organ podatkowy nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych. Podany we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) stanowi bowiem jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji i tym samym, wraz z zadanym pytaniem, wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne. W całości opierając rozstrzygnięcie o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) Organ podatkowy przedstawia swój pogląd w zakresie wykładni analizowanych przepisów nie rozstrzygając przy tym o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 300 zł w dniu 21.04.2010 r. różnica w kwocie 140 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) przekazem pocztowym na adres wskazany we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.