INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 29 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 2 czerwca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działy specjalne produkcji rolnej w zakresie chowu i hodowli drobiu – drób rzeźny indyki. W grudniu 2009 r. uzyskał Pan informację z urzędu skarbowego, że w rocznym zeznaniu podatkowym za 2009 r., obliczając przychód z tytułu prowadzenia działów specjalnych indyków rzeźnych, ma Pan uwzględnić ilość sztuk wstawionych, a nie sprzedanych, np. 10.000 szt wstawionych x 0,69 zł/szt (normy szacunkowe) = 6.900 zł. Do 2008 r. włącznie rozliczał się Pan w zeznaniach rocznych na zasadzie: ilość sprzedanych sztuk w roku podatkowym tzn. ilość wstawionych piskląt pomniejszona o upadki (ubytki), np. wstawiono 10.000 szt piskląt indyczych – 1.300 szt (upadki i ubytki) = 8.700 szt sprzedanych x 0,69 zł/szt (normy szacunkowe) = 6.003 zł. Podaje Pan, iż cykl odchowu indyka wynosi 4-6 miesięcy i sprzedaż ptaków nie zmyka się z końcem roku podatkowego, np. pisklęta wstawione w końcu roku podatkowego, tj. w grudniu lub w listopadzie 2008 r. były rozliczone w 2009 r., gdyż dopiero w 2009 r. były sprzedane i w dniu sprzedaży przestały występować upadki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zeznaniu rocznym przychód należy obliczyć według ilości wstawionych piskląt, czy według ilości sztuk sprzedanych w roku podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód w zeznaniu rocznym PIT-36 należy obliczyć według ilości sztuk sprzedanych w oparciu o normy szacunkowe, tj. 0,69 zł za indyka rzeźnego, gdyż zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Jednocześnie zaznacza Pan, iż upadki (ubytki) podczas cyklu produkcyjnego występują przez cały czas (choroby, naturalna selekcja, urazy, zdarzenia losowe itp.) i nie sposób przewidzieć ilość ubytków od pierwszego do ostatniego dnia chowu. Dlatego uważa Pan, że w obliczeniach przychodu za rok podatkowy powinno się uwzględnić tylko ilość sprzedanych indyków w danym roku, tj. ilość wstawionych piskląt pomniejszoną o upadki i ubytki podczas odchowu stada.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ww. ustawy, który stanowi, iż dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Wobec powyższego, jeśli podatnik nie prowadzi podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych, dochód ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych, tj. na zasadach ryczałtowo-szacunkowych, zapisanych w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Normy szacunkowe dochodu rocznego, stosownie do ust. 4a tego artykułu, stosuje się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku:

1. upraw w szklarniach i tunelach foliowych – od 1 m² powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej długości ścian,
2. upraw grzybów i ich grzybni – od 1 m² powierzchni zajętej pod te uprawy,
3. wylęgarni drobiu – od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu,
4. zwierząt laboratoryjnych – od 1 sztuki sprzedanych zwierząt – na podstawie zawartych umów dla potrzeb laboratoryjnych, badań i doświadczeń naukowych, analiz i testów prowadzonych w laboratoriach, a także kontroli procesów technologicznych,
5. hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit. b)-h) załącznika nr 2 – od 1 sztuki zwierząt sprzedanych,
6. hodowli ryb akwariowych – od 1 dm³ objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi.

Ponadto, w myśl ustępu 4b art. 24 ww. ustawy, jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, którzy osiągają dochody z działów specjalnych produkcji rolnej, są obowiązani składać w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy urzędowi skarbowemu deklaracje według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku następnym. Ponadto, są obowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o:

1. zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji,
2. zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji,
3. rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, rozmiarach rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku.

Ponadto, po złożeniu deklaracji, o której mowa w ww. art. 43 ust. 1 ww. ustawy, podatnik otrzymuje od naczelnika urzędu skarbowego decyzję ustalającą wysokość dochodu oraz zaliczek na podatek dochodowy (PIT-7).

Zatem zgodnie z obowiązującymi przepisami, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg rachunkowych, a dochód ustala przy zastosowaniu norm szacunkowych, tj. na podstawie rozmiarów zamierzonej produkcji – dochód liczony jest jako iloczyn jednostek określających wielkość działu specjalnego produkcji rolnej (np. ilość sztuk) oraz współczynnika dochodowości wynikającego z załącznika nr 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego. Należy mieć na uwadze, że jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji. Na 2009 r. normy szacunkowe dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 września 2008 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. Nr 173, poz. 1073).

W danym roku podatkowym o wszelkich zmianach w produkcji w stosunku do ilości podanej w deklaracji PIT-6, np. o zwiększeniu lub zmniejszeniu produkcji należy, stosownie do treści art. 43 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Naczelnik urzędu skarbowego w wydanej decyzji ustala wysokość zaliczek na podatek dochodowy, a więc nie wysokość podatku dochodowego.

Właściwym do rozliczenia dochodu z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej –również w przypadku, gdy dochód ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych – jest formularz PIT-36 – zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym.

Działów specjalnych produkcji rolnej dotyczy wiersz 4 części D formularza PIT-36. W przypadku podatników nieprowadzących ksiąg, w kol. b i d formularza należy wykazać dochód ustalony przy zastosowaniu norm szacunkowych – tj. łącznie wynikających z decyzji naczelnika urzędu skarbowego (PIT-7) oraz obliczony przez podatnika z zastosowaniem norm szacunkowych w przypadku zgłoszenia zmian w produkcji rolnej. Podatnicy nieprowadzący ksiąg nie wypełniają kolumny c formularza PIT-36 – dotyczącej strat. Natomiast w kolumnie f zeznania należy wykazać kwotę należnych zaliczek wynikających z decyzji naczelnika urzędu skarbowego (PIT-7).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli drobiu rzeźnego (indyki), ustalając dochód przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz zaprezentowany uprzednio stan prawny stwierdzić należy, że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej za 2009 r. należy wyliczyć przy zastosowaniu norm szacunkowych od jednostek produkcji zwierzęcej wstawionych, tj. ilości rzeczywistej, a nie zadeklarowanej – pod warunkiem terminowego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zmianach w produkcji. Podatek ten winien Pan wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym oraz opodatkować według obowiązującej skali podatkowej, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże podkreślić należy, iż dla potrzeb ustalenia wysokości dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej należy porównać wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego ze stadem na początku roku podatkowego, dokonując korekty o wartość ubytków w stadzie w ciągu roku podatkowego.

Nieprawidłowo więc wskazał Pan we wniosku, że należy uwzględnić ubytki powstające w ciągu odchowu stada.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 5, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.