INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010 r. (data wpływu 18 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym, działającym na podstawie uchwały z dnia 30 lipca 1991 r. Rady Miejskiej. Działalnością statutową Wnioskodawcy jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb Gminy – Miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. W ramach swojej działalności Wnioskodawca uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów, którymi pokrywa część ponoszonych kosztów. Ceny biletów, w tym ulgi w korzystaniu ze środków komunikacji miejskiej na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach oraz ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe, określa Rada Miejska w drodze uchwały. Ze względu na rosnące koszty wykonywania usług transportu publicznego w ramach komunikacji miejskiej przy ograniczonych przychodach własnych, Rada Miejska w każdym roku budżetowym podejmuje uchwałę o dofinansowaniu dotacją przedmiotową działalności usług komunikacji miejskiej. Dofinansowaniu podlega koszt jednego wozokilometra ustalonego na podstawie kosztów i wpływów danego okresu rozliczeniowego (rok), ujęty w rocznym planie finansowym. Kwota przedmiotowej dotacji wynika z pomnożenia planowanej ilości wozokilometrów i stawki dotacji przedmiotowej do jednego wozokilometra. Istotą tak określanej dotacji jest dofinansowanie kosztów działalności bieżącej, na którą składają się m.in. zakup paliwa i olejów, wynagrodzenia pracowników wraz z pochodnymi oraz zakup części zamiennych, itp. Wnioskodawca w dniu 22 sierpnia 2005 r. zwrócił się do Urzędu Skarbowego z zapytaniem: czy otrzymana dotacja przedmiotowa na częściowe pokrycie kosztów działalności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Urząd Skarbowy uznał, iż przedmiotowa dotacja podlega opodatkowaniu. Obecnie Wnioskodawca zna stanowiska zawarte w interpretacjach indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lipca 2009 r. nr. ILPP1/443-555/09-2/MT oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 stycznia 2010 r. ITPP2/443-921/09/RS, dlatego też ponownie zwraca się o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa dotacja otrzymana z budżetu Gminy - Miasta na dofinansowanie bieżących kosztów zakładu budżetowego, który został powołany w celu organizowania usług lokalnego transportu zbiorowego na terenie Gminy – Miasta, wyliczana według kosztów wozokilometra, będzie stanowiła obrót w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość otrzymanej dotacji przedmiotowej stanowiącej dofinansowanie do kosztów jednego wozokilometra na częściowe pokrycie kosztów działalności, nie powinna być obrotem stanowiącym podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT, bowiem nie ma wpływu na poziom cen biletów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że otrzymywana z budżetu gminy dotacja dotyczy ściśle kosztu 1 wozokilometra i nie ma wpływu na cenę biletów, czyli na cenę świadczonych usług. Oznacza to, iż ma ona charakter ogólny, a jej celem jest wyłącznie dotowanie ogólnej działalności Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że otrzymywana dotacja nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.