INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu 30 grudnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu dnia 9 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie rozliczenia usług gastronomicznych i noclegowych, prezentów o małej wartości oraz uznania za materiały reklamowe i informacyjne wymienione przez Wnioskodawcę towarów z wyjątkiem kalendarzy i notesów (kostki) z logo Spółki,

• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów drukowanych i informacyjnych oraz zużytych materiałów reklamowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 9 marca 2010 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach reklamy i promocji swoim obecnym kontrahentom, jak i potencjalnym, zarówno podczas spotkań biznesowych, jak i podczas targów rozdaje gadżety firmowe, materiały reklamowe oraz materiały drukowane i informacyjne. Zainteresowany dba również o wystrój wnętrz spółki i ich dekorację. Pod kątem uznania za koszt w podatku dochodowym od osób prawnych (pdop) Wnioskodawca wszystkie zakupy materiałów reklamowych dzieli na:

1. stanowiące koszt uzyskania przychodu (reklama):
   1. gadżety: smycze, długopisy, kubki, małe latarki, teczki biurowe, czapki, pióra, ołówki, polary, wiatrówki, pendrivy, torby sportowe. Wszystkie ww. posiadają samo logo spółki bądź adres spółki bądź adres internetowy lub wszystkie te dane w dowolnej konfiguracji lub razem - w zależności od powierzchni reklamowej. Materiały te są zwykłej jakości i mają niską cenę jednostkową zakupu,
   2. wydatki na zakup kwiatów ciętych do wystroju pomieszczeń firmy i dekoracji. w uzupełnieniu Spółka wskazała, iż w skład dekoracji nabywanej przez Spółkę wchodzą kwiaty cięte i doniczkowe (w tym odżywki do kwiatów), stroiki świąteczne, bombki choinkowe, obrazy,
   3. wydatki na organizację i udział w konferencjach, targach, w tym na zagospodarowanie stoisk oraz prezentowanie na tych imprezach produktów spółki. w uzupełnieniu Spółka wskazała, iż konferencje i targi, w których Spółka bierze udział, to spotkania branżowe mające na celu zebranie w jednym miejscu zainteresowanych obecnych i potencjalnych klientów oraz wystawców – producentów i dystrybutorów wyrobów danej branży. Targi te mają na celu informowanie klientów o nowościach, cenach, promocjach, właściwościach produktów. Umożliwiają wystawcom reklamę swoich produktów, zapoznanie klientów z warunkami współpracy, w nawiązaniu nowych kontraktów handlowych. Przede wszystkim dają możliwość pokazania się: zaistnienia nowych produktów; podkreślenia istnienia spółki i umocowania swojej marki na rynku. Spółka w związku z udziałem w targach ponosi wydatki takie jak: opłata za wynajęcie stoiska, wyposażenie (stoliki, krzesła, oświetlenia itp.), opłata za reklamę (możliwość umieszczenia logo Spółki na zaproszeniach, na ulotkach i plakatach informacyjnych o targach) oraz wydatki ponoszone na drobny poczęstunek odwiedzających stoisko (kawa, herbata, cukierki), kwiaty do wystroju wnętrza,
   4. reklamę prowadzoną przez kluby sportowe poprzez banery reklamowe, stroje sportowe, tablice reklamowe. w uzupełnieniu Spółka wskazała, iż podstawę reklamy prowadzonej przez kluby sportowe są każdorazowe ustalenia o zasadach, odpłatności i formie reklamy podczas konkretnej imprezy sportowej bądź stałej reklamy w postaci baneru wiszącego w hali sportowej. Spółka nie ma podpisanej umowy o sponsoringu. Na potwierdzenie poniesionych wydatków na reklamę Spółka posiada rachunki wystawione przez kluby sportowe za reklamę podczas imprezy sportowej (np. gali boksu) – w skład usługi reklamy wchodzi np. umieszczenie logo na ringu (podczas 30 minutowej relacji z meczu w telewizji), reklama w Internecie, reklama w lokalnej telewizji, radiu i w prasie, logo w materiałach związanych z meczem oraz możliwość prezentacji Zainteresowanego oferty przed, w trakcie i po meczu,
   5. materiały drukowane i informacyjne: podkładki na biurko, notesy, kalendarze, notesy kostki, foldery, cenniki – wszystkie te materiały reklamowe są papierowe, umieszczone są na nich logo firmy i jej motto lub adres siedziby, adres internetowy i najczęściej (w folderach i na podkładkach) informacje o produktach spółki i zakresie działalności.
2. nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów (reprezentacja):
   1. wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów, bardziej ekskluzywne, wyższej jakości i o wysokiej cenie jednostkowej zakupu,
   2. wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami, w tym prezenty w postaci alkoholu, za wyjątkiem wydatków na kawę herbatę. soki, napoje, ciastka. w uzupełnieniu Spółka wskazała, iż spotkania z kontrahentami, które odbywają się w lokalach gastronomicznych, mają charakter służbowy i mają na celu wyłącznie nawiązanie nowych kontaktów handlowych i gospodarczych w miłej atmosferze podczas spożywania posiłków. Zainteresowany spotkania, które z racji ich wystawności nie może zaliczyć do kosztów reklamy zalicza do kosztów reprezentacji i wydatków tych nie uznaje za koszt uzyskania przychodów. Jednak zwyczajowy, skromny poczęstunek w tym obiad, np. catering dla przyjezdnych kontrahentów Wnioskodawca uznaje za standard w obecnych czasach i środowisku biznesowym normy, raczej świadczy o zachowaniu dobrych standardów biznesowych. Te ostatnie wydatki Zainteresowany uważa, że powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów.
   3. koszty przyjęcia i utrzymywania delegacji – zakwaterowanie, wyżywienie. w uzupełnieniu Spółka wskazała, iż koszty zakwaterowania i wyżywienia dotyczą kontrahentów, którzy przyjeżdżają do Spółki na rozmowy handlowe z zagranicy. Wnioskodawca nie ma obowiązku ponoszenia tych wydatków, a ponoszenie ich wynika raczej z chęci utrzymania dobrych relacji z klientem, woli pokazania Spółki z „dobrej” strony, ale też nie niesie za sobą żadnych wystawnych zachowań. Kontrahenci często przyjeżdżają na kilka – kilkanaście godzin pobytu w Polsce i Spółka tym samym umożliwia im odpoczynek w oczekiwaniu na powrotny samolot.
   
   

Spółka obecnie od zakupów ww. materiałów reklamowych odlicza podatek naliczony VAT oraz przy przekazaniu nalicza podatek należny i go odprowadza. Wyjątkiem są materiały drukowane (m.in. podkładki, notesy, foldery) i informacyjne (cenniki) oraz prezenty o małej wartości i próbki (do wartości 10 zł) także te, które zawierają samo logo.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczy wszystkich wydatków ujętych w pkt 1a – pkt 1e oraz 2a – 2c. Wnioskodawca wskazuje podział na:

1. Wydatki dotyczące zakupu towarów przekazywanych następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy to: gadżety (pkt 1a); wydatki na organizację i udział w konferencjach i targach (dotyczy gadżetów reklamowych) (pkt 1c); materiały drukowane i informacyjne (pkt 1e); wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów (pkt.2a);
2. Wydatki dotyczące zakupu towarów nie podlegających przekazywaniu następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy to: wydatki na zakup kwiatów ciętych do wystroju pomieszczeń i dekoracji (pkt 1b) – zużytych na miejscu w firmie, ale nie przekazanych osobom lub podmiotom; reklama prowadzona przez kluby sportowe (pkt 1d);
3. Wydatki dotyczące zakupu usług na cele reprezentacji i reklamy nie podlegających przekazywaniu następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy: wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami – usługi gastronomiczne (pkt 2b), koszty przyjęcia i utrzymywania delegacji (pkt 2c) – usługi gastronomiczne i noclegowe;
4. Wydatki dotyczące zakupu usług na cele reprezentacji i reklamy podlegających przekazywaniu następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy: usługi cateringowe, usługi pocztowe, transportowe i kurierskie dotyczące wysyłanych kontrahentom prezentów.

Spółka od wszystkich ww. zakupów, od których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego (a więc za wyjątkiem usług gastronomicznych i noclegowych), odlicza podatek naliczony i jednocześnie dla wszystkich ustala podatek należny (za wyjątkiem materiałów drukowanych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości i próbek).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje materiały drukowane i informacyjne, co ma znaczenie dla prawidłowego postępowania w podatku od towarów i usług...
2. Czy Spółka prawidłowo rozlicza podatek od towarów i usług od zużytych materiałów reklamowych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zostało zdefiniowane pojęcie materiały drukowane – reklamowe i informacyjne. Według definicji pochodzącej z leksykonu PWN, przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty itp., przygotowane w drodze procesu technologicznego, polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Według Wnioskodawcy, bezsprzecznie za drukowane materiały reklamowe należy uznać wszelkie druki na papierze, tj. materiały wykonane metodami poligraficznymi takie jak podkładki na biurko (w formie kalendarza, notesu i informacji o działalności spółki i adresie), notesy z informacjami o spółce (adresie, zakresie działalności), kalendarz na nowy rok z logo spółki, notes (kostka) z logo spółki. w związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowo wyselekcjonowała z materiałów reklamowych te, które zalicza do drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Ad.2

Zgodnie z art. 5 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwana dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W art. 7 ust. 2 ustawy określono, że przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Do ww. przekazań Wnioskodawca zalicza również przekazanie wyrobów własnych i towarów handlowych na prezenty, przekazanie usług (transport gościa z lotniska), przekazanie usług kurierskich.

Z literalnego brzmienia powyższego zapisu nie wynika, że przekazanie przez podatnika towarów na cele reprezentacji i reklamy było czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, gdyż jest to niewątpliwie przekazanie na cele ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jednakże art. 7 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zatem z przytoczonych przepisów, a contrario wynika, iż przekazanie towarów nie będących drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi, prezentami o małej wartości i próbkami w rozumieniu przepisów ustawy o VAT związane bądź niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem, opodatkowanie wydanych przedmiotowych upominków, artykułów spożywczych w ramach reprezentacji i reklamy, będzie uprawniało Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, niezależnie od tego, czy wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu, czy też nie. Pośród, wymienionych w opisie zdarzenia, materiałów reklamowych wyróżniamy takie, których cena zakupu oraz jakość wykonania wskazują na to, że przekazywane towary spełniają warunki. o których mowa w art. 7 ust. 3, 4 i 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), gdyż zgodnie z art. 7 ust 1 pkt 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości. o których mowa w ust 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000r. Nr 14. poz. 176 ze zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Od zakupu tych materiałów spółka odlicza podatek naliczony i nie odprowadza podatku należnego.

Podobne działanie Zainteresowany stosuje przy materiałach drukowanych - reklamowych i informacyjnych. Przy pozostałych materiałach reklamowych Wnioskodawca odlicza podatek naliczony i odprowadza podatek należny.

Reasumując, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie rozliczenia usług gastronomicznych i noclegowych, prezentów o małej wartości oraz uznania za materiały reklamowe i informacyjne wymienione przez Wnioskodawcę towarów z wyjątkiem kalendarzy i notesów (kostki) z logo Spółki,
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również – zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy – przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Art. 7 ust. 4 ustawy, definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy, w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można się tylko na niej opierać. Aby dokonać kompleksowej wykładni ww. przepisu, zdaniem tut. Organu, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek – niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy, należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np.: w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Nie jest zatem opodatkowane, zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy, przekazanie klientom towarów, których cena nabycia lub koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie jednej osobie prezentów, których łączna wartość w roku podatkowym mieści się w przedziale 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Zatem, brak opodatkowania prezentów o łącznej wartości w przedziale od 10,01 do 100 złotych jest skutkiem łącznego spełnienia dwóch warunków:

• obdarowanym jest jedna osoba w roku podatkowym,

• prowadzona jest dodatkowa ewidencja osób obdarowanych.

Natomiast jeżeli wartość towarów przekazanych w roku podatkowym jednej osobie przekracza 100 zł, podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Również na podstawie powołanych przepisów nie podlega opodatkowaniu przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach reklamy i promocji swoim obecnym kontrahentom, jak i potencjalnym, podczas spotkań biznesowych, jak i podczas targów rozdaje gadżety firmowe, materiały reklamowe oraz materiały drukowane i informacyjne. Są to: podkładki na biurko, notesy, kalendarze, notesy kostki, foldery, cenniki – wszystkie te materiały reklamowe są papierowe, umieszczone są na nich logo firmy i jej motto lub adres siedziby, adres internetowy i najczęściej (w folderach i na podkładkach) informacje o produktach Spółki i zakresie działalności. Wnioskodawca obecnie od zakupów ww. materiałów reklamowych odlicza podatek naliczony oraz przy przekazaniu nalicza podatek należny i go odprowadza. Wyjątkiem są materiały drukowane i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki (do wartości 10 zł, także te które zawierają same logo).

W ocenie Wnioskodawcy przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty itp., przygotowane w drodze procesu technologicznego, polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Według Wnioskodawcy, bezsprzecznie za drukowane materiały reklamowe należy uznać wszelkie druki na papierze, tj. materiały wykonane metodami poligraficznymi takie jak podkładki na biurko (w formie kalendarza, notesu i informacji o działalności spółki i adresie), notesy z informacjami o spółce (adresie, zakresie działalności), kalendarz na nowy rok z logo spółki, notes (kostka) z logo spółki. w związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowo wyselekcjonowała z materiałów reklamowych te, które zalicza do drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie zostało zdefiniowane pojęcie materiały reklamowe. Według definicji pochodzącej z innych źródeł /leksykon PWN/ przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego, polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Bezsprzecznie za drukowane materiały uznać należy wszelkie druki na papierze tj. materiały wykonane metodami poligraficznymi. Dlatego też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się wykładnią językową. Według Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 2005, pod redakcją P. Elżbiety Sobol, s. 162, termin „drukować” oznacza: 1. „odbijać, wyciskać, wytłaczać litery, teksty na papierze, także desenie, wzory na papierze lub tkaninach za pomocą specjalnych maszyn, pras drukarskich” maszyn drukarskich”; Drukowane słowo „wszelkie pisma, książki, broszury itp.” 2. „oddawać do druku, wydawać”.

Wyłącznie materiały, które zawierałyby przede wszystkim informacje na temat działalności Spółki i jej produktów odpowiadają pojęciu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Spółka prezentuje stanowisko, zgodnie z którym przekazywanie wszystkich materiałów reklamowych i informacyjnych, w tym również tylko z logo potencjalnym klientom, ma charakter reklamowy. Wobec braku definicji pojęcia reklamy w ustawie o podatku od towarów i usług również w tym miejscu należy odwołać się do innych dziedzin, w których pojęcie to występuje. i tak: stosując definicję słownikową, za reklamę należy uznać „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś” (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2002, pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka). Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że „celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia; polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi); od strony przedmiotowej można rozróżnić: reklamę towaru, usługi a także marki” (wyrok NSA z dn.14 listopada 2002r. – sygn. Akt i SA/Wr 4097/01). Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym także poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że Spółka umieszcza na niektórych z wymienionych towarach jedynie logo Spółki.

Niewątpliwie towar z logo jest reklamą. Jednakże należy zauważyć że towary tylko z logo Spółki nie są drukowanymi materiałami reklamowym. Umieszczanie samego logo na towarze to za mało - to tylko oznakowanie, graficzny znak towarowy, symbol firmy - aby uznać go za drukowany materiał reklamowy.

Biorąc powyższe przepisy i dokonaną analizę stwierdza się, iż bezsprzecznie drukowanymi materiałami reklamowymi są wszelkiego rodzaju cenniki, broszury, foldery, prospekty. Przekazywanie podkładki na biurko (w formie kalendarza, notesu i informacji o działalności spółki i adresie), notesy z informacjami o spółce (adresie, zakresie działalności), obecnym kontrahentom, jak i potencjalnym ma charakter reklamowy, o czym przesądza umieszczone na nich logo marki firmy. Ponadto, wydrukowane przy użyciu technik drukarskich na papierze, ww. produkty zawierają informacje dotyczące firmy i jej działalności (miejsca i rodzaju świadczonych usług i oferowanych produktów). w związku z powyższym, ww. produkty spełniają przesłanki do uznania ich za drukowane materiały reklamowe i informacyjne.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Jednakże należy zauważyć, że kalendarz na nowy rok z logo Spółki i notes (kostka) z logo Spółki nie jest drukowanym materiałem reklamowych. Umieszczenie samego logo to tylko oznakowanie, graficzny znak towarowy, symbol firmy – to za mało aby uznać go za drukowany materiał reklamowy.

Zatem, stanowiska Zainteresowanego dotyczące uznanie kalendarzy i notesów (kostki) za materiały reklamowe i informacyjne uznaje się za nieprawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług od zużytych materiałów reklamowych

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

1. (uchylony),
2. nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Wobec powyższego, przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. o pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach różnych podejmowanych działań reklamowych i promocyjnych ponosi różnego rodzaju wydatki:

1. zakup gadżetów: smycze, długopisy, kubki, małe latarki, teczki biurowe, czapki, pióra, ołówki, polary, wiatrówki, pendrivy, torby sportowe. Wszystkie ww. posiadają samo logo spółki bądź adres spółki bądź adres internetowy lub wszystkie te dane w dowolnej konfiguracji lub razem - w zależności od powierzchni reklamowej. Materiały te są zwykłej jakości i mają niską cenę jednostkową zakupu,
2. zakup kwiatów ciętych i dekoracji do wystroju pomieszczeń firmy,
3. zakup towarów i usług związanych z organizacją i udziałem w targach, konferencjach,
4. zakup usługi reklamy świadczone przez kluby sportowe,
5. zakup materiałów drukowanych i informacyjnych,
6. zakup ekskluzywnych towarów jako prezenty skierowane do wąskiego grona klientów,
7. wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami (zakup usług gastronomicznych, cateringowych),
8. koszty przyjęcia i utrzymania delegacji (usługi noclegowe, gastronomiczne).

Zakupy te niewątpliwie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na zakup towarów, z wyłączenia usług noclegowych i gastronomicznych.

Bowiem, na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dotyczących nabycia usług noclegowych i gastronomicznych.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego zapisu wynika, że nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznaje się za odpłatne świadczenie usług, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

1. nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
2. podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca ponosi wydatki związane z reprezentacją i reklamą, które podzielił na:

1. Wydatki dotyczące zakupu towarów przekazywanych następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy to: gadżety (pkt 1a); wydatki na organizację i udział w konferencjach i targach (dotyczy gadżetów reklamowych) (pkt 1c); materiały drukowane i informacyjne (pkt 1e); wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów (pkt 2a);
2. Wydatki dotyczące zakupu towarów nie podlegających przekazywaniu następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy to: wydatki na zakup kwiatów ciętych do wystroju pomieszczeń i dekoracji (pkt 1b) – zużytych na miejscu w firmie, ale nie przekazanych osobom lub podmiotom; reklama prowadzona przez kluby sportowe (pkt 1d);
3. Wydatki dotyczące zakupu usług na cele reprezentacji i reklamy nie podlegających przekazywaniu następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy: wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami – usługi gastronomiczne (pkt 2b), koszty przyjęcia i utrzymywania delegacji (pkt 2c) – usługi gastronomiczne i noclegowe;
4. Wydatki dotyczące zakupu usług na cele reprezentacji i reklamy podlegających przekazywaniu następnie osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy: usługi cateringowe, usługi pocztowe, transportowe i kurierskie dotyczące wysyłanych kontrahentom prezentów.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów prawa podatkowego w zakresie ustawy o podatku VAT, tut. Organ stwierdza co następuje:

Ad. 1

Nieodpłatne przekazanie gadżetów w tym wydawanych na targach przez Spółkę stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu. Opodatkowaniu nie podlega natomiast – bez względu na istnienie prawa do odliczenia – przekazanie towarów wskazanych w art. 7 ust. 3-7 ustawy, tj. towarów uznanych za prezenty o małej wartości, próbki oraz drukowane materiały reklamowe i informacyjne.

W tej części uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Ad. 2

Nabyte przez Wnioskodawcę kwiaty cięte, kwiaty doniczkowe (w tym odżywki do kwiatów), stroiki świąteczne, bombki choinkowe i obrazy przeznaczone są do wystroju pomieszczeń firmy. Należy stwierdzić, iż nie dochodzi do spełnienia przesłanki powołanego powyżej przepisu art. 7 ustawy o VAT. Spółka nie dokonuje bowiem przekazania towarów. Zatem nie pojawia się czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wydatki na reklamę prowadzoną przez kluby sportowe poprzez banery reklamowe, stroje sportowe, tablice reklamowe Spółki mające na celu zachęcenie do korzystania z oferty Zainteresowanego. w tej sytuacji Spółka, na podstawie ustalonych każdorazowo warunków umowy ponosi wydatek związany z zakupem usługi reklamy, natomiast nie dochodzi do jej świadczenia (przekazania) osobom trzecim. Tym samym nie znajdzie w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2, tj. nie dojdzie do czynności podlegających opodatkowaniu.

W tym przypadku stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Ad. 3

W dokonanej wcześniej analizie przepisów art. 86 i 88 ustawy wskazano, iż w zakresie wydatków związanych z zakupem usług gastronomicznych i noclegowych Wnioskodawcy, pomimo związku ze sprzedażą opodatkowaną, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Mając na uwadze art. 8 ust. 2 ustawy oraz fakt, iż Zainteresowany wskazał, iż są to wydatki dotyczące zakupu usług na cele reprezentacji i reklamy niepodlegające przekazaniu osobom trzecim, powołany wyżej przepis nie znajdzie zastosowania, gdyż nie wystąpi tu czynność podlegająca opodatkowaniu.

W tym zakresie stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe.

Ad. 4

Odnosząc się do ostatniej grupy wydatków ponoszonych przez Spółkę, które podlegają następnie przekazaniu osobom (podmiotom) na cele reprezentacji i reklamy, tj. usługi cateringowe, usługi pocztowe, transportowe i kurierskie dotyczące wysyłanych kontrahentom prezentów, należy mieć na uwadze przepis art. 8 ust. 2 ustawy. Jak wskazano wcześniej, w świetle tego przepisu, czynność nieodpłatnego świadczenia usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, oraz gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami. Spółce przy nabyciu ww. usług przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, jednak nie został spełniony pierwszy z warunków, gdyż świadczenie tych usług pozostaje w związku z działalnością Zainteresowanego. Dlatego też czynności świadczenia, na rzecz osób (podmiotów) trzecich, usług: cateringowych, pocztowych, transportowych i kurierskich nie podlegają opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób pranych została wydana interpretacja indywidualna w dniu 29 marca 2010 r. o nr ILPB3/423-20/10-6/AO

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.