INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej

w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 30 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie sukcesji podatkowej, o której mowa w art. 93a § 2 pkt 2 tego aktu prawnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie m.in. dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie sukcesji podatkowej, o której mowa w art. 93a § 2 pkt 2 tego aktu prawnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej - produkcję jaj konsumpcyjnych. Od 2010r. dochód z tej działalności obliczany jest na podstawie ksiąg handlowych i opodatkowany jest podatkiem liniowym. Wnioskodawca zatrudnia obecnie 20 pracowników. Jego żona również prowadzi (odrębnie) działy specjalne produkcji rolnej - chów i hodowlę drobiu. Dochód z Jej działalności obliczany jest przy zastosowaniu norm szacunkowych, a podatek dochodowy uiszczany jest wg skali podatkowej. Zarówno firma Wnioskodawcy, jak i Jego żony znajdują się na terenie tego samego gospodarstwa. Obydwoje małżonkowie są czynnymi płatnikami podatku VAT.

Od 1 maja 2010r. małżonkowie mieli zamiar przekształcić swoje działy w spółkę jawną. Wniosek do KRS został już złożony i właśnie pojawiły sie problemy. Wnioskodawca pragnie upewnić się, czy w tym przypadku mają zastosowanie przepisy art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Według polskiego prawa osoby, które prowadzą działy specjalne produkcji rolnej nie są przedsiębiorcami, nie są także osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą - działy nie podlegają wpisowi do żadnego rejestru.

W nowo powstałej Spółce będą wykorzystywane te same składniki majątku co dotychczas, będą wykonywane te same czynności co obecnie, jednak z upływem czasu (nie od razu) małżonkowie zamierzają rozszerzyć działalność między innymi o handel i usługi.

W związku z sytuacją opisaną powyżej powstaje szereg wątpliwości i pytań, których nie są w stanie rozwiązać we własnym zakresie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w ww. sytuacji mają zastosowanie przepisy art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, nowo powstała spółka jawna jest następcą prawnym kontynuującym działalność poprzednich "firm" (działów specjalnych produkcji rolnej). W związku z tym spółka przejmuje wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki działów rolnych.

Nowa spółka będzie działała przy wykorzystaniu tych samych składników majątku i na początku w takim samym zakresie. W opinii Wnioskodawcy, tworząc spółkę jawną nie likwiduje się dotychczasowego źródła przychodów i wszystkie wymienione we wniosku przepisy mają do niego zastosowanie. W przeciwnym wypadku byłoby to bardzo krzywdzące i naraziło by go na dodatkowe skomplikowane formalności związane z likwidacją działów i na dodatkowe koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• działy specjalne produkcji rolnej.
  
  

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 2 ust. 3 tej ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl z art. 93a § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna na pokrycie udziału wniosła wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego podmiotu.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa, jak też nie zawierają w tym zakresie odwołania do innych aktów prawnych. Z uwagi na powyższe zasadne jest sięgnięcie w tym zakresie do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, a w szczególności w Kodeksie cywilnym.

W myśl art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm. dalej określanego k.c.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Katalog składników przedsiębiorstwa, ujęty w ww. art. 551 k.c. nie ma charakteru zamkniętego. Stosownie natomiast do art. 552 k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Definiując przedsiębiorstwo na gruncie Kodeksu cywilnego ustawodawca posługuje się m.in. pojęciem działalności gospodarczej. Przepisy Kodeksu nie precyzują tego pojęcia, a zatem należy odwołać się do znaczenia nadanego przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095).

Zgodnie z art. 2 tej ustawy, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Odnośnie ustalenia co może być przedmiotem działalności gospodarczej zasadne jest skorzystanie z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz.1885.), wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w ustawie z dnia 29 czerwca 1995r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, ze zm.).

W świetle powyższego w celu jednoznacznego wskazania czy działy specjalne produkcji rolnej mogą stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c., niezbędnym jest dokonanie wykładni przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i przepisów z zakresu statystyki publicznej, do czego Organ nie jest uprawniony w ramach kompetencji wynikających z art. 14 b Ordynacji podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż jeśli w świetle odrębnych przepisów niebędących przedmiotem interpretacji, zespół składników majątkowych (gospodarstwo) służących uzyskiwaniu przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej może stanowić przedsiębiorstwo, to założona przez Wnioskodawcę wraz z małżonką spółka osobowa będzie następcą prawnym, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Zatem z powyższym zastrzeżeniem, stanowisko Wnioskodawcy, iż spółka osobowa będzie posiadała status następcy prawnego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2-6 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.