INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka, przedstawione we wniosku z dnia 02.12.2009 r. (data wpływu 07.12.2009 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 04.03.2010 r. (skutecznie doręczone w dniu 10.03.2010 r.) pismem z dnia 16.03.2010 r. (data wpływu 22.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kas rejestrujących. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 22.03.2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej jako: „Wnioskodawca”) zamierza podpisać Umowę o świadczenie usług dystrybucyjnych (dalej jako: „Umowa dystrybucyjna”) ze Spółką polską B; podpisanie powyższej Umowy dystrybucyjnej zostanie poprzedzone podpisaniem Umowy agencyjnej („Umowa agencyjna”) pomiędzy Spółką polską B a Spółką polską A (dalej jako: „Spółka A”). Poniżej Wnioskodawca podsumowuje podstawowe postanowienia każdej z wymienionych umów: Umowa agencyjna, która zostanie podpisana pomiędzy Spółką A (występującą jako zleceniodawca) a Spółką polską B (występującą jako agent, zwanym dalej „Agentem”):

1. Na podstawie Umowy agencyjnej Spółka A zleci, a Agent zobowiąże się, do stałego zawierania umów sprzedaży towarów znajdujących się w ofercie handlowej Spółki A („Towary”) w imieniu i na rachunek Spółki A. Umowy sprzedaży Towarów będą zawierane w punktach handlowych Agenta, w których dokonywać on będzie sprzedaży Towarów klientom lub w punktach handlowych innych podmiotów (podwykonawców, w tym, Wnioskodawcy), którym Agent zleci dystrybucję Towarów.
2. Spółka A udzieli Agentowi pełnomocnictwa do sprzedaży Towarów w imieniu i na rzecz Spółki A wraz z prawem udzielania dalszych pełnomocnictw przez Agenta na rzecz podwykonawców, w tym na rzecz Wnioskodawcy. Agent będzie zobowiązany niezwłocznie poinformować Spółkę A na piśmie o zleceniu przez Agenta dystrybucji Towarów podwykonawcom (w tym, Wnioskodawcy) oraz udzieleniu przez Agenta dalszego pełnomocnictwa do zawierania w imieniu i na rzecz Spółki A umów sprzedaży Towarów. Wszelkie koszty związane ze zleceniem przez Agenta dystrybucji Towarów na rzecz podwykonawców (w tym, Wnioskodawcy) będzie ponosił Agent.
3. Spółka A będzie dostarczała Towary bezpośrednio Agentowi lub podwykonawcy (w tym, Wnioskodawcy), na podstawie pisemnych zamówień Agenta, składanych w trybie określonym w Umowie agencyjnej, na podstawie przedstawionej Agentowi oferty towarowej Spółki A.
4. Co do zasady, Agent będzie sprzedawał Towary wyłącznie na rzecz konsumentów (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej) oraz innych nabywców detalicznych.
5. Umowa agencyjna będzie zawierała szczegółowe postanowienia dotyczące sposobu określania cen detalicznych, po których Agent oraz podwykonawcy (w tym, Wnioskodawca) będą oferować Towary klientom jak również zasady stosowania wobec klientów rabatów przez Agenta oraz podwykonawców.
6. Agent będzie zobowiązany do prowadzenia kontroli Towarów sprzedawanych klientom w ramach Umowy agencyjnej. W tym celu Agent będzie sporządzał Raporty Sprzedaży oraz przekazywał je do zatwierdzenia przez Spółkę A. Na podstawie wypełnionego Raportu Sprzedaży Agent dokona obliczenia należnej mu Prowizji, której wysokość zostanie określona w załączniku do Umowy agencyjnej.
7. W dacie przekazania Spółce A Raportu Sprzedaży, Agent wystawi także fakturę VAT na kwotę Prowizji należnej mu za dany okres oraz dokona zapłaty na rachunek bankowy Spółki A kwoty równej wartości cen detalicznych zapłaconych przez klientów w okresie objętym Raportem Sprzedaży (z uwzględnieniem udzielonych rabatów), pomniejszonej o wysokość Prowizji należnej Agentowi za okres objęty Raportem Sprzedaży. kwoty wykazane w fakturach wystawionych przez Agenta mogą podlegać odpowiednim korektom w przypadkach zwrotów Towarów lub z innych podobnych przyczyn.
8. Odpowiedzialność wobec klientów za wady sprzedanych im Towarów, w tym z tytułu niezgodności towaru z umową sprzedaży konsumenckiej, ponosi wyłącznie Spółka A. Zależnie od szczegółowych ustaleń, reklamacje klientów na sprzedane Towary mogą być przyjmowane i rozpatrywane albo przez Agenta i podwykonawców, albo samodzielnie przez Spółkę A. W tym pierwszym przypadku, Agentowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenia z powyższego tytułu.
   
   

Umowa dystrybucyjna, która zostanie podpisana pomiędzy Agentem (występującym jako zleceniodawca) a Wnioskodawcą (występującym jako zleceniobiorca):

1. Umowa dystrybucyjna zostanie zawarta z uwzględnieniem faktu, ze zleceniodawca z tytułu tej umowy będzie (na podstawie Umowy agencyjnej) Agentem Spółki A, uprawnionym do stałego zawierania umów sprzedaży Towarów w imieniu i na rachunek Spółki A, oraz że zleceniobiorca z tytułu Umowy dystrybucyjnej - w tym przypadku, Wnioskodawca, posiada odpowiednią wiedzę w zakresie sprzedaży Towarów, a także kadrę oraz punkty handlowe, które mogą być pomocne w realizacji sprzedaży Towarów przez Agenta na rzecz Spółki A.
2. Na mocy Umowy dystrybucyjnej, Agent zleci wnioskodawcy świadczenie usług polegających na sprzedaży Towarów w imieniu i na rachunek Spółki A. Wnioskodawca zobowiąże się do zawierania umów sprzedaży Towarów wyłącznie we własnych punktach handlowych, w którym dokonywać on będzie sprzedaży Towarów klientom.
3. Na podstawie posiadanego pełnomocnictwa udzielonego Agentowi przez Spółkę A, Agent udzieli Wnioskodawcy dalszego pełnomocnictwa do zawierania umów sprzedaży Towarów w imieniu i na rzecz Spółki A.
4. Co do zasady, Wnioskodawca będzie oferował Towary wyłącznie konsumentom (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej) oraz innym nabywcom detalicznym.
5. Wnioskodawca zaakceptuje, że Spółka A będzie dostarczać Towary Agentowi wyłącznie na podstawie pisemnych zamówień Agenta i na zasadach określonych w Umowie agencyjnej. Zamówienia Wnioskodawcy złożone Agentowi będą realizowane bezpośrednio przez Spółkę A.
6. Umowa dystrybucyjna będzie zawierała odpowiednie postanowienia dotyczące sposobu określenia cen detalicznych, po których Wnioskodawca będzie oferować Towary klientom jak również zasady stosowania wobec klientów rabatów.
7. Agent będzie wypłacał Wnioskodawcy Prowizję raz w tygodniu na podstawie danych uzyskanych z wyodrębnionych Kas fiskalnych użytkowanych przez Wnioskodawcę wyłącznie dla celów rozliczenia sprzedaży Towarów na podstawie Umowy dystrybucyjnej. Powyższe Kasy fiskalne będą stanowiły własność Agenta i będą używane przez Wnioskodawcę wyłącznie dla celów ewidencjonowania i rozliczania sprzedaży Towarów klientom w punktach sprzedaży Wnioskodawcy.
8. Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia kontroli Towarów sprzedanych w ramach Umowy dystrybucyjnej. W tym celu Wnioskodawca będzie sporządzał Raporty Sprzedaży oraz przekazywał je do zatwierdzenia Agentowi. W szczególności, Wnioskodawca będzie sporządzał Tygodniowe Raporty Sprzedaży, przy czym podstawą dla ich sporządzenia będą dane uzyskane za pośrednictwem wspomnianych Kas fiskalnych, za okres kolejnych siedmiu dni kalendarzowych. Na podstawie wypełnionego Tygodniowego Raportu Sprzedaży Wnioskodawca samodzielnie dokona obliczenia należnej mu Prowizji, której wysokość zostanie określona w odpowiednim załączniku do Umowy dystrybucyjnej.
9. W dacie przekazania Agentowi Tygodniowego Raportu Sprzedaży, Wnioskodawca wystawi także fakturę VAT na kwotę Prowizji należnej mu za dany okres oraz dokona zapłaty na rachunek bankowy Agenta kwoty równej wartości cen detalicznych zapłaconych przez klientów w okresie objętym Raportem (z uwzględnieniem udzielonych rabatów), pomniejszonej o wysokość Prowizji należnej Wnioskodawcy za okres objęty Tygodniowym Raportem Sprzedaży. Kwoty wykazane w fakturach wystawionych przez Wnioskodawcę mogą podlegać odpowiednim korektom w przypadkach zwrotów Towarów lub z innych podobnych przyczyn.
10. Odpowiedzialność wobec klientów za wady sprzedanych im Towarów, w tym z tytułu niezgodności towaru z umową sprzedaży konsumenckiej, ponosi wyłącznie Spółka A. Strony mogą uzgodnić, że reklamacje klientów na sprzedane Towary będą przyjmowane i rozpatrywane przez Wnioskodawcę. W takim przypadku, Wnioskodawcy przysługuje dodatkowe wynagrodzenia z powyższego tytułu.
    
    

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 16.03.2010 r. (data wpływu 22.03.2010 r.) Wnioskodawca wskazał, ż będzie prowadził jednocześnie sprzedaż własnych towarów podlegającą obowiązkowi ewidencji przy użyciu kas rejestrujących, tj. w punktach handlowych będą znajdowały się zarówno kasy fiskalne Agenta, jak i kasy fiskalne Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że na podstawie art. 111 ust. 1 Ustawy o VAT z uwzględnieniem brzmienia art. 15 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1oraz § 7 ust. 1 i ust. 7 Rozporządzenia, strony Umowy dystrybucyjnej, tj. Agent oraz Wnioskodawca, są uprawnione do uzgodnienia w Umowie dystrybucyjnej oraz wdrożenia w praktyce rozwiązania, zgodnie z którym kasy fiskalne stanowiące własność Agenta będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę - wyłącznie do ewidencjonowania sprzedaży Towarów klientom w punktach handlowych Wnioskodawcy, w których Wnioskodawca będzie oferować Towary klientom na zasadach określonych w Umowie dystrybucyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, to jest wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Art. 29 ust. 1 ustawy o VAT wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, przy czym obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Przepisem szczególnym w tym względzie, odnoszącym się do szczególnej grupy podatników jest regulacja art. 30 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla:

• (pkt 1) zleceniodawcy - kwota należna z tytułu dostawy, pomniejszona o kwotę podatku;

• (pkt 4) prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.
  
  

Z cytowanych powyżej przepisów Ustawy o VAT wynikają następujące wnioski:

1. (Wnioskodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, o ile jest podatnikiem dokonującym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych,
2. (Wnioskodawca niewątpliwie jest podatnikiem podatku VAT, ponieważ wykonuje samodzielnie „działalność gospodarczą”, w tym przypadku „działalność usługodawców”,
3. (Co do zasady, podstawą opodatkowania Wnioskodawcy jako podatnika podatku VAT jest obrót, to jest kwota należna Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku; kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (w tym przypadku, od Agenta),
4. (Uwzględniając dodatkowo, że Wnioskodawca jest podmiotem wykonującym czynności na podstawie umowy zlecenia (pośrednictwa), podstawę opodatkowania dla Wnioskodawcy jako zleceniobiorcy z w/w tytułu stanowi kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku,
5. (Natomiast dla Agenta, jako zleceniodawcy, podstawę opodatkowania stanowi kwota należna z tytułu dostawy (tj. sprzedaży Towarów), pomniejszona o kwotę podatku.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2 (który nie dotyczy Stanu taktycznego), są obowiązani - przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - spełniać określone warunki, w tym m.in. warunek z ust. 1 pkt 9, tj. „stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.” Powołany wyżej ust. 7 powołanego § 7 rozporządzenia, kluczowy z punktu widzenia zapytania objętego niniejszym wnioskiem, stanowi, iż: „Podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.” Powyższe przepisy Rozporządzenia pozwalają na sformułowanie następujących wniosków:

1. Co do zasady, podatnicy są obowiązani, przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży oraz bez prawa ich używania przez osoby trzecie;
2. Jednakże, wyraźnie wskazanym przez rozporządzenie wyjątkiem od powyższej ogólnej zasady jest sytuacja, w której mamy do czynienia z podmiotem (agent, zleceniobiorca, pośrednik), którego wynagrodzenie ma charakter prowizji lub podobny; w przypadku takiego podmiotu, podstawą jego opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi;
3. W odniesieniu do wspomnianych podatników, zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia, nie obowiązuje wymóg stosowania kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży oraz bez prawa jej używania przez osoby trzecie;
4. Innymi słowy, we wskazanych tu okolicznościach, rozporządzenie wyraźnie dopuszcza możliwość używania kasy posiadanej przez podatnika (tu: Agent) przez osobę trzecią (tu: Wnioskodawca).
   
   

Na tle przedstawionej powyżej analizy obowiązujących przepisów z zakresu podatku VAT, zdaniem Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości, iż jest możliwe zawarcie w Umowie dystrybucyjnej i wdrożenie w praktyce rozwiązania, zgodnie z którym kasy fiskalne stanowiące własność Agenta będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę - wyłącznie do ewidencjonowania sprzedaży Towarów klientom w punktach handlowych Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących. Z przepisu § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), zwanego dalej rozporządzeniem, wynika, że podatnicy są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7. Stosownie do § 7 ust. 7 rozporządzenia podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Mając na uwadze przepis § 7 ust. 7 ww. rozporządzenia stwierdzić należy, że ustanawia on wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Przepis § 7 ust. 7 nie przyznaje natomiast prawa do używania kas przez podatnika kas należących do osób trzecich. Innymi słowy, wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania na własnej kasie obrotu innego podmiotu a nie używania w prowadzonej działalności podatnika kasy należącej do innego podmiotu.

Mają na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż rozporządzenie nie dopuszcza możliwości używania kasy przez osoby trzecie. Zatem w sytuacji gdy obok sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży towarów własnych, to cały ten obrót winien rejestrować na własnej kasie rejestrującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Przez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określających podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny uzgodnień zawartych przez Strony w Umowie dystrybucyjnej.

Z uwagi na powyższe prawidłowość zapisów przedmiotowej umowy dystrybucyjnej, nie była przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.