Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-793/12-4/AA
z 15 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 9 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży budynku mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w sytuacji sprzedaży budynku mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3, art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 października 2012 r. nr ILPP1/443-769/12-2/NS, ILPB1/415-793/12-2/AA, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 2 listopada 2012 r., natomiast w dniu 9 listopada 2012 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie PKD 41.20.Z. Zainteresowany zakupił nieruchomość gruntową z zamiarem wybudowania na niej budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 826,33 m². W momencie rozpoczęcia inwestycji budynek mieszkalny miał zostać sprzedany na rynku pierwotnym. W przypadku natomiast braku możliwości zbycia inwestycji, Wnioskodawca zamierzał wybudowany budynek wynająć firmie zewnętrznej.

Wnioskodawca w trakcie realizacji inwestycji odlicza podatek naliczony z faktur VAT dokumentujących dokonywane zakupy.

W zakresie podatku dochodowego Wnioskodawca rozlicza się na podstawie książki przychodów i rozchodów metodą kasową (uproszczoną). Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca zamierza budynek wynająć firmie zewnętrznej i tym samym może on stanowić środek trwały Wnioskodawca nie rozpoznaje kosztów uzyskania przychodów. Nie zamierza bowiem ponosić kosztów odsetek w przypadku ujęcia inwestycji w ewidencji środków trwałych.

Tymczasem obecna koniunktura na rynku nieruchomości może zmusić Wnioskodawcę do zmiany planów. W przypadku braku powodzenia przy sprzedaży lub wynajmie nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy większą część nieruchomości na cele osobiste. Wnioskodawca wycofa wówczas budynek z prowadzonej działalności gospodarczej. Byłby to wówczas dla niego duży koszt w zakresie podatku od nieruchomości, jak również mógłby obniżyć jego wiarygodność kredytową.

Natomiast w pozostałej części nieruchomości Wnioskodawca będzie miał siedzibę działalności gospodarczej, co oznacza że ta część będzie miała nadal związek ze sprzedażą opodatkowaną.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż odpłatne zbycie budynku mieszkalnego ma nastąpić w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, co zostało przedstawione w stanie faktycznym wniosku. Pierwotnym zamiarem jest sprzedaż nieruchomości zewnętrznemu podmiotowi. Dopiero ewentualny brak powodzenia może zmusić Wnioskodawcę do przeznaczenia budynku w znacznej części na cele osobiste, a w pozostałym zakresie na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zatem przy braku powodzenia sprzedaży nieruchomości w ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza wynająć nieruchomość, w przypadku natomiast konieczności zmiany planów Zainteresowany wycofa nieruchomość z działalności gospodarczej.

W przypadku wycofania nieruchomości Wnioskodawca przeznaczy nieruchomość na cele osobiste i częściowo działalności gospodarczej. Co oznacza, że Wnioskodawca nie przewiduje zbycia nieruchomości po wycofaniu z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym pytanie oznaczone nr 3 we wniosku (w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych) dotyczy sprzedaży w ramach działalności gospodarczej i momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w przypadku sprzedaży budynku podmiotowi zewnętrznemu Wnioskodawca będzie mógł ująć w bieżącym rozliczeniu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej oraz pozostałych towarów i usług związanych z budową sprzedawanego budynku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży budynku mieszkalnego będzie on mógł ująć w momencie sprzedaży koszty uzyskania przychodów z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej oraz pozostałych towarów i usług związanych z budową sprzedawanego budynku.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b ustawy o PIT).

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c ustawy o PIT).

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 22 ust. 5d ustawy o PIT). Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą: prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ustawy o PIT). Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b ustawy o PIT).

Z powyższego wynika, iż w przypadku podatników prowadzących księgę przychodów i rozchodów koszty uzyskania przychodów, niezależnie czy są pośrednie czy bezpośrednie, rozlicza się na moment wystawienia faktury lub innego dowodu.

Tymczasem w przedmiotowej sprawie na moment wystawienia faktur brak było możliwości rozliczenia kosztów uzyskania przychodu z uwagi na potencjalną możliwość ujęcia budynku mieszkalnego jako środek trwały.

Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d. oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
   
   

Tak więc, na moment poniesienia wydatku nie było pewne czy podatnik może potrącić koszty uzyskania przychodów. W związku z czym dopiero w momencie sprzedaży wydatki będą mogły być zaksięgowane do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy w momencie uzyskaniu przychodu będzie mógł on zaksięgować w księdze przychodów i rozchodów koszty uzyskania przychodów. Dopiero wówczas koszty te będą związane z przychodem, co determinuje potrącalność kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei nieprawidłowa byłaby interpretacja, iż należy korygować rozliczenie za okres, w którym były wystawione faktury (rachunki) lub inne dowody stanowiące podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. W tym okresie brak było bowiem przesłanek do zaksięgowania kosztu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tur. organ informuje, iż wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.