INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 19 lutego 2010r.), uzupełnionym w dniu 20 maja 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia straty poniesionej przez oddział w Holandii (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 4) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2010r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia straty poniesionej przez oddział w Holandii.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 maja 2010 r. znak IBPBI/2/423-300/10/BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 20 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka posiada oddział na terenie Holandii. W roku 2007 Spółka poniosła stratę z działalności w tym oddziale. Na końcu roku w CIT 8 dochody krajowe i podatek są rozliczane łącznie z dochodami oddziału w Holandii zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odpowiedzi na wezwanie, w uzupełnieniu stanu faktycznego, Spółka wskazała, iż posiada oddział w Holandii od roku 2005, który jest zakładem w rozumieniu art. 5 Konwencji zawartej między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002r. (Dz. U. z 2003r., Nr 216 poz. 2120).

Spółka począwszy od dnia zarejestrowania zakładu jest płatnikiem podatku od dochodu na terenie Niderlandów. Na koniec każdego roku podatkowego, który w Spółce jest równy kalendarzowemu, Spółka przelicza koszty i przychody zaewidencjonowane w oddziale z uwzględnieniem postanowień ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i powstały dochód łączy z dochodem uzyskanym w kraju, zgodnie z art. 20 powołanej ustawy. Zapłacony w Holandii podatek od dochodu Spółka odlicza proporcjonalnie również na podstawie art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka za rok 2009 może rozliczyć 50% straty poniesionej w oddziale w Holandii na mocy art. 7 ust. 2 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 4)

Zdaniem Spółki, o stratę poniesioną w oddziale w Holandii można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Skoro dochody uzyskane w Holandii łączy się z dochodami krajowymi, podatek odlicza się proporcjonalnie w stosunku dochodów uzyskanych w Holandii, do kosztów uzyskania przychodu stosujemy polską ustawę o podatku dochodowym to brak jest podstaw co do niemożności odliczenia straty z w/w oddziału na mocy wyżej powołanych przepisów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o pdop, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na modelu OECD, zwalniają z opodatkowania w kraju siedziby podatnika niektóre dochody na rzecz ich opodatkowania za granicą, w kraju źródła. Umowy jednocześnie wskazują zastosowanie odpowiedniej metody unikania podwójnego opodatkowania wobec uzyskanych dochodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność w formie Oddziału (zakładu) na terenie Holandii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002r. (Dz. U. z 2003r, Nr 216, poz. 2120), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień ust. 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Ponadto art. 23 pkt 5 ww. Konwencji stanowi iż, w odniesieniu do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.
2. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej konwencji dochód osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, to jednak Polska przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby może wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód.
   
   

Jak wynika z powyżej cytowanych zapisów Konwencji w sytuacji kiedy osoba mająca siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Zatem w niniejszej sprawie będzie miał zastosowanie cytowany wcześniej art. 20 ust. 1 ustawy o pdop. Spółka w rozliczeniu za rok podatkowy powinna połączyć przychody uzyskane w Polsce z przychodami osiągniętymi przez zakład w Holandii, analogicznie postąpić w przypadku kosztów uzyskania tych przychodów. W przypadku wystąpienia nadwyżki łącznych przychodów nad kosztami ich uzyskania powstanie dochód, w sytuacji nadwyżki łącznych kosztów nad przychodami powstanie strata podatkowa.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o pdop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Z zastrzeżeniem art. 10 i 11, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o pdop).

Stosownie do art. 7 ust. 5 ustawy o pdop, o wysokość straty, o której mowa w ust. 2 poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka posiada oddział na terenie Holandii, który jest zakładem w rozumieniu art. 5 Konwencji zawartej między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. W roku 2007 Spółka poniosła stratę z działalności w tym oddziale. Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości rozliczenia w 2009 roku 50% straty poniesionej w oddziale w Holandii, zgodnie z art. 7 ust. 2 i 5 ustawy o pdop. Zdaniem Spółki, o stratę poniesioną w oddziale w Holandii można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W tym miejscu należy zauważyć, iż biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy ustawy o pdop nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż strata poniesiona przez zakład w Holandii może obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, bowiem jak wskazano powyżej Spółka powinna ustalając dochód bądź stratę za rok podatkowy porównać łączne przychody uzyskane z działalności w Polsce oraz z działalności prowadzonej formie zakładu w Holandii z łącznymi kosztami ich uzyskania. Dopiero w sytuacji gdy poniesione przez Spółkę w 2007 r. koszty uzyskania przychodów (zarówno dotyczące działalności w Polsce jak i w Holandii) przewyższyłyby łączne uzyskane przychody, tak obliczona strata podlegałaby odliczeniu od dochodu w pięciu kolejnych latach podatkowych, z zastrzeżeniem, iż wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Podsumowując, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują możliwości bezpośredniego odliczenia w Polsce straty, która powstała na skutek działalności zakładu położonego i opodatkowanego w Holandii, strata ta jednak, poprzez konieczność zsumowania przychodów osiągniętych w 2007r. przez zakład w Holandii z przychodami osiągniętymi w Polsce a także łącznego ujęcia kosztów uzyskania tych przychodów ma wpływ na wysokość dochodu (straty) osiągniętego przez Spółkę w 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 1 i 2 w zakresie podatku od towarów i usług oraz pytania Nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.