INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 8 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu 18 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lutego 2010 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2007 Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość o powierzchni ok.12 ha, stanowiącą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. u. Nr 64, poz. 592 ze zm.) nieruchomość rolną. Przedmiotową nieruchomość Zainteresowana zakupiła w celu powiększenia gospodarstwa rolnego (o powierzchni ok. 95 ha) i intensyfikacji prowadzonej działalności rolniczej, do której otrzymuje od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dopłaty bezpośrednio do gruntów. Aktualnie przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana na cele rolne. Działalność rolniczą Wnioskodawczyni prowadzi od 20 lat.

Nieruchomość składa się z sześciu działek, oznaczonych numerami geodezyjnymi 436, 251, 409, 394, 395 i 410. w związku z ograniczeniem produkcji rolnej Zainteresowana planuje zbycie części gospodarstwa rolnego, prowadzonego na działce o numerze geodezyjnym 436.

Działka o numerze geodezyjnym 436, zgodnie z wypisem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy w części przeznaczona jest pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, w pozostałej części nie jest objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego. Na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z roku 2001 i roku 2005, cała ww. działka znajduje się na terenach wielofunkcyjnego rozwoju, obejmujących zwartą i rozproszoną zabudowę mieszkaniową, mieszkaniowo-usługową oraz techniczno-produkcyjną.

Wnioskodawczyni zamierza dokonać podziału przedmiotowej działki i sprzedać zgodnie z obowiązującym dla tego terenu planem zagospodarowania przestrzennego, jako działki budowlane.

Zainteresowana oświadcza, że jest rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W uzupełnieniu z dnia 16 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż działka nr 436 zostanie podzielona na 43 mniejsze działki, które zamierza sprzedać. Ww. działka nie była i nie jest udostępniana innym osobom ani na podstawie umowy dzierżawy, ani żadnej innej – Zainteresowana wykorzystywała ją jedynie do własnych potrzeb.

W latach 2005-2006 Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży 10 działek budowlanych. Powstały one w wyniku przekształcenia gruntów rolnych z inicjatywy Gminy. Zainteresowana podkreśla, iż dokonane wcześniej transakcje nie powinny mieć znaczenia w niniejszej sprawie. Przy ocenie, czy opisana we wniosku sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy wziąć pod uwagę to, czy w odniesieniu do konkretnej czynności Wnioskodawczyni będzie występować w charakterze podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę, powstałych w wyniku podziału nieruchomości gruntowej (stanowiącej część gospodarstwa rolnego), zakupionych w roku 2007 w celu powiększenia gospodarstwa rolnego i intensyfikacji produkcji rolnej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei pod pojęciem dostawy towarów rozumie się – zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ww. ustawy – przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została wykonana w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 wspomnianego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ustawa o podatku od towarów i usług definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Wobec powyższego warunkiem uznania podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest wykonanie przez niego czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem w ramach działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje wyroki:

• NSA z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt l FPS 3/07,

• WSA w Warszawie z dnia 4 stycznia 2008 r. (bez sygnatury).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli spełnione są łącznie dwie przesłanki: dana czynność jest ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu oraz czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zasadniczo sprzedaż nieruchomości jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Rozpatrzyć należy drugą przesłankę. w przedstawionym wyżej stanie Zainteresowana nabyła nieruchomość na cele prowadzonej przez siebie działalności rolniczej. w chwili nabycia nie planowała jej sprzedawać, wręcz przeciwnie – rozszerzyła działalność rolniczą. Tym samym nabycie nie nastąpiło w celach handlowych. Okoliczności, które zadecydowały o ograniczeniu produkcji rolnej i doprowadziły do podjęcia decyzji o sprzedaży działki wystąpiły znacznie później.

Działka o numerze geodezyjnym 436 była wykorzystywana w działalności rolniczej. Przed sprzedażą i podziałem zostanie wyłączona z produkcji rolnej. Sprzedaż będzie miała zatem charakter sprzedaży składników majątku prywatnego. Dla oceny tej okoliczności bez znaczenia pozostaje podział działki na kilka czy kilkanaście mniejszych.

Zainteresowana na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. ILPP1/443-50/07/09-S/GZ.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do przedmiotowej sprzedaży, nie wystąpi jako podatnik podatku od towarów i usług. Sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. z kolei, w celu ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia „działalność gospodarcza” koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem wykonania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”, jak również nie precyzuje pojęcia „sposób częstotliwy”, w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonania określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Ponadto, należy wskazać, iż zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą – rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej uznać należy, iż rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy o VAT, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunty nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Przez gospodarstwo rolne – w myśl art. 2 pkt 16 ustawy – rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. u. Nr 136, poz. 969 ze zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w roku 2007 nabyła nieruchomość rolną o powierzchni ok.12 ha, w celu powiększenia gospodarstwa rolnego (o powierzchni ok. 95 ha) i intensyfikacji prowadzonej działalności rolniczej, do której otrzymuje od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dopłaty bezpośrednio do gruntów. Aktualnie przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana na cele rolne. Działalność rolniczą Wnioskodawczyni prowadzi od 20 lat.

Ww. nieruchomość składa się z sześciu działek, oznaczonych numerami geodezyjnymi 436, 251, 409, 394, 395 i 410. w związku z ograniczeniem produkcji rolnej Zainteresowana planuje zbycie części gospodarstwa rolnego. Przedmiotem transakcji sprzedaży ma być działka nr 436, podzielona na 43 mniejsze działki. Zgodnie z wypisem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy przedmiotowa działka w części przeznaczona jest pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, natomiast w pozostałej części nie jest objęta powyższym planem. Na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy przedmiotowa działka znajduje się na terenach wielofunkcyjnego rozwoju, obejmujących zwartą i rozproszoną zabudowę mieszkaniową, mieszkaniowo-usługową oraz techniczno-produkcyjną. Przedmiotowa działka nie była i nie jest udostępniana innym osobom ani na podstawie umowy dzierżawy, ani żadnej innej.

Wnioskodawczyni oświadcza, iż jest rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia od podatku o VAT. Ponadto, w latach 2005-2006 dokonała ona sprzedaży 10 działek budowlanych.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przyświecał cel związany z wykorzystaniem działki na potrzeby osobiste (własne), lecz jak wskazała Zainteresowana zakupu dokonano w celu powiększenia gospodarstwa rolnego i intensyfikacji prowadzonej działalności rolniczej. Na taki charakter wykorzystania gruntów, będących przedmiotem wniosku, wskazuje również fakt, iż Wnioskodawczyni otrzymuje dopłaty bezpośrednie z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Dlatego też nie można zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanej, że sprzedaż przedmiotowych gruntów to sprzedaż składników majątku prywatnego. w efekcie planowaną przez Wnioskodawczynię dostawę przedmiotowych gruntów, wykorzystywanych w działalności rolniczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i należy ją traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy również wskazać, iż przedmiotem dostawy będą 43 działki, czyli czynności będą realizowane z zamiarem ich powtarzania i nadania im zorganizowanego charakteru. Dostawy 43 działek nie można zaliczyć do czynności jednorazowej. Ważne jest, iż w momencie dokonywania pierwszej dostawy działki Wnioskodawczyni będzie miał zamiar dokonać kolejnej czynności tego rodzaju. Istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie ma fakt, iż w związku z planowaną sprzedażą Zainteresowana zamierza dokonać czynności podziału przedmiotowego gruntu na mniejsze działki budowlane. Zachowanie takie dodatkowo wskazuje na przygotowanie gruntu do sprzedaży w taki sposób, aby uzyskać jak najwyższą cenę. Ponadto, w przeszłości Wnioskodawczyni dokonała już transakcji zbycia 10 działek budowlanych.

W związku z powyższym, stwierdza się, że planowana sprzedaż 43 działek będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i Wnioskodawczyni wystąpi – w związku z dostawą przedmiotowych działek – w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów – ewidencja gruntów.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż zakupiony w roku 2007 grunt zgodnie z zapisami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w części przeznaczony jest pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, w pozostałej części nie jest objęty obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego. Natomiast, na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa działka znajduje się na terenach wielofunkcyjnego rozwoju, obejmujących zwartą i rozproszoną zabudowę mieszkaniową, mieszkaniowo-usługową oraz techniczno-produkcyjną. Zatem w tej sytuacji stwierdzić należy, iż dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, planowana przez Wnioskodawczynię dostawa gruntów przeznaczonych pod zabudowę, służących uprzednio działalności rolniczej (prowadzonemu gospodarstwu rolnemu), jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według podstawowej, 22% stawki.

Tut. Organ informuje, że powołane przez Zainteresowaną wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.