INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 18 i 20 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej gruntu i budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej gruntu i budynku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 7 stycznia 2010 r., znak ILPB1/415-1324/09-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 stycznia 2010 r., a w dniu 18 i 20 stycznia 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 stycznia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Razem z małżonką, na zasadzie współwłasności łącznej wynikającej z obowiązującego ustawowego ustroju wspólności majątkowej, Zainteresowany jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej (dalej zwanej w skrócie Nieruchomością), współwłasność, której ma charakter ułamkowy. Udział, jaki przysługuje Wnioskodawcy i małżonce w Nieruchomości (dalej zwany w skrócie Udziałem), wynosi 36/600 części. Udział nabyli w roku 2007 od osoby fizycznej, która z kolei nabyła go wcześniej w drodze spadku. Udział nabywany był bez żadnego konkretnego zamiaru co do jego przeznaczenia, w tym bez zamiaru jego wykorzystywania w działalności gospodarczej.

Nieruchomość zabudowana jest około 100-letnim budynkiem (kamienicą) o charakterze mieszkalnym. Znajdujące się w kamienicy lokale mieszkalne zajmowane są przez lokatorów albo na podstawie umów cywilnoprawnych (umów najmu) albo na podstawie tzw. przydziałów administracyjnych.

Zgodnie z obowiązującą pomiędzy współwłaścicielami Nieruchomości umową o sposobie korzystania z Nieruchomości (jako rzeczy wspólnej) w związku z nabytym udziałem małżonkowie korzystają z 2 (dwóch) lokali mieszkalnych (dalej zwanych w skrócie Lokalami). Korzystanie z Lokali następuje wspólnie z korzystaniem z nich przez inne małżeństwo (dalej zwane w skrócie Drugim Małżeństwem), które równolegle nabyło udział w Nieruchomości na tych samych zasadach i w tej samej wysokości.

Korzystanie z Lokali sprowadza się do ich wynajmowania na rzecz osób trzecich wspólnie z Drugim Małżeństwem. Najem ten jest realizowany poza działalnością gospodarczą, a przychody z niego uzyskiwane kwalifikowane są jako przychody z najmu, tj. jako przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na zwolnienie przedmiotowe najem nie jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, a ponieważ żadne z osób zainteresowanych (co dotyczy również Drugiego Małżeństwa) nie wykonuje żadnych innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z jego tytułu nie są wystawiane również żadne faktury VAT.

W najbliższym czasie, za zgodą małżonki wymaganą przez przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, Wnioskodawca zamierza przysługujący Udział w Nieruchomości wnieść tytułem aportu do spółki komandytowej, której jest wspólnikiem, na pokrycie podwyższonego w niej wkładu (małżonka jako taka nie będzie wnosić Udziału). Dokładnie takiej samej operacji zamierza dokonać jeden z małżonków Drugiego Małżeństwa, który również jest wspólnikiem w tej samej spółce komandytowej.

Po aporcie do spółki komandytowej nie zmieni się sposób korzystania z Lokali związanych z (przysługującymi wówczas tej spółce) udziałami w Nieruchomości wniesionymi do niej przez Zainteresowanego i przez jednego z małżonków Drugiego Małżeństwa (udziałem będącym sumą Udziału wniesionego przez Wnioskodawcę oraz udziału wniesionego przez małżonka Drugiego Małżeństwa). Będą one w dalszym ciągu wynajmowane z tym, że oczywiście przez spółkę komandytową w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Grunt, a także budynek (kamienica) będący częścią składową Nieruchomości zostaną - w związku z ich wykorzystywaniem do działalności spółki - uznane za środki trwałe, z których to środków trwałych oczywiście tylko budynek będzie podlegać amortyzacji.

Jest przy tym prawdopodobne, że Lokale, z których spółka komandytowa będzie korzystać w związku z przysługującymi jej udziałami w Nieruchomości wniesionymi do niej przez Wnioskodawcę i przez jednego z małżonków Drugiego Małżeństwa (udziałem będącym sumą Udziału wniesionego przez Zainteresowanego oraz udziału wniesionego przez małżonka Drugiego Małżeństwa), zostaną poddane remontowi.

Nie można również wykluczyć, że spółka komandytowa w przyszłości dokona zbycia udziałów w Nieruchomości wniesionych do niej przez Zainteresowanego i przez jednego z małżonków Drugiego Małżeństwa (udziału będącego sumą Udziału wniesionego przez Wnioskodawcę oraz udziału wniesionego przez jednego z małżonków Drugiego Małżeństwa) albo zbycia Lokali związanych z tymi udziałami (tym udziałem) - gdyby doszło do zniesienia współwłasności kamienicy (do podziału kamienicy na lokale stanowiące odrębne własności).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie ustalenia wartości początkowej gruntu i budynku.

Jak należało będzie ustalić wartość początkową gruntu Nieruchomości oraz wartość początkową budynku (kamienicy) stanowiącego cześć składową Nieruchomości po wniesieniu przez Wnioskodawcę oraz przez jednego z małżonków Drugiego Małżeństwa do spółki komandytowej, tytułem aportu, udziałów w Nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego stanowisko jest tożsame ze stanowiskami wyrażonymi w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów: z dnia 8 września 2009 r., nr ILPB1/415-676/09-4/IM, z dnia 7 sierpnia 2009 r., nr ILPB3/423-367/09-3/MM, oraz z dnia 30 kwietnia 2009 r., nr ILPB1/415-214/09-3/IM, tj. że wartość początkową gruntu Nieruchomości oraz wartość początkową budynku (kamienicy) stanowiącego cześć składową Nieruchomości - po wniesieniu przez Zainteresowanego oraz przez jednego z małżonków Drugiego Małżeństwa do spółki komandytowej, tytułem aportu, udziałów w Nieruchomości - należało będzie określić w wysokości ustalonej na dzień wniesienia aportu przez wspólników (Wnioskodawcę oraz małżonka Drugiego Małżeństwa, np. w akcie notarialnym), nie wyższej jednak niż wartość rynkowa z dnia wniesienia aportu, przy czym wartość początkową gruntu oraz budynku należało będzie ustalić w takiej proporcji ich wartości, w jakiej pozostawać będzie udział spółki komandytowej w ich własności.

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Jednocześnie zgodnie z art. 22g ust. 11 ww. ustawy w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek w zakresie:

• wniesienia udziału w nieruchomości tytułem aportu do spółki komandytowej został rozstrzygnięty w dniu 26 lutego 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1324/09-4/IM,

• kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty w dniu 26 lutego 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1324/09-6/IM.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.