INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 15 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dodatkowego odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych finansowanego z zysku rocznego Spółki– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dodatkowego odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych finansowanego z zysku rocznego Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z zatrudnianiem ponad 20 pracowników, Spółka utworzyła Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń

socjalnych (dalej „u.z.f.ś.s."). Pracownicy Spółki nie są objęci układem zbiorowym pracy, w Spółce został wprowadzony regulamin wynagradzania. Spółka zamierza dokonać dodatkowego odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, który zostanie sfinansowany w całości z zysku rocznego Spółki, na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy. W regulaminie wynagradzania nie ma zapisu, iż Spółka tworzy dodatkowe odpisy na ZFŚS. Zapis o dodatkowych odpisach znajduje się natomiast w regulaminie ZFŚS.

Zgodnie z art. 2 regulaminu ZFŚS środki Funduszu mogą być zwiększone m.in. o odpisy z zysku rocznego Spółki.

Decyzja o przekazaniu części zysku Spółki na konto ZFŚS zostanie podjęta przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki. Przelew środków na rachunek ZFŚS nastąpi niezwłocznie po podjęciu uchwały Walnego Zgromadzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dodatkowy odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych finansowany z zysku rocznego Spółki może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 4 ust. 2 u.z.f.ś.s. w zw. z 4 ust. 1 u.z.f.ś.s. u pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1 u.z.f.ś.s. regulamin wynagradzania może dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz. Art. 6 u.z.f.ś.s. mówi natomiast, że odpisy i zwiększenia, o których mowa m.in. w art. 4 u.z.f.ś.s. obciążają koszty działalności pracodawcy. Zdaniem Spółki, nie ma podstaw twierdzenie, iż postanowienia o dodatkowych odpisach na ZFŚS mogą być umieszczone wyłącznie w układzie zbiorowym bądź w regulaminie wynagradzania, bowiem zarówno regulamin ZFŚS, jak i regulamin wynagradzania jako wewnętrzne akty Spółki, są uchwalane w takim samym trybie. W związku z powyższym, wspominane dodatkowe odpisy i zwiększenia przewidziane w Regulaminie ZFŚS powinny, zdaniem Spółki, obciążać koszty bieżącej działalności Spółki.

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu. Zgodnie z art. 3 ust. 2 Regulaminu ZFŚS środki Funduszu są gromadzone na osobnym rachunku bankowym.

Spółka uważa, iż dodatkowe odpisy na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych finansowane z zysku Spółki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w dacie uznania rachunku ZFŚS tytułem przelewu tych środków.

Stanowisko Spółki jest zgodne ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który w piśmie z dnia 05 lutego 2009r., nr ILPB3/423-757/08-2/ŁM uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że "zwiększenie odpisu na ZFŚS na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia Wspólników o podziale zysku, tak jak odpis podstawowy obciąża koszty działalności spółki".

Stanowisko Spółki jest zgodne również ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, któr w piśmie z dnia 30 lipca 1997 r., nr PO 3-4852/722-491AA/K/97 stwierdziło, iż w przypadku pracodawców, którzy skorzystali z możliwości wynikających z art. 4 ustawy o ZFŚS i dowolnie ukształtowali, na podstawie układów zbiorowych pracy, wysokość odpisu na Fundusz, odpis ten i jego zwiększenia (nawet w wysokości wyższej od określonego w art. 5 ustawy) stanowić będzie koszt uzyskania przychodów. Warunkiem jest jednak, aby środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Podobne do powyższych stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji o sygn. IP-PB3-423-569/08-2/MK, a także Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20 lutego 2007 r., sygnatura 1471/DPR2/423-186/06/AB.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwana dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 updop katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych nie oznacza, że inne koszty w przepisie tym nie wymienione mogą być zawsze uznane za koszty uzyskania przychodów. W takim przypadku należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

W myśl przepisów art. 15 ust. 4d i ust. 4e updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), podlegają podatkowemu rozliczeniu w dacie ich poniesienia. Za dzień ten, z zastrzeżeniem przewidzianym w tych przepisach, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Sfinansowane z zysku netto odpisy na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, choć niewątpliwie związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, to jednak nie spełniają wszystkich przesłanek niezbędnych do zakwalifikowania ich, w oparciu o wyżej wymienione przepisy ustawy, do kosztów uzyskania przychodów. Odpisy te stanowią bowiem element podziału wypracowanego przez Spółkę zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym). Nie mają one więc charakteru kosztowego. Wydatki te nie będą zatem stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż ich źródłem jest zysk.

Reasumując, Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wpłat na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dokonanych z podziału zysku netto.

Stanowisko Spółki uznać należy zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację. Także pismo Ministerstwa Finansów z dnia 30 lipca 1997 r. nr PD 3-4852/722-491/WK/97 na które powołano się w stanowisku nie znajdzie zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Pismo to nie dotyczy bowiem sytuacji w której zwiększone odpisy na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych finansowane są z zysku Spółki, a więc nie dotyczy sytuacji będącej przedmiotem niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia

prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.