INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 19 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wycofanej z działalności gospodarczej na potrzeby własne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wycofanej z działalności gospodarczej na potrzeby własne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1995 r. Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą nabył nieruchomość (grunt i budynek). W/w nieruchomość została mu sprzedana i obciążona podatkiem od towarów i usług. Będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Skarbowego o zwrot zapłaconego podatku, który po przeprowadzonej kontroli został mu zwrócony. Zakupiona nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i co miesiąc zaliczano w koszty amortyzację nieruchomości. Do końca lutego 2003 roku Wnioskodawca wynajmował pomieszczenia biurowe i z tego tytułu osiągał dochody, z których rozliczał się w Urzędzie Skarbowym. W marcu 2003 r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą, a nieruchomość wycofał z ewidencji środków trwałych na własne potrzeby.

Od marca 2003 r., już jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadził wynajem pomieszczeń biurowo-usługowych oraz naliczał comiesięczną amortyzację nieruchomości. We wrześniu 2009 roku zawieszoną działalność definitywnie zakończył, wykreślając ją z ewidencji działalności gospodarczej. W skład nieruchomości, o której mowa, wchodzi grunt o powierzchni 1500m² (użytkowanie wieczyste) oraz budynek dwukondygnacyjny o powierzchni 1200m², w którym 30m² wykorzystywane jest na potrzeby mieszkalne właściciela, 400m² jest wynajmowane na działalność usługową, a pozostałe 1170m² jest powierzchnią niemieszkalną przystosowaną pod działalność gospodarczą w chwili obecnej niewykorzystana. Wnioskodawca w 2010 r. jako osoba fizyczna ma zamiar sprzedać w/w nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy zbyciu w/w nieruchomości Wnioskodawca będzie zmuszony do zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, Rozdział II Źródła przychodów, art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 2 pkt 3, w związku z tym, iż od momentu wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej minęło 6 lat, sprzedaż w/w nieruchomość powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2,
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,
      

   -jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Na gruncie niniejszej sprawy, przedmiotem planowanego zbycia będą prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz prawo własności położonego na gruncie budynku niemieszkalnego (przeważająca powierzchnia budynku przeznaczona jest na cele niemieszkalne). Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w 1995 r. dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. W 2003 r. Wnioskodawca nieruchomość wycofał z działalności gospodarczej na potrzeby własne.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (a w istocie prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz budynku) wycofanej(ych) z działalności gospodarczej w 2003 r., nie będzie stanowiła przychodu, ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile wycofanie z działalności gospodarczej tych składników majątku Wnioskodawcy było prawnie dopuszczalne (prawnie skuteczne). Jeżeli zatem przed zbyciem wymienionych składników majątku, zostały one skutecznie wycofane z działalności gospodarczej, to zważywszy, iż między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym wycofanie to nastąpiło i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, nie powstanie przychód z działalności gospodarczej.

Wskazać w tym miejscu należy, iż sam fakt „zawieszenia” działalności gospodarczej nie może być utożsamiany z przenoszeniem składników majątku, wykorzystywanych dotychczas na potrzeby działalności gospodarczej, na cele prywatne. Są to bowiem dwa różne zdarzenia pociągające za sobą określone konsekwencje prawno-podatkowe. Podkreślić jednocześnie należy, iż prawna dopuszczalność i skuteczność, na gruncie prawa podatkowego, dokonanego przez Wnioskodawcę „zawieszenia” działalności gospodarczej nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Zatem w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588 ze zm.), zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie jednak z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie m.in. nieruchomości, upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowych składników majątku upłynęło 5 lat, ich sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Przenosząc opisane wcześniej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy oraz mając na względzie ujęte we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż ww. składników majątku będzie miała miejsce po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie tj. od końca 1995 r. Zatem zamierzona transakcja nie będzie dla Wnioskodawcy skutkowała powstaniem przychodu, również w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychód jaki Wnioskodawca uzyska z planowanej sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że kwestia, czy przedmiotowa nieruchomość została skutecznie wycofana z działalności gospodarczej, oraz czy Wnioskodawca mógł w 2003 r. zawiesić prowadzona działalność gospodarczą nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.