INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu 2 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych. W dniu 2 lutego 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest rolnikiem. Nabyła ziemię rolną w drodze spadku po ojcu postanowieniem sądu z dnia 22 grudniu 1982 r. i uprawiała ją. Plan zagospodarowania przestrzennego dla tej ziemi uchwalony w roku 1994 przewiduje zabudowę mieszkaniową i usługową. W roku 2002 Zainteresowana podzieliła jedną z działek na 10. W przyszłym roku zamierza sprzedać dwie działki jako działki budowlane.

W dniu 2 lutego 2010 r. Zainteresowana uzupełniła wniosek o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego wskazując, iż w przeszłości wykorzystywała przedmiotową działkę jedynie do działalności rolniczej. Uprawiając działkę okazjonalnie Wnioskodawczyni zbywała wytworzone płody rolne na targowiskach odbiorcom indywidualnym. Niesprzedane na targowisku truskawki zbywała w skupie. Zainteresowana nie jest i nie była rolnikiem ryczałtowym. Przedmiotową działkę udostępnia innym osobom nieodpłatnie na podstawie umowy dzierżawy zawartej w dniu 18 stycznia 2005 r. Umowa została zawarta w celu zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej, w myśl art. 28 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.). Wnioskodawczyni w przeszłości nie dokonywała transakcji sprzedaży innych działek i nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiona, planowana transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowych działek nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 54, poz. 535 ze zm.) i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

W rozumieniu art. 15 ww. ustawy, podatnikami są osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, tzn. nieokazjonalny.

W sytuacji, gdy czynności nie wskazują na zamiar wykonywania czynności opodatkowanych w sposób częstotliwy, nie ma podstaw do uznania danego podmiotu za podatnika (J. Martini (red.) Ustawa o VAT Komentarz, Difin 2005 r., s 200). W związku z powyższym, okazjonalna sprzedaż przez osobę fizyczną dwóch działek nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy podatku od towarów i usług, która podlega opodatkowaniu.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem wypracowanym przez doktrynę (J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006. Unimex 2006 r., s. 349), nie jest działalnością handlową. a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, lecz spożytkowany na własne potrzeby. Sprzedaż i to nawet kilkukrotna przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą w formie zorganizowanej oraz nie były nabyte w celu odprzedaży, nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja ta nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Wskazać należy, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku VAT jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, pkt 19, pkt 20 i pkt 21 ustawy o podatku od towarów i usług:

• przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (…), a także świadczenie usług rolniczych;

• przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

• przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

• przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.
  
  

Należy wskazać, iż definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik ryczałtowy dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze. Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zaznacza się, iż rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Jak stanowi art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Jak wynika z powyższego, umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną o charakterze zobowiązaniowym przysparzającym obydwie strony zawartej umowy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jako rolnik nabyła ziemię rolną w drodze spadku po ojcu na podstawie postanowienia sądu z dnia 22 grudniu 1982 r. Zainteresowana wskazuje, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym, jednakże w przeszłości uprawiała okazjonalnie działkę i zbywała wytworzone płody rolne na targowiskach odbiorcom indywidualnym. Niesprzedane na targowisku truskawki zbywała w skupie. Przedmiotową działkę udostępnia innym osobom nieodpłatnie na podstawie umowy dzierżawy z dnia 18 stycznia 2005 r. Umowa została zawarta w celu zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej objętej ubezpieczeniem społecznym rolników. Wnioskodawczyni w przeszłości nie dokonywała transakcji sprzedaży innych działek. Plan zagospodarowania przestrzennego dla tej nieruchomości uchwalony w roku 1994 przewiduje zabudowę mieszkaniową i usługową. Wnioskodawczyni w roku 2002 podzieliła jedną z działek na 10. W przyszłym roku zamierza sprzedać dwie działki jako działki budowlane.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawczyni winna planowaną dostawę działek budowlanych opodatkować podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż Zainteresowana występuje w związku z opisaną dostawą działek jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Stanowią o tym zapisy powołanego art. 15 ust. 2 ustawy, uznające za działalność gospodarczą czynność rolników. Ponadto Zainteresowana dokonując dostawy działek wykorzystywanych w działalności rolniczej – skutkujących produkcją płodów rolnych sprzedawanych następnie na targowisku oraz w skupie – nie zbywa majątku osobistego lecz majątek pochodzący z działalności gospodarczej.

Nie bez znaczenia jest tu również fakt, iż przedmiotem zbycia może być nawet 10 działek budowlanych. Taka zorganizowana dostawa towarów (gruntów – art. 2 pkt 6 ustawy) decyduje o wystąpieniu w sprawie zamiaru wykonywania czynności w sposób częstotliwy, przy czym przedmiotem dostawy będą towary wykorzystywane wcześniej w działalności gospodarczej. Skutkiem powyższego sama czynność wielokrotnej sprzedaży działek powoduje, iż Wnioskodawczyni z tego tytułu wykonuje działalność gospodarczą i w związku z nią wyczerpuje przesłanki do uznania jej za podatnika podatku VAT.

O wykorzystywaniu nieruchomości w sposób zorganizowany, a przede wszystkim w ramach działalności gospodarczej, przesądza także udział nieruchomości w przysparzających Wnioskodawczynię czynnościach prawnych. Grunty oddano na podstawie umowy cywilnoprawnej w dzierżawę, która ze swojej istoty jest umową wzajemnie zobowiązującą i przysparzającą korzyści o czym stanowi powołany wyżej art. 693 § 1 k.c. Zainteresowana eksploatuje zatem nieruchomość na różnych płaszczyznach, nie tylko ją uprawiając, ale i czyniąc grunty przedmiotem umów cywilnoprawnych. Takie zastosowanie dla nieruchomości decyduje o zorganizowanym wykorzystywaniu gruntów w działalności gospodarczej, a nie w ramach majątku osobistego. Nie bez znaczenia jest tu także przeznaczenie gruntu, tj. pod zabudowę mieszkaniową i usługową. Budowlany charakter uniemożliwia bowiem zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, Zainteresowana winna planowaną dostawę działek opodatkować podatkiem od towarów i usług – według podstawowej 22% stawki – ze względu na spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy oraz nie wystąpienie zwolnienia od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.