INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków udokumentowanych duplikatem faktury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków udokumentowanych duplikatem faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 roku, po zamknięciu ksiąg rachunkowych za lata poprzednie i zatwierdzeniu sprawozdań finansowych, Spółka otrzymała duplikat faktury dotyczący kosztów 2007 r. Duplikat wystawiony został w sierpniu 2009 r. (wpływ do Spółki we wrześniu 2009 r.), a oryginalna faktura datowana była na kwiecień 2007 r. Oryginał faktury nie dotarł do Spółki, a koszt z niej wynikający nie został wcześniej ujęty w księgach rachunkowych. Faktura dotyczyła kosztów uczestnictwa pracownika w konferencji tematycznej, która odbyła się w kwietniu 2007 r. Spółka zaksięgowała koszt na podstawie duplikatu faktury pod datą wystawienia duplikatu, tj. 26 sierpnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty udokumentowane duplikatem faktury otrzymanej w 2009 r. i ujętej w księgach rachunkowych 2009 roku, a dotyczące zdarzeń z 2007 r. można uznać za podatkowe koszty uzyskania przychodów w 2009 roku...

Zdaniem Spółki, koszty uczestnictwa pracowników w konferencjach, szkoleniach itp. zaliczane są do kosztów pośrednio związanych z przychodami, a te zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), potrącalne są w dacie ich poniesienia. Przy czym, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury. Otrzymując w 2009 r. duplikat faktury wystawionej w 2007 r., Spółka postąpiła zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości (art. 54) i ujęła koszt wynikający z duplikatu w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym duplikat otrzymała, czyli w 2009 r. To z kolei przesądza o dacie poniesienia kosztu i uwzględnienia go w rachunku podatkowym jako podatkowy koszt uzyskania przychodu w 2009 r. Reasumując, Spółka postąpi prawidłowo uznając za podatkowy koszt uzyskania przychodu w 2009 r., koszt udokumentowany duplikatem faktury wystawionym i zaksięgowanym w 2009 r., niezależnie od daty wystawienia faktury pierwotnej i sprzedaży usługi zaliczanej do kosztów pośrednio związanych z przychodami.

Potwierdzeniem powyższego jest również stanowisko Ministerstwa Finansów wyrażone w piśmie z 8 marca 2007 r. nr MB8/102/2007 przytaczane w Biuletynach Wydawnictwa Podatkowego GOFIN Sp. z o.o.: „(...) Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Koszt podatkowy powstaje zatem w dniu faktycznego zaksięgowania kosztu w księgach rachunkowych, a nie w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej, np. w dniu wystawienia faktury (...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.