Interpretacje do przepisu
art. 120 Ordynacji podatkowej

1200/481753 - interpretacji podatkowych do przepisu art. 120 Ordynacji podatkowej

28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40

2008.04.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-14/07/EN/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-II/4407/14-14/07/EN/PV-IData2008.04.02AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowaniaSłowa kluczowefaktura korygującaobniżenie podatku należnegopotwierdzenie odbioruwarunekPytanie podatnikaCzy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta?D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 29 ust.1 i ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez X, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., znak 1472/RPP1/443-326/07/TARP, wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie p o s t a n a w i a odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 28.06.2007r. X wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii czy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? Strona stała na stanowisku, że na podstawie art. 29 ust.1 w związku z art. 29 ust.4 ustawy o VAT kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania (kwotę podatku należnego) w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Zdaniem Strony samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. W ocenie Strony sprzeczny z Konstytucją, prawem wspólnotowym, orzecznictwem ETS § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), wymagający potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta nie ma zastosowania.Postanowieniem z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-326/07/TARP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W opinii organu pierwszej instancji obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uregulowany został w akcie prawnym w formie rozporządzenia, które zgodnie z art. 87 ust.1 Konstytucji jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powyższym w/w rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem wejścia w życie stało się aktem prawa powszechnie obowiązującego, a organy podatkowe w myśl art. 7 Konstytucji, powtórzonym w art. 120 Ordynacji podatkowej, działają na podstawie przepisów prawa. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że ocena konstytucyjności przedmiotowego rozporządzenia nie należy do kompetencji organów podatkowych, a o zgodności z Konstytucją przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe orzeka stosownie do art. 188 ust.3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny.Jednocześnie organ pierwszej instancji podkreślił, iż wyłącznie sędziowie, na mocy art. 178 ust.1 Konstytucji, w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, a zatem tylko oni są uprawnieni do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia-aktu niższego rzędu, sprzecznego z ustawą. W ocenie organu pierwszej instancji § 16 w/w rozporządzenia nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej, a orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż zaistniały w przedmiotowej sprawie.Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż Strona w sytuacji wystawienia faktury korygującej, jest zobowiązana posiadać potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.W zażaleniu Strona podnosi, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu naruszył przepisy prawa krajowego (w tym Konstytucji) oraz prawa wspólnotowego. Ponadto Strona podtrzymuje w całości argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 28.06.2007r. Strona, cytując art. 29 ust.1, ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, art. 8, art. 92 ust.1, art. 217 Konstytucji oraz powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego udowadnia, że z punktu widzenia konstytucyjności niemożliwym jest zastosowanie interpretacji wynikającej z w/w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., iż podstawą obniżenia podatku należnego jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Jednocześnie Strona wskazuje, że jednym z aktów prawnych przyjętych przez Unię Europejską przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a który z dniem 1 maja 2004r. stał się częścią polskiego porządku prawnego, była VI Dyrektywa (obecnie Dyrektywa 2006/112/WE). Zdaniem Strony Dyrektywa ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności prawa krajowego z jej postanowieniami. Ponadto konsekwencją powyższego jest także konieczność stosowania Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) przy interpretacji krajowych regulacji dotyczących podatku od towarów i usług (prowspólnotowa wykładnia prawa krajowego). Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy stosować interpretację zgodną z przepisami wspólnotowymi, co potwierdza orzecznictwo ETS oraz wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2007r., sygn. akt I SA/Lu 70/07.Ponadto Strona, przytaczając art. 73 Dyrektyw 2006/112/WE (poprzednio analogiczną regulację zawierał art. 11 (A) (1) VI Dyrektywy) zauważa, że każda ewentualna korekta obrotu (np. w postaci faktur korygujących związanych ze zwróconym sprzedawcy towarem czy udzieleniem rabatu) wiąże się z prawem podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, które wynika przede wszystkim z zasady neutralności VAT dla podatników. W tym miejscu Strona powołuje orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, które podkreśla prymat zasad VAT (takich jak zasada neutralności) nad regulacjami formalnotechnicznymi (takimi jak wystawianie faktur korygujących). Zdaniem Strony przepisy w/w rozporządzenia ustanawiające w § 16 jako podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta poprzez swój formalizm stanowią naruszenie celów wyznaczonych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE, a poprzednio VI Dyrektywy (zasadę neutralności VAT oraz zasadę proporcjonalności). W ocenie Strony zasada współmierności (tj. zasada proporcjonalności) w szczególności powinna być uwzględniana przy interpretacji przepisów o charakterze technicznym, takich jak np. przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur. Strona stoi na stanowisku, iż przepisy te nie powinny być nadmiernie formalistyczne i uciążliwe dla podatników, jeżeli spełnienie zamierzonych przez prawodawcę celów jest możliwe przy pomocy mniej rygorystycznych środków. Ponadto w opinii Strony naruszenie zasady współmierności prowadzi jednocześnie do naruszenia zasady neutralności VAT, ponieważ podstawa opodatkowania jest wyższa niż otrzymane faktycznie przez podatnika należne kwoty przez co, w konsekwencji podatnik ponosi ekonomiczny ciężar opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stwierdza, że na gruncie literalnego brzmienia art. 29 ustawy o VAT możliwa jest interpretacja, która określa fakturę korygującą wystawioną kontrahentowi w związku z korektą sprzedaży jako samodzielną podstawę do pomniejszenia obrotu, a w konsekwencji do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc jej wystawienia. Natomiast nieprawidłowe byłoby przyjęcie interpretacji opartej na § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., która za podstawę obniżenia podatku należnego przyjmuje posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem Strony przedmiotowe rozporządzenie zostało wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej, co jest sprzeczne z Konstytucją, a zatem jego przepisy nie mogą stanowić podstawy negatywnej decyzji wobec podatnika. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Strona powołuje orzecznictwo WSA, tj. wyrok z dnia 17 sierpnia 2005r., sygn. akt III SA/Wa 471/2005, z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 2297/06, z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt III SA/Wa 804/07. Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-326/07/TARP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje:Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Strona dokonuje szeregu transakcji związanych ze sprzedażą towarów. Transakcje te wiążą się niekiedy z koniecznością korygowania wielkości sprzedaży. Strona dokonuje takich korekt zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiając odpowiednie faktury korygujące. Faktury korygujące są wysyłane przez Stronę kontrahentom niezwłocznie po ich wystawieniu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Strona nie otrzymuje potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktur korygujących lub otrzymuje takie potwierdzenia z opóźnieniem. W przypadku braku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Strona nie pomniejsza obrotu oraz podatku należnego o kwoty wynikające z „niepotwierdzonej” faktury korygującej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast w myśl art. 29 ust.4 w/w ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Stosownie zaś do art. 106 ust.8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W wykonaniu tej delegacji właściwy minister określił w rozdziale 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż w § 16 ust.4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. ustawodawca określił warunki jakie ma spełnić sprzedawca w celu obniżenia kwoty podatku należnego. A zatem sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust.2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust.2 i 3 ustawy-w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ drugiej instancji stoi na stanowisku, że w sytuacji wystawienia przez Stronę faktury korygującej, jest Ona zobowiązana posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez kontrahenta, które jest niezbędne (tj. stanowi podstawę) do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w postanowieniu z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-326/07/TARP jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. W ocenie organu odwoławczego punktem wyjścia przy rozpatrywaniu zarzutów Strony powinna być zasada praworządności, wyrażona w art. 7 Konstytucji RP i powtórzona następnie w art. 120 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą organy władzy publicznej (w tym organy podatkowe) działają na podstawie i w granicach prawa. Podkreślić należy ponadto, że od dni

2008.04.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-7/07/EN/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-II/4407/14-7/07/EN/PV-IData2008.04.02AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowaniaSłowa kluczowefaktura korygującaobniżenie podatku należnegopotwierdzenie odbioruwarunekPytanie podatnikaCzy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 29 ust.1 i ust.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez X, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., znak 1472/RPP1/443-323/07/TARP, wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie p o s t a n a w i a odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. U Z A S A D N I E N I EPismem z dnia 29.06.2007r. X wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej kwestii czy kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej, również w przypadku braku potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta? Strona stała na stanowisku, że na podstawie art. 29 ust.1 w związku z art. 29 ust.4 ustawy o VAT kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszają obrót, jednocześnie obniżając podstawę opodatkowania (kwotę podatku należnego) w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Zdaniem Strony samodzielną podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura korygująca. W ocenie Strony sprzeczny z Konstytucją, prawem wspólnotowym, orzecznictwem ETS § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz.798), wymagający potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta nie ma zastosowania.Postanowieniem z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-323/07/TARP Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W opinii organu pierwszej instancji obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uregulowany został w akcie prawnym w formie rozporządzenia, które zgodnie z art. 87 ust.1 Konstytucji jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powyższym w/w rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dniem wejścia w życie stało się aktem prawa powszechnie obowiązującego, a organy podatkowe w myśl art. 7 Konstytucji, powtórzonym w art. 120 Ordynacji podatkowej, działają na podstawie przepisów prawa. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że ocena konstytucyjności przedmiotowego rozporządzenia nie należy do kompetencji organów podatkowych, a o zgodności z Konstytucją przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe orzeka stosownie do art. 188 ust.3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny. Jednocześnie organ pierwszej instancji podkreślił, iż wyłącznie sędziowie, na mocy art. 178 ust.1 Konstytucji, w sprawowaniu swego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, a zatem tylko oni są uprawnieni do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia-aktu niższego rzędu, sprzecznego z ustawą. W ocenie organu pierwszej instancji § 16 w/w rozporządzenia nie pozostaje w kolizji z prawem Unii Europejskiej, a orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 dotyczy odmiennego stanu faktycznego niż zaistniały w przedmiotowej sprawie. Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż Strona w sytuacji wystawienia faktury korygującej, jest zobowiązana posiadać potwierdzenie jej odbioru przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W zażaleniu Strona podnosi, że Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w zaskarżonym postanowieniu naruszył przepisy prawa krajowego (w tym Konstytucji) oraz prawa wspólnotowego. Ponadto Strona podtrzymuje w całości argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 29.06.2007r. Strona, cytując art. 29 ust.1, ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług, § 16 ust.4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, art. 8, art. 92 ust.1, art. 217 Konstytucji oraz powołując się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego udowadnia, że z punktu widzenia konstytucyjności niemożliwym jest zastosowanie interpretacji wynikającej z w/w § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., iż podstawą obniżenia podatku należnego jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Jednocześnie Strona wskazuje, że jednym z aktów prawnych przyjętych przez Unię Europejską przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a który z dniem 1 maja 2004r. stał się częścią polskiego porządku prawnego, była VI Dyrektywa (obecnie Dyrektywa 2006/112/WE). Zdaniem Strony Dyrektywa ma pierwszeństwo w przypadku sprzeczności prawa krajowego z jej postanowieniami. Ponadto konsekwencją powyższego jest także konieczność stosowania Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) przy interpretacji krajowych regulacji dotyczących podatku od towarów i usług (prowspólnotowa wykładnia prawa krajowego). Oznacza to, iż w przypadku wątpliwości interpretacyjnych należy stosować interpretację zgodną z przepisami wspólnotowymi, co potwierdza orzecznictwo ETS oraz wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 marca 2007r., sygn. akt I SA/Lu 70/07. Ponadto Strona, przytaczając art. 73 Dyrektyw 2006/112/WE (poprzednio analogiczną regulację zawierał art. 11 (A) (1) VI Dyrektywy) zauważa, że każda ewentualna korekta obrotu (np. w postaci faktur korygujących związanych ze zwróconym sprzedawcy towarem czy udzieleniem rabatu) wiąże się z prawem podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego, które wynika przede wszystkim z zasady neutralności VAT dla podatników. W tym miejscu Strona powołuje orzeczenie ETS w sprawie C-317/94 Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, które podkreśla prymat zasad VAT (takich jak zasada neutralności) nad regulacjami formalnotechnicznymi (takimi jak wystawianie faktur korygujących). Zdaniem Strony przepisy w/w rozporządzenia ustanawiające w § 16 jako podstawę do obniżenia podatku należnego z tytułu sprzedaży potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta poprzez swój formalizm stanowią naruszenie celów wyznaczonych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE, a poprzednio VI Dyrektywy (zasadę neutralności VAT oraz zasadę proporcjonalności). W ocenie Strony zasada współmierności (tj. zasada proporcjonalności) w szczególności powinna być uwzględniana przy interpretacji przepisów o charakterze technicznym, takich jak np. przepisy dotyczące zasad wystawiania i przechowywania faktur. Strona stoi na stanowisku, iż przepisy te nie powinny być nadmiernie formalistyczne i uciążliwe dla podatników, jeżeli spełnienie zamierzonych przez prawodawcę celów jest możliwe przy pomocy mniej rygorystycznych środków. Ponadto w opinii Strony naruszenie zasady współmierności prowadzi jednocześnie do naruszenia zasady neutralności VAT, ponieważ podstawa opodatkowania jest wyższa niż otrzymane faktycznie przez podatnika należne kwoty przez co, w konsekwencji podatnik ponosi ekonomiczny ciężar opodatkowania. Biorąc powyższe pod uwagę, Strona stwierdza, że na gruncie literalnego brzmienia art. 29 ustawy o VAT możliwa jest interpretacja, która określa fakturę korygującą wystawioną kontrahentowi w związku z korektą sprzedaży jako samodzielną podstawę do pomniejszenia obrotu, a w konsekwencji do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc jej wystawienia. Natomiast nieprawidłowe byłoby przyjęcie interpretacji opartej na § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r., która za podstawę obniżenia podatku należnego przyjmuje posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem Strony przedmiotowe rozporządzenie zostało wydane z przekroczeniem delegacji ustawowej, co jest sprzeczne z Konstytucją, a zatem jego przepisy nie mogą stanowić podstawy negatywnej decyzji wobec podatnika. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Strona powołuje orzecznictwo WSA, tj. wyrok z dnia 17 sierpnia 2005r., sygn. akt III SA/Wa 471/2005, z dnia 5 lutego 2007r., sygn. akt III SA/Wa 2297/06, z dnia 25 maja 2005r., sygn. akt III SA/Wa 804/07. Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-323/07/TARP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje: Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Strona dokonuje szeregu transakcji związanych ze sprzedażą towarów. Transakcje te wiążą się niekiedy z koniecznością korygowania wielkości sprzedaży. Strona dokonuje takich korekt zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiając odpowiednie faktury korygujące. Faktury korygujące są wysyłane przez Stronę kontrahentom niezwłocznie po ich wystawieniu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których Strona nie otrzymuje potwierdzenia odbioru przez kontrahenta faktur korygujących lub otrzymuje takie potwierdzenia z opóźnieniem. W przypadku braku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta Strona nie pomniejsza obrotu oraz podatku należnego o kwoty wynikające z „niepotwierdzonej” faktury korygującej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust.2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust.4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.Natomiast w myśl art. 29 ust.4 w/w ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Stosownie zaś do art. 106 ust.8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W wykonaniu tej delegacji właściwy minister określił w rozdziale 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. Ponadto organ odwoławczy zauważa, iż w § 16 ust.4 w/w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. ustawodawca określił warunki jakie ma spełnić sprzedawca w celu obniżenia kwoty podatku należnego. A zatem sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust.2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust.2 i 3 ustawy-w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust.1 ustawy. Mając powyższe na uwadze organ drugiej instancji stoi na stanowisku, że w sytuacji wystawienia przez Stronę faktury korygującej, jest Ona zobowiązana posiadać potwierdzenie odbioru tej faktury przez kontrahenta, które jest niezbędne (tj. stanowi podstawę) do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zawarte w postanowieniu z dnia 11.09.2007r., nr 1472/RPP1/443-323/07/TARP jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa. W ocenie organu odwoławczego punktem wyjścia przy rozpatrywaniu zarzutów Strony powinna być zasada praworządności, wyrażona w art. 7 Konstytucji RP i powtórzona następnie w art. 120 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tą zasadą organy władzy publicznej (w tym organy podatkowe) działają na podstawie i w granicach prawa. Podkreślić należy ponadto, że od dnia

2008.03.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP1/443-168/08-3/IG
     ∟Czy otrzymanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę jest warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego przez Spółkę?

2008.03.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP1/443-71/08/AZb
     ∟opodatkowanie otrzymanych premii pieniężnych

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-13/07/EN/PV-I
     ∟Czy w świetle obowiązujących w Polsce od dnia 1 maja 2004r. przepisów prawa wspólnotowego, w szczególności VI Dyrektywy, wprowadzony w tym samym dniu art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), wykluczył prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych, które po wejściu w życie art. 86 oraz art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przestały spełniać kryteria uprawniające do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego przy ich nabyciu lub leasingu,- czy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych przysługuje po zmianie art. 86 ustawy o VAT wpro...

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-12/07/EN/PV-I
     ∟Czy w świetle obowiązujących w Polsce od dnia 1 maja 2004r. przepisów prawa wspólnotowego, w szczególności VI Dyrektywy, wprowadzony w tym samym dniu art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.), wykluczył prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych, które po wejściu w życie art. 86 oraz art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przestały spełniać kryteria uprawniające do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego przy ich nabyciu lub leasingu,- czy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw wykorzystywanych do napędu samochodów ciężarowych przysługuje po zmianie art. 86 ustawy o VAT wpro...

2008.03.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP1/443-483/07/AW
     ∟opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych

2008.03.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-7/07/JKr
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-I/4407/14-7/07/JKrData2008.03.18Referencje1471/VTR1/443-63/07/MSt, postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowegoAutorDyrektor Izby Skarbowej w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatkuSłowa kluczoweodliczanie podatku naliczonegosamochódPytanie podatnikaPytanie dotyczy możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mającego świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdamio dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. w stanie prawnym obowiązującym po 1 maja 2004 r.DecyzjaNa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez Sp. z o.o., na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 21 września 2007 r., nr 1471/VTR1/443-63/07/MSt, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiepostanawia- odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia.UzasadnienieWnioskiem z dnia 29.06.2007 r. Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona dla celów wykonywanej działalności gospodarczej wykorzystuje leasingowane samochody. Część z nich została zaklasyfikowana (według posiadanych świadectw homologacji) do kategorii samochodów ciężarowych oraz innych pojazdów o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, które zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym spełniały warunki do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych paliw silnikowych. Po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) samochody powyższe uznawane są za samochody osobowe. W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług od 1 maja 2004 r. Spółka nie odlicza podatku naliczonego od zakupów paliwa do tych samochodów.Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Postanowieniem z dnia 21 września 2007 r., nr 1471/VTR1/443-63/07/MSt Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W dniu 03.10.2007 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), tj. w ustawowym terminie, pełnomocnik Spółki złożył na powyższe postanowienie zażalenie. Pełnomocnik Strony zarzucił naruszenie art. 168 pkt (a) oraz art. 176 Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. poprzez niezastosowanie ww. przepisów w sprawie. Zarzucił również naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 249 Traktatu ustanawiającego WE poprzez nieuwzględnienie Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. jako źródła prawa mającego pierwszeństwo wobec ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Zarzucono również naruszenie art. 121 oraz art. 124 Ordynacji podatkowej poprzez prowadzenie przez organ I instancji postępowania w sposób naruszający zaufanie do organów podatkowych oraz nieprzedstawienie przez organ I instancji w uzasadnieniu skarżonego postanowienia zasadności przesłanek, którymi kierował się ten organ przy załatwianiu sprawy. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu argumentów podniesionych w zażaleniu zauważa, co następuje: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i prawnym rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest prawidłowe.Ze stanu faktycznego wynika, że część samochodów użytkowanych przez Spółkę po 1 maja 2004 r. spełnia warunki do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa, przewidziane w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, tj. posiada świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy oraz dopuszczalną ładowność nie mniejszą niż 500 kg. Zgodnie z w/w przepisem ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ww. samochody spełniały wymogi warunkujące prawo odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa. Po dniu 01.05.2004 r. sytuacja uległa zmianie. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym do 21.08.2005 r. - stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 tej ustawy, tj. takich, których dopuszczalna ładowność określona w świadectwie homologacji jest mniejsza niż wartość uzyskana ze wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie: DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy. W myśl art. 86 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r. dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) określana była na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Zatem po wejściu w życie od 1 maja 2004 r. ww. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku samochodów nabytych przed dniem 1.05.2004 r., co do których przed tym dniem istniało uprawnienie do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanego paliwa, prawo do odliczenia podatku VAT od paliwa zostało zachowane w przypadku, gdy dopuszczalna ładowność samochodu nie była mniejsza niż wyliczona według wyżej wskazanego wzoru, obowiązującego do dnia 21.08.2005 r. Z dniem 22.08.2005 r. ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 90, poz. 756) wprowadziła nowe brzmienie przepisów dotyczących zasad rozliczania podatku naliczonego przy nabyciu samochodów i tym samym nabyciu paliw do tychże samochodów (zmiana m. in. art. 86 i art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z ww. nowelizacją ograniczenia w zakresie odliczenia podatku naliczonego dotyczą samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 86 ust. 3 ustawy o VAT). W myśl zatem art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów usług - w brzmieniu obowiązującym od 22.08.2005 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, tj. innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Wskazać należy jednak, iż ograniczeń przy odliczaniu podatku naliczonego zarówno z tytułu nabycia pojazdów, a także z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do ich napędu, nie stosuje się do pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, spełniających określone wymagania. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT). Z uwagi na powyższe z dniem 22.08.2005 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa będzie przysługiwać, jeżeli paliwo będzie wykorzystywane do pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy będą spełniać wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy. Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego zawarte w postanowieniu z dnia 21 sierpnia 2007 r., znak: 1401/VTR1/443-63/07/MSt jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa.Jednocześnie, odnosząc się do podniesionej przez Stronę argumentacji organ odwoławczy stwierdza, że w złożonym zażaleniu Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz będącymi pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Prawo swe Strona wywodzi z przepisów art. 168 i art. 176 Dyrektywy rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. (wcześniej art. 17 ust. 2 lit. a oraz art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17.05.1977 r.). Niezastosowanie przez organ podatkowy pierwszej instancji powyższych przepisów stanowi według pełnomocnika Strony naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 § 3 Konstytucji RP oraz art. 249 TWE. Dyrektor Izby Skarbowej w odpowiedzi na w/w tezy w pierwszym rzędzie zauważa, że zgodnie z zasadą praworządności wyrażoną w art. 7 Konstytucji RP, a powtórzonej w art. 120 Ordynacji podatkowej organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Od dnia 01.05.2004 r. w polskim porządku prawnym obowiązują oprócz prawa stanowionego przez ustawodawcę krajowego również przepisy prawa wspólnotowego. W zakresie podatku od towarów i usług obowiązującym w Polsce aktem prawnym jest ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług wraz z aktami wykonawczymi. Dokonywane przez polskie organy podatkowe rozstrzygnięcia w tym zakresie opierają się na w/w przepisach, które na podstawie przepisów wspólnotowych są prawem zharmonizowanym z systemem prawa tworzonego przez organy Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 249 Traktatu ustanawiającego WE ogólnie obowiązujący charakter posiadają akty prawne wydane w formie rozporządzenia. Są one w pełni wiążące i obowiązują bezpośrednio w każdym państwie członkowskim. Źródłem pochodnego prawa wspólnotowego są m.in. dyrektywy, wiążące państwa członkowskie, do których są skierowane, odnośnie wyniku w nich określonego, jaki powinien zostać osiągnięty przez państwo członkowskie, pozostawiają natomiast instytucjom narodowym swobodę wyboru formy i środków realizacji tego wyniku. Analogiczne stanowisko odnośnie charakteru dyrektyw zauważalne jest w orzecznictwie sądowym. W wyroku z dnia 02.02.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3886/06 WSA stwierdził, że ,,(…) To zadaniem sądu polskiego jest w przypadku sprzeczności naszego ustawodawstwa z dyrektywą, dokonanie oceny, czy poszczególne postanowienia określonej dyrektywy są na tyle precyzyjne i bezwarunkowe, że nadają się do zastosowania w konkretnym przypadku. Nie zawsze zatem sprzeczność polskiego ustawodawstwa z normami zawartymi w dyrektywie prowadzić będzie do ich bezpośredniego zastosowania (…)”.Ponadto Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11.05.2005 r., sygn. akt K 18/04, przyznał, że zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego nie jest instytucją traktatów założycielskich UE i Wspólnot. Zasada ta ukształtowała się w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Jej uzasadnieniem jest ustanowienie specyficznego porządku prawnego, na korzyść którego państwa członkowskie ograniczyły swoje uprawnienia suwerenności. Wspólnotowy porządek prawny z chwilą wejścia Traktatu w życie stał się integralną częścią porządków prawnych państw członkowskich, które sądy obowiązane są stosować. Europejski Trybunał Sprawiedliwości odnosi pierwszeństwo zarówno do prawa pierwotnego (traktatów założycielskich) , jak i prawa pochodnego (aktów wydawanych przez organy Unii). Podkreślić jednakże należy, że pierwszeństwo prawa wspólnotowego jest pierwszeństwem stosowania, a nie obowiązywania. Oznacza to, że prawo wspólnotowe nie jest w stanie uchylić prawa krajowego. Innymi słowy, z regulacji Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nie wynika wprost, aby dyrektywa mogła być stosowana bezpośrednio i żeby miała korzystać z pierwszeństwa przed ustawami. Możliwość stosowania wprost przepisów dyrektywy wynika przede wszystkim z orzecznictwa ETS i podążającej za nim doktryny.Orzecznictwo ETS nie dopuszcza jednak bezpośredniego stosowania dyrektyw bezwarunkowo, uzależniając zastosowanie norm dyrektywy od spełnienia co najmniej dwóch przesłanek:- po pierwsze dyrektywa, której normy mają być stosowane bezpośrednio, nie została- mimo upływu terminu do implementacji – przetworzona do prawa krajowego, - po drugie normy te muszą być na tyle precyzyjne i bezwarunkowe, że nadają się do zastosowania w konkretnym przypadku (por. wyroki ETS z dnia 19.01.1982 r. w sprawie Becker , OTS 8/81, 1982, s. 53: z 15.05.1986 r. w sprawie Johnson, OTS 222/84, 1982, s. 53 oraz z 04.12.1974 r. w sprawie Van Duyn, OTS 41/74).Powyższe podkreślił NSA w wyroku z dnia 10.03.2006 r., sygn. akt I FSK 705/05, dodając ponadto, iż orzecznictwo ETS nie dopuszcza żadnej wątpliwości co do możliwości zastosowania dyrektywy, nie dopuszcza jednak tego bezwarunkowo. W przypadku, gdy podmiot dochodzi swoich uprawnień, wynikających z tak określonego prawa, jego stosowanie musi uwzględniać treść trzech

2008.03.18 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-II/4407/14-56/07/EN/PV-I
     ∟- W jakim zakresie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodów osobowych i ciężarowych „z kratką”,- w jakim zakresie może odliczyć podatek naliczony z faktur zakupu samochodów osobowych i ciężarowych „z kratką”, jeżeli zakup nastąpił po 1 maja 2004r.,- czy dokonując korekty rozliczenia podatku naliczonego dotyczącego paliwa i samochodów osobowych zakupionych w poprzednich okresach rozliczeniowych (latach i miesiącach) może na bieżąco (w bieżącej deklaracji składanej dla potrzeb podatku dochodowego) rozpoznać przychód w wysokości kwoty naliczonego podatku od towarów i usług od tych zakupów, która uprzednio została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na brak prawa do odliczeni...

2008.03.14 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-15/07/ZS
     ∟Spółka wniosła o udzielenie pisemnej interpretacji w kwestii czy w świetle obowiązujących w Polsce od dnia 1 maja 2004 r. przepisów prawa wspólnotowego, w szczególności VI Dyrektywy oraz Dyrektywy 2006/112/WE, przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu przez Spółkę paliw wykorzystywanych do napędu poszczególnych, wymienionych w stanie faktycznym kategorii samochodów ciężarowych: - w okresie 1 maja 2004 r. - 21 sierpnia 2005 r., - w okresie począwszy od 22 sierpnia 2005 r.

2008.03.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB3/423W-14/08/MK
     ∟Czy Spółdzielnia prawidłowo ustala współczynnik procentowy sprzedaży opodatkowanej oraz zwolnionej w sprzedaży ogółem przedstawiony w stanie faktycznym i rozlicza koszty pośrednie (koszty zarządu) zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przyjmując ten współczynnik na podstawie naliczonych przychodów za rok poprzedni (narastająco od stycznia do grudnia), a następnie po zakończeniu roku bieżącego korygując koszty pośrednie w oparciu o rzeczywiste przychody z bieżącego roku obrachunkowego (narastająco od stycznia do grudnia)?

2008.02.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - 1401/PH-I/4407/14-64/07/JKr/PV-I
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PH-I/4407/14-64/07/JKr/PV-IData2008.02.25AutorDyrektor Izby Skarbowej w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatkuSłowa kluczoweodliczanie podatku naliczonegopaliwosamochódPytanie podatnikaCzy Strona ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. ? DecyzjaNa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez N., reprezentowanej przez p. Roberta N., na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2007 r., nr 1471/VUR1/443-95/07/RT, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiepostanawia- odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia.UzasadnienieWnioskiem z dnia 29.06.2007 r. Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona wykonuje działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie dystrybucji produktów medycznych. Dla celów tej działalności Spółka wykorzystuje leasingowane samochody. Samochody te spełniają warunki określone w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) i uznawane są za samochody osobowe. W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług od 1 maja 2004 r. Spółka nie odlicza podatku naliczonego od zakupów paliwa do tych samochodów. Część samochodów użytkowanych przez spółkę po 1 maja 2004 r. spełnia warunki do odliczenia podatku naliczonego od paliwa, przewidziane w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, tj. posiada świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy oraz dopuszczalną ładowność nie mniejszą niż 500 kg.Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2007 r., nr 1471/VUR1/443-95/07/RT Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W dniu 12.09.2007 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), tj. w ustawowym terminie, pełnomocnik Spółki złożył od powyższego postanowienia zażalenie. Pełnomocnik Strony zarzucił naruszenie art. 168 pkt (a) oraz art. 176 Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. poprzez niezastosowanie ww. przepisów w sprawie. Zarzucił również naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP oraz art. 249 Traktatu ustanawiającego WE poprzez nieuwzględnienie Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. jako źródła prawa mającego pierwszeństwo wobec ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Zarzucono również naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej poprzez prowadzenie przez organ I instancji postępowania w sposób naruszający zaufanie do organów podatkowych oraz nieprzedstawienie przez organ I instancji w uzasadnieniu skarżonego postanowienia zasadności przesłanek, którymi kierował się ten organ przy załatwianiu sprawy. Również w dniu 12.09.2007 r. Spółka osobiście złożyła w Pierwszym Mazowieckim Urzędzie Skarbowym zażalenie na w/w postanowienie z dnia 31 sierpnia 2007 r., nr 1471/VUR1/443-95/07/RT. W zażaleniu tym Spółka zarzuciła naruszenie art. 168 p. (a) oraz art. 176 Dyrektywy Rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. poprzez niezastosowanie w/w przepisów.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu argumentów podniesionych w zażaleniu zauważa, co następuje: Na wstępie należy zauważyć, że pismem z dnia 1.10.2007 r. pełnomocnik Strony wycofał zażalenie na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 31.08.2007 r., znak: 1471/VUR1/443-95/07/RT złożone przez Spółkę osobiście w dniu 12.09.2007 r. Jednocześnie podtrzymał w całości argumentację i wnioski przedstawione w zażaleniu przesłanym przez pełnomocnika Strony w dniu 12.09.2007 r. Z uwagi na powyższe oświadczenie pełnomocnika i jednoczesne pozostawanie w obiegu zażalenia, złożonego przez pełnomocnika Strony z zachowaniem siedmiodniowego terminu do wniesienia zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrzył jedynie argumenty podniesione w zażaleniu złożonym przez pełnomocnika Strony. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że w przedstawionym powyżej stanie faktycznym i prawnym rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji jest prawidłowe.Ze stanu faktycznego wynika, że część samochodów użytkowanych przez Spółkę po 1 maja 2004 r. spełnia warunki do odliczenia podatku naliczonego od paliwa przewidziane w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym tj. posiada świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy oraz dopuszczalną ładowność nie mniejszą niż 500 kg. Zgodnie z w/w przepisem ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ww. samochody spełniały wymogi warunkujące prawo odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu paliwa. Po dniu 01.05.2004 r. sytuacja uległa zmianie. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT - w brzmieniu obowiązującym do 21.08.2005 r. - stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 tej ustawy, tj. takich, których dopuszczalna ładowność określona w świadectwie homologacji jest mniejsza niż wartość uzyskana ze wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie: DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy. W myśl art. 86 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r. dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) określana była na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Zatem po wejściu w życie od 01 maja 2004 r. ww. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku samochodów nabytych przed dniem 1.05.2004 r., co do których przed tym dniem istniało uprawnienie do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanego paliwa, prawo do odliczania podatku VAT od paliwa zostało zachowane w przypadku, gdy dopuszczalna ładowność samochodu nie była mniejsza niż wyliczona według wyżej wskazanego wzoru, obowiązującego do dnia 21.08.2005 r. Z dniem 22.08.2005 r. ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 90, poz. 756) wprowadziła nowe brzmienie przepisów dotyczących zasad rozliczania podatku naliczonego przy nabyciu samochodów i tym samym nabyciu paliw do tychże samochodów (zmiana m. in. art. 86 i art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z ww. nowelizacją ograniczenia w zakresie odliczenia podatku naliczonego dotyczą samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 86 ust. 3 ustawy o VAT). W myśl zatem art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów usług - w brzmieniu obowiązującym od 22.08.2005 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, tj. innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Wskazać należy jednak, iż ograniczeń przy odliczaniu podatku naliczonego zarówno z tytułu nabycia pojazdów, a także z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do ich napędu, nie stosuje się do pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, spełniających określone wymagania. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ww. ustawy o VAT). Z uwagi na powyższe z dniem 22.08.2005 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa będzie przysługiwać, jeżeli paliwo będzie wykorzystywane do pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy będą spełniać wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy. mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz stan faktyczny zaistniały w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego zawarte w postanowieniu z dnia 31 sierpnia 2007 r., znak: 1401/VUR1/443-95/07/RT jest prawidłowe i odpowiada przepisom prawa.Jednocześnie, odnosząc się do podniesionej przez Stronę argumentacji organ odwoławczy stwierdza, że w złożonym zażaleniu Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo na podstawie przepisów obowiązujących po dniu 1 maja 2004 r. do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, mających świadectwo homologacji wskazujące, że są one samochodami ciężarowymi oraz będącymi pojazdami o dopuszczalnej ładowności nie mniejszej niż 500 kg. Prawo swe wywodzi z przepisów art. 168 i art. 176 Dyrektywy rady 2006/112/EC z dnia 28.11.2006 r. (wcześniej art. 17 ust. 2 lit. a oraz art. 17 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17.05.1977 r.). Niezastosowanie przez organ podatkowy pierwszej instancji powyższych przepisów stanowi według pełnomocnika Strony naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 91 § 3 Konstytucji RP oraz art. 249 TWE. Dyrektor Izby Skarbowej w odpowiedzi na w/w tezy w pierwszym rzędzie zauważa, że zgodnie z zasadą praworządności wyrażoną w art. 7 Konstytucji RP, a powtórzonej w art. 120 Ordynacji podatkowej organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Od dnia 01.05.2004 r. w polskim porządku prawnym obowiązują oprócz prawa stanowionego przez ustawodawcę krajowego również przepisy prawa wspólnotowego. W zakresie podatku od towarów i usług obowiązującym w Polsce aktem prawnym jest ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług wraz z aktami wykonawczymi. Dokonywane przez polskie organy podatkowe rozstrzygnięcia w tym zakresie opierają się na w/w przepisach, które na podstawie przepisów wspólnotowych są prawem zharmonizowanym z systemem prawa tworzonego przez organy Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 249 Traktatu ustanawiającego WE ogólnie obowiązujący charakter posiadają akty prawne wydane w formie rozporządzenia. Są one w pełni wiążące i obowiązują bezpośrednio w każdym państwie członkowskim. Źródłem pochodnego prawa wspólnotowego są m.in. dyrektywy, wiążące państwa członkowskie, do których są skierowane, odnośnie wyniku w nich określonego, jaki powinien zostać osiągnięty przez państwo członkowskie, pozostawiają natomiast instytucjom narodowym swobodę wyboru formy i środków realizacji tego wyniku. Analogiczne stanowisko odnośnie charakteru dyrektyw zauważalne jest w orzecznictwie sądowym. W wyroku z dnia 02.02.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3886/06 WSA stwierdził, że ,,(...) To zadaniem sądu polskiego jest w przypadku sprzeczności naszego ustawodawstwa z dyrektywą, dokonanie oceny, czy poszczególne postanowienia określonej dyrektywy są na tyle precyzyjne i bezwarunkowe, że nadają się do zastosowania w konkretnym przypadku. Nie zawsze zatem sprzeczność polskiego ustawodawstwa z normami zawartymi w dyrektywie prowadzić będzie do ich bezpośredniego zastosowania (...)”.Ponadto Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11.05.2005 r., sygn. akt K 18/04, przyznał, że zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego nie jest instytucją traktatów założycielskich UE i Wspólnot. Zasada ta ukształtowała się w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Jej uzasadnieniem jest ustanowienie specyficznego porządku prawnego, na korzyść którego państwa członkowskie ograniczyły swoje uprawnienia suwerenności. Wspólnotowy porządek prawny z chwilą wejścia Traktatu w życie stał się integralną częścią porządków prawnych państw członkowskich, które sądy obowiązane są stosować. Europejski Trybunał Sprawiedliwości odnosi pierwszeństwo zarówno do prawa pierwotnego (traktatów założycielskich) , jak i prawa pochodnego (aktów wydawanych przez organy Unii). Podkreślić jednakże należy, że pierwszeństwo prawa wspólnotowego jest pierwszeństwem stosowania, a nie obowiązywania. Oznacza to, że prawo wspólnotowe nie jest w stanie uchylić prawa krajowego. Innymi słowy, z regulacji Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nie wynika wprost, aby dyrektywa mogła być stosowana bezpośrednio i żeby miała korzystać z pierwszeństwa przed ustawami. Możliwość stosowania wprost przep

2008.02.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-291/07/BW
     ∟Termin obniżania podatku należnego w przypadku wystawiania faktur korygujących.

2008.02.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP1/443-445/07/AW
     ∟Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę obniżenia podatku należnego wynikającego z tej faktury

2008.02.08 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-19/07/MZ
     ∟Spółka wnosi o potwierdzenie, że kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszających obrót obniżają podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej również w przypadku braku potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta.

2008.02.08 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-25/07/JM
     ∟1. Czy w okresie od 01.05.2004 r. do 22.08.2005 r. Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego lub gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów używanych przez spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umów leasingu, zawartych przed dniem 01.05.2004 r., które to samochody w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z 1993 r., w brzmieniu obowiązującym w dniu 30.04.2004 r., nie były kwalifikowane jako samochody osobowe, a ich dopuszczalna ładowność przekraczała 500 kg, a jednocześnie samochody te nie spełniały warunku określonego w treści art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy o podatku od towarów i...

2008.02.07 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-27/07/JM
     ∟Czy podatnik ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego od nabycia paliwa do napędu samochodów osobowych, będących własnością spółki, wykorzystywanych do działalności gospodarczej?

2008.02.07 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-28/07/JM
     ∟Czy podatnik ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego od nabycia paliwa do napędu samochodów osobowych, będących jego własnością, wykorzystywanych do działalności gospodarczej?

2008.02.06 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-26/07/JM
     ∟Czy podatnik ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego od nabycia paliwa do napędu samochodów osobowych, użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego, wykorzystywanych do działalności gospodarczej?

2008.01.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-285/07/BW
     ∟Termin obniżania podatku należnego w przypadku wystawiania faktur korygujących.

2008.01.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-I/4407/14-36/07/EN/PV-I
     ∟Czy dopuszczalna jest sytuacja, iż na podstawie protokołu reklamacji jakościowej oraz dokumentu kasowego (czy też potwierdzenia przelewu bankowego), dokumentującego wypłatę rekompensaty pieniężnej dla reklamującego oponę-ma prawo, na podstawie art. 29 ust.4 ustawy o VAT do pomniejszenia obrotu, a tym samym do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym nastąpiła wypłata rekompensaty pieniężnej. W tym przypadku nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej VAT przez Stronę z tytułu udzielonego rabatu dla kupującego (Strona jako gwarant jest odpowiedzialna za jakość sprzedanego towaru), ponieważ to nie Ona dokonała sprzedaży bezpośred...

2008.01.17 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-I/4407/14-41/07/KO/PV-I
     ∟Czy postępuje prawidłowo, opodatkowując podatkiem od towarów i usług część każdej miesięcznej raty dotyczącej użytkowania wieczystego w wysokości 22%, traktując je jako świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług oraz kiedy powstaje obowiązek podatkowy od raty leasingu dotyczącej użytkowania wieczystego?

2008.01.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP3/443-175/07/KO
     ∟Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym garażem może zostać opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 7%?

2008.01.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PP2-443-474/07-2/PS
     ∟Czy do pomniejszenia obrotu (w rozumieniu przepisów ustawy o VAT) konieczne jest potwierdzenie przez kontrahenta otrzymania faktury korygującej, czy też można dokonać tego pomniejszenia bez takiego potwierdzenia.

2008.01.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PP2-443-495/07-4/SAP
     ∟Czy sprzedaż przez Spółkę towarów używanych (tj. towarów, których okres używania przez Spółkę w momencie ich dostawy będzie dłuższy niż pół roku, innych niż budynki, budowle lub ich części), nabytych w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

2008.01.08 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-II/4407/14-51/07/MZ/PV-II
     ∟Przy tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wniosła o potwierdzenie, że od 01.05.2004r. przysługiwało jej i nadal przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z tytułu importu usług telekomunikacyjnych, za które zapłata dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium kraju lub w kraju wymienionym w załączniku nr 5 do ustawy o podatku VAT.

2008.01.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-174/07/BW
     ∟Termin obniżania podatku należnego w przypadku wystawiania faktur korygujących.

2007.11.20 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-I/4407/14-158/06/KO/PV-I
     ∟1. Czy w przypadku udzielenia klientowi rabatu wskutek umorzenia Punktów przyznanych mu z tytułu realizacji zakupów w Programie V., podstawa opodatkowania przy sprzedaży paliwa powinna zostać obniżona o wartość tego rabatu?2. Czy opisana powyżej metoda rozliczeń pomiędzy P. a stacjami Obcymi jako premii pieniężnej na rzecz podmiotów prowadzących te stacje jest prawidłowa i czy w związku z tym P. jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych przez te stacje?

2007.11.15 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-II/4407/14-148/06/MZ/PV-II
     ∟Spółka wnosi o potwierdzenie, że kwoty wynikające z dokonanych korekt faktur pomniejszających obrót obniżają podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej również w przypadku braku potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta.

2007.10.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP1-443-82/07-7/RK
     ∟Czy, Spółka ma prawo do stosowania 7% stawki VAT do sprzedaży mieszkań z wyposażeniem (zabudową) kuchni na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o VAT?

28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40