INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalania czy wartości pieniężne powstałe na skutek stosowania różnych kursów walut do przeliczenia podatku od towarów i usług będą miały wpływ na cenę nabycia/wartość wytworzenia i znajdą odzwierciedlenie w wartości początkowej środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalania czy wartości pieniężne powstałe na skutek stosowania różnych kursów walut do przeliczenia podatku od towarów i usług będą miały wpływ na cenę nabycia/wartość wytworzenia i znajdą odzwierciedlenie w wartości początkowej środka trwałego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi rozliczenia z kontrahentami w walutach obcych (głównie w EUR) związku z dokonywaniem zakupów na rynku krajowym (w zakresie sprzedaży towarów i usług).

Podatek wykazany na fakturach VAT przeliczany jest na PLN mimo, iż nigdy nie jest, z uwagi na dokonywanie faktycznych rozliczeń w EUR, w sposób rzeczywisty wypłacana lub otrzymywany w złotych. Kwota podatku wykazana na fakturze VAT stosowana jest przez Spółkę do rozliczeń podatkowych w zakresie VAT - stanowi VAT należny lub VAT naliczony. Jednocześnie kurs faktycznie zastosowany dla rozliczenia (przy zapłacie zobowiązania lub otrzymaniu należności) powyższych transakcji z kontrahentem różni się od kursu, po którym przeliczono część należności lub zobowiązania zawierającą podatek VAT na fakturze. W związku z powyższym powstają dodatkowe koszty lub przychody po stronie Spółki wynikające z różnicy w kwocie podatku jaką Spółka zobowiązana była wykazać dla potrzeb rozliczenia VAT z urzędem skarbowym a kwotą wynikającą z rozliczeń z kontrahentami (przy zapłacie zobowiązania lub otrzymaniu należności).

W ramach zakupów towarów i usług rozliczanych w EUR Spółka nabywa również środki trwałe lub towary/usługi wykorzystywane przez nią do wytwarzania środków trwałych we własnym zakresie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy powyższe wartości pieniężne powstałe na skutek różnicy kursu przeliczeniowego stosowanego dla potrzeb VAT i kursu faktycznie zastosowanego przy rozliczeniu zobowiązań powinny mieć wpływ/będą wpływać w przyszłości na wartość początkową środków trwałych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki, przychody/koszty wynikające z zastosowania odmiennego kursu dla potrzeb VAT i kursu faktycznie zastosowanego nie stanowią kwoty podatku VAT, ale są elementem zobowiązania wobec zbywcy wpływającym na cenę nabycia. W związku z tym będą one wpływać na cenę nabycia/ wartość wytworzenia środka trwałego, a tym samym przekładać się na wartość początkową środka trwałego.

Zgodnie z regulacjami art. 16g Ustawy CIT, do wartości początkowej wlicza się m.in. różnice kursowe powstałe w związku z nabyciem środka trwałego lub jego wytworzeniem we własnym zakresie, jak również wszelkie inne koszty finansowe związane z wytworzeniem/ nabyciem środka trwałego.

Spółka wskazuje, na zbliżony, choć nie identyczny charakter przychodów/ kosztów powstałych w związku z przeliczaniem kwoty VAT na PLN wobec różnic kursowych. Dodatkowo Spółka zaznacza, że kwoty te w istocie stanowić będą element kwoty należnej zbywcy - nie stanowią podatku VAT, który zostaje ustalony już na etapie wystawiania faktury w PLN. Należy je zatem uznać, za element należności (ceny należnej), którą Spółka zobowiązana będzie ponieść dokonując zakupu towarów/usług.

W związku z tym, mimo że koszty i przychody będące przedmiotem niniejszego wniosku, nie będą stanowić różnic kursowych a odrębne rodzajowo koszty bądź przychody podatkowe, ich wartość będzie miała wpływ na cenę nabycia/wartość wytworzenia i znajdzie odzwierciedlenie w wartości początkowej środka trwałego odpowiednio ją zwiększając lub zmniejszając.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie wskazać należy, że w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka nie wskazała wprost na jakich zasadach rozlicza różnice kursowe. Niemniej jednak w stanowisku zacytowała m.in. art. 15a ustawy o pdop, dlatego też wydając niniejszą interpretację Organ przyjął, iż Spółka ustala różnice kursowe na zasadach wskazanych w art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o pdop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 16g ust. 3 ustawy o pdop, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Stosownie do art. 16 g ust. 4 ustawy o pdop, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 16g ust. 5 ustawy o pdop, cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż nie stanowią podatkowych różnic kursowych

przychody/koszty wynikające z zastosowania odmiennych kursów walut przy przeliczaniu na złote podatku VAT.

Stwierdzić bowiem należy, iż co do zasady podatek od towarów i usług nie wywołuje żadnych skutków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o pdop, za przychody nie uważa się należnego podatku od towarów i usług. Przychodem nie jest również, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 10 ustawy o pdop, zwrócona różnica podatku od towarów i usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o pdop, podatku od towarów i usług oprócz enumeratywnie wskazanych przypadków nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe regulacje stanowią praktyczną realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Skoro zatem co do zasady podatek od towarów i usług w zakresie podatku dochodowego nie może być uznany w znaczeniu podatkowym ani za przychód ani za koszt uzyskania przychodu to, tym samym do takiej kategorii nie mogą zostać zaliczone wszelkie należności pochodne tu - różnice wynikające z zastosowanych różnych kursów walut przy przeliczaniu podatku od towarów i usług na złote.

Mimo zatem, że w pewnych sytuacjach przy przeliczeniach walutowych kwot podatku od towarów i usług mogą powstać zyski bądź straty z tego tytułu to z wyraźnej woli ustawodawcy nie będą one mogły być zaliczone do podatkowej kategorii przychodu bądź kosztów uzyskania przychodu zaś pozostaną jedynie kategorią ekonomiczną.

Mając powyższe na uwadze, wartości pieniężne powstałe na skutek różnicy kursu przeliczeniowego stosowanego dla potrzeb VAT i kursu faktycznie zastosowanego przy rozliczeniu zobowiązań nie będzie miała wpływu na cenę nabycia/wartość wytworzenia i nie znajdzie odzwierciedlenie w wartości początkowej środków trwałych.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.