INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 22 kwietnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu zaewidencjonowania i rozliczenia w stosownych deklaracjach wystawionych faktur korygujących - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 22 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu zaewidencjonowania i rozliczenia w stosownych deklaracjach wystawionych faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W miesiącach wrześniu i listopadzie 2008 r. Spółka dokonała sprzedaży towaru kontrahentowi niemieckiemu (faktury sprzedaży zostały wystawione w dniach 26 września oraz 24 listopada 2008 r.). W chwili sprzedaży Spółka była zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Spółka niemiecka w momencie sprzedaży nie dostarczyła informacji, ani nie udokumentowała, że jest podatnikiem VAT UE. Wobec tego Spółka udokumentowała dokonaną sprzedaż z zastosowaniem krajowej stawki podatku od towarów i usług, przewidzianej dla danego towaru. Nie zastosowała preferencyjnej stawki właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, tj. 0%, ponieważ nie był spełniony warunek określony w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy - pozostałe warunki były spełnione.

W dniu 9 lutego 2010 r. firma niemiecka dostarczyła Spółce dokument potwierdzający, że w okresie, w którym dokonywała nabycia, była zarejestrowana i posiadała ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie dla niej właściwe, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. W związku z tym firma niemiecka wystąpiła o wystawienie faktur korygujących, w których byłaby zastosowana preferencyjna stawka 0%. Korekty spowodują nie tylko zmianę stawki podatku, ale również zmianę klasyfikacji sprzedaży ze sprzedaży krajowej na sprzedaż „WDT” (wewnątrzwspólnotową dostawę towaru).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakich okresach sprawozdawczych (rejestrach VAT i deklaracjach VAT) winny być wykazane wystawione faktury korygujące: w miesiącu bieżącym, czy też we wrześniu i listopadzie 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawione faktury korygujące powinny być uwzględnione w okresach wrzesień i listopad 2008 r. Faktury te spowodują, że zostanie zmniejszona sprzedaż krajowa i pojawi się „nowa” dostawa wewnątrzwspólnotowa w miesiącach wrześniu i listopadzie 2008 r.- zgodnie z datami dokonania dostaw towarów. Pojawienie się „nowej” dostawy wewnątrzwspólnotowej, spowoduje powstanie obowiązku dokonania korekty deklaracji podsumowującej VAT-UE, w której wykazuje się dostawy zgodnie z datą dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, w tym przypadku deklaracji dotyczących III i IV kwartału 2008 r. Zdaniem Spółki wykazanie faktur korygujących w bieżącym okresie sprawozdawczym spowodowałoby pomniejszenie sprzedaży krajowej i pojawienie się „nowej” dostawy wewnątrzwspólnotowej, która została dokonana - zgodnie z datą dostawy – w miesiącach wrześniu i listopadzie 2008 r. Tym samym wykazałaby WDT w deklaracji za okres, w którym faktycznie WDT nie wystąpiło. W Jej opinii, taka interpretacja jest błędna. Jednocześnie uznała, że ustawodawca nie przewidział sytuacji, w której korekta faktury powoduje jednocześnie zmianę stawki podatku od towarów i usług oraz zmianę klasyfikacji sprzedaży ze sprzedaży krajowej na dostawę wewnątrzwspólnotową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z okresem czasowym, który obejmuje przedstawiony we wniosku stan faktyczny (tj. od września do listopada 2008 r.), należy na wstępie zaznaczyć, że poniższe regulacje powołuje się w brzmieniu obowiązującym w tym okresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis powyższy - zgodnie z ust. 2 pkt 1 tego artykułu - stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (ust. 2 ww. artykułu).

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0 %, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosowanie do treści art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Na mocy art. 100 ust 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

1. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;
2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zgodnie z art. 101 ustawy, w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonych informacjach podsumowujących podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę błędnej informacji podsumowującej.

W świetle art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (§ 2 tego artykułu).

Na podstawie art. 109 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w miesiącach wrześniu i listopadzie 2008 r. Spółka - zarejestrowana jako podatnik VAT UE - dokonała dostawy towarów na rzecz kontrahenta niemieckiego, który w momencie ich dokonania nie wykazał, że jest podatnikiem VAT UE. W związku z tym ww. dostawy Spółka uznała za dostawy krajowe. W dniu 9 lutego 2010 r. firma niemiecka dostarczyła Spółce dokument potwierdzający, że w okresie, w którym dokonywano na jej rzecz dostaw, była zarejestrowana i posiadała ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie dla niej właściwe, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. W związku z tym wystąpiła o wystawienie faktur korygujących, z zastosowaniem preferencyjnej stawki 0%.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą ustalenia okresów rozliczeniowych, w których powinny być uwzględnione ww. faktury korygujące.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów, w tym przede wszystkim art. 13 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 20 ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, iż – skoro w okresie dokonywania dostaw nabywca był zarejestrowany jako podatnik VAT-UE, mimo że fakt ten potwierdził dopiero w 2010 r. - w momencie realizacji tych dostaw zostały spełnione przesłanki, aby uznać je za wewnątrzwspólnotowe.

Ponadto, skoro faktury dokumentujące te czynności zostały wystawione w dniach 26 września oraz 24 listopada 2008 r., a obowiązek podatkowy z tytułu ich wykonania powstał odpowiednio w miesiącach wrześniu i listopadzie 2008 r., to powinny mieć one swoje odzwierciedlenie w rejestrach VAT oraz – poprzez złożenie stosownych korekt - w deklaracjach (VAT-7) odpowiadających tym okresowym rozliczeniowym, jak również we właściwych informacjach podsumowujących (III i IV kwartał 2008 r.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.